Σύρος, η αριστοκρατική πρωτεύουσα των Κυκλάδων και του πολιτισμού

By katermarinaki21 Απριλίου 2021

«Σύρος, η πρωτεύουσα της κομψότητας και της αρχοντιάς» έγραψε ο περιηγητής Θεόφιλος Γκωτιέ, που την επισκέφθηκε τον 19ο αιώνα. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά και μόνο έτσι θα την ζωγράφιζε η φαντασία του καθένα μας: επιβλητική, αριστοκρατική, αρχόντισσα! Σύρος, λοιπόν, η πρωτεύουσα! Αληθινή, αυθεντική και ερωτεύσιμη. Η πρωτεύουσα του Νομού Κυκλάδων, είναι όλες οι Κυκλάδες μαζί. Κι όμως είναι συγχρόνως η μία και μοναδική. Υπερήφανη που αντιπροσωπεύει αυτόν τον θαυμάσιο μικρόκοσμο των 24 νησιών, στην μεγάλη αγκαλιά του Αιγαίου. Γιατί οι Κυκλάδες είναι μύθος και ιστορία! Όνειρο παιδιού, στίχοι του ποιητή, ψυχή του Αρχιπελάγους!

Πλατεία Μιαούλη, η μεγαλύτερη και ιστορικότερη πλατεία της *Ερμούπολης* και ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της *Σύρου*.

Η οδός Ελευθερίου Βενιζέλου, μία από τις εμβληματικότερες της *Ερμούπολης*, παρά το μικρό μήκος της, η οποία συνδέει την πλατεία Μιαούλη, που διακρίνεται στο βάθος -σε ένα μαγευτικό νυχτερινό στιγμιότυπο με φόντο τον λόφο και τον ναό της Ανάστασης-…

…με την παραλιακή οδό της *Ερμούπολης* και συγκεκριμένα με το σημείο όπου η Ακτή Παπάγου συναντά την Ακτή Πέτρου Ράλλη, υπό το βλέμμα του πολυφωτογραφημένου και πολυσύχναστου Μνημείου της Εθνικής Αντίστασης, το οποίο εγκαινιάσθηκε το 1992 και είναι έργο του γλύπτη Ευστάθιου Λεοντή.

Η ιστορία της Σύρου χάνεται στα βάθη των αιώνων, καθώς την 2η χιλιετία π.Χ. άνθησε εδώ ο Κυκλαδικός Πολιτισμός. Οι ανασκαφές στην Χαλανδριανή, το 1898, έφεραν στο φως πλήθος ευρημάτων, όπως και την προϊστορική Ακρόπολη. Ο Όμηρος στην Οδύσσειά του αναφέρεται στην Συρίην, που ήταν και πατρίδα του φιλοσόφου Φερεκύδη, δασκάλου του Πυθαγόρα. Το 1821 πρόσφυγες από την Χίο, τα Ψαρά και την Κάσο καταφεύγουν στην Σύρο, μεταφέροντας πέρα από την πίκρα και την απόγνωση του ξενιτεμού, την γνώση και την εμπειρία τους. Έμποροι και ναυτικοί οι περισσότεροι, δίνουν νέα πνοή στο λιμάνι της Σύρου, που με την προστασία της Γαλλίας μεγαλουργεί. Το 1826 αποφασίζουν να αφιερώσουν την πόλη στον Κερδώο Ερμή κι έτσι »γεννιέται» η Ερμούπολη, που το 1833 ανακηρύσσεται πρωτεύουσα των Κυκλάδων.

Η *Ερμούπολη* με τους χαρακτηριστικούς διπλούς λόφους της…

…όπως φαίνεται από τα πλοία, που προσεγγίζουν το λιμάνι της.

