Το Μουσείο του Λούβρου, ένα από τα μεγαλύτερα, σημαντικότερα και παλαιότερα στον κόσμο, βρίσκεται στην καρδιά της γαλλικής πρωτεύουσας, με το εντυπωσιακό κτήριό του, που προϋπήρξε ως ανάκτορο αλλά και φρούριο, να καθρεφτίζεται στις όχθες του Σηκουάνα. Στους συνολικής έκτασης 60.600 τ.μ. χώρους του εκτίθενται περισσότερα από 35.000 έργα τέχνης, νούμερο που όσο εντυπωσιακό κι αν ακούγεται δεν αντιστοιχεί παρά μόλις στο 8% των αποκτημάτων του, που ανέρχονται στα 445.000 κομμάτια, κατά προσέγγιση. Οι ελληνικής προελεύσεως συλλογές του Musée du Louvre καταλαμβάνουν 25 αίθουσες και χώρους του. Το Λούβρο αποτελεί το πλέον επισκέψιμο Μουσείο στον κόσμο και συγχρόνως τον πιο δημοφιλή πολιτιστικό χώρο της Γαλλίας.
To εντυπωσιακό -από όπου κι αν το δεις- Μουσείο του Λούβρου και η Pont du Carrousel. Η γέφυρα, που βρίσκεται ανάμεσα στις Quai des Tuileries και Quai Voltaire, οδηγεί ακριβώς στο σημείο της δεξιάς όχθης, όπου βρίσκεται η Place du Carrousel, ο χώρος μεταξύ της εμβληματικής Πυραμίδας του Λούβρου και της Arc de Triomphe (Αψίδα του Θριάμβου) du Carrousel, μπροστά από το Tuileries.
Το τμήμα των ελληνικών αρχαιοτήτων, μαζί με αυτές ετρουσκικής και ρωμαϊκής προελεύσεως, αποτελεί, μετά τους ζωγραφικούς πίνακες, το αρχαιότερο τμήμα του Λούβρου, που λειτουργεί από το 1800, ως «Μουσείο Αρχαιοτήτων» αρχικά. Ο ίδιος ο Ναπολέων απέκτησε πάνω από 300 αρχαία ελληνικά και ρωμαϊκά αγάλματα για τον εμπλουτισμό των συλλογών του. Μεταξύ των ελληνικών εκθεμάτων ξεχωρίζουν, όπως είναι φυσικό, η Αφροδίτη της Μήλου και η Νίκη της Σαμοθράκης.
Η σκαλισμένη σε παριανό μάρμαρο Αφροδίτη της Μήλου έχει ύψος 2,02 μ. και χρονολογείται γύρω στο 150 – 50 π.Χ. Θεωρείται ένα από τα κορυφαία έργα της ελληνιστικής τέχνης, που συνδυάζει αρμονικά την γυναικεία ομορφιά και θηλυκότητα και προφανώς αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αποκτήματα του Λούβρου…
…όπως προκύπτει από το γεγονός ότι προβάλλεται από το ίδιο το Μουσείο ως εκ των ων ουκ άνευ εκθεμάτων, που πρέπει να θαυμάσουν οι επισκέπτες του…
…όπως άλλωστε και η επίσης μαρμάρινη Νίκη της Σαμοθράκης, έργο αγνώστου καλλιτέχνη της ελληνιστικής εποχής, που βρέθηκε στο ιερό των Μεγάλων Θεών στην Σαμοθράκη και παριστάνει φτερωτή την Θεά Νίκη, εκτίθεται δε στο Λούβρο από το 1884.
Το Λούβρο υπήρξε αρχικά, όπως προαναφέραμε, ένα αμυντικό φρούριο, το οποίο ονοματοδοτήθηκε, κατά πάσα πιθανότητα, από το τοπωνύμιο της περιοχής όπου βρισκόταν, της Lupara, λέξη που στην καθομιλουμένη της εποχής σήμαινε λύκαινα, μιας και στα λατινικά lupus είναι ο λύκος. Άλλη εκδοχή θέλει την ονομασία να προέρχεται από την σαξωνική λέξη lauer ή lower, που υποδηλώνει το «οχυρωμένο φρούριο».
Η αύρα του χώρου γίνεται έντονα αντιληπτή από την πρώτη κιόλας στιγμή της αποβίβασής μας στον Σταθμό του Μετρό, που ονομάζεται, πώς αλλιώς, Musée du Louvre! Οι ελληνικές αρχαιότητες είναι ήδη παρούσες…
…όπως και άλλα από τα αξιολογότερα εκθέματα του Μουσείου, μεταξύ τους φυσικά και η Τζοκόντα, αλλά και αιγυπτιακές αρχαιότητες.
Οι πρώτες θεματικές συλλογές του Μουσείου φέρουν ουσιαστικά την σφραγίδα του Φραγκίσκου Α΄, ο οποίος το 1519 απέκτησε την περίφημη Τζοκόντα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, αλλά και την «Ωραία Κηπουρό» και την «Αγία Οικογένεια» του Ραφαήλ. Το 1549 δημιουργήθηκε, ως αίθουσα εορτασμών αλλά και Δικαστήριο αρχικά, η σημερινή «Αίθουσα των Καρυάτιδων», που φιλοξενεί πιστά αντίγραφα των Καρυάτιδων, καθώς και πολλά ακόμα πρωτότυπα έργα της αρχαιότητας, ενώ το 1553 ολοκληρώθηκε η σημερινή αίθουσα ετρουσκικών αρχαιοτήτων. Η «βασιλική συλλογή» αυξήθηκε σημαντικά και επί Λουδοβίκου ΙΓ΄, μετά τον θάνατο του οποίου ο Καρδινάλιος Μαζαρέν, ο οποίος ανέλαβε άλλωστε και τα ηνία της χώρας, κατάφερε να εμπλουτίσει σημαντικά το Λούβρο, ενώ την ανεξίτηλη σφραγίδα τους στην κατάρτιση της βασιλικής συλλογής έβαλαν επίσης τόσο ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ όσο και ο Ναπολέων αργότερα.
Η εμβληματική Πυραμίδα του Λούβρου -μαζί με τις τρεις μικρότερες δορυφόρους της- αποτελεί μία εντυπωσιακή κατασκευή από μέταλλο και γυαλί εγκατεστημένη στην Cour Napoléon (Αυλή του Ναπολέοντα), του Λούβρου, με την μεγαλύτερη εξ αυτών να χρησιμοποιείται ως η κύρια είσοδος του Μουσείου. Στην φωτογραφία η «αντανάκλασή» της εντός του χώρου υποδοχής…
…και ακριβώς από πάνω η εξωτερική κατασκευή – τοπόσημο για το Παρίσι, που αποτελείται από 603 ρόμβους και 70 γυάλινα τριγωνικά κομμάτια.
Ο Γάλλος Πρόεδρος Φρανσουά Μιτεράν δρομολόγησε το 1983 την κατασκευή της, που φέρει την υπογραφή του διάσημου Σινο-αμερικανού αρχιτέκτονα Ι.Μ. Πέι και η οποία ολοκληρώθηκε το 1989. Οι επισκέπτες, μετά την είσοδό τους στην πυραμίδα και τον προθάλαμο, προωθούνται στα κυρίως κτήρια του Μουσείου.
Ο Ναπολέων είχε ως όραμα την δημιουργία στο Παρίσι του μεγαλύτερου Μουσείου στον κόσμο, έτσι, επί των ημερών του και με «όχημα» τους Ναπολεόντειους πολέμους, οι συλλογές του Λούβρου εμπλουτίστηκαν εντυπωσιακά με πλήθος έργων από την Ελλάδα, την Ιταλία, την Αίγυπτο, την Αυστρία και αλλού. Ο Αυτοκράτορας καθιέρωσε μάλιστα, στους όρους ειρήνης να προβλέπεται η πολεμική αποζημίωση σε έργα τέχνης, τα οποία και εκτιμούνταν από Γάλλους ειδικούς.
Πέρα από την «αφαίμαξη» αυτή έργων τέχνης, σημαντική εισροή εκθεμάτων σημειώθηκε και μέσω του ανασκαφικού έργου που υλοποιήθηκε εντατικά, κατά τη διάρκεια του 19ου αι., από Γάλλους αρχαιολόγους στην Ελλάδα, την Τουρκία, την Αίγυπτο και την Μέση Ανατολή.
Απόλλων και Πύθων, το φοβερό τέρας της Ελληνικής μυθολογίας, που σκότωσε ο θεός όντας ακόμα μωρό, επειδή η χθόνια αυτή θεότητα κυνηγούσε την μητέρα του Λητώ, προκειμένου να εμποδίσει την γέννησή του. Τα δύο συγκεκριμένα αγάλματα, πολύ συνηθισμένου τύπου στην αρχαιότητα, αποτελούν Ρωμαϊκά αντίγραφα χαμένου σήμερα ελληνικού αγάλματος, που φιλοτεχνήθηκε στην Αθήνα γύρω στο 300 π.Χ.
Εδώ και οι Τρεις Χάριτες, θεές της γονιμότητος και της ομορφιάς, αλλά και συντρόφισσες του θεού Απόλλωνα.
