Η Σκύρος, το μεγαλύτερο νησί του νησιωτικού συμπλέγματος των Βορείων Σποράδων, βρίσκεται 23 μίλια ανατολικά της Εύβοιας, έχει έκταση 208τ.χλμ. και περίπου 3000 μόνιμους κατοίκους. Γεωλογικά χωρίζεται σε δύο κομμάτια με εντελώς διαφορετική φυσική εικόνα. Το νότιο, ορεινό, πετρώδες, άγονο και κατά το πλείστον ακαλλιέργητο, ονομάζεται «Βουνό». Το βόρειο, δασώδες και πολύ εύφορο, έχει το όνομα «Μερόη», δηλαδή ήμερο. Το φαινόμενο αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα, πως πριν από τη σημερινή γεωλογική διαμόρφωσή της η Σκύρος χωριζόταν σε δύο ξεχωριστά νησιά, που ενώνονται σήμερα από έναν αμμώδη ισθμό, μήκους τεσσάρων περίπου χιλιομέτρων. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η ομώνυμη Σκύρος ή Χώρα για τους ντόπιους. Βρίσκεται στο ΒΑ τμήμα του νησιού και στις ανατολικές απολήξεις του βουνού Όλυμπος. Η πόλη της Σκύρου είναι χτισμένη αμφιθεατρικά στις πλαγιές ενός λόφου, στη σκιά του μεσαιωνικού κάστρου και του βυζαντινού μοναστηριού του Άη Γιώργη του Σκυριανού. Αποτελεί χαρακτηριστική νησιωτική πολιτεία με αιγαιοπελαγίτικη αρχιτεκτονική και ιδιαίτερα ενδιαφέρον τοπικό χρώμα. Η αισθητική της πόλης με τα κάτασπρα κυβόσχημα σπίτια και τις σκουρόχρωμες στέγες δημιουργεί μια μοναδική εντύπωση στον επισκέπτη. Η Μεγάλη Στράτα διασχίζει την πόλη και οδηγεί στην πλατεία της Αιώνιας Ποίησης, το όνομα της οποίας σχετίζεται προφανώς όχι μόνο με την παρουσία του αγάλματος του φιλέλληνα ποιητή Rupert Brooke, αλλά και με την ποιητική διάθεση, που δημιουργεί στον επισκέπτη η μοναδική θέα στο νησί και το πέλαγος. Το ηλιοβασίλεμα από εδώ είναι μοναδικό!

Πανοραμική άποψη της Χώρας από τη Μονή του Άη-Γιώργη

Η εμβληματική πλατεία Μπρουκ

Εδώ βρίσκεται και ένα από τα πρώτα ιστορικά και λαογραφικά μουσεία της Ελλάδας, το Μουσείο Μάνου και Αναστασίας Φαλτάιτς ( http://www.faltaits.gr), που κρύβει στις αίθουσές του ενδιαφέρουσες και πλούσιες συλλογές.

Στο Μουσείο Φαλτάιτς

Η πόλη της Σκύρου πλαισιώνεται από πολλούς παραθαλάσσιους οικισμούς, ιδιαίτερα ανεπτυγμένους τουριστικά. Πολύ κοντά βρίσκονται τα Μαγαζιά, με μερικές από τις ωραιότερες παραλίες του νησιού. Νότια συναντούμε τον  Μώλο και τον Πέρα Κάμπο.