Το πρόσφατα αναπλασμένο παραλιακό μέτωπο της *Ερμούπολης* -εγκαινιάσθηκε τον Ιούνιο του 2016-, προσέδωσε στην πόλη ακόμη μεγαλύτερη γοητεία διαθέτοντας νησίδες πρασίνου, ποδηλατόδρομο και διαδρόμους περιπάτου, καθώς και καθιστικά σημεία, αλλά και χώρους τραπεζοκαθισμάτων.

Η ανάπτυξή της υπήρξε ταχύτατη και ξεφεύγοντας από τα στενά όρια του Αιγαίου, η φήμη της φθάνει σ’ ολόκληρη την Ευρώπη, δημιουργώντας το πρώτο τουριστικό ρεύμα προς την Ελλάδα. Προς το τέλος του 19ου αιώνα οι οικονομικές συνθήκες αλλάζουν και κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής γίνονται ακόμη πιο δύσκολες. Όμως, παρά τις αντίξοες καταστάσεις, η Ερμούπολη -και η Σύρος– κατάφερε να διατηρήσει την αρχοντιά της και το υψηλό της επίπεδο, που ανάγλυφα διαγράφεται σήμερα, όταν περπατώντας στους δρόμους της πόλης, αντικρίζουμε τα πάμπολλα αρχιτεκτονικά της κοσμήματα, δημόσια κτήρια, αλλά και νεοκλασσικά αρχοντικά. Στην τεράστια για τα νησιωτικά δεδομένα Πλατεία Μιαούλη, με τα ψηλά φοινικόδεντρα, εντυπωσιάζει το εκπληκτικό μέγαρο του Δημαρχείου, έργο του Γερμανού αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλλερ, που κατασκευάστηκε μεταξύ 1875 και 1891 στην βόρεια πλευρά της Πλατείας, αλλά και το Ιστορικό Αρχείο, το Πνευματικό Κέντρο, η Δημοτική Βιβλιοθήκη και βέβαια το Δημοτικό Θέατρο Απόλλων, που θεωρείται μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου. Η κατασκευή του υπήρξε μονόδρομος για την Ερμούπολη της τριακονταετίας 1830-1860, όπου στην πόλη παρατηρείται έντονη θεατρική κίνηση, με πρώτη την ίδρυση τοπικού θιάσου από την Ευανθία Καΐρη, την συγγραφέα και αδελφή του μεγάλου διαφωτιστή Θεόφιλου Καΐρη. Στις 30 Οκτωβρίου 1861, το Δημοτικό Συμβούλιο αποδέχθηκε τις προτάσεις των πολιτών και αποφάσισε ομόφωνα να ανεγερθούν Θέατρο και Λέσχη στην κεντρική πλατεία. Τα έξοδα κατασκευής του Θεάτρου υπολογίστηκαν σε 60.000 δραχμές, με αποτέλεσμα να υπάρξουν πολλές αντιδράσεις για την απόφαση αυτή. Παρ’ όλα αυτά η ανέγερση μιας μόνιμης στέγης για το θέατρο, που από το 1828 περιπλανιόταν στις ξύλινες αποθήκες, στις λέσχες και στα καφενεία, έγινε δεκτή με ανακούφιση από το θεατρόφιλο κοινό της Ερμούπολης και ολόκληρης της Σύρου.

Στις αρχές του 19ου αι. η Πλατεία Μιαούλη ήταν αμμώδης και το μοναδικό κτίσμα που υπήρχε εδώ, ήταν το περιβόλι της οικογένειας Σαλάχα στα Β.Δ. της, το οποίο και αγοράσθηκε από τον Δήμο *Ερμουπόλεως* το 1847, προκειμένου να δημιουργηθεί η Πλατεία Όθωνος, όπως αρχικά ονομάσθηκε, σε σχέδια του Βαυαρού αρχιτέκτονα Wilhelm von Weiler.

Το 1868, το μεσαίο τμήμα της πλατείας απέκτησε λιθόστρωτο δάπεδο από μάρμαρο Τήνου, ενώ το 1870 συμπληρώθηκε η πλακόστρωση και των υπολοίπων τμημάτων της. Το 1876, θεμελιώθηκε το μοναδικής ομορφιάς Δημαρχείο και η πλατεία άρχισε να παίρνει πλέον την σημερινή της μορφή.

