Ο Αδάμαντας, το λιμάνι της Μήλου, στον μυχό του ομώνυμου τεράστιου, φυσικού κόλπου.
Γοητευτική και διάσημη όπως η Αφροδίτη της, μυστηριώδης όπως οι Κατακόμβες της, πολυποίκιλη και παραμυθένια όπως οι παραλίες της! Θεόρατα βράχια με εντυπωσιακά σχήματα, βαμμένα λευκά, κίτρινα, μαύρα και κοκκινωπά βυθίζονται στα βάθη των θαλασσών της και σπηλιές απόκοσμες σε προ(σ)καλούν να τις εξερευνήσεις. Οι χαρακτηριστικές πετρωμένες Αρκούδες υποδέχονται τους επισκέπτες του νησιού στην είσοδο του κόλπου του Αδάμαντα, τον οποίο σχηματίζει η Μήλος με το ίδιο το κορμί της και που αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα φυσικά λιμάνια της Μεσογείου. Πανέμορφα χωριουδάκια με ολόλευκα σπίτια, κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική, όμορφες λουλουδιασμένες αυλές και γραφικά δρομάκια μας περιμένουν για να τα εξερευνήσουμε και να απολαύσουμε τη θέα που προσφέρουν: ο Αδάμαντας -το λιμάνι-, η Πλάκα -η πρωτεύουσα-, τα Πολλώνια -η ανερχόμενη τουριστική star του νησιού-, οι Τριοβάσαλοι -με τα εντυπωσιακά πασχαλινά έθιμά τους-, η Ζεφυρία -η παλιά βενετσιάνικη πρωτεύουσα του νησιού-, η Τρυπητή -με τις πολλές τρύπες στα βράχια, που της έδωσαν και τ’ όνομά της. Κι ακόμα οι Πλάκες, ο Εμπουρειός, η Πάχαινα, τα Μαντράκια, το Κλήμα, μαζί με 75 και πλέον μοναδικής ομορφιάς παραλίες, συμπληρώνουν το παζλ του μηλέικου χάρτη. Ακολουθήστε μας για να γνωρίσετε ένα από τα ωραιότερα νησιά των Κυκλάδων και ολόκληρου του Αιγαίου, ιδανικό για διακοπές!
Οι περίφημες Αρκούδες υποδέχονται -αλλά και αποχαιρετούν- τους ταξιδιώτες που φθάνουν στο νησί.
Οι νησίδες Ακράδια ή Ακραδιές ή Ακραθιές βρίσκονται στα βόρεια της Μήλου, σηματοδοτώντας την είσοδο του κόλπου του Αδάμαντα.
Η περιοχή του Αδάμαντα άρχισε να κατοικείται το 1824 από Κρήτες πρόσφυγες, από τα Σφακιά, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή μετά από ψήφισμα της κυβέρνησης Καποδίστρια, οι σημερινοί απόγονοι των οποίων ονομάζονται «Μηλοκρητικοί». Μέχρι τότε η περιοχή ονομαζόταν Αλαμάντο και είχε ελάχιστα κτήρια, γρήγορα όμως έγραψε τη δική του ιστορία, χάρη στην στρατηγική του θέση και το ζωτικής σημασίας λιμάνι του. Εδώ, βρίσκεται το Στρατιωτικό Κοιμητήριο των Αγγλογάλλων του Κριμαϊκού πολέμου, υπενθυμίζοντας ότι ο Αδάμαντας υπήρξε εκείνη την περίοδο το ορμητήριο του γαλλικού στόλου. Ακόμη και σήμερα, μια φορά το χρόνο καταπλέει πολεμικό πλοίο του Γαλλικού στόλου, για να αποτίσει φόρο τιμής προς τους νεκρούς. Άξιοι της προσοχής μας είναι επίσης οι ναοί της Αγίας Τριάδας -εκκλησία με σπάνια αρχιτεκτονική του 1600, που το 1700 αναφέρεται από τον Γάλλο περιηγητή Tournefort ως Παναγία η Θεοφανή και σήμερα στεγάζει το Εκκλησιαστικό Μουσείο Μήλου– και της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Ο Αδάμαντας όπως τον πρωταντικρίζει ο επισκέπτης από το πλοίο που εισέρχεται στο λιμάνι.
Πανοραμική άποψη της ευρύτερης περιοχής του Αδάμαντα, από την επαρχιακή οδό που συνδέει το λιμάνι με την πρωτεύουσα Πλάκα, αλλά και την Τρυπητή και τους Τριοβάσαλους.
Η παραλία της Λαγκάδας, σε απόσταση αναπνοής από τον Αδάμαντα.
Ο Αδάμαντας ιδρύθηκε το 1835 αν και εκατοικείτο από Κρήτες πρόσφυγες ήδη από το 1824. Στον οικισμό, όπως φαίνεται και στην φωτογραφία, δεσπόζει η τρίκλιτη βασιλική με τρούλο της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που κτίστηκε μεταξύ 1864-68 και εγκαινιάσθηκε το 1870. Το ανεξάρτητο πυργόσχημο καμπαναριό κατασκευάστηκε το 1903, ενώ το 1956 τοποθετήθηκε ρολόϊ σε όροφο που προστέθηκε επί τούτου.
Το Μεταλλευτικό Μουσείο Μήλου βρίσκεται στον Αδάμαντα και δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία της εταιρίας S&B Βιομηχανικά Ορυκτά Α.Ε., η οποία ανέλαβε και την δαπάνη της κατασκευής του, που ξεκίνησε το 1995 και ολοκληρώθηκε τρία χρόνια αργότερα, για να ανοίξει τις πύλες του στο κοινό στις 23 Μαΐου 1998. Το κτήριο που στεγάζει το Μουσείο περιλαμβάνει το ισόγειο και τον πρώτο όροφο, που συναποτελούν τον κατ’ εξοχήν εκθεσιακό χώρο, καθώς και τους βοηθητικούς χώρους του υπογείου. Η δημιουργία του στοχεύει στο να τιμήσει και να προβάλλει την μεταλλευτική ιστορία της Μήλου.
Το Μεταλλευτικό Μουσείο Μήλουφιλοξενεί αντικείμενα, εικόνες και φωτογραφίες που παρουσιάζουν την γεωλογική ιδιαιτερότητα της Μήλου και αφηγούνται με μοναδικό τρόπο την μεταλλευτική ιστορία του νησιού.
Στο ισόγειο του Μουσείου ο επισκέπτης έρχεται σε μια πρώτη επαφή με τις μεταλλευτικές δραστηριότητες στο νησί, ενώ στον 2ο όροφο φιλοξενείται μεταξύ άλλων η Συλλογή Οψιδιανού του Μηλιού λαογράφου και συλλέκτη Ζαφείρη Βάου.
Τα πλούσια ορυκτά κοιτάσματα της Μήλου, προερχόμενα από την ηφαιστειακή της δράση σε παλαιότερες εποχές, έχουν μεγάλη χρησιμότητα στην ελληνική και ξένη αγορά, καθώς από το τέλος του 19ου αιώνα άρχισε στο νησί η συστηματική εξόρυξη και αξιοποίησή τους. Στην φωτογραφία ένα από τα ορυχεία του νησιού.
Το Συνεδριακό Κέντρο “Γεώργιος Ηλιόπουλος” εγκαινιάσθηκε τον Ιούλιο του 2000 και αποτελεί ένα κόσμημα για τη Μήλο. Στεγάζεται σε ένα παλαιό εργοστάσιο καολίνη, που αναστηλώθηκε για τον σκοπό αυτό από την ΟΡΥΜΗΛ ΑΕ. Το κτίσμα αποτελεί θαυμάσιο δείγμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής της δεκαετίας του ’30 και η απόφαση για την αξιοποίησή του ως Συνεδριακού Κέντρου και χώρου πολλαπλών εκδηλώσεων, ήρθε για να δώσει λύση στο πρόβλημα της έλλειψης μεγάλων αιθουσών στη Μήλο.
Το Συνεδριακό Κέντρο είναι κατασκευασμένο και εξοπλισμένο σύμφωνα με τις πιο σύγχρονες προδιαγραφές και για την κάλυψη των συνεδριακών απαιτήσεων, διαθέτει δύο μείζονες λειτουργικούς χώρους, τον κεντρικό με την κύρια αίθουσα χωρητικότητας 400 συνέδρων και ένα βοηθητικό πολλαπλών χρήσεων, που διαθέτει και αίθουσα 50 συνέδρων.
Η κύρια αίθουσα μπορεί να χωριστεί σε δύο ανεξάρτητες, μία για 250 συνέδρους και μία για 70. Για τρεις παράλληλες συνεδριάσεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί και η αίθουσα του βοηθητικού κτηρίου.
Βορειοδυτικά του Αδάμαντα βρίσκονται ο Τριοβάσαλος και ο Πέρα Τριοβάσαλος, δύο πυκνοκατοικημένα χωριά, στα οποία το Πάσχα αναβιώνει ένα παλιό έθιμο, το κάψιμο του Ιούδα, αλλά και η πρωτεύουσα της Μήλου, η Πλάκα, κτισμένη γύρω από το παλιό Κάστρο, με καθαρά κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική. Λευκά σπίτια, περιποιημένες αυλές και λουλούδια στα μπαλκόνια, μα πάνω απ’ όλα ανεμπόδιστη πανοραμική θέα στον κόλπο της Μήλου και ένα καταπληκτικό ηλιοβασίλεμα, την καθιστούν μία από τις γραφικότερες πολιτειούλες του νησιού. Εδώ βρίσκονται το Αρχαιολογικό και το Λαογραφικό Μουσείο, αλλά και πολλές δημόσιες υπηρεσίες. Στην κορυφή του Κάστρου, που χτίστηκε τον 13ο αι. από Ενετούς άρχοντες του νησιού, βρίσκεται η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου ή Παναγιάς της Σχοινιώτισσας ή Μέσα Παναγιάς (επειδή βρίσκεται μέσα στο Κάστρο), χτισμένη στη θέση πολύ παλιάς εκκλησίας, που ανατινάχθηκε από τους Γερμανούς. Μία επίσης αξιόλογη εκκλησία είναι και η Υπαπαντή του Χριστού ή Θαλασσίτρα, με εικόνες του 17ου αιώνα.
Η Πλάκα δεσπόζει στην κορυφή λόφου ύψους 220μ. από την επιφάνεια της θάλασσας, με το γνήσιο κυκλαδίτικο χρώμα της να γίνεται αντιληπτό ακόμα και από θαλάσσης. Το όνομά της φαίνεται να οφείλεται στο επίπεδο έδαφος, πάνω στο οποίο χτίστηκαν τα πρώτα εκτός Κάστρου σπίτια, όταν πλέον αυτό κορέσθηκε πληθυσμιακά.
Γειτονιές με άρωμα παρελθόντος, στενά πλακόστρωτα δρομάκια και παλιά πέτρινα σπίτια μας αποκαλύπτει η βόλτα στην γραφική Πλάκα.
Εξωτερική άποψη του Αρχαιολογικού Μουσείου Μήλου, στην Πλάκα, το οποίο στεγάζεται σε νεοκλασσικό κτήριο, με την υπογραφή του Ερνέστου Τσίλλερ, που κτίστηκε το 1870. Επισκευάσθηκε από αρχιτέκτονες της ΚΑ΄ Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων και λειτουργεί ως Μουσείο από το 1985.
Το Μουσείο περιλαμβάνει τις εξής συλλογές: Προϊστορική συλλογή από την Φυλακωπή, Συλλογή γλυπτών και αναγλύφων, Συλλογή οψιδιανού και Συλλογή επιγραφών…
…και φυσικά αντίγραφο της περίφημης Αφροδίτης της Μήλου, μιας και το πρωτότυπο άγαλμα βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου, στα εργαστήρια του οποίου και κατασκευάστηκε το εικονιζόμενο αντίγραφο.
Η αίθουσα με ευρήματα από την αρχαία πόλη του Κλήματος.
Δίπλα στο Μουσείο βρίσκεται και το Ηρώον των Πεσόντων Μηλίων, Αξιωματικών και Οπλιτών, της περιόδου 1912 – 1922.
Διασχίζοντας το χωριό Τρυπητή με τους γραφικούς ανεμόμυλους, τα βήματά μας μάς οδηγούν στις Κατακόμβες, τόπο συγκέντρωσης των πρώτων Χριστιανών για λατρευτικούς σκοπούς, αλλά και για ταφή νεκρών. Διανοίχθηκαν τον 1ο αι. μ.Χ., αλλά τον 5ο αι., ύστερα από ισχυρό σεισμό, η είσοδός τους καταπλακώθηκε και ξαναποκαλύφθηκαν τυχαία το 1840, από αρχαιοκαπήλους που τις σύλησαν. Σε μήκος 185 μέτρων εκτείνονται οι τρεις Κατακόμβες, με πέντε διαδρόμους και έναν νεκρικό θάλαμο, στους τοίχους των οποίων υπολογίζεται ότι έχουν ταφεί πολλές χιλιάδες χριστιανοί. Οι Κατακόμβες εορτάζουν κάθε χρόνο των Αγίων Πάντων.
Το χωριό Τρυπητή οφείλει το όνομά του στα μαλακά ηφαιστειογενή πετρώματα της περιοχής, που ήταν γεμάτα τρύπες. Αξιοθέατο του χωριού αποτελούν οι αναπαλαιωμένοι ανεμόμυλοι, που χρησιμοποιούνται πλέον ως καταλύματα…
…αλλά και ο εντυπωσιακός ναός του Αγίου Νικολάου, που κτίστηκε το 1880 με βάση τα σχέδια του Αγίου Νικολάου του Πλούσιου στην Σύρο. Περιέχει αξιόλογες εικόνες -μεταξύ των οποίων και έργα του Εμμανουήλ Σκορδίλη-, που μεταφέρθηκαν εδώ από την Παλαιά Χώρα, την μεσαιωνική πρωτεύουσα το νησιού.
Η σημερινή είσοδος είναι αυτή της δεύτερης Κατακόμβης ή των “Πρεσβυτέρων”, η οποία είναι και η μόνη επισκέψιμη.
Οι Κατακόμβες βρίσκονται κοντά στο χωριό Τρυπητή σε ύψος 150 μέτρων πάνω από την θάλασσα. Είναι 3 και μαζί με πέντε διαδρόμους και ένα νεκρικό θάλαμο αποτελούν ένα δαιδαλώδες σύστημα γεμάτο αρκοσόλια…
…μέσα στα οποία, καθώς και στο πάτωμα, ανοίγονταν οι τάφοι. Εδώ το μοναδικό διώροφο αρκοσόλιο.
Οι Κατακόμβες της Μήλου, μαζί με αυτές της Ρώμης και των Αγίων Τόπων, είναι οι αξιολογότερες στον κόσμο!
Ένα μονοπάτι που ξεκινά από τις Kατακόμβες οδηγεί στα ερείπια του αρχαίου Θεάτρου, το οποίο με την σημερινή του μορφή ανήκει στη ρωμαϊκή εποχή, ωστόσο είναι πιθανόν η αρχική κατασκευή του οικοδομήματος να ανάγεται στην ελληνιστική εποχή. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως κεραμικά, τα γνωστά «μηλιακά αγγεία», ενώ εδώ ανακαλύφθηκε το 1820 και το περίφημο άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου.
Το αρχαίο θέατρο -ένα πραγματικό κόσμημα για το νησί και τις Κυκλάδες– ατενίζει τον κόλπο της Μήλου. Καταστράφηκε τον 5ο αιώνα μ.Χ. και παραδόθηκε μόλις τον Ιούλιο του 2016 στο κοινό, μετά την ολοκλήρωση των εργασιών αναστήλωσης και ανάδειξής του. Στα πόδια του Θεάτρου απλώνεται το Κλήμα, το γραφικό χωριουδάκι με τα σπίτια-«σύρματα».
Οι πινελιές της Άνοιξης κάνουν ακόμα πιο όμορφα τα κατάλοιπα της ιστορίας της Μήλου.
Βρισκόμαστε πλέον σε απόσταση αναπνοής από το Κλήμα, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά χωριά της Μήλου, καθώς τα «σύρματα», κτίσματα που είχαν κατασκευασθεί για να «σύρνουν» εκεί και να προστατεύουν οι ντόπιοι τις βάρκες τους, σήμερα έχουν διαμορφωθεί σε καταλύματα. Βαμμένα με έντονα χρώματα δίνουν μια άλλη διάσταση, ονειρική και παραμυθένια, στο αιγαιοπελαγίτικο τοπίο.
Το πολύχρωμο Κλήμα απλωμένο στην ανατολική πλευρά το κόλπου της Μήλου, με την Τρυπητή να το «επιβλέπει» από ψηλά…
…όπως και ολόκληρο τον κόλπο, προσφέροντας μια θέα πραγματικά συγκλονιστική. Τόσο η Τρυπητή όσο και η Πλάκα μπορούν κάλλιστα να χαρακτηρισθούν ως χωριά-μπαλκόνια του Αιγαίου.
Το Κλήμα είναι αναμφισβήτητα ένα από τα πιο ρομαντικά παραθαλάσσια χωριουδάκια της Μήλου και ολόκληρου του Αιγαίου…
…με το μαγευτικό σκηνικό του να απογειώνεται κυριολεκτικά την ώρα του ηλιοβασιλέματος.
Επιστρέφουμε στον Αδάμαντα, απ’ όπου ακολουθώντας μία τελείως διαφορετική διαδρομή, προς τα ανατολικά αυτή τη φορά, θα οδηγηθούμε στα Πολλώνια, αφού πρώτα πραγματοποιήσουμε κάποιες στάσεις σε ενδιαφέροντα αξιοθέατα του νησιού. Λίγο μετά τον οικισμό της Πάχαινας, βρίσκεται η προϊστορική πόλη της Φυλακωπής, όπου οι ανασκαφές της Αγγλικής Αρχαιολογικής Σχολής (C. Smith και D. Hogarth, 1896-1899) έφεραν στο φως πολλά και αξιόλογα αρχαιολογικά ευρήματα, αλλά και διαδοχικές εγκαταστάσεις, που χρονολογούνται μεταξύ 2300 και 1100 π.Χ., ενώ ανακαλύφθηκαν και προηγούμενα οικιστικά στρώματα. Τα ευρήματα καταδεικνύουν ότι η Μήλος, αυτή την εποχή, παρουσίασε μεγάλη ανάπτυξη και κατέστη το σπουδαιότερο κέντρο του Κυκλαδικού Πολιτισμού. H πόλη εγκαταλείφθηκε για άγνωστους λόγους και σήμερα το μεγαλύτερο μέρος της βρίσκεται μέσα στην θάλασσα. Σε άμεση γειτνίαση με τον αρχαιολογικό χώρο βρίσκεται η παραλία και η Σπηλιά του Παπάφραγκα, όπως ονομάζονται τα τρία συνεχόμενα σπήλαια, μοναδικής ομορφιάς και επισκέψιμα μόνο με βάρκα, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν ως καταφύγια και ορμητήρια πειρατών. Ακριβώς απέναντί τους, οι εντυπωσιακοί όγκοι των Γλαρονησιών, ηφαιστειακής προέλευσης, με ύψος που ξεπερνά τα 20 μέτρα. Οι μικρές θαλασσινές σπηλιές τους και τα νερά με χρώματα της γκάμας του γαλάζιου και του πράσινου, δημιουργούν ένα σκηνικό ανυπέρβλητης ομορφιάς.
Η πολυφωτογραφημένη παραλία του Κάπρου, κοντά στον Παπάφραγκα…
…μια λιλιπούτεια παραλία με έκταση 5 μόλις μέτρων, περιστοιχισμένη από κατακόρυφα βράχια, όπου φωλιάζουν και οι τρεις ομώνυμες σπηλιές του Παπάφραγκα, του τελευταίου Φράγκου παπά της Μήλου, σύμφωνα με την παράδοση, που έβρισκε εδώ προστασία για την βάρκα του.
Μετά από συνολικά 10 χιλιόμετρα διαδρομής, τα διάσημα Πολλώνια, το ψαράδικο λιμανάκι με θέα προς την γειτονική Κίμωλο, που πια θεωρείται ένα από τα πλέον τουριστικά ανεπτυγμένα σημεία της Μήλου, είναι επιτέλους μπροστά μας.
Τα Πολλώνια, στη βόρεια πλευρά του νησιού, αγναντεύουν την Κίμωλο και υπερηφανεύονται για την υπέροχη αμμουδιά και το γραφικό λιμανάκι τους…
…με το όνομά τους να προέρχεται, κατά πάσα πιθανότητα, από τον ναό του Απόλλωνα, που βρισκόταν στην περιοχή του Φάρου της Πελεκούδας, στα αριστερά του οικισμού.
O ναός της Αγίας Παρασκευής κτίστηκε το 1952, στην θέση προϋπάρχοντος ναού του Αγίου Γεωργίου, που χρονολογείται στο 1861. Στο ανατολικό μέρος της αυλής του, έχει στηθεί μαρμάρινο μνημείο υπέρ των Πεσόντων, με φόντο την ανυπέρβλητη θέα προς το πέλαγος και την Κίμωλο, το νησί που αν ήταν λέξη θα ήταν «παράδεισος».
Από τα Πολλώνια υπάρχει καθημερινή τακτική τοπική σύνδεση με την Κίμωλο, με την γραμμή να εξυπηρετείται καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου με το ανοικτού τύπου επιβατικό – οχηματαγωγό «Οσία Μεθοδία». Περισσότερες πληροφορίες και δρομολόγια μπορείτε να βρείτε εδώ.
Οι 75 και πλέον παραλίες του νησιού είναι η μία ομορφότερη και σαγηνευτικότερη από την άλλη. Απίστευτοι χρωματισμοί και σχηματισμοί, σπηλιές, βράχια, λευκή άμμος. Όσο δύσκολοι επισκέπτες και αν είμαστε, πολλές θα μας συγκινήσουν. Το Σαρακήνικο είναι ίσως η απόλυτη «σταρ» των παραλιών της Μήλου. Σεληνιακό τοπίο με κατάλευκα βράχια και καταγάλανα νερά. Κοντά στον Αδάμαντα οι αμμουδερές παραλίες Λαγκάδα και Παπικινού. Νότια, το Παλαιοχώρι και η Αγία Κυριακή. Το Κλέφτικο ή «Θαλασσινά Μετέωρα» και η Συκιά ή «Σμαραγδένια Σπηλιά» συγκαταλέγοντια μεταξύ των πλέον εντυπωσιακών τοπίων της Μεσογείου. Η γοητεία των πελώριων, ασύμμετρων ογκόλιθων, που ξεφυτρώνουν μέσα από τη θάλασσα είναι μοναδική, όπως φαντασμαγορικοί είναι και οι χρωματισμοί που δημιουργούν στα νερά των σπηλαίων οι ηλιαχτίδες που εισχωρούν από το τμήμα της οροφής που έχει καταπέσει. Κι ακόμα ο Εμπουρειός, το γραφικό ψαροχώρι με την ήρεμη παραλία του στην δυτική πλευρά του κόλπου της Μήλου και η Αχιβαδόλιμνη ή Χιβαδόλιμνη με την μικρή λιμνούλα με τις αχιβάδες -απ’ όπου και η ονομασία της-, που στολίζουν τον βυθό της. Επίσης το Ριβάρι, ο Άσπρος Κάβος και ο Άγιος Σώζων. Σε μικρούς κόλπους, τέλος, βρίσκουμε κτισμένους πανέμορφους οικισμούς, όπως τα Μαντράκια, ο Φυροπόταμος, η Αρετή και το Φουρκοβούνι.
Ρηχά κρυστάλλινα νερά με υπέροχα χρώματα, λευκή άμμος και μια τεράστια πλάκα, που έπεσε διαβρωμένη από το βουνό, πιστοποιούν ότι βρισκόμαστε στην Φυριπλάκα, μια μεγάλη εκτεθειμένη στους νοτιάδες παραλία, η οποία χωρίζεται στη μέση από την προαναφερθείσα πλάκα, στην οποία άλλωστε οφείλεται και το όνομα της περιοχής.
Το ένα τμήμα της Φυριπλάκας είναι πιο πολυσύχναστο, με beach bar και ξαπλώστρες, ενώ το άλλο είναι για πιο μοναχικές καταστάσεις. Διαλέγετε και παίρνετε!
Φυσικά δεν μπορείτε να φθάσετε ως την Φυριπλάκα και να μην επισκεφθείτε και το γειτονικό Τσιγκράδο, μια παραλία στη νότια πλευρά του νησιού, με ψιλή λευκή άμμο, ιδανική για τις ημέρες με μελτέμι.
Το απότομο κατέβασμα στην παραλία δεν είναι τελικά όσο δύσκολο φαίνεται και είναι βέβαιο ότι η ομορφιά αυτής της μικρής και χωρίς υποδομές παραλίας θα σας ενθουσιάσει.
Ξανθοκόκκινη άμμος, ρηχά καθαρά νερά ιδανικά για οικογένειες με παιδάκια και πολλές ταβερνούλες με ολόφρεσκο ψάρι στον ομώνυμο οικισμό, αποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά της ταυτότητας του Προβατά, μιας ευρύχωρης παραλίας στο μέσον ακριβώς της νότιας ακτής της Μήλου.
Το ξωκκλήσι του Αγίου Σώστη, που αποτελεί τοπόσημο του Προβατά, έμεινε ερειπωμένο για πολλά χρόνια και επισκευάσθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα, γύρω στο 1920, καθ’ υπόδειξιν του ίδιου του Αγίου και με θαυματουργικό τρόπο.
Στο Παλαιοχώρι η παραλία προφυλάσσεται από βράχια με έντονα χρώματα σε αποχρώσεις του κόκκινου και του κίτρνου, που μαρτυρούν αδιάψευστα την ηφαιστειογενή προέλευσή τους, όπως άλλωστε και το κόκκινο χρώμα της άμμου, αλλά και το εντυπωσιακό φαινόμενο των φυσαλίδων ζεστού νερού, που αναβλύζουν από τον βυθό προδίδοντας την ύπαρξη θειαφιού.
Απαραίτητη, τέλος, θεωρείται η επίσκεψη και στην Ζεφυρία, ένα μεσόγειο χωριό, που υπήρξε η παλιά πρωτεύουσα του νησιού, την οποία έχτισαν οι Βενετοί, αλλά εγκαταλείφθηκε εξαιτίας ενός μεγάλου σεισμού το 1767. Από την Ζεφυρία διέρχεται ο δρόμος που οδηγεί προς Παλαιοχώρι και Αγία Κυριακή.
Ο Κήπος είναι μια απομακρυσμένη παραλία, επίσης στην νότια πλευρά της Μήλου, από το μικρό λιμανάκι της οποίας αναχωρούν τα καραβάκια για τις εκδρομές προς τις πανέμορφες, αλλά μη προσβάσιμες από στεριάς, παραλίες του Γέροντα και του Κλέφτικου. Περισσότερες πληροφορίες και δρομολόγια του παραδοσιακού καϊκιού «Δελφίνια» θα βρείτε εδώ, προκειμένου να ζήσετε μια μοναδική εμπειρία!
Το τοπίο της νότιας Μήλου είναι ικανό να μαγέψει και τον πλέον απαιτητικό επισκέπτη, ενώ ο μικρός κόλπος του Γέροντα, με την παραλία που περιβάλλεται από απότομα λευκόχρωμα βράχια, σίγουρα θα σας εντυπωσιάσει.
Γαλαζοπράσινα νερά σε φόντο λευκό και βραχώδες και οι φωτογραφικές μηχανές δεν χρειάζονται κάτι περισσότερο για να πάρουν φωτιά…
…αν και αυτό το κάτι περισσότερο βρίσκει την πλήρη έκφρασή του στο Κλέφτικο, ένα πραγματικό θαύμα της φύσης, τα «Θαλασσινά Μετέωρα», όπως χαρακτηριστικά αποκαλούνται οι εντυπωσιακοί αυτοί βράχοι.
Η περιοχή κατακλύζεται καθημερινά το καλοκαίρι από δεκάδες σκάφη κάθε τύπου, που με αφετηρία την Μήλο ή και γειτονικά νησιά, μεταφέρουν εδώ χιλιάδες επισκέπτες, οι οποίοι εκστασιασμένοι απολαμβάνουν το θέαμα, αλλά και το μπάνιο τους στα πεντακάθαρα νερά.
Και όπως είναι φυσικό ένα τόσο όμορφο και επιβλητικό τοπίο δεν μπορεί παρά να γεννήσει ακόμα και θρύλους, όπως αυτός τουΒράχου της Ωραίας Ελένης, που πήρε το όνομά του από την τραγική θυσία μιας όμορφης κοπέλας από την Μήλο, της Ελένης, την οποία ερωτεύτηκαν δύο νεαροί καπετάνιοι, από τον ίδιο στόλο πειρατών. Την άρπαξαν -μαζί με πολλές ακόμα κοπέλες από την Πλάκα-, την μετέφεραν στο λημέρι τους, στο Κλέφτικο και την διεκδικούσαν αμφότεροι λυσσαλέα, μέχρι που ο μεγαλύτερος σε ηλικία και αξίωμα -ο αρχιπειρατής- αποφάσισε να λύσει την διαμάχη, αποκεφαλίζοντας επιτόπου την ωραία Ελένη!
Εξίσου εντυπωσιακό και το σεληνιακό τοπίο στο Σαρακήνικο, στην βόρεια πλευρά της Μήλου, με τα κατάλευκα βράχια του και τα πρασινογάλαζα νερά…
…να δημιουργούν ένα απίστευτο σκηνικό απόκοσμης ομορφιάς, που εντυπωσιάζει όχι μόνο χάρη στους εξωπραγματικούς χρωματισμούς του…
…και την απίστευτη αντανάκλαση του φωτός…
…αλλά και λόγω των σχηματισμών των βράχων και των πολλών σπηλαίων της περιοχής.
Μαντράκια, ένας από τους ομορφότερους παραθαλάσσιους οικισμούς της Μήλου με τα χαρακτηριστικά «σύρματα», κτίσματα κατασκευασμένα για να προστατεύουν οι ντόπιοι τις βάρκες τους…
…τα οποία -όπως και στο Κλήμα- προσδίδουν στον οικισμό μοναδική γραφικότητα και πολλές πινελιές χρώματος.
Ο Ι. Ν. της Ζωοδόχου Πηγής κυριαρχεί με την λευκή φιγούρα του στο γεμάτο χρώμα και ένταση τοπίο των Μαντρακίων.
Η Αχιβαδόλιμνη ή Χιβαδόλιμνη είναι μια απέραντη παραλία, που σηματοδοτεί τον μυχό του κόλπου της Μήλου, απολαμβάνοντας από την θέση αυτή μια πανοραμική άποψη του Αδάμαντα και της Πλάκας.
Η παραλία έχει και το οργανωμένο τμήμα της, με beach bar, ομπρέλες και ξαπλώστρες, όμως το μεγαλύτερο μέρος της είναι παρθένο από υποδομές και κατάλληλο όχι μόνο για ήσυχο μπάνιο και ηλιοθεραπεία, αλλά και για surf & kite, που ευνοούνται από τους βοριάδες που πνέουν στην περιοχή.
Τμήμα της λίμνης, ο βυθός της οποίας στολίζεται από αχιβάδες, που ονοματοδότησαν και ολόκληρη την περιοχή.
Ταξιδεύοντας στο πανέμορφο αυτό ελληνικό νησί δεν παραλείπουμε να ικανοποιήσουμε και τις γευστικές αναζητήσεις μας, γι’ αυτό δοκιμάζουμε τα παραδοσιακά πιταράκια με την έντονη γεύση του μηλέικου τυριού, ενώ παίρνουμε μαζί μας βαζάκια με «κουφέτο», γλυκό του κουταλιού από κολοκύθα, αλλά και πελτέ.
Οι μηλέικες νοστιμιές είναι πολλές και ξεχωριστές, όμως το «κουφέτο», το γλυκό του γάμου, είναι το διασημότερο όλων. Παρασκευάζεται από ψίχα κολοκύθας, μέλι και αμύγδαλα, που συμβολίζουν την γλυκιά ζωή και την ευγονία του ζευγαριού.
Κορυφαίο στο χορό της νοστιμιάς, το γλυκό του κουταλιού κουφέτο, που όπως προδίδει και τ’ όνομά του προσφέρεται στους γάμους. Εδώ σταματούν και οι ομοιότητές του με το ομώνυμο γλυκό της Σαντορίνης και της Ανάφης, μιας και το μηλέικο κουφέτο φτιάχνεται από λεπτοκομμένη ψίχα άσπρου γλυκού κολοκυθιού, στην οποία προστίθεται ζάχαρη, μέλι και αμύγδαλα. Μια ενδιαφέρουσα παραλλαγή αυτού του γλυκού, είναι η επονομαζόμενη λουκούμι. Η σάρκα της κολοκύθας κόβεται σε κύβους τριών εκατοστών, οι οποίοι μπαίνουν σε ασβεστόνερο για δύο ώρες, ξεπλένονται πολύ καλά και αφήνονται να στεγνώσουν εντελώς πάνω σε πετσέτα, αφού πρώτα τρυπηθούνμε ξύλινη φουρκέτα για να φύγει όλο το νερό τους. Στη συνέχεια σε κάθε κύβο μπήγεται ένα ολόκληρο ή κομμένο στη μέση αμύγδαλο. Το γλύκο βράζει μέχρι να δέσει το σιρόπι του, που αποτελείται από ζάχαρη ίσου βάρους με το κολοκύθι και τη μισή ποσότητα νερού. Το αποτέλεσμα είναι επιτυχημένο όταν το κολοκύθι είναι διάφανο και στη μέση διακρίνεται το αμύγδαλο!
Ντοματοπελτές, ένα ακόμη εξαιρετικό προϊόν της Μήλου. Αν βρεθείτε στο νησί το καλοκαίρι μην παραλείψετε να δοκιμάσετε και την υπέροχη καρπουζένια, με κύριο συστατικό την ψίχα καρπουζιού.
Τα πιταράκια είναι το άλλο διάσημο έδεσμα του νησιού και παρασκευάζονται με γέμιση από τριμμένα ξερά κρεμμύδια και ξερό μηλέικο τυρί…
…το οποίο παράγεται από τα αιγοπρόβατα που εκτρέφονται στο νησί.
Η περιήγηση στην Μήλο δεν τελειώνει ποτέ. Όσο την ταξιδεύουμε, τόσο ανακαλύπτουμε καινούργιες γωνιές της, που δεν είχαμε ξαναδεί. Γι’ αυτό θα θέλουμε πάντα να γυρνάμε και να ξαναγυρνάμε και να πιάνουμε το κουβάρι της γνωριμίας με το νησί της Αφροδίτης από την αρχή. Γιατί η Μήλος έχει πολλούς και ποικίλους τρόπους να μας σαγηνεύει και να μας μένει αξέχαστη!
Χρώματα, χρώματα, χρώματα και στο βάθος η Πλάκα, χτισμένη σε λόφο γύρω από το παλιό Κάστρο!
Ιδανική επιλογή για την διαμονή σας στην Μήλο, όποια εποχή και για όποιο λόγο κι αν βρεθείτε στο νησί, είτε είστε ζευγάρι, οικογένεια ή παρέα φίλων, αποτελεί το ξενοδοχείο Capetan Giorgantas, που βρίσκεται στο κέντρο του Αδάμαντα, μόλις 200 μέτρα από το λιμάνι.
Για φαγητό προτείνουμε το εστιατόριο «Ταραντέλα», στον γραφικό κόλπο του Προβατά, με …»επικινδύνως» νόστιμη κουζίνα -παραδοσιακή και όχι μόνο- και άπλετη θέα στο Αιγαίο!
Η Μήλος είναι τόπος ιδανικός για διακοπές στην Ελλάδα σε οποιαδήποτε εποχή του χρόνου, χάρη στις πλούσιες εναλλαγές του φυσικού της τοπίου. Ιδανικό μέσο για το ταξίδι σας τα αξιόπιστα πλοία της Zante Ferries, που εκτελούν καθημερινά δρομολόγια καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Στην φωτογραφία ένα από τα πλοία της εταιρείας -που στηρίζει τα νησιά μας εδώ και 3 σχεδόν δεκαετίες-, καθώς ετοιμάζεται να δέσει στο λιμάνι του Αδάμαντα.
LIVE to TRAVEL and TASTE 
Σχολιάστε