4 γοητευτικά κυκλαδονήσια ιδανικά για long weekend αποδράσεις


Διαβάστε τα αναλυτικά άρθρα μας, στα οποία θα οδηγηθείτε μέσω των links στην αρχή κάθε κειμένου και ετοιμάστε βαλίτσες, για διακοπές στα ομορφότερα ελληνικά νησιά, όσο ο καιρός σας …παίρνει!

ΑΝΔΡΟΣ

Το εκκλησάκι της Αγίας Θαλασσινής, ένα από τα εμβληματικότερα τοπόσημα της Άνδρου.

H Άνδρος, η αρχοντική καπετάνισσα των Κυκλάδων, δεν είναι ίσως το πρώτο νησί που μας έρχεται στο νου στο άκουσμα της λέξης «Κυκλάδες», μιας και η αντίθεση στην μορφολογία του εδάφους της, όπως και η πλούσια βλάστηση και τα τρεχούμενα νερά της, την κάνουν να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα κυκλαδονήσια. Όμως, η ομορφιά της ψυχής των Ανδριωτών είναι ίδια με των υπολοίπων Κυκλαδιτών, όπως ίδιος είναι και ο θαλασσινός αέρας που σφυρίζει στα σοκάκια του νησιού. Η Άνδρος είναι λατρεμένη απ’ τους κατοίκους της, που θαλασσοδαρμένοι ναυτικοί και καπετανέοι επιστρέφουν πάντα εδώ, στη Μητέρα γη, δίνοντάς της κάτι απ’ τον πλούτο και την αίγλη τους, μεταφέροντάς της τον αέρα της κουλτούρας και του πολιτισμού. Κάνοντάς την να αισθάνεται υπερήφανη για τα παιδιά της, όπως κι εκείνα γι’ αυτήν.
Η Άνδρος, το νησί που γέννησε εφοπλιστές και ποιητές, αλλά και ανθρώπους του μόχθου και της βιοπάλης, βρίσκεται κοντά στην Εύβοια και την Τήνο. Μια απόσταση αναπνοής χωρίζει την Άνδρο από την Τήνο, με την άγρια φύση της περιοχής του ακρωτηρίου Στενό να κερδίζει τις εντυπώσεις. Η Άνδρος αποτελεί το βορειότερο και συγχρόνως το δεύτερο σε μέγεθος νησί (383.022τ.χλμ.) των φωτόλουστων Κυκλάδων. Η ονομασία της προήλθε από τον Άνδρο, εγγονό του Απόλλωνα, που υπήρξε στρατηγός του βασιλιά της Κρήτης Ροδάμανθυ. Παλαιότερα ονομαζόταν και Λασία, Υδρούσα από τα άφθονα νερά της, Επαγρίδα λόγω της πλούσιας βλάστησης, καθώς και Γαύρος. Ταυτόχρονα αποτελεί υπερήφανη πατρίδα, μεταξύ άλλων, του φιλόσοφου Θεόφιλου Καΐρη, του ποιητή Ανδρέα Εμπειρίκου, του γλύπτη Μιχάλη Τόμπρου, του φιλόσοφου Βασίλη Τατάκη, των ιστορικών Δημήτρη Πασχάλη και Δημήτρη Πολέμη και πολλών ακόμα ανθρώπων του πνεύματος, αλλά και πλήθους εφοπλιστών και καπετανέων.

ΜΥΚΟΝΟΣ

Η Αλευκάντρα, η διάσημη «Μικρή Βενετία» της Μυκόνου, μία εμβληματική για το νησί συνοικία που η ιστορία της φθάνει στα μέσα του 18ου αι. όταν και ξεκίνησε η κατασκευή των κατοικιών πλουσίων εμπόρων και καπεταναίων.