Το 1889, έγιναν τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Ανδρέα Μιαούλη και η πλατεία πήρε πλέον το όνομά του. Το Δημαρχείο της *Ερμούπολης* είναι ένα τριώροφο στην όψη και διώροφο στην πίσω πλευρά κτήριο -λόγω της μεγάλης υψομετρικής διαφοράς-, με προεξέχον το κεντρικό πρόπυλο και τους γωνιακούς πύργους. Στο εσωτερικό του διπλές σειρές αιθουσών αναπτύσσονται γύρω από τα περιστύλια, εκ των οποίων οι εσωτερικές φωτίζονται από το περιστύλιο και οι εξωτερικές από τον δρόμο. Τα δάπεδά τους είναι ξύλινα και οι οροφές με χαμηλά τόξα, η δε αίθουσα των Δημοτικών Συνεδριάσεων φέρει πλούσιο διάκοσμο.

Σήμερα, στην πλατεία εκτός από το Δημαρχείο φιλοξενούνται επίσης το Ιστορικό Αρχείο *Σύρου*, καθώς και η Δημοτική Βιβλιοθήκη Ερμουπόλεως φωτο), ενώ αποτελεί πάντοτε το θέατρο των παρελάσεων και κάθε είδους εορταστικών δρωμένων, που πραγματοποιούνται στο νησί καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Στο μικρό κηπάκι μπροστά από την Βιβλιοθήκη βρίσκονται τοποθετημένες οι προτομές (διακρίνονται στην φωτο) των Εμμανουήλ Ροΐδη, Γεωργίου Σουρή, Ρίτας Μπούμη – Παπά, Δημητρίου Βικέλα και Τιμολέοντα Αμπελά.

Τo Θέατρο Απόλλων, σε απόσταση αναπνοής από την Πλατεία Μιαούλη, αποτελεί το έμβλημα της πολιτιστικής ανάπτυξης της *Ερμούπολης* και κατασκευάσθηκε την περίοδο 1862-1864, σε σχέδια του διάσημου Ιταλού αρχιτέκτονα Πιέτρο Σαμπό, με την σχεδίασή του να είναι επηρεασμένη από τέσσερα τουλάχιστον ιταλικά πρότυπα. Η λειτουργία του ξεκίνησε με μεγάλη επισημότητα στις 20 Απριλίου 1864, με την όπερα Ριγκολέττο του Τζουζέπε Βέρντι.

Η Μεταμόρφωση, Μητροπολιτικός ναός της Σύρου και πρώτη εκκλησία της Ερμούπολης, κατασκευάσθηκε την περίοδο 1824-1831, ενώ ο Άγιος Νικόλαος ο Πλούσιος, ο πολιούχος της πόλης, χτισμένος με προσφορές των ναυτικών της Σύρου, στέκει επιβλητικός, σπαθίζοντας τον ουρανό με τον γαλάζιο τρούλο του και το λευκό πεντελικό μάρμαρο, να κυριαρχεί τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό του ναού. Βρίσκεται στα Βαπόρια, την ωραιότερη συνοικία της πόλης, με μοναδικής μεγαλοπρέπειας αρχοντικά, που αντικατοπτρίζουν την άνθηση της πόλης στην περίοδο της ακμής της και σπίτια, που ακουμπούν κυριολεκτικά στη θάλασσα και αγναντεύουν το Αιγαίο, νοσταλγώντας τον παλιό καιρό και τα χρόνια της δόξας.

