Θα μπορούσα να ξεκινήσω αυτό το οδοιπορικό λέγοντας ότι η Grecia Salentina (Γκρέτσια Σαλεντίνα) αποτελεί περιοχή της Ν.Α. Ιταλίας που βρίσκεται στη χερσόνησο Σαλέντο ή αν προτιμάτε, στο τακούνι της Ιταλικής μπότας και κατοικείται από τους Έλληνες της Κάτω Ιταλίας, οι οποίοι ομιλούν την ελληνική διάλεκτο των Γκρίκο και θεωρούνται εναπομείναντες πληθυσμοί των αρχαιοελληνικών αποικιών της Μεγάλης Ελλάδας (Magna Grecia).
Προτιμώ όμως να ξεκινήσω με μία φράση, που άκουσα από έναν ηλικιωμένο κύριο στην Στερνατία, ένα από τα Γραικάνικα χωριά της περιοχής: «Ομιλούμε το Γκρίκο, εσείς ομιλείτε ελληνικό! Εμείς κι εσείς είμεστα αντέρφια!» Μία φράση που αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι η επίσκεψη στην περιοχή της Grecia Salentina δεν είναι ένα απλό ταξίδι, αλλά ένα προσκύνημα στον ελληνικό πολιτισμό. Μία συγκλονιστική και βαθιά συγκινητική εμπειρία, που αξίζει να τη βιώσει κάθε Έλληνας, έστω και για μία φορά στη ζωή του, μαζί με τις αντίστοιχες από την Κωνσταντινούπολη και την Αλεξάνδρεια! Η Ένωση των πόλεων της Γκρέτσια Σαλεντίνα (Unione dei Comuni della Grecia Salentina), ιδρύθηκε το 1966 από τους Γκρίκο, αποτελείται από δώδεκα πόλεις και είναι μέρος της Επαρχίας του Λέτσε, στην Απουλία. Στους σκοπούς της Ένωσης συμπεριλαμβάνονται η προώθηση της ιστορίας των Γκρίκο, η διατήρηση του πολιτισμού τους, η διδασκαλία της γλώσσας τους στα σχολεία, καθώς και η έκδοση βιβλίων στην απειλούμενη με εξαφάνιση γλώσσα τους, που σήμερα πλέον, δυστυχώς, ομιλείτε μόνον από τους μεγαλύτερους σε ηλικία και όχι από τα παιδιά! Αξίζει, ωστόσο, να αναφέρουμε ότι, με νόμο του 1999 αναγνωρίστηκε από το Ιταλικό κράτος η γλωσσική μειονότητα της περιοχής αυτής.

Νωρίς το πρωί, μετά από ταξίδι 15 περίπου ωρών, αφιχθήκαμε στο λιμάνι του Brindesi…

…από τον σιδηροδρομικό σταθμό του οποίου -με τους συρμούς της TRENITALIA- μετακινηθήκαμε προς το Lecce, την πρωτεύουσα της ομώνυμης Επαρχίας…

…με τελικό μας προορισμό το Corigliano d’ Otranto.
Οι πόλεις-μέλη της Ένωσης είναι οι: Καλημέρα (Calimera), Μαρτάνο (Martano), Καστρινιάνο ντε Γκρέτσι (Castrignano dei Greci), Κοριλιάνο ντ’ Οτράντο (Corigliano d’ Otranto), Μαλπινιάνο (Melpignano), Σολέτο (Soleto), Στερνάτια (Sternatia), Ζολίνο (Zollino), Μαρτινιάνο (Martignano), Καρπινιάνο Σαλεντίνο (Carpignano Salentino) και Κουτροφιάνο (Cutrofiano). Η επίσκεψη σε καθεμιά από αυτές ένα καινούριο ξάφνιασμα και ένα ανάμεικτο συναίσθημα χαράς, υπερηφάνειας και συγκίνησης! Στο πανέμορφο Corigliano d’ Otranto, που αποτέλεσε την βάση για την 5νθήμερη παραμονή μας στην Grecia Salentina, είχαμε την χαρά να συναντηθούμε και με τον -αείμνηστο πλέον- Antonio Anchora, βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών και Πρεσβευτή του ελληνισμού στην Κάτω Ιταλία, ο οποίος μας είπε, μεταξύ άλλων: «Δεν πρέπει να την χάσουμε αυτήν την γλώσσα, την έχουμε στο αίμα μας, μέχρι και πριν από 60-70 χρόνια αυτή ήταν η γλώσσα μας, το γκρίκο. Ο μπαμπάς μου, όταν πήγε πρώτη φορά σχολείο, η δασκάλα του τον έβγαλε έξω από την τάξη, επειδή μίλησε Ιταλικά!»

Άκρως ελληνικές οι πρώτες μας εικόνες από το Corigliano! Στο Μπαρ «Κάστρο», ακριβώς δίπλα στο εντυπωσιακό Κάστρο Ντέλι Μόντι της πόλης…

…πίνουμε ένα απολαυστικό καφέ με άρωμα δυόσμου, μαζί με την Ursula, την οικοδέσποινά μας για τις επόμενες 5 ημέρες, η οποία όχι μόνο μας υποδέχθηκε, αλλά προσπαθεί να μας μυήσει όσο καλύτερα μπορεί στα μυστικά της περιοχής, των κατοίκων της και του πολιτισμού της.
Λίγη ώρα αργότερα, πάντοτε μαζί με την Ursula, διαβαίνουμε την είσοδο του αγροτουριστικού καταλύματος Masseria Sant Angelo (masseria σημαίνει αγρόκτημα), το οποίο θα μας φιλοξενήσει στο Corigliano d’ Otranto και θα αποτελέσει και για εσάς -όπως και για εμάς- το ιδανικό ορμητήριό σας για την εξερεύνηση όλων των χωριών της περιοχής, ενώ παράλληλα θα σας προσφέρει μοναδικές στιγμές χαλάρωσης στους καταπράσινους χώρους του, με τα ζώα, τα οπωροφόρα δέντρα και τα ρουστίκ διακόσμησης δωμάτιά του. Μπορείτε, αν το θέλετε, να μην κάνετε απολύτως τίποτα, όμως οι προτάσεις είναι τόσες πολλές, που σίγουρα θα ενδώσετε. Συμμετοχή στις αγροτικές δραστηριότητες του κτήματος, επίσκεψη στο υπαίθριο μουσείο «Il Parco della Pietra» αποτέλεσμα του πάθους του ιδιοκτήτη Rocco για την πέτρα, συλλογή βιολογικών φρούτων και λαχανικών που καλλιεργούνται στους κήπους του αγροκτήματος, φροντίδα των πάμπολλων ζώων που εκτρέφονται εδώ ή ακόμα διασκέδαση με παραδοσιακή μουσική από τον κύριο Giovanni Avantaggiato -πατέρα του Rocco- και το organetto του (ακορντεόν).

Οι χώροι για τα άλογα του κτήματος.
Όμως, η σημαντικότερη εμπειρία που βιώσαμε εμείς -αλλά και εσείς αν το αποφασίσετε-, χάριν της οποίας άλλωστε πραγματοποιήσαμε το ταξίδι αυτό, στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από το Gricanti Festival! Το πανόραμα και η μαγεία της Γραικάνικης μουσικής και οι ρυθμοί της Ταραντέλλα –παρακολουθήστε τους μέσα από τα σχετικά video στο κανάλι μας στο YouTube-, που πραγματικά μας συνεπήραν και ιδιαιτέρως η tarantella pizzica, (που σημαίνει το τσίμπημα της αράχνης ταραντούλας), ο πιο δημοφιλής λαϊκός χορός της Νοτίου Ιταλίας, καταγόμενος ακριβώς από την χερσόνησο του Σαλέντο.

Ακόμα και η πινακίδα του καταλύματος είναι χειροποίητη και τόσο, μα τόσο καλαίσθητη!

Το αγρόκτημα αποτελεί την βάση τόσο της οικογενειακής ζωής όσο και της επιχειρηματικής δραστηριότητας της οικογένειας Avantaggiato, η οποία αποτελείται από τον Rocco και την σύζυγό του Ursula, τους γονείς του Rocco, τον παππού Giovani και την γιαγιά Angela, αλλά και τα δύο νεαρά αγόρια του ζευγαριού, τον Lenny και τον Giulio. Όλα ανεξαιρέτως τα μέλη της οικογένειας, ανάλογα με τις δυνατότητές τους, απασχολούνται στο αγρόκτημα έχοντας αναλάβει ο καθένας συγκεκριμένες δραστηριότητες.