Η γραφική Μύκονος, η celebrity του Αιγαίου, ξακουστή στα πέρατα του κόσμου ως ένα από τα πιο κοσμοπολίτικα ελληνικά νησιά, συγκεντρώνει δίκαια το ενδιαφέρον και την προτίμηση χιλιάδων επισκεπτών, μεταξύ των οποίων πάμπολλοι διανοούμενοι, καλλιτέχνες αλλά και άνθρωποι των media και της μόδας. Οι περισσότεροι δε απ’ αυτούς δεν την επισκέπτονται απλά, αλλά την έχουν επιλέξει ως τόπο δημιουργίας της εξοχικής τους κατοικίας. Νησί των αντιθέσεων μπορεί να χαρακτηριστεί επίσης η Μύκονος, ένα χρυσό νόμισμα με δύο όψεις, εντελώς διαφορετικές, αλλά εξίσου γοητευτικές και ενδιαφέρουσες. Από τη μια η έντονη νυχτερινή ζωή στα πολύβουα στέκια της Χώρας, με τους επώνυμους σε απαρτία και τους μη επώνυμους να συνωστίζονται γύρω τους, για να κλέψουν λίγη από τη λάμψη τους. Οι μεγαλύτερες φίρμες του πλανήτη, σε είδη ρουχισμού, καλλυντικών και κοσμημάτων, συναγωνίζονται στην δημιουργία εκθαμβωτικών βιτρινών, ικανών να σταματήσουν τον ρου του ανθρώπινου, πολύχρωμου ποταμιού, που κατακλύζει κάθε βράδυ τα στενά δρομάκια της γραφικής πολιτειούλας. Τα αμέτρητα μπαράκια είναι σε θέση να ικανοποιήσουν όλα τα γούστα, από τα πιο απλά έως τα πιο εξεζητημένα! Όσο για εστιατόρια; Ουκ έστιν αριθμός! Πολυτελή ή παραδοσιακά, με κουζίνα διεθνή ή ελληνική, για χορτοφάγους, ψαροφάγους, ωμοφάγους και κάθε άλλο γούστο. Κάποια απ’ αυτά είναι γνωστά ως τα πέρατα του κόσμου και όχι άδικα. Χρώματα, αρώματα, γεύσεις, ήχοι και εικόνες, είναι τα επιβεβλημένα ενθύμια από την Μύκονο της παράδοσης, που πήρε τ’ όνομά της από τον Μύκονο, γιο του μυθικού βασιλιά της Δήλου, Άνιου. Προστάτες θεοί του νησιού ήταν ο Διόνυσος και η Δήμητρα και δεν πρέπει να παραλείψουμε να τονίσουμε ότι οι αρχαιολογικοί χώροι του νησιού δεν είναι λίγοι.Το 1933 εμφανίζονται οι πρώτοι επώνυμοι περιηγητές, οι οποίοι επισκέπτονται κυρίως τον αρχαιολογικό χώρο της Δήλου και το Μουσείο της Μυκόνου. Από τα μέσα της δεκαετίας του ‘50 η Μύκονος αρχίζει να μετατρέπεται σε κοσμοπολίτικο θέρετρο, προσελκύοντας αμέτρητους επισκέπτες απ’ όλο τον κόσμο.

ΣΥΡΟΣ

Πλατεία Μιαούλη, η μεγαλύτερη και ιστορικότερη πλατεία της Ερμούπολης και ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της Σύρου.

«Σύρος, η πρωτεύουσα της κομψότητας και της αρχοντιάς» έγραψε ο περιηγητής Θεόφιλος Γκωτιέ, που την επισκέφθηκε τον 19ο αιώνα. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά και μόνο έτσι θα την ζωγράφιζε η φαντασία του καθένα μας: επιβλητική, αριστοκρατική, αρχόντισσα! Σύρος, λοιπόν, η πρωτεύουσα! Αληθινή, αυθεντική και ερωτεύσιμη. Η πρωτεύουσα του Νομού Κυκλάδων, είναι όλες οι Κυκλάδες μαζί. Κι όμως είναι συγχρόνως η μία και μοναδική. Υπερήφανη που αντιπροσωπεύει αυτόν τον θαυμάσιο μικρόκοσμο των 24 νησιών, στην μεγάλη αγκαλιά του Αιγαίου. Γιατί οι Κυκλάδες είναι μύθος και ιστορία! Όνειρο παιδιού, στίχοι του ποιητή, ψυχή του Αρχιπελάγους! Η ιστορία της Σύρου χάνεται στα βάθη των αιώνων, καθώς την 2η χιλιετία π.Χ. άνθησε εδώ ο Κυκλαδικός Πολιτισμός. Οι ανασκαφές στην Χαλανδριανή, το 1898, έφεραν στο φως πλήθος ευρημάτων, όπως και την προϊστορική Ακρόπολη. Ο Όμηρος στην Οδύσσειά του αναφέρεται στην Συρίην, που ήταν και πατρίδα του φιλοσόφου Φερεκύδη, δασκάλου του Πυθαγόρα. Το 1821 πρόσφυγες από την Χίο, τα Ψαρά και την Κάσο καταφεύγουν στην Σύρο, μεταφέροντας πέρα από την πίκρα και την απόγνωση του ξενιτεμού, την γνώση και την εμπειρία τους. Έμποροι και ναυτικοί οι περισσότεροι, δίνουν νέα πνοή στο λιμάνι της Σύρου, που με την προστασία της Γαλλίας μεγαλουργεί. Το 1826 αποφασίζουν να αφιερώσουν την πόλη στον Κερδώο Ερμή κι έτσι »γεννιέται» η Ερμούπολη, που το 1833 ανακηρύσσεται πρωτεύουσα των Κυκλάδων.