Άγιος Νικόλαος ο Πλούσιος. Ήδη από το 1841 ο Δήμος *Ερμουπόλεως* είχε αποφασίσει την ανέγερση μιας νέας εκκλησίας και πολλά σχέδια έγιναν γι’ αυτήν. Το τελικό σχέδιο του Γ. Μεταξά χαλκογραφήθηκε και κυκλοφόρησε για να προσελκύσει ευεργέτες. Πολλοί αρχιτέκτονες πήραν μέρος στην ολοκλήρωσή του, με κυριότερους τους: Α. Ζηνόπουλο, Ι. Βλυσίδη, Δ. Ελευθεριάδη και τον Γάλλο J. Vaugarni.
Για τα οικοδομικά του σχέδια ενδιαφέρθηκε προσωπικά ο Βασιλιάς Όθων, ο οποίος τα υπέγραψε και τα επικύρωσε με Βασιλικό Διάταγμα το 1851.

Ο μεγαλοπρεπής ναός θεμελιώθηκε από τον Μητροπολίτη *Κυκλάδων* Δανιήλ Κοντούδη στις 28 Φεβρουαρίου 1848, σε σχέδια του Γ. Μεταξά και εγκαινιάσθηκε επισήμως στις 14 Σεπτεμβρίου 1870, από τον Αρχιεπίσκοπο *Σύρου* Αλέξανδρο Λυκούργο, χωρίς να έχει ολοκληρωθεί ο εσωτερικός του διάκοσμος.

Ο ναός, σε σχήμα σταυρού, είναι τοποθετημένος σε υπερυψωμένη αυλή με μαρμάρινο στηθαίο και κιγκλίδωμα, ανήκει δε στον τύπο της βασιλικής με τρούλο. Σκάλα ύψους τεσσάρων μέτρων οδηγεί στο ολομάρμαρο κεντρικό τμήμα της πρόσοψης, που έχει στο ισόγειο πρόπυλο σε μορφή στοάς με τέσσερις ιωνικούς κίονες και δύο παραστάδες με κορινθιακά επίκρανα. Στέφεται με αέτωμα, που πλαισιώνεται από τους πύργους των κωδωνοστασίων.

Η αρχοντική συνοικία Βαπόρια με τα εντυπωσιακά αρχοντικά, αρκετά εκ των οποίων έχουν πλέον μετατραπεί σε ατμοσφαιρικούς πολυτελείς ξενώνες.

Στην Σύρο μπερδεύονται μοναδικά το παλιό με το καινούριο και το κλασσικό με το μοντέρνο, με αντιπροσωπευτικό παράδειγμα της μοναδικής αυτής συνύπαρξης το Καζίνο, ένα απ’ τα ωραιότερα της Ευρώπης, το οποίο στεγάζεται σ’ ένα θαυμάσιο διατηρητέο κτήριο. Πολλές Δημόσιες Υπηρεσίες στεγάζονται επίσης σε αναπαλαιωμένα κτήρια. Αριστερά από το λιμάνι βρίσκεται το Νεώριο, οικονομικός πνεύμονας του νησιού, στο οποίο ναυπηγήθηκαν πολλά όμορφα σκαριά, μερικά από τα οποία ακόμα αρμενίζουν στο Αιγαίο.

Το Kαζίνο *Σύρου*, που ξεκίνησε την λειτουργία του τον Απρίλιο του 1997, στεγάζεται στο πρώην ξενοδοχείο «Ευρώπη», σε ένα παραδοσιακό κτήριο που χρονολογείται από το 1830, η αναπαλαίωση του οποίου ανέδειξε όλα τα ιστορικά και κυκλαδικά στοιχεία του, δημιουργώντας ένα πραγματικό στολίδι για το νησί.

Το 1883 κατασκευάστηκε το εικονιζόμενο κτήριο, που σήμερα στεγάζει υπηρεσίες της Περιφέρειας Νοτίου *Αιγαίου* και παλαιότερα της Νομαρχίας *Κυκλάδων*. Ψηλοί φοίνικες και αρχοντικά κτήρια χαρακτηρίζουν την μικρή πλατεία Τσιροπινά, όπου και βρίσκεται, η οποία οφείλει το όνομά της στον Κωνσταντίνο Τσιροπινά, Δήμαρχο της *Ερμούπολης* (1887 – 1895), ο οποίος και δώρισε το εν λόγω αρχοντικό του στο Δημόσιο.

Ένα από τα πολλά εγκατελελειμμένα κτήρια της *Ερμούπολης*, βουβούς πλέον μάρτυρες της ακμής και του πλούτου του νησιού.

Η Πινακοθήκη Κυκλάδων στεγάζεται από το 1994 στα κτήρια των Αποθηκών Διαμετακομίσεως του Λιμανιού της *Ερμούπολης*, τα οποία συγκαταλέγονται στα πρώτα κτήρια της πόλης, καθώς κατασκευάσθηκαν την περίοδο 1834 – 1839, με κρατική δαπάνη και σε σχέδια του Ερλάχερ.

Το κτήριο της Αποκεντρωμένης Διοίκησης *Αιγαίου* -παλαιότερα της Περιφέρειας Νοτίου *Αιγαίου*– και μπροστά του το Μνημείο των Ιερολοχιτών, με την επιγραφή «Οι *Κυκλάδες* ευγνωμονούσαι μαχητάς Ιερού Λόχου».

Το γραφικό και ήσυχο δρομάκι της Θυμάτων Σπερχειού, χαρακτηριστικό παράδειγμα της ομορφιάς που κρύβει η *Ερμούπολη* έως και στην μικρότερη γωνιά της.

Στον υψηλότερο από τους δίδυμους λόφους, που αποτελούν σήμα κατατεθέν της Ερμούπολης, είναι κτισμένη η πανέμορφη μεσαιωνική πολιτειούλα, η Άνω Σύρος, με 900 βοτσαλωτά σκαλοπάτια -πέρα από την οδική διαδρομή- να μας οδηγούν ως την Πιάτσα της. Περπατώντας στα σοκάκια με τις καμάρες και ανεβοκατεβαίνοντας τα αμέτρητα σκαλιά ανάμεσα στα ξύλινα μπαλκόνια και τις στενές αυλές, τα όρια του «νεοφερμένου» επισκέπτη και του «ντόπιου» Απανωσυριανού, εύκολα καταρρίπτονται. Στην ειδυλλιακή ατμόσφαιρα που γέννησε τον Μάρκο Βαμβακάρη, ακούγονται οι ψίθυροι του παρελθόντος, πλημμυρισμένοι από τη μουσική του σήμερα και του χθες. Και όλα γίνονται ένα! Μια γλυκιά μαγεία σε συνεπαίρνει σε τούτη την πόλη, όπου κατοικεί η Καθολική Κοινότητα της Σύρου και η ίδρυση όσο και η ζωή της είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία της Φραγκροκρατίας στην Ελλάδα. Μια ιστορία που δεν αποτυπώνεται μόνο στην αρχιτεκτονική της, αλλά και στα εκκλησιαστικά μνημεία της και τις πλούσιες γραπτές πηγές των αρχείων τους. Ο Μητροπολιτικός ναός του Αγίου Γεωργίου, του Σαν Τζώρτζη, κτισμένος το 1200 μ.Χ στο υψηλότερο σημείο του λόφου, στον αντίποδα της Ορθόδοξης εκκλησίας της Ανάστασης στον απέναντι, ομώνυμο λόφο της Ερμούπολης. Η Μονή των Ιησουιτών με την εκκλησία της Παναγίας του Καρμήλου, που ιδρύθηκε το 1744 με την περίφημη εικόνα της Παναγίας να μεταφέρεται από την Ρώμη το 1728. Η Μονή των Καπουτσίνων, που ιδρύθηκε το 1653 από τον Γάλλο βασιλιά Λουδοβίκο ΙΓ’ και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην θρησκευτική και κοινωνική ζωή του τόπου. Στην Άνω Σύρο θα συναντήσουμε επίσης και τον Άγιο Νικόλαο τον Φτωχό, που ονομάσθηκε έτσι προκειμένου να ξεχωρίζει από τον Άγιο Νικόλαο τον Πλούσιο, της Ερμούπολης.

Ο Ι.Ν. της Αναστάσεως θεμελιώθηκε το 1874, στην κορυφή του λόφου Δήλι, από τον Μητροπολίτη *Σύρου* Αλέξανδρο Λυκούργο και είναι έργο του αρχιτέκτονα Δημήτρη Ελευθεριάδη. Η εκκλησία αυτή αφιερώθηκε στην «Ανάσταση του Έθνους» και πρωτολειτούργησε το 1880, αλλά εγκαινιάσθηκε το 1908, από τον Μητροπολίτη *Σύρου* Αθανάσιο Λεβεντόπουλο, με ιερά λείψανα του Αγίου Πλάτωνα. Η θέα από εδώ είναι ανεπανάληπτη.

Η περιοχή της *Ερμούπολης* που ονομάζεται Νησάκι δεν έλαβε τυχαία αυτό το όνομα, καθώς αποτελούσε όντως ένα ξεχωριστό νησάκι, πάνω στο οποίο βρισκόταν μια μικρή εκκλησία του Αγίου Νικολάου και ένα από τα δύο Λοιμοκαθαρτήρια του νησιού. Το Νησάκι τελικά ενώθηκε με το κυρίως σώμα της *Σύρου*, την περίοδο 1853 – 1858, επί Δημαρχίας Αμβροσίου Δαμάλα.

Η θέα προς το Νησάκι και ολόκληρη την *Ερμούπολη*, από τον λιμενοβραχίονα του λιμένα της πόλης είναι όντως απολαυστική.

Το βόρειο άκρο του λιμενοβραχίονα συναντά την Ακτή Καταδρομικού Έλλη και την Πλατεία Μνημείου του Αφανούς Ναύτη -ή Εμπορικής Ναυτιλίας-, όπου κυριαρχούν τα κτήρια της Πινακοθήκης *Κυκλάδων*, τα οποία εκτείνονται σε δύο πτέρυγες, μήκους 122 μέτρων, όπου στεγάζονταν συνολικά 14 αποθήκες, που βρίσκονταν σε λειτουργία έως και τον Μεσοπόλεμο.

Δίπλα στο συγκρότημα των αποθηκών και την Πινακοθήκη Κυκλάδων *βρίσκεται* το Τελωνείο, το οποίο συμπληρώνει την πραγματικά εντυπωσιακή πρώτη εικόνα, που αντικρίζει ο επισκέπτης προσεγγίζοντας το λιμάνι της *Σύρου*. Σε πρώτο πλάνο το Μνημείο Αφανούς Ναύτη, που φιλοτέχνησε ο γλύπτης Ιωάννης Παππάς, κατόπιν παραγγελίας της οικογένειας Ν.Ι. Γουλανδρή.

Όμως Σύρος δεν είναι μόνο οι δύο πόλεις της. Σύρος είναι και οι πανέμορφες εξοχές της, τα χωριά της και οι δαντελωτές ακτές της. Τα πανέμορφα θέρετρα, που απετέλεσαν τόπο παραθερισμού των Συριανών, κατά την περίοδο της μεγάλης ανάπτυξης της Ερμούπολης. Επισκοπειό, Τάλαντα, Παρακοπή, Χρούσσα… Ξεκινώντας από το Μάννα και το Άνω Μάννα, τα οποία σηματοδοτούν τα δύο άκρα μιας κοιλάδας, όπου καλλιεργούνται πρώιμα λαχανικά και κηπευτικά, συνεχίζουμε προς την Αζόλιμνο με την μικρή, αλλά όμορφη παραλία της, για να προσεγγίσουμε αμέσως μετά τον όρμο της Βάρης, ένα μικρό κλειστό κόλπο με αμμουδιά στα νότια του νησιού, όπου σπάνια έχει κύμα και τα τελευταία χρόνια γνωρίζει μεγάλη τουριστική ανάπτυξη. Πολύ κοντά εδώ βρίσκονται οι παλαιότεροι προϊστορικοί οικισμοί της Σύρου, της περιόδου 4000 – 3000 π.Χ περίπου. Στα Χρούσσα, ανάμεσα σε πευκόφυτες εκτάσεις, οι εξοχικές κατοικίες παλαιών επιφανών Συριανών, μεταξύ των οποίων και αυτή του Δημητρίου Βαφιαδάκη, Δημάρχου της Ερμούπολης (1870 – 1887 και 1895 – 1898). Η έπαυλη κτίσθηκε το 1862 με την συμβολή ξένων ειδικών, που συνετέλεσαν στην διαμόρφωση του χώρου. Στον Μέγα Γιαλό, στο νοτιοδυτικό άκρο της Σύρου, ο οποίος επίσης έχει αναπτυχθεί ραγδαία τα τελευταία χρόνια, η παραλία με τα πολλά αρμυρίκια, που σχεδόν ακουμπούν στη θάλασσα, προσελκύει πλήθη λουομένων το καλοκαίρι.

Η παραλία Αζόλιμνος αποτελεί ιδανική επιλογή για κολύμπι και χαλάρωση, καθώς απέχει από την *Ερμούπολη* μόλις 5 χλμ.

Στην δυτική πλέον πλευρά του νησιού η Ποσειδωνία ή Ντελαγκράτσια, η πολυτραγουδισμένη μέσα από τους στίχους της Φραγκοσυριανής του Μάρκου Βαμβακάρη, έγινε μύθος για όλους τους Συριανούς και όχι μόνο. Τόπος παραθερισμού για τους άρχοντες της εποχής εκείνης, γνώρισε μεγάλη άνθηση, καθώς οικοδομήθηκαν ταχύτατα πολλές επαύλεις και νεοκλασσικά, πολλά εξ αυτών άριστα διατηρημένα μέχρι σήμερα. Ο πρώτος μεγάλος δρόμος που κατασκευάσθηκε στην Σύρο, ήταν αυτός που συνέδεε την Ερμούπολη, με την Ντελαγράτσια και τον Φοίνικα, γεγονός που καταδεικνύει την σπουδαιότητα της περιοχής για τους Συριανούς. Δεν είναι τυχαίο ότι η Ποσειδωνία χαρακτηρίσθηκε ως η Κηφισιά της Σύρου και δικαίως, δεδομένων των ομοιοτήτων που παρουσιάζει με αυτό το αθηναϊκό προάστιο. Περπατώντας στους δρόμους της συναντάμε την ορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Ιωάννη με το μαρμάρινο τέμπλο της και την καθολική του Αγίου Πέτρου, πριν κατηφορίσουμε προς τη θάλασσα και τον κόλπο του Φοίνικα. Η κοσμοπολίτικη παραλία των Αγκαθωπών απλώνεται μπροστά μας, ενώ λίγο πιο κάτω βρίσκεται η ερημική παραλία Κόμητο, με τα αλμυρόδεντρά της. Η ευρύτερη περιοχή του Φοίνικα παρουσιάζει μεγάλο ιστορικό ενδιαφέρον, καθώς υπάρχουν έντονα ίχνη ζωής από την εποχή του Κυκλαδικού Πολιτισμού και της Κλασσικής και Ρωμαϊκής περιόδου. Η παραλία του Γαλησσά, λίγο βορειότερα, αποτελεί σημαντικό τουριστικό κέντρο της Σύρου. Μαζί με την Ερμούπολη, ο Γαλησσάς υπήρξε το σημαντικότερο αρχαϊκό και κλασσικό κέντρο της Σύρου. Στην κορυφή του λόφου, πάνω από το χωριό, υπάρχει παρατηρητήριο του 4ου αιώνα, καθώς και το ξωκλήσι της Αγίας Πακούς (Υπακοή). Από το Κίνι, ένα γραφικό ψαροχώρι που μας ξεκουράζει με το μαγευτικό του ηλιοβασίλεμα, παίρνουμε το καΐκι και ταξιδεύουμε προς Δελφίνι, Βαρβαρούσσα, Αετό, Γράμματα, στο βόρειο τμήμα της Σύρου, η περιήγηση της οποίας ολοκληρώνεται με την επίσκεψη στην Απάνω Μεριά της, με την άγρια φύση και την θαυμάσια θέα στο Αιγαίο. Φοινικιά, Μύτακας, Κυπερούσσα, Σαν Μιχάλης -απ’ όπου και ονοματοδοτήθηκε το πασίγνωστο ντόπιο τυρί-, Κάμπος και Σύριγγα, συμπληρώνουν το πολύτιμο περιδέραιο των οικισμών του νησιού.

Η γνωριμία με την *Σύρο* και την *Ερμούπολη* δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ολοκληρωμένη χωρίς μια βόλτα στην παραδοσιακή αγορά της οδού Χίου, εκεί όπου, παρά την αδιαφιλονίκητη πρωτοκαθεδρία των Υπεραγορών, εξακολουθούν να συνωστίζονται μαγαζιά με τα περίφημα παραδοσιακά λουκούμια και χαλβαδόπιτες, ψαρομανάβικα με ολόφρεσκα ψάρια και θαλασσινά…

…καταστήματα με τοπικά καλούδια, αντιπροσωπευτικά του λαμπερού γαλαξία της συριανής γαστρονομίας…

…κρεοπωλεία με τοπικής παραγωγής κρεατικά και τα πεντανόστιμα συριανά λουκάνικα με μάραθο να προ(σ)καλούν τους καταναλωτές, έτσι όπως κρέμονται «προκλητικά» στις βιτρίνες των καταστημάτων…

…αλλά και μανάβικα με τοπικής παραγωγής λαχανικά και φρούτα, που προσδίδουν χρώματα και αρώματα στην οδό Χίου, σφραγίζοντας την ταυτότητα ενός δρόμου, που ήδη από τον 19ο αιώνα αποτελεί τοπόσημο για την πόλη και μία από τις παλαιότερες εν Ελλάδι κεντρικές αγορές.

Ιδανική επιλογή για την διαμονή σας στην *Σύρο*, όποιος κι αν είναι ο λόγος της επίσκεψής σας, το ξενοδοχείο «Ερμής», το μεγαλύτερο της Ερμούπολης, που στεγάζεται σε ένα από τα ιστορικότερα νεοκλασσικά κτήρια του νησιού. Βρίσκεται σε εξαιρετικά προνομιακή θέση, επάνω σε μια στενή λωρίδα γής, στη δεξιά άκρη του λιμανιού, κοντά στο Νησάκι, με φόντο το ιστορικό κέντρο της πόλης και θέα τα βαθυγάλανα νερά του Αιγαίου από τη μία πλευρά και τα ήσυχα νερά του λιμανιού από την άλλη.
Τα πολυτελώς ανακαινισμένα δωμάτια, η εξαιρετική μεσογειακή κουζίνα, το άριστο σέρβις και το φιλικό περιβάλλον αποτελούν εγγύηση για μία αξέχαστη εμπειρία διαμονής.

Kαι βέβαια τα πλοία της BLUE STAR FERRIES αποτελούν την ιδανική και πλέον αξιόπιστη επιλογή για την μετάβασή σας στην *Σύρο*, με πληθώρα δρομολογίων καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, ιδιαίτερα δε κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, προσφέροντας πάντα την καλύτερη δυνατή σχέση ποιότητος-τιμής για το ταξίδι αυτό.

Copyright ©Katerina Marinaki. All Rights Reserverd.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος web site με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια της κατόχου του Κατερίνας Μαρινάκη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.