Aκόμα ένα ρωμαϊκό αντίγραφο πρωτότυπου ελληνικού αγάλματος, που παρουσιάζει γέρο Κένταυρο να βασανίζεται από τα καμώματα του θεού Έρωτα.
Ρίχνουμε μια κλεφτή ματιά προς την πλατεία Ναπολέοντα, όπου και οι χαρακτηριστικές Πυραμίδες…
…αλλά και προς την εσωτερική αυλή του Μουσείου του Λούβρου…
…πριν προχωρήσουμε προς την αίθουσα όπου μόνη της εντυπωσιάζει τα πλήθη επισκεπτών της η πανέμορφη Αφροδίτη της Μήλου, που δωρήθηκε στο Μουσείο από τον Γάλλο βασιλιά Λουδοβίκο ΙΗ’, ο οποίος την κατείχε από την 1 Μαρτίου 1821.
H Αφροδίτη της Αρλ (Venus of Arles) είναι ένα γλυπτό ύψους 1,94 μέτρων, κατασκευασμένη από μάρμαρο Υμηττού, στα τέλη του 1ου αι. π.Χ. Πιθανότατα αποτελεί αντίγραφο της Αφροδίτης των Θεσπιών του Πραξιτέλη και ανακαλύφθηκε σπασμένη σε πολλά κομμάτια στο Ρωμαϊκό Θέατρο της Αρλ, στην νότια Γαλλία.
Μία από τις 25 αίθουσες και χώρους που φιλοξενούν ελληνικές αρχαιότητες.
Το θραύσμα του Κηρύκειου στο αριστερό χέρι και οι οπές για τα μικρά φτερά στο κεφάλι, ταυτίζουν το άγαλμα αυτό (δεξιά) με τον θεό Ερμή (370-360 π.Χ.), ο οποίος έχει τυλιγμένο γύρω από το αριστερό χέρι του τον τυπικό μανδύα των ταξιδιωτών. Δίπλα του ο θεός Άρης, ρωμαϊκό αντίγραφο ενός μεγάλου έργου (περίπου του 430 π.Χ.), που αποδίδεται στον πιο διάσημο μαθητή του Φειδία, τον Αθηναίο Αλκαμένη.
H Αθηνά του Velletri αποτελεί τύπο κλασσικού μαρμάρινου αγάλματος της θεάς, που φοράει κράνος, όλα τους ρωμαϊκά αντίγραφα του 1ου αιώνα, από ένα χαμένο ελληνικό χάλκινο άγαλμα του 430 π.Χ.
H εξερεύνηση των ελληνικών αρχαιοτήτων δείχνει να μην έχει τελειωμό!
Eπιτύμβιο μαρμάρινο αγγείο του 2ου αιώνα π.Χ., που βρέθηκε στην Πέργαμο -εξ ου και η ονομασία του ως Vase de Pergame- και αποτελεί δώρο του Σουλτάνου Μαχμούτ Β΄ προς τον Γάλλο Βασιλιά Louis-Philippe, το 1837.
Εδώ προτομή του Μεγάλου Αλεξάνδρου…
…και εδώ επιτύμβιες στήλες από πεντελικό μάρμαρο, κατασκευασμένες στην Αθήνα κατά τον 4ο αι.
Οδεύουμε πλέον προς την έτερη Ελληνίδα κόρη που βρίσκεται στο Λούβρο…
…και δεν είναι άλλη από την εντυπωσιακή Νίκη της Σαμοθράκης. Το άγαλμα έχει ύψος 3,28 μ., ενώ μαζί με την μαρμάρινη πλώρη πλοίου, πάνω στην οποία εκτίθεται, φθάνει τα 5,58 μ. Εικάζεται ότι στην αρχαιότητα, εκείνος που αφιέρωσε το έργο στον ναό της Σαμοθράκης -τόπο φημισμένο για την ιερότητά του- είχε παραγγείλει ένα μικρό σύμπλεγμα θεάς και πλοίου.
Άρτεμις της Δρέσδης. Aρχαίο ρωμαϊκό αντίγραφο αγάλματος, που αποδίδεται στον γλύπτη Πραξιτέλη.
Στο τμήμα πινάκων ζωγραφικής ανήκουν σήμερα περίπου 6.000 πίνακες, που φιλοτεχνήθηκαν από τον Μεσαίωνα έως και το 1848, με τους περισσότερους εξ αυτών να αποτελούν έργα Γάλλων καλλιτεχνών, όπως του Ντελακρουά, του Νταβίντ και άλλων. Στην ισπανική συλλογή περιλαμβάνονται και τα έργα του Ελ Γκρέκο, τα οποία εκτίθενται σε περίοπτες θέσεις.
Στα εκθέματα περιλαμβάνεται μία από τις μεγαλύτερες συλλογές, περίπου 1.200 έργα, βόρειων καλλιτεχνών από την Ολλανδία, την Φλάνδρα και την Γερμανία, ενώ πολύ πλούσια είναι και η παρουσία έργων της ιταλικής σχολής, με περίπου 1.100 δημιουργίες Ιταλών ζωγράφων…
…μεταξύ των οποίων και η περίφημη Τζοκόντα -και πολλά ακόμα έργα- του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, γύρω από την οποία επικρατεί μόνιμος συνωστισμός, που καθιστά δυσχερή ακόμα και την φωτογράφησή της.
Ο «Γάμος στην Κανά» αποτελεί έναν μεγάλων διαστάσεων πίνακα του Πάολο Βερονέζε, που χρονολογείται στην περίοδο 1562 – 63. Η βιβλική σκηνή που απεικονίζει περιλαμβάνει περισσότερες από 130 μορφές, με πλουσιότατες υφές στα ενδύματα και ο πίνακας θεωρείται ως ένα από τα αριστουργήματα της Σχολής της Βενετίας.
Η επίσκεψη στο Μουσείο του Λούβρου δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ολοκληρωμένη, χωρίς μία, σύντομη έστω, στάση στο Πωλητήριό του…
…εκεί όπου φιγουράρουν εκατοντάδες κομψά αντικείμενα, εμπνευσμένα από τα διασημότερα έργα που εκτίθενται εδώ, όπως προφανώς η αινιγματική Μόνα Λίζα…
…η εμβληματική Αφροδίτη της Μήλου…
…και η εντυπωσιακή Νίκη της Σαμοθράκης.
Το πρώτο concept store τoυ διάσημου Maxim’s δημιουργήθηκε τον Μάρτιο του 2015, στην Place de la Pyramide Inversé στο Carrousel du Louvre, ένα υπόγειο εμπορικό κέντρο στο Παρίσι, του οποίου το όνομα παραπέμπει στα δύο κοντινά του αξιοθέατα, το Μουσείο του Λούβρου και την Place du Carrousel. Η μεγαλοπρεπής βιτρίνα του εξάπτει την περιέργεια όλων των επισκεπτών του χώρου, καθώς και την επιθυμία τους να ανακαλύψουν εκλεπτυσμένες λιχουδιές.
Το σημερινό παλάτι του Λούβρου αποτελεί ένα τεράστιο συγκρότημα 40 εκταρίων, αποτελούμενο από πτέρυγες και αίθουσες σε 4 βασικά επίπεδα, τα οποία είναι αποτέλεσμα πολλών φάσεων κατασκευής, τροποποίησης, καταστροφής και αποκατάστασης. Δύο βασικά τετράπλευρα περιβάλλουν τις δύο μεγάλες αυλές του: την Τετράγωνη Αυλή και την μεγαλύτερή της Αυλή του Ναπολέοντα, στα δυτικά της οποίας βρίσκεται η πλατεία Carrousel.
To έφιππο άγαλμα του Λουδοβίκου 14ου αποτελεί ένα ακόμα τοπόσημο για την Αυλή του Ναπολέοντα…
…όπως και οι 3 μικρές πυραμίδες, με την εικονιζόμενη να σηματοδοτεί την είσοδο στο Pavillion Richelieu, μίας εκ των 4 πτερύγων του Μουσείου -οι λοιπές 3 ονομάζονται Denon, Sully και Napoléon-, η είσοδος στις οποίες ωστόσο γίνεται πλέον υπόγεια και όχι από τις θύρες των προσόψεων.
Το συγκρότημα του Λούβρου διακρίνεται στο «Παλαιό Λούβρο», με τις μεσαιωνικές και αναγεννησιακές αίθουσες και πτέρυγες, που περιβάλλουν την Τετράγωνη αυλή και στο «Νέο Λούβρο», με τις αίθουσες και πτέρυγες του 19ου αιώνα, που εκτείνονται κατά μήκος των βόρειων και νότιων πλευρών της Αυλής του Ναπολέοντα, μαζί με τις επεκτάσεις τους προς τα δυτικά, που ήταν αρχικά μέρος του ανακτόρου του Κεραμεικού, το οποίο κάηκε το 1871.
Εδώ και τα περίφημα tuk tuk, με αποστολή τους την μεταφορά επισκεπτών κοντά στο Λούβρο.