ΤΗΝΟΣ

Ο εντυπωσιακός ναός της Μεγαλόχαρης Τήνου.

H Τήνος, η σαγηνευτική «άγνωστη» των Κυκλάδων, το νησί της Παναγίας Ευαγγελίστριας, που βρίσκεται στο νου και την καρδιά όλων των Ελλήνων. Είναι δύσκολο πολύ να το ξεχωρίσεις από την προστάτιδά του. Άλλωστε γιατί; Η Τήνος αισθάνεται βαθιά υπερήφανη, που η ιστορία και η φήμη της έχουν συνδεθεί με την Μεγαλόχαρη. Αισθάνεται μεγάλη τιμή που επιλέχθηκε από την Παναγιά για να γίνει εδώ το ιερό Της προσκύνημα. Όλοι μας -έστω και μια φορά- την επισκεφθήκαμε για ν’ ανάψουμε ένα κεράκι στη Χάρη της. Οι περισσότεροι όμως δεν κάναμε τον κόπο να δούμε πέρα απ΄αυτό. Δεν δοκιμάσαμε να γνωρίσουμε αυτόν τον τόπο, τον ευλογημένο, που τόσες χάρες και ομορφιές έχει να μας προσφέρει. Σήμερα, μέσα απ΄αυτές τις λίγες γραμμές, επιχειρούμε ένα σύντομο οδοιπορικό στο πανέμορφο και εν πολλοίς ανξερεύνητο νησί της Τήνου. Ταξιδεύουμε από τα βάθη των αιώνων στο σήμερα. Από τον δρόμο της Ευαγγελίστριας, στα στενά σοκάκια των χωριών της Τήνου. Από το πολύβουο λιμάνι, στον ορεινό Πύργο. Από τους γραφικούς περιστεριώνες στα μοντέρνα κτήρια. Από τους διάσημους γλύπτες, στους λαϊκούς τεχνίτες. Όμως, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η Τήνος οφείλει τ’ όνομά της στον πρώτο της άποικο, τον Τήνο. Στην αρχαιότητα ονομαζόταν Οφιούσα ή Υδρούσα, λόγω των πολλών φιδιών και της αφθονίας του νερού. Προστάτης της ήταν ο Ποσειδώνας. Τα αρχαιότερα ευρήματα της ιστορίας της ανάγονται στην μυκηναϊκή εποχή. Όταν το νησί υπαγόταν στους Αθηναίους, κατασκευάσθηκε το Πεισιστράτειο Υδραγωγείο (549-542 π.Χ.), το οποίο ύδρευε την πόλη μέχρι και το 1934. Διετέλεσε υπό ενετική και τουρκική κυριαρχία και συμμετείχε στην Επανάσταση του 1821 από τις πρώτες κιόλας μέρες της κήρυξής της. Στις 30 Ιανουαρίου 1823 βρέθηκε η εικόνα της Παναγιάς, γεγονός που θεωρήθηκε ευλογία Κυρίου για το επαναστατημένο έθνος. Πολλοί αγωνιστές προσκυνώντας την ιερή εικόνα, ικέτεψαν την ευλογία Της και αφιέρωσαν τις νίκες τους εναντίον των τυράννων του Γένους, στην Χάρη της. Το 1940 ο τορπιλισμός της «Έλλης» στο λιμάνι της Τήνου, σηματοδοτεί την ελληνοϊταλική σύρραξη και συνδέει για ακόμα μια φορά την Τήνο με την ιστορία του Ελληνικού Έθνους.

Copyright ©Katerina Marinaki. All Rights Reserved.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος web site με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια της κατόχου του Κατερίνας Μαρινάκη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.Όνομα(υποχρεωτικό)

Κατηγορίες:Greece, Greek IslandsΕτικέτες: , , , , , , , , , , , ,

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.

Αρέσει σε %d bloggers: