Την 1η Φεβρουαρίου, παραμονή της Υπαπαντής του Χριστού μας, πραγματοποιείται στην Αστυπάλαια το μεγάλο πανηγύρι της Παναγίας της Φλεβαριώτισσας, που αποτελεί ορόσημο του ετήσιου κύκλου της θρησκευτικής ζωής των ευσεβών Αστυπαλιτών και χειμερινό ραντεβού στο νησί για εκατοντάδες απόδημους, τουλάχιστον παλαιότερα, γιατί τα τελευταία χρόνια η κρίση κατάφερε να αλλάξει τα δεδομένα! Το πανηγύρι αυτό έφερε κι εμένα στην Αστυπαλιά, στην καρδιά ενός χειμώνα, που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και Άνοιξη! Τα όσα βίωσα πέρυσι, τέτοιες ακριβώς ημέρες, στους χώρους του Μοναστηριού, όπου και πραγματοποιήθηκε όχι μόνο το πανηγύρι αυτό καθεαυτό, αλλά και το κύριο μέρος των προετοιμασιών του, είναι πολλά, και ο όγκος των πληροφοριών τεράστιος σε ότι έχει να κάνει με την τοπική κουζίνα, την ζωή στο νησί και το ίδιο το πανηγύρι. Θα προσπαθήσω να σας τα μεταφέρω όλα και σε επόμενες αναρτήσεις μου. Εκείνο όμως που θα σας μεταφέρω άμεσα είναι το συναισθηματικό κομμάτι της όλης εμπειρίας! Η συγκίνηση και η χαρά που αισθάνεται κανείς -ακόμα και ο «ξένος», ο παρατηρητής, όπως εγώ- συμμετέχοντας σε μία συλλογική προσπάθεια, της οποίας ο αντίκτυπος θα επηρεάσει όλους τους μόνιμους κατοίκους του νησιού, με τον απόηχό της να φθάνει ως τους απόδημους Αστυπαλίτες στα πέρατα του κόσμου! Η γνώση αυτή δίνει φτερά στην καρδιά, αλλά και στα χέρια των ανθρώπων που συναποτελούν την Επιτροπή Διοργάνωσης του Πανηγυριού και όλους όσοι τους πλαισιώνουν. Με επικεφαλής και υπεύθυνο του τεράστιου εγχειρήματος τον ευγενέστατο και υπερδραστήριο Γιάννη Σταυλά, που βρίσκεται στο τιμόνι της όλης προσπάθειας εδώ και 40 σχεδόν χρόνια, όπως και θα εδικαιούτο άλλωστε ως εμπνευστής του πανηγυριού με την σημερινή του μορφή. Φθάνοντας στο χώρο της Μονής και αντικρύζοντας μια στρατιά ανθρώπων να ασχολείται όχι μόνο με το μαγείρεμα, αλλά και με τα χίλια άλλα πράγματα, που απαιτεί η επιτυχής οργάνωση ενός πανηγυριού, στο οποίο συμμετέχουν αρκετές εκατοντάδες ανθρώπων, αισθάνθηκα συγκίνηση και υπερηφάνεια, ως νησιώτισσα κι εγώ, που οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν αλλοτριωθεί από τον σύγχρονο τρόπο ζωής και τα προβλήματα της καθημερινότητας, που κλείνουν τον καθένα μας στο καβούκι του! Καταφέρνουν να εξακολουθούν να θέτουν το μεγάλο «εμείς» πάνω από το μικρό «εγώ» επιτυγχάνοντας πράγματα που φαντάζουν ακατόρθωτα, ως προς τα οικονομικά μεγέθη, αλλά και το εύρος της απαιτούμενης προσπάθειας! Εύχομαι σε όλους από τα βάθη της καρδιάς μου να είναι γεροί, να έχουν την ευλογία της Προστάτιδάς τους, της Παναγίας Φλεβαριώτισσας και να γιορτάζουν κάθε χρόνο με την ίδια αγάπη και ομοψυχία! Ακολουθεί αναλυτικό φωτορεπορτάζ από όλα όσα είδαμε, ακούσαμε και γευθήκαμε πέρυσι τέτοια βραδιά στην Μονή της Παναγίας της Φλεβαριώτισσας, παρέα με τους φιλόξενους και ευγενέστατους Αστυπαλίτες!
Εικόνες μοναδικής ομορφιάς δημιουργήθηκαν όταν το υπέρλαμπρο Super Blue Blood Moon έλουσε με το φως του τα μοναδικά τοπία της Αστυπάλαιας!
Η Μονή της Φλεβαριώτισσας, πλημμυρισμένη στα φώτα, υποδέχεται κόσμο, προσκυνητές και γλεντιστές, καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας.
Αργά το μεσημέρι, δεκάδες άνθρωποι πήραν τον δρόμο που οδηγεί στην Μονή της Φλεβαριώτισσας. Μία διαδρομή 8 περίπου χιλιομέτρων, που όμως ουδείς αντιλαμβάνεται τον παραμικρό κόπο έως και τον τερματισμό της!