Το 2001 οι παλιοί στάβλοι του αγροκτήματος μεταμορφώθηκαν σε πανέμορφες μικρές αγροικίες, στην δημιουργία των οποίων εφαρμόστηκαν όλες οι παραδοσιακές τεχνικές της περιοχής με σεβασμό στο περιβάλλον.

Το εσωτερικό των δωματίων και η διακόσμησή τους συνάδει απόλυτα με τον χώρο στον οποίο φιλοξενούνται.

Η αγάπη του Rocco για την πέτρα είναι κάτι παραπάνω από εμφανής!

Μια μεγάλη συλλογή από κάρα στολίζει τους υπαίθριους χώρους του αγροκτήματος.

Άφθονα οπωροφόρα, όπως η εικονιζόμενη φραγκοσυκιά…

…και οι βερυκοκιές με τα απίστευτης νοστιμιάς φρούτα τους. Βερύκοκα με την γεύση που θα έπρεπε να έχουν, γεύση που μας πήγε πίσω στα παιδικά μας χρόνια!

Τα πιο όμορφα άνθη είναι τελικά οι αγκινάρες!

Πλούσιο πρωινό, που διαφοροποιείται καθημερινά, μιας και οι πρωταγωνιστές του είναι -όπως θα ήταν αναμενόμενο-, τα ίδια τα προϊόντα του κτήματος. Τα αγγουράκια δεξιά ονομάζονται pupuneca carusello στην τοπική διάλεκτο Leccese και είναι ουσιαστικά τα γνωστά μας ξυλάγγουρα. Ακριβώς πίσω τους βρίσκονται τα biscotti…

…ενώ το εντυπωσιακό αυτό έδεσμα ονομάζεται pizzu και ουσιαστικά -αν και δεν μοιάζει οπτικά-, είναι φτιαγμένο με τα ίδια υλικά που παρασκευάζεται και η πίτσα!

Η επιβλητική τραπεζαρία του αγροκτήματος με τα εντυπωσιακά θολωτά ταβάνια. Εδώ στεγάζεται και το εστιατόριο «La cucina del massaro»…

…και βεβαίως και εδώ η διακόσμηση αποτελεί φυσική συνέχεια του περιβάλλοντος χώρου, αλλά και της ιστορίας της Masseria, με πρωταγωνιστές τον παππού Giovanni και την γιαγιά Angela.

Καρποί του κτήματος σε ρόλο διακοσμητικό…

…αλλά και διακοσμητικά με ρόλο ενίοτε παραγωγικό, όπως αυτός ο αργαλειός.
Το Gricanti Festival, το Φεστιβάλ της Grica Music, φιλοξενεί κάθε Ιούνιο περισσότερους από 25 μεμονωμένους καλλιτέχνες ή συγκροτήματα, που κάνουν μία πραγματική κατάθεση ψυχής στον βωμό της διατήρησης, διάδοσης και προβολής της μοναδικής αυτής κληρονομιάς του ελληνικού πολιτισμού. Δεν είναι τυχαίο ότι το Φεστιβάλ κάθε χρόνο ενδυναμώνεται και το 2018 -στην 9η πλέον διοργάνωσή του- συνεχίζοντας το δημιουργικό ταξίδι του, που ενώνει το παρόν, με το παρελθόν και το μέλλον, θα φιλοξενηθεί και πάλι στο υποβλητικό τοπίο της γης του Corigliano d’ Otranto και συγκεκριμένα στους κατάφυτους από αιωνόβιες ελιές χώρους του αγροτουριστικού συγκροτήματος «Masseria Sant Angelo». Στο ελληνικό θέατρο του αγροκτήματος, η οικογένεια Avantaggiato, ιδιοκτήτες της Masseria και εμπνευστές του εν λόγω Φεστιβάλ, προσφέρει την ευκαιρία στους μουσικούς και τους τραγουδιστές του Salento, αλλά και στους εκατοντάδες θεατές της διοργάνωσης, να μοιραστούν την θέλησή τους για διάσωση της μουσικής κληρονομιάς της πατρίδας τους. Παράλληλα όλοι έχουν την δυνατότητα μιας συναρπαστικής γευσιγνωσίας των προϊόντων που καλλιεργούνται στο αγρόκτημα, με τα πεντανόστιμα pucce -τα παραδοσιακά σαντουϊτσάκια του Salento, που παρασκευάζει με εντυπωσιακή δεξιοτεχνία ο Francesco, ο chef του εστιατορίου «Cucina dell Massaro» του αγροκτήματος- να καταναλώνονται κατά εκατοντάδες! Φέτος τον Ιούνιο, προγραμματίστε κι εσείς μία επίσκεψη στα χωριά των Ελλήνων του Σαλέντο και οπωσδήποτε συνδυάστε το ταξίδι σας με την διεξαγωγή του Gricanti Festival, που πραγματοποιείται πάντοτε Σάββατο βράδυ και συγκεκριμένα φέτος στις 16 Ιουνίου. Να είστε βέβαιοι ότι η εμπειρία αυτή θα σας ακολουθεί για όλη σας τη ζωή!

Ο Francesco έχει ετοιμάσει την ζύμη για τα διάσημα pucce, την οποία με επιδεξιότητα κόβει σε κομμάτια…

…την πλάθει σε μπαλάκια και την τοποθετεί σε δίσκους…

…ενώ παράλληλα ετοιμάζονται και όλα τα συνοδευτικά τους, από τα οποία ο καθένας θα επιλέξει αυτά με τα οποία θα γεμίσει το αφράτο ψωμάκι του.
To βράδυ του Φεστιβάλ και πριν όλοι πάρουν τις θέσεις τους στο αρχαιοελληνικού τύπου θέατρο του αγροκτήματος, για το καλλιτεχνικό μέρος της εκδήλωσης, έχουν απολαύσει το γαστρονομικό κομμάτι της όλης διοργάνωσης, το οποίο φέρει την γευστική σφραγίδα των pucce.

Τα ζυμαρένια μπαλάκια που ετοιμάστηκαν το πρωί πιέζονται και απλώνονται έτσι ώστε να αποκτήσουν το σχήμα μικρού δίσκου…

…αλευρώνονται πολύ καλά, πάντα δια χειρός του Francesco…

…και φουρνίζονται στον παραδοσιακό πέτρινο φούρνο του αγροκτήματος.

Ξεροψημένα και τραγανά τα παραλαμβάνει ο Rocco, ο οποίος τα ανοίγει στη μέση…

…και τα γεμίζει με οποιοδήποτε από τα περίπου 15 διαφορετικά συνοδευτικά του ζητηθεί.

Πολλές και διαφορετικές επιλογές. όλες με πρώτες ύλες παρμένες από τους κήπους ή τα ζώα του αγροκτήματος. Σε πρώτο πλάνο τα σαλατικά και στην δεύτερη σειρά αριστερά το arosto di maiale, κλασσικό ιταλικό ψητό του φούρνου. Δίπλα του melanzane panate, δηλαδή μελιτζάνες πανέ.

Crema di peperoni al tonno (κρέμα με πιπεριές και τόνο), μια αγαπημένη συνταγή των Ιταλών που μπορεί να έχει τον ρόλο του ορεκτικού ή να συμμετέχει -πάντοτε ως πρωταγωνίστρια- σε άλλες παρασκευές, όπως ζυμαρικά ή τα pucce, στην προκειμένη περίπτωση.

Πομοντόρια και κρεμμύδια μαγειρεμένα.

Zucchine alla griglia (κολοκυθάκια στη σχάρα), όπως και μελιτζάνες στη σχάρα, αλλά και πιπεριές ψητές. Εγώ τα επέλεξα όλα για το pucce μου.

Melanzane και zucchine alla scapece. Δημοφιλή συνοδευτικά του Ιταλικού νότου, με ισπανική ωστόσο καταγωγή (οι Ισπανοί παρέμειναν χρόνια εδώ ως κατακτητές), όπου τα λαχανικά, δηλαδή οι μελιτζάνες ή τα κολοκυθάκια, πρώτα τηγανίζονται και στη συνέχεια προστίθενται τα μυρωδικά και το ξύδι, με απώτερο σκοπό την συντήρηση του φαγητού, που τρώγεται ως σαλάτα, πάνω σε ψωμάκια ή ως συνοδευτικό κρέατος.

Formaggio ricotta (τυρί ρικότα).

Χρειάζονται πολλά χέρια για να εξυπηρετηθούν γρήγορα και σωστά οι πεινασμένοι θεατές του Gricanti Festival…

…ένας εκ των οποίων κι εγώ, που θαυμάζω το πολύχρωμο pucce μου πριν το εξαφανίσω!!!

Και για να μην κατηγορηθώ για λιχούδω, το ίδιο κάνουν γύρω μου οι πάνω από χίλιοι θεατές του Φεστιβάλ, οι οποίοι έχουν κατακλύσει τους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους του αγροκτήματος, απολαμβάνοντας τα pucce salentine τους με Carrozzo, κόκκινο κρασί της Puglia, παραγωγής του αγροκτήματος…

…αλλά και το επιδόρπιο από χειροποίητα γλυκά και φρούτα παραγωγής του κτήματος.

Το ζεύγος Avantaggiato, ο κύριος Giovanni και η κυρία Angela, έχουν ήδη ξεκινήσει να εισάγουν τον κόσμο στο καλλιτεχνικό κομμάτι της βραδιάς…

…το οποίο λίγο αργότερα θα συγκεντρώσει άπαντες στο μικρό θεατράκι του κτήματος.

Ο πολυπράγμων Rocco πρωταγωνιστεί και σε αυτό το κομμάτι της βραδιάς.

Το συγκρότημα «ΑΣΤΕΡΙΑ» τώρα στην σκηνή.
Ο δημιουργός του συγκροτήματος «ΑΣΤΕΡΙΑ» και άνθρωπος-κλειδί του ταξιδιού μας στην Grecia Salentina, o Giorgio Filieri, μας λέει: «Δημιούργησα το συγκρότημα “ΑΣΤΕΡΙΑ” το 1995. Είναι ένα συγκρότημα που αγαπάει πολύ την ελληνική παράδοση της Κάτω Ιταλίας και δουλεύει για να ζήσει αυτός ο ελληνισμός, που είναι έξω από την Ελλάδα. Έχουμε πάει σε πολλά Φεστιβάλ, στην Αθήνα, στην Κρήτη, στην Κύπρο, αλλά και στην Αλβανία, στη Βόρεια Ιταλία, παντού. Τα Γκρίκο είναι μία ελληνική διάλεκτος, που μοιάζει πολύ με τα κρητικά.» O Giorgio Vincenzo Filieri σπούδασε Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και σήμερα είναι καθηγητής της γλώσσας Griko, συνεργάτης του «Istituto di Culture Mediterranee» για το Πρόγραμμα «Pos matome Griko», ιδρυτής και ψυχή του διάσημου μουσικοχορευτικού συγκροτήματος «ΑΣΤΕΡΙΑ» και βασικό στέλεχος του Πολιτιστικού Συλλόγου Στερνατίας «ΧΩΡΑ-ΜΑ» (δηλ. η Χώρα μας, μιας και η Στερνατία στα Γκρίκο ονομάζεται Ι Chora).

Λϊγο πριν το κλείσιμο της βραδιάς και ο Giovanni Avantaggiato με το organetto του δίνει το δικό του μουσικό στίγμα.

Μετά το τέλος της συναυλίας ο ενθουσιασμός του κοινού δεν λέει να κοπάσει και η βραδιά συνεχίζεται ως αργά με χορούς και τραγούδια στις αυλές του αγροκτήματος.
Φίλοι αγαπημένοι των ελληνόφωνων χωριών της Grecia Salentina, σας ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας για την θερμή φιλοξενία σας και για όλα όσα ζήσαμε κοντά σας! Ανυπομονούμε να ξαναβρεθούμε στα μέρη σας!
Copyright ©Katerina Marinaki. All Rights Reserverd.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος web site με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια της κατόχου του Κατερίνας Μαρινάκη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
Σχολιάστε