Τίποτα λιγότερο από το επίθετο «συγκλονιστική» δεν θα μπορούσε να σταθεί επάξια στο πλάι της λέξης «εμπειρία» προκειμένου από κοινού να περιγράψουν -ομολογουμένως όχι σε όλο το μεγαλείο τους- τα γεύματα που απολαύσαμε στο Porto της Πορτογαλίας, δια χειρός του διακεκριμένου Πορτογάλου chef José Avillez με τα δύο αστέρια Michelin και τα πάμπολλα μοναδικά εστιατόριά του σε ολόκληρη τη χώρα, αλλά και στο Dubai. Και αν το να δοκιμάσεις την κουζίνα ενός 2-star chef είναι αναμφιβόλλως εμπειρία, το να την γευθείς δύο φορές μέσα σε δύο μόνο ημέρες δεν μπορεί παρά να είναι μέγιστο δώρο τύχης αγαθής!

Το Porto (η εκδοχή του ονόματος Οπόρτο χρησιμοποιείται κυρίως από τους Βρετανούς) αποτελεί την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Πορτογαλίας, μετά την πρωτεύουσα Λισαβόνα. Μια πόλη πανέμορφη, απλωμένη νωχελικά κατά μήκος των εκβολών του ποταμού Ντούρο (Douro), στα βόρεια της χώρας, η οποία είναι ένα από τα παλαιότερα Ευρωπαϊκά κέντρα και ήδη από το 1996 έχει ενταχθεί στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, γεγονός καθόλου τυχαίο αν σκεφθεί κανείς ότι αποτελούσε κέντρο έντονης εμπορικής και κατασκευαστικής δραστηριότητας ήδη από τον Μεσαίωνα. Το κρασί «Vinho do Porto» (κρασί του Πόρτο) ή απλά Porto, οφείλει το όνομά του, όπως είναι προφανές στην πόλη του Πόρτο. Το κρασί, παράγεται κυρίως στην παραμυθένιας ομορφιάς κοιλάδα του Ντούρο και ήδη από τον 13ο αιώνα μεταφερόταν με τα χαρακτηριστικά barcos rabelos (όπως αυτό που εικονίζεται στην φωτογραφία). Το παραδοσιακό αυτό σκάφος έχει επίπεδο πυθμένα, με ένα ρηχό βύθισμα, το οποίο ήταν απαραίτητο για την πλοήγηση στα συχνά ρηχά νερά του άνω Douro, πριν από την κατασκευή φραγμάτων και άλλων βοηθητικών έργων από το 1968 και μετά. Το όνομα rabelo, που σημαίνει «μικρή ουρά», του δόθηκε λόγω της μεγάλης προβολής ξύλου από το πίσω μέρος του σκάφους, το οποίο χρησιμοποιείται για να το κατευθύνει.

Το «Mini Bar», στην Λισαβόνα και στο Πόρτο, είναι το γκουρμέ μπαρ του José Avillez, που προσφέρει μια νέα ψυχαγωγική ιδέα και μικρές, ποικίλες και γευστικές γαστρονομικές εμπειρίες. Μαγευτική ατμόσφαιρα, υψηλού επιπέδου αισθησιασμός, οικειότητα, πολυτέλεια και διασκέδαση σε πλήρη αρμονία. Στα καλυμμένα με βελούδο δάπεδα και σε ένα «τοπίο» τρεμοπαίζοντος neon, κάθε δείπνο αποτελείται από τα καλύτερα cocktails και εμβληματικά πιάτα, συνταιριασμένα ιδανικά με μερικά ολοκαίνουργια γαστρονομικά «αστέρια». Σε αυτό το οικείο, ολίγον «λαθραίο» και συγχρόνως πολυτελές περιβάλλον, το «Mini Bar» προσφέρει μια αξέχαστη γαστρονομική εμπειρία, όπου τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται! Τα πιάτα, που σερβίρονται σε μικρές μερίδες, «ζουν» για να μας κάνουν την έκπληξη, για ένα trick που παίζεται στα μάτια και τη γεύση μας, όπως ακριβώς και στο «Mini Bar» της Λισαβόνας.

«Ποτέ δεν ονειρευόμουν ότι θα είμαι εκεί που είμαι σήμερα. Το κατάφερα επειδή έχω μια αφοσιωμένη, παθιασμένη και ενθουσιώδη ομάδα, που ξεχωρίζει λόγω της προσπάθειάς της να συνεχίσει να μαθαίνει περισσότερα και να τα κάνει καλύτερα» εξομολογείται ο José Avillez (φωτο άνω), κύριος στόχος του οποίου είναι να προωθήσει την πορτογαλική γαστρονομία και να συμβάλει στο να καθιερωθεί η Πορτογαλία ως κορυφαίος γαστρονομικός προορισμός. Θεωρείται μία από τις σπουδαιότερες αναφορές της γαστρονομίας στην Πορτογαλία και έχει ξεχωρίσει επίσης λόγω του επιχειρηματικού του πνεύματος. Η τεράστια περιέργειά του, η αγάπη του για τα ταξίδια και η συνεχής προσπάθεια πειραματισμού και μάθησης συνέβαλαν σημαντικά στη δημιουργικότητα και την εξέλιξή του, αλλά η μεγάλη πηγή έμπνευσής του είναι η ίδια η πορτογαλική κουζίνα. Ο Avillez χαρακτηρίζει τον εαυτό του ως chef που είναι παθιασμένος για την κουζίνα και για τη χώρα του και που αγκαλιάζει την καινοτομία και τη δημιουργικότητα χωρίς να ξεχνά την παράδοση, την ποιότητα, την αυθεντικότητα και την αξία της δουλειάς. Ο José Avillez μεγάλωσε κοντά στον ωκεανό, στο Cascais, σπούδασε Business Communication στο Κολλέγιο, πήρε μαθήματα από τον βασικό συγγραφέα της παραδοσιακής πορτογαλικής γαστρονομίας Maria de Lourdes Modesto και έκανε πολλά επαγγελματικά μαθήματα σε διάφορα εστιατόρια στην Πορτογαλία και στο εξωτερικό, όπως το El Bulli υπό τον Ferran Adrià, o οποίος και τον επηρέασε βαθύτατα. Το 2008 ανέλαβε το ρόλο του executive chef στο εμβληματικό εστιατόριο Tavares, στη Λισαβόνα, όπου αργότερα κέρδισε το πρώτο του αστέρι Michelin (2009). Το 2011 αποφάσισε να ανοίξει τα δικά του εστιατόρια και σήμερα διαθέτει μια ολόκληρη αλυσίδα στη Λισαβόνα και το Πόρτο, με το καθένα εξ αυτών να λειτουργεί με διαφορετικό concept, εκφράζοντας όμως όλα το πάθος του για την κουζίνα! Ο José Avillez περιστοιχίζεται από πολλές δεκάδες ενθουσιώδεις συνεργάτες, που τον βοηθούν στην λειτουργία των εστιατορίων, αλλά και στην ανάπτυξη των διαφόρων έργων του, συμπεριλαμβανομένων των τηλεοπτικών του εκπομπών, των βιβλίων του και των οίνων με την υπογραφή του. «Η ομάδα μου με βοηθά να εκπληρώσω το όνειρό μου. Είμαι ευγνώμων στους ανθρώπους που δουλεύουν μαζί μου. Η ζωή είναι ένα ταξίδι και το σημαντικό είναι να δώσουμε και να αφήσουμε περισσότερα από ό,τι παίρνουμε!» τονίζει ο ίδιος.

Το «Mini Bar» δεν είναι ένα παραδοσιακό εστιατόριο και επίσης τίποτα εδώ δεν είναι αυτό που φαίνεται! Άνοιξε το Σεπτέμβριο του 2014 στη Λισαβόνα και μόλις τον Ιούλιο του 2018 στο Πόρτο, υποσχόμενο να ζωντανέψει τις νύχτες του κέντρου της πόλης.

Τους διασημότερους αστέρες του εστιατορίου αποτελούν τα δύο ολοκληρωμένα menu με τις επωνυμίες Epic και Now on, τα οποία και είναι απολύτως χαρακτηριστικά της γευστικής ψυχαγωγίας, που προσφέρει ο José Avillez! Γευθήκαμε, ενθουσιαστήκαμε μέχρι δακρύων και σας παρουσιάζουμε το πραγματικά επικό Epic menu! Πρώτο στάδιο της γαστρονομικής μυσταγωγίας, στην οποία μυηθήκαμε, το «Mini cocktails to bite», στο πλαίσιο του οποίου ήρθαν στο τραπέζι μας τραγανά κομμάτια πράσινου μήλου εμποτισμένα με spearmint Margarita (φωτο άνω).

Ακολούθησε (στο πλαίσιο των Mini snacks) μια μπουκίτσα-θρύλος, οι ελιές -σε μέγεθος XL-, από ένα εστιατόριο-μύθο, το El Bulli, του διασημότερου και πιο πολυβραβευμένου chef της εποχής μας, του Iσπανού Ferran Adrià, συνεργάτης του οποίου υπήρξε ο José Avillez, ως μέλος της δημιουργικής ομάδας του El Bulli.

Εκτός από το προφανές, το βρώσιμο φύλλο χρυσού, τίποτε άλλο δεν είναι στην πραγματικότητα αυτό που δείχνει, μιας και τα συγκεκριμένα «Ferrero Rocher» είναι πλασμένα από φουντούκια και foie gras, μια ονειρεμένη, «βελούδινη» μπουκίτσα, φόρος τιμής στο Belcanto, ένα από τα πρώτα εστιατόρια του Avillez.

Το «κοτόπουλο φούρνου» με κρέμα αβοκάντο, τυρί cottage, piripiri -πορτογαλικός όρος για τις καυτερές πιπεριές ή την σάλτσα τους- και λεμόνι, συμπληρώνει την ενότητα των Mini snacks. Γεύση τόσο οικεία και «αληθινή» με εικόνα τόσο «διαφορετική», που πραγματικά μπορούσε να σε τρελάνει!

Από την κατηγορία των Mini entrées, το Εpic menu μας περιελάμβανε μοσχάρι tartare σε χωνάκι με κρέμα μουστάρδας (δεξιά στην φωτο) και τόνο tartare, επίσης πρωτότυπα παρουσιασμένο σε χωνάκι tamaki, παρμένο από τον κόσμο των sushi, με πικάντικη σόγια. Πραγματικά επικές γεύσεις και παρουσίαση γεμάτη εκπλήξεις και suspense!

Το «Cantinho Do Avillez» είναι ένας φιλικός, φιλόξενος και χαλαρωτικός χώρος με προτεραιότητα -πάντα- την ποιότητα! Όπως και στο δίδυμο αδελφάκι του της Λισαβόνας η κουζίνα εμπνέεται από την παραδοσιακή πορτογαλική γαστρονομία με φανερές τις επιρροές από τα ταξίδια του chef στο εξωτερικό.

Στο menu της Καντίνας συμπεριλαμβάνονται πολλά ορεκτικά, «pregos», δηλαδή σάντουιτς με μπριζόλα, ποικιλία πρώτων και κύριων πιάτων και βέβαια πολλά επιδόρπια, έτσι ώστε όσες φορές κι αν επισκεφθεί κανείς τον χώρο, η γαστρονομική εμπειρία του να μην στερείται του στοιχείου της έκπληξης! Το service είναι ευχάριστο και ανεπιτήδευτο ταιριάζοντας απόλυτα με το φιλικό και χαλαρό κλίμα του χώρου.

Το γεύμα μας ξεκίνησε, ως είθισται, με τα ορεκτικά και πρώτο-πρώτο αφίχθει το εξαιρετικό πιάτο με τα σωταρισμένα συκωτάκια πουλιών (μεγάλη αδυναμία μου!), «παντρεμένα» ιδανικά με μαρμελάδα κρεμμυδιών και reduction (τεχνική κατά την οποία η σάλτσα σιγοβράζει σε χαμηλή θερμοκρασία έως ότου μειωθεί) κρασιού Porto.

Ακολούθησε ένα από τα πλέον παραδοσιακά ορεκτικά της πορτογαλικής κουζίνας με καλοτηγανισμένα και τραγανιστά πράσινα στρουμπουλά φασολάκια (tempura) καρυκευμένα με lemon salt (είναι αυτό ακριβώς που ακούγεται, αλάτι με ένα άγγιγμα λεμονιού) και σερβιρισμένα με sauce tartar.

Τέλος, μια υπέροχα δροσιστική σούπα Gazpacho, στην τελική σύνθεση της οποίας η παραδοσιακή συνταγή εμπλουτίστηκε με κεράσια από το Fundão της κεντρικής Πορτογαλίας, αποξηραμένο ζαμπόν, τυρί cottage και βασιλικό.

Toucinho-do-céu, παραδοσιακό πορτογαλικό επιδόρπιο με την δημιουργική φαντασία του chef να του προσθέτει ένα δροσιστικό ruspberry σορμπέ. Το toucinho-do-céu είναι ουσιαστικά ένα πλούσιο κέικ φτιαγμένο με κρόκους αυγών, αμύγδαλο και ζάχαρη -αγαπημένα υλικά των Πορτογάλων με τα οποία παρασκευάζουν κυριολεκτικά αμέτρητα είδη γλυκισμάτων-, το οποίο σερβιρίστηκε στην προκειμένη περίπτωση με φρέσκα raspberries, καραμελωμένα αμύγδαλα και μέντα. Συνοδεύεται, φυσικά, με porto!

Απλά «Hazelnut» ονομάζεται το επιδόρπιο αυτό στον κατάλογο του εστιατορίου, με την υποσημείωση όμως ότι μπορεί να «σου αλλάξει την ζωή»! Αυτό θα συμβεί προφανώς αν βυθίσεις το κουτάλι σου στο γλύκισμα και γευθείς συγχρόνως τα πολλαπλά στρώματα και τις υφές του, αποτελούμενα από παγωτό φουντούκι, αφρό φουντουκιού, φρεσκοτριμμένο φουντούκι και ανθό αλατιού! Τι άλλο να προσθέσει κανείς!!! Muito obrigada chef José Avillez for the magical experience! 

Για το ταξίδι στην Πορτογαλία ευχαριστούμε θερμά τον Οργανισμό Visit Portugal, την TAP Air Portugal -η Gold Star Aviation εκπροσωπεί τον εθνικό αερομεταφορέα της Πορτογαλίας στην Ελλάδα από το 1999-, καθώς και την Πρεσβεία της Πορτογαλίας στην Ελλάδα.

Copyright © Katerina Marinaki. All Rights Reserverd.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος web site με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια της κατόχου του Κατερίνας Μαρινάκη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.