Είναι η βοήθεια της Μεγαλόχαρης προς τους πιστούς προσκυνητές της, που αποφασίζουν να επισκεφθούν τον Οίκο της πεζοί (εδώ ο Παλιόμυλος)…
…είναι η καλή παρέα που ο καθένας επιλέγει να έχει (εδώ η αφεντιά μου με την φίλη και συνοδοιπόρο μου την Φρόσω Χαραλάμπη, ποζάρουμε στον φακό του Βασίλη Τσούνη, σε στυλ «κράτα με να σε κρατώ, να ανεβούμε το βουνό», με φόντο την Χώρα και τον Πέρα Γυαλό)…
…ή μήπως είναι η απίστευτη ομορφιά του τοπίου, που δεν σου αφήνει περιθώρια να πολυσκέφτεσαι την όποια κούραση;
Η παρέα μας έχει μόλις προσκυνήσει στο εκκλησάκι της Αγίας Ειρήνης και συνεχίζουμε ακάθεκτοι!
Με το σκοτείνιασμα το ολόφωτο Μοναστήρι μας αποκαλύπτεται, ως τεράστια πυγολαμπίδα φωλιασμένη στο κοίλωμα των ορεινών όγκων.
Οι αυλές του…
…οι εσωτερικοί και οι εξωτερικοί χώροι…
…και κυρίως ο ναός της Παναγίας της Φλεβαριώτισσας είναι κατάμεστα από κόσμο, καθώς ο Εσπερινός ξεκίνησε ήδη πριν λίγα λεπτά.
Μετά το πέρας του λατρευτικού μέρους του πανηγυριού όλοι συγκεντρώνονται στον Οντά. Ήδη ακούγεται «Το Κάστρο της Αστροπαλιάς ή Τούρνα», παραδοσιακό τραγούδι με προέλευση από την επαρχία Καρίας στα Νοτιοδυτικά παράλια της Μικράς Ασίας. Ο ρυθμός του κομματιού είναι 4/4. Μην παραλείψετε να απολαύσετε το σχετικό video στο κανάλι μας στο You Tube! Στο βιολί ο Νικήτας Αστρουλάκης, κιθάρα- τραγούδι ο Νικήτας Κονταράτος, στο λαούτο ο Μιχάλης Μαριάκης και στα ντραμς ο Αντώνης Κυρανός. Όλοι τους εξαιρετικοί!
Εδώ θα εκτυλιχθεί το κοσμικό κομμάτι του πανηγυριού.
Τα τραπέζια είναι στρωμένα και τα πρώτα μεζεδάκια ήδη σερβιρισμένα…
…κεφτεδάκια, σαρδελίτσες, λαχανοσαλάτα με καρότο και βεβαίως άφθονο κρασί για όλους τους προσκυνητές…
…αλλά και για τους επισήμους που παρευρίσκονται. Από αριστερά: ο Κώστας Σταυλάς – Περιφερειακός Σύμβουλος Νοτίου Αιγαίου, ο Πανορμίτης Κονταράτος – Δήμαρχος Αστυπάλαιας, ο Γιάννης Σταυλάς – Επικεφαλής της Επιτροπής του Πανηγυριού, ο Κώστας Παπαγεωργίου – πρώην Τελώνης του νησιού και ο Αιδεσιμώτατος π. Ευσέβιος.
Παράλληλα, στην κουζίνα έχει ήδη ξεκινήσει το σερβίρισμα των κύριων εδεσμάτων του πανηγυριού. Τα γιαπράκια…
…τόσο με αμπελόφυλλα όσο και με λάχανο τοποθετούνται από κοινού στις πιατέλες και μοιράζονται στα τραπέζια αποσπώντας άριστες κριτικές για την γεύση και το σωστό μαγείρεμά τους!
Την ίδια στιγμή τα λαμπριανά, τα γεμιστά αρνάκια που αποτελούν το χαρακτηριστικότερο πασχαλινό έδεσμα της Αστυπάλαιας, ξεφουρνίζονται μετά από 30 σχεδόν ώρες στον φούρνο…
…ξετυλίγονται προσεκτικά από τα αλουμινόχαρτα και τις λαδόκολες, που τα προστάτευσαν από το καυτό φιλί της φωτιάς…
…και αρχίζει το ξεψάχνισμά τους. Σε ξεχωριστές λεκάνες τοποθετούνται τα κρέατα (λουκούμι στην κυριολεξία, που λειώνει στο στόμα)…
…και η γέμιση. Στην όλη διαδικασία πρωτοστατεί η Ειρήνη Γιάν. Σταυλά.
Οι λεκάνες προωθούνται στο συνεργείο σερβιρίσματος…
…απ’ όπου και ετοιμάζονται τα εκατοντάδες πιάτα…
…με γέμιση και κρέας, για τον καθένα από τους συμμετέχοντες στο πανηγύρι! Θεϊκή γεύση!!!
Λίγο αργότερα ο Γιάννης Σταυλάς, με την ιδιότητά του ως Επικεφαλής της Επιτροπής του Πανηγυριού, απευθύνει έναν σύντομο χαιρετισμό και ευχαριστίες, προς όλους όσοι βοήθησαν στην επιτυχή ολοκλήρωση και του φετινού πανηγυριού…
…και αμέσως μετά προχωρά στην κλήρωση της χειροποίητης εικόνας της Παναγίας της Φλεβαριώτισσας. Το Μοναστήρι έχει πολλές ανάγκες και η οικονομική στήριξη των πιστών είναι απαραίτητη! Η πολυετής χρηστή διαχείριση από μέρους της Επιτροπής δεν αφήνει κανένα περιθώριο επιφυλακτικότητας.
Και βέβαια ο ίδιος ο Γιάννης ο Σταυλάς ανοίγει αμέσως μετά τον πρώτο χορό της βραδιάς, προσκαλώντας -δικαιωματικά- όλες τις Αστυπαλίτισσες, που βοήθησαν καθοιονδήποτε τρόπο στην επιτυχή ολοκλήρωση των εργασιών για την οργάνωση και του φετινού πανηγυριού. Εδώ σέρνει τον χορό με την κόρη του Ειρήνη. Και του χρόνου να είμαστε όλοι καλά, να ξαναβρεθούμε στην χάρη Της! Δείτε το video του πρώτου χορού -και ακόμα δύο εξαιρετικά ενδιαφέροντα video από το πανηγύρι- στο κανάλι μας στο YouTube.
Όταν το ταξίδι στην Αστυπάλαια ξεκινά στο πολυτελές περιβάλλον των πλοίων της Blue Star, τότε διόλου δεν σε πειράζει το γεγονός ότι ότι η ώρα άφιξης στο λιμάνι του νησιού είναι αργά τη νύχτα!
Το πλοίο της Blue Star στο λιμάνι του Αγίου Ανδρέα.
Ο Πέρα Γυαλός, το επίνειο της Χώρας, κουρνιάζει στους πρόποδες του λόφου-χερσονήσου που φιλοξενεί την αστυπαλίτικη πρωτεύουσα, αριστερά καθώς κοιτάζουμε προς το πέλαγος, μιας και deji;a βρίσκεται η έτερη παραλία-δορυφόρος της Χώρας, το Λειβάδι. Όπως είναι αναμενόμενο ο Πέρα Γυαλός φιλοξενεί πολλά ξενοδοχεία, εστιατόρια, café και οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των πολυάριθμων επισκεπτών, που κάθε καλοκαίρι κατακλύζουν την περιοχή. Μεταξύ αυτών το ξενοδοχείο «Chrysalis Boutique Hotel», το «Ixthioessa Boutique Hotel«, αλλά και τα εστιατόρια «Το Μαϊστράλι του Πενηντάρα» στον Πέρα Γυαλό και «Άγονη Γραμμή» στην καρδιά της Χώρας.
Απέριττη πολυτέλεια και σεβασμός στην παράδοση χαρακτηρίζουν τα δωμάτια και όλους τους χώρους του «Chrysalis Boutique Hotel».
Η δε θέα από τα μπαλκόνια του, που κυριολεκτικά κρέμονται πάνω από τη θάλασσα, σε αφήνει άφωνο!
«Το Μαϊστράλι του Πενηντάρα» του Δημήτρη Κονταράτου και της Φρόσως Χαραλάμπη, με τον Δημήτρη να αποτελεί σταθερή αξία στο μαγείρεμα και την Φρόσω στο service! Αν πάτε είναι βέβαιο ότι θα ξαναπάτε και όχι μόνο μια φορά!
Ο κατάλογός του περιλαμβάνει αμέτρητες προτάσεις σε μαγειρευτά και της ώρας -ψαρικά και κρεατικά πάντοτε φρέσκα και ντόπια-, αλλά και μερακλίδικα μεζεδάκια και ολόδροσες πλούσιες σαλάτες. Κυρίως όμως προσφέρει αφειδώς απροσποίητα φιλική και συγχρόνως επαγγελματική εξυπηρέτηση!
Το πανηγύρι της Παναγίας της Φλεβαριώτισσας πέρασε, λοιπόν, για μια ακόμα χρονιά στην ιστορία, καταγράφοντας μία νέα λαμπρή σελίδα στην μακροχρόνια πορεία του. Συγχαρητήρια θερμά σε όλους όσοι με τόσο πάθος, μεράκι, ομοψυχία και πνεύμα ομόνοιας και αγάπης, συνεργάζονται για την κάθε χρόνο όλο και επιτυχέστερη πραγματοποίησή του! Καλή μας (ξανα)αντάμωση συμπατριώτες Νοτιοαιγαιοπελαγίτες!
Copyright © Katerina Marinaki. All Rights Reserverd. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος web site με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια της κατόχου του Κατερίνας Μαρινάκη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
LIVE to TRAVEL and TASTE 
Σχολιάστε