Παντού το μεγαλείο της φύσης γοητεύει το βλέμμα

Πανοραμική άποψη της περιοχής Μαγαζιά

Η Χώρα της Σκύρου απέχει περίπου 10χλμ. από τη Λιναριά, το κυριότερο λιμάνι του νησιού και συγχρόνως έναν γραφικό αμφιθεατρικό οικισμό, που βρίσκεται στο μέσο των δυτικών ακτών. Αποτελεί το σημείο διαμέσου του οποίου η Σκύρος «γεφυρώνεται» ακτοπλοϊκα με την Εύβοια (Κύμη) και φυσικά την υπόλοιπη Ελλάδα. Αντίθετα από την πανάρχαια πόλη της Σκύρου η Λιναριά ως οικισμός και λιμάνι δεν έχει ιστορία μεγαλύτερη των δύο αιώνων, παρά την εξαίρετη θέση του για ελλιμενισμό πλοίων. Μεταξύ Χώρας και  Λιναριάς βρίσκεται ο τουριστικός οικισμός Ασπούς, που βλέπει στον ειδυλλιακό όρμο Αχίλλι, ενώ κοντά στη Λιναριά βρίσκονται και οι όμορφες παραλίες Καλαμίτσα, Αχερούνες και Πεύκος. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει μια περιήγηση στο βόρειο τμήμα του νησιού. Το τοπίο του σκυριανού Ολύμπου και οι πευκόφυτες παραλίες θυμίζουν έντονα την Β. Εύβοια. Αξίζει να αναζητήσει κανείς τις βόρειες ακτές Άγιο Πέτρο και Κυρά Παναγιά, αλλά και να φτάσει στην Ατσίτσα. Στο βόρειο τμήμα του νησιού κοντά στο αεροδρόμιο, συναντούμε την περιοχή του Παλαμαριού, που θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της χώρας μας. Ο οικισμός αυτός ιδρύθηκε, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους και τα ευρήματα των ανασκαφών, περί το 2550 π.Χ. και λειτούργησε αδιάκοπα έως τα τέλη της Μέσης Χαλκοκρατίας, δηλαδή περί το 1650 π.Χ. Περισσότερο περιπετειώδης θα είναι μια περιήγηση στο νότιο τμήμα του νησιού, όπου επιβλητική είναι η παρουσία του υψηλότερου βουνού της Σκύρου, του Κόχυλα. Εδώ, όπως έχουμε προαναφέρει, το τοπίο είναι βραχώδες και άνυδρο. Αξίζει πάντως να φτάσει κανείς στις Τρεις Μπούκες, ένα μεγάλο φυσικό λιμάνι, η είσοδος του οποίου κλείνεται από τις νησίδες Πλατώ και Σαρακηνό, δημιουργώντας τρεις εισόδους (μπούκες). Εδώ βρίσκεται ο τάφος του Βρετανού ποιητή Rupert Brooke, ο οποίος πέθανε προερχόμενος από την Καλλίπολη και ζήτησε απ’ τους συντρόφους του, λίγο πριν εκπνεύσει, να ταφεί στην ερημική αυτή ακτή της Σκύρου. Το Μεσαίωνα, μέχρι και την απελευθέρωση της Σκύρου, το λιμάνι αυτό ήταν από τα μεγαλύτερα κέντρα δράσης των πειρατών του Αιγαίου, ενώ στα χρόνια της Τουρκοκρατίας εδώ πλεύριζαν τα μεγάλα εμπορικά και πολεμικά πλοία.

Γραφικά σοκάκια στη Χώρα

Η Σκύρος είναι διάσημη για δύο ακόμα ιδιαιτερότητές της, το Σκυριανό Καρναβάλι και το Σκυριανό αλογάκι. Οι παραδοσιακές εκδηλώσεις των μεταμφιεσμένων σε «Γέρους», «Κορέλες» και «Φράγκους» καθιστούν το Σκυριανό Καρναβάλι ένα από τα πιο εντυπωσιακά και ενδιαφέροντα στην πατρίδα μας από ενδυματολογικής, λαογραφικής, ιστορικής, εθνολογικής και θρησκειολογικής απόψεως. Ένα καρναβάλι διαφορετικό και παραδοσιακό, που πραγματικά αξίζει να το βιώσει κανείς έστω και για μια φορά στη ζωή του.

Γέροι και Κορέλα

Τα Σκυριανά αλογάκια, μοναδικά σε παγκόσμιο επίπεδο, ξεχωρίζουν για την μακριά και πλούσια χαίτη τους, τον ιδιαίτερο σωματότυπό τους και τον ήρεμο χαρακτήρα τους, που τα κάνει πολύ φιλικά προς τον άνθρωπο. Αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της παράδοσης του νησιού και η συμμετοχή τους στην κοινωνική και οικονομική ζωή της Σκύρου ήταν σημαντική. Η επίσημη ονομασία του είναι Equus Caballus Skyriano. Μπορείτε να τα θαυμάσετε από κοντά στο Κτήμα Μουριές (τηλ.  6947465900, http://www.skyrianhorses.org), όπου κάθε καλοκαίρι διοργανώνεται και η «Ετήσια Γιορτή για το Σκυριανό Άλογο».

Ο Μανώλης Τραχανάς και τα αλογάκια του

Άξια θαυμασμού είναι τέλος τα έργα λαϊκής τέχνης των Σκυριανών, τα διάσημα κεραμικά, τα ξυλόγλυπτα, αλλά και τα χειροποίητα παπούτσια -τα τροχάδια– που χρησιμοποιούνται ευρέως ως και σήμερα!

Μοντέρνας αισθητικής κεραμικά από την Ιωάννα Ασημενού

Οι τοπικές φορεσιές της Σκύρου

Χειροποίητα τροχάδια

Ξυλογλυπτική

Κεραμικά σε παραδοσιακά σχέδια από το εργαστήρι του Σταμάτη Φτούλη

Κεραμικά από το εργαστήρι του Σταμάτη Φτούλη

Ευχαριστίες θερμές για την φιλοξενία μας στην Σκύρο οφείλουμε καταρχάς στον Δήμο Σκύρου και προσωπικά στον Δήμαρχο Μίλτο Χατζηγιαννάκη, στην Αντιδήμαρχο Αναστασία Κουτσούπη και στην ιδιαιτέρα του Δημάρχου Δήμητρα Τριανταφύλλου. Επίσης στο ξενοδοχείο «Nefeli Hotel Skyros» (http://www.skyros-nefeli.gr) και προσωπικά στην Άννα Κουτσούπη, αλλά και στο εστιατόριο «Αμάλθεια» και τους ιδιοκτήτες του Δημήτρη και Πόπη Μαυρίκου.