Η Αψίδα του Θριάμβου του Καρουζέλ (Arc de Triomphe du Carrousel), κατασκευάστηκε μεταξύ 1806 και 1808, προκειμένου να αποδοθεί τιμή στις Ναπολεόντειες στρατιωτικές νίκες του προηγούμενου έτους και αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αρχιτεκτονικής Κορινθιακού ρυθμού. Το μνημείο έχει ύψος 19 μ., μήκος 23 μ. και βάθος 7,3 μ., με την κύρια αψίδα -ύψους 6,4 μ.- να πλαισιώνεται από δύο μικρότερες ύψους 4,3 και πλάτους 2,7 μέτρων.
Η Αψίδα κοσμείται από 8 μαρμάρινες κορινθιακές κολώνες, οι οποίες στην κορυφή τους φέρουν από ένα στρατιώτη της Αυτοκρατορίας. Η Αψίδαβρίσκεται στο ανατολικό άκρο του Ιστορικού Άξονα (Axe historique) του Παρισιού και είναι απολύτως ευθυγραμμισμένη τόσο με τον οβελίσκο στην Place de la Concorde, όσο και με τον κεντρικό άξονα της εμβληματικής Λεωφόρου Champs Elysées και την Αψίδα του Θριάμβου, που σηματοδοτεί το δυτικό άκρο της, στην πλατεία Charles de Gaulle.
Ο κήπος του Κεραμεικού ή Jardin des Tuileries στα γαλλικά, αποτελεί ένα δημόσιο κήπο που καταλαμβάνει τον χώρο μεταξύ του Μουσείου του Λούβρου και της πλατείας Κονκόρντ, στην βόρεια όχθη του Σηκουάνα. Δημιουργήθηκε από την Αικατερίνη των Μεδίκων το 1564 -ως ιδιωτικός κήπος του παλατιού του Κεραμεικού, που σήμερα δεν υπάρχει- και άνοιξε τις πύλες του στο κοινό το 1667. Εδώ το μαρμάρινο άγαλμα της Αρτέμιδος του 1866…
…και εδώ ο Μέγας Αλέξανδρος, επίσης σε μάρμαρο, έργο της περιόδου 1831 – 1836.
Μετά την Γαλλική Επανάσταση ο Κήπος έγινε δημόσιο πάρκο και από τότε αποτελεί έναν από τους πλέον αγαπημένους τόπους συνάντησης και χαλάρωσης τόσο για τους επισκέπτες της πόλης, όσο και για τους ίδιους τους Παριζιάνους. Εδώ η λιμνούλα Grand Bassin Rond.
Ο κήπος του Κεραμεικού οριοθετείται από το Λούβρο προς τα Ν.Α., από την οδό Ριβολί στα Β.Α., την Place de la Concorde στα Β.Δ. και τον Σηκουάνα στα Ν.Δ. Πρόκειται για τον παλαιότερο κήπο των Παρισίων και συμπεριλαμβάνεται στον Κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco.
Η έκταση του κήπου ανέρχεται σε 25,5 εκτάρια, έχει μήκος περίπου 360 μέτρα και πλάτος 210 μέτρα, αποτελεί δε ταυτόχρονα την μεγαλύτερη δημόσια πλατεία της πόλης.
Εδώ το μαρμάρινο άγαλμα του Νείλου, κατασκευασμένο στα τέλη του 17ου αιώνα από τον Ottone Lorenzo, συνδιαλέγεται αέναα με την ρόδα αυτή…
…η οποία βρίσκεται πολύ κοντά στο δυτικό άκρο του Κήπου και στην πλατεία Κονκόρντ, τοπόσημο της οποίας αποτελεί ο Οβελίσκος του Λούξορ, μία γρανιτένια στήλη ύψους 23 μέτρα και βάρους 250 τόνων.
Ο αιγυπτιακός Οβελίσκος τοποθετήθηκε το 1836 στο κέντρο της πλατείας και είναι διακοσμημένος με ιερογλυφικά, που αναδεικνύουν την βασιλεία του Φαραώ Ραμσή Β΄.
Ο Οβελίσκος πλαισιώνεται από δύο συντριβάνια, που κατασκευάστηκαν μετά την τοποθέτησή του στην πλατεία, τα οποία είναι διακοσμημένα με αγάλματα όπως Τρίτωνες, Ναϊάδες, κύκνους, δελφίνια κ.άλ. Από εδώ ξεκινά η λεωφόρος Champs Elysées, η πλέον εμβληματική για το Παρίσι, η οποία μετά από 1,2 μίλια καταλήγει στην Αψίδα του Θριάμβου.
LIVE to TRAVEL and TASTE 
Σχολιάστε