Οι Σπέτσες δεν είναι απλά ένα ακόμα γραφικό νησί με μοναδική αρχιτεκτονική, πλούσια ναυτική ιστορία και θαυμαστό πολιτισμό, αλλά ένας τόπος ιδανικός για ολιγοήμερες ή μη διακοπές καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, με τα Μουσεία αλλά και τα εκπληκτικής ομορφιάς καπετανόσπιτα, τις προκλητικές παραλίες με τα κρυστάλλινα νερά, την κοσμοπολίτικη νυχτερινή ζωή, την μοναδική τοπική κουζίνα και τους ευγενέστατους και φιλόξενους Σπετσιώτες, να αποτελούν μερικά μόνο από τα δυνατά τους χαρτιά! Μόλις 54 ναυτικά μίλια από την Αθήνα, βρίσκεται -ναι, πιστέψτε το!- ένα νησί χωρίς αυτοκίνητα, που ήκμασε στις αρχές του 18ου αιώνα, εξελισσόμενο σε σημαντική ναυτική δύναμη. Η έπαυλη της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας, της μοναδικής γυναίκας ναυάρχου στην παγκόσμια ναυτική ιστορία, στεγάζει τώρα το Μουσείο Μπουμπουλίνας, το οποίο θα πρέπει οπωσδήποτε να δείτε όταν βρεθείτε τις Σπέτσες, μαζί με πάμπολλα ακόμα αξιοθέατα του ειδυλλιακού αυτού τόπου, τον οποίο μπορείτε να επισκεφθείτε κάθε εποχή του χρόνου. Μόνο μην παραλείψετε να αφήσετε χώρο και χρόνο στο πρόγραμμά σας, προκειμένου να έχετε την εμπειρία της τοπικής κουζίνας, τους εμβληματικότερους «ναούς» της οποίας σας παρουσιάζουμε εδώ (με αλφαβητική σειρά). Και μην ξεχάσετε να ακολουθήσετε τα σχετικά links, για να διαβάσετε τα αναλυτικά άρθρα μας για καθένα ξεχωριστά εκ των κορυφαίων αυτών σπετσιώτικων εστιατορίων.

1. ΜΕΖΕΔΟΠΩΛΕΙΟ – ΟΥΖΕΡΙ «ΚΑΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ»

Βρισκόμαστε στις Σπέτσες, με την φοιτήτρια Φιλολογίας Τζένη Σκούταρη να χρησιμοποιεί συχνά την προσωπική βιβλιοθήκη του εφοπλιστή Μίλτου Κασσανδρή, ο οποίος προετοιμάζει μεθοδικά την πολιτική καριέρα του ανιψιού του Νίκου Μαντά, επιθυμώντας να τον κατεβάσει ως υποψήφιο Βουλευτή στις προσεχείς Εκλογές. Βέβαια, ο τοπικός κομματάρχης Κοσμάς Σκούταρης, πατέρας της Τζένης -της Καρέζη εννοείται, όπως θα θυμάστε- έχει εντελώς διαφορετικές απόψεις, για τις οποίες με πάθος προσπαθεί να πείσει τους συμπατριώτες του, στο καφενείο του νησιού. Θα μου πείτε -και δικαιολογημένα- τι σχέση έχουν όλα αυτά με το Μεζεδοπωλείο – Ουζερί Καπελογιάννης; Έχουν και παραέχουν, γιατί αγαπητοί μου φίλοι, αυτό ακριβώς το εστιατόριο, που λειτουργεί από το 1945 στο Παλιό Λιμάνι των Σπετσών, είναι το τόσο γνωστό στέκι όπου ο Σκούταρης, δηλαδή ο δημοφιλής Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, δίνει τον καθημερινό του αγώνα για τη νίκη πια του γαμπρού του Νίκου ή κατά κόσμον Ανδρέα Μπάρκουλη. Και όλα αυτά στο πλαίσιο του σεναρίου της ταινίας «Τζένη Τζένη», που γυρίστηκε εδώ το 1966.

Το μεζεδοπωλείο Καπελογιάννης, ένα από τα καλύτερα και πιο γνωστά των Σπετσών, έχει ονοματοδοτηθεί από τον πρώτο ιδιοκτήτη του, τον Θανάση Καπελογιάννη, ο οποίος μάλιστα εμφανίζεται και σε σκηνές της προαναφερθείσας ελληνικής ταινίας και από τον οποίο πέρασε, το 2000, στα χέρια της οικογένειας Καλαματιανού, με τον σημερινό ιδιοκτήτη του Παναγιώτη Καλαματιανό, να παραλαμβάνει τη σκυτάλη της διαχείρισης του μεζεδοπωλείου από τον πατέρα του, μόλις πριν 4 χρόνια. Διάστημα, ωστόσο, που αποδείχθηκε αρκετό, ώστε ένα λαμπερό αστέρι του γαλαξία της σπετσιώτικης εστίασης, ηλικίας σχεδόν 80 χρόνων, να αποκτήσει φρεσκάδα νεανική, με ένα κατάλογο που πραγματικά εκπλήσσει με τις πρωτότυπες προτάσεις του και ο οποίος, θέσει και ιστορία, δεν θα μπορούσε παρά να είναι θαλασσοκεντρικός. Ενορχηστρωτής της νέας κάρτας του Καπελογιάννη, από τα πιάτα του οποίου δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις, είναι ο διακεκριμένος chef Γιάννης Στανίτσας, που αγαπά τα ελληνικά προϊόντα και στοχεύει πάγια στην ανάδειξή τους, είτε μέσω πεπατημένων παραδοσιακών μονοπατιών, είτε μέσω μοντέρνων και δημιουργικών διαδρομών, που πάντοτε όμως ξετρελαίνουν όσους επιλέγουν να δοκιμάσουν τις προτάσεις του.

2. ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ «ΟΡΛΩΦ»

Το εμβληματικό για το νησί των Σπετσών εστιατόριο Ορλώφ, που διόλου τυχαία ψηφίστηκε μέσα στα 100 Top εστιατόρια για το 2020, στεγάζεται από το 1991 στο νεοκλασσικό κτήριο, το οποίο φιλοξενούσε το πρώτο Λιμεναρχείο του νησιού το 1802. Το επιβλητικό, μεταβυζαντινό οίκημα βρίσκεται δίπλα στο ιστορικό μοναστήρι του Αγίου Νικολάου και η μαγευτικά ανεμπόδιστη θέα που απολαμβάνει από την βεράντα του περιλαμβάνει όχι μόνο το πανόραμα του Παλιού Λιμάνιού, αλλά και την Ύδρα, τη Δοκό, το Τρίκερι και τις απέναντι ακτές της Πελοποννήσου, προσφέροντας σίγουρα «στο πιάτο» κυριολεκτικά των πελατών του την ωραιότερη θέα του νησιού.

«Σήμερα, 31 χρόνια μετά, συνεχίζουμε με την ίδια ποιοτική συνταγή. Μερικές αλλαγές υπάρχουν στην γεύση και μόνο. Ευχαριστούμε όλους αυτούς που μας υποστηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια και μας έδωσαν την δύναμη να συνεχίσουμε να δημιουργούμε» μας λέει ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου, ο Χρήστος Ν. Ορλώφ, με όνομα βαρύ σαν ιστορία, κατά κυριολεξία όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση. Όπως μας εξηγεί ο ίδιος, το όνομα δόθηκε τιμής ένεκεν από τους Ρώσους στην οικογένειά του, που αρχικά ονομαζόταν Λαζάρου, λόγω της συμμετοχής της στις ναυμαχίες που διεξήχθησαν στο πλαίσιο των Ορλωφικών, της αποτυχημένης πρώτης επανάστασης των Ελλήνων, το 1770, που υποκινήθηκε από τους Ρώσους εναντίον των Οθωμανών, κατά τη διάρκεια του Ρωσοτουρκικού πολέμου (1768-74). Η ονομασία της επανάστασης αυτής προήλθε από το όνομα των υποκινητών της, των Ρώσων αξιωματούχων αδελφών Ορλώφ.

3. ΨΑΡΟΤΑΒΕΡΝΑ «ΠΑΤΡΑΛΗΣ»

Μετράς και με έκπληξη συνειδητοποιείς ότι σε μία περίπου δεκαετία τούτη η ψαροταβέρνα, στην πανέμορφη Κουνουπίτσα των Σπετσών, θα συμπληρώσει έναν αιώνα ζωής. Αντηχούν θαρρείς ακόμα στο χώρο τα βήματα του μπαρμπα-Πάνου, του pater familias της οικογένειας και συγχρόνως ανοιχτόμυαλου και διορατικού ψαρά, που εν έτει 1935 αποφάσισε να πρωτολειτουργήσει την ταβέρνα ο Πάτραλης, με τα σπαρταριστά αλιεύματα και τα πεντανόστιμα παραδοσιακά φαγητά που σερβίριζε, να την καθιστούν σύντομα περιώνυμη και ξακουστή. Μια τέτοια βαριά κληρονομιά διαχειρίζονται και επάξια συνεχίζουν σήμερα, ο γιος του Βασίλης Πάτραλης και τα δύο εγγόνια του, ο Αργύρης και ο Νίκος, προσφέροντας στους φανατικούς πελάτες τους ανεπανάληπτης ποιότητας φαγητό και απροσποίητης ευγένειας φιλοξενία.

Η παραδοσιακή κουζίνα έχει εδώ την τιμητική της και όλα όσα βγαίνουν από την κουζίνα του εστιατορίου, απλά μυρίζουν Ελλάδα και συνοδεύονται αρμονικά με μια πλούσια κάβα εμφιαλωμένων κρασιών καθώς και βαρελίσιο χύμα κρασί, ροζέ και λευκό, που αξιζει να δοκιμάσετε. Όσο για τους αμετανόητους κρεατοφάγους, θα απολαύσουν κι αυτοί με τη σειρά τους ένα μοναδικό γευστικό παζλ ελληνικής κουζίνας, με δυνατούς πρωταγωνιστές όπως ο μουσακάς, τα παπουτσάκια και το αρνάκι φούρνου, αλλά και μαμαδίστικες ντομάτες γεμιστές.

4. ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ «ΣΠΕΤΣΙΩΤΙΚΟ»

Η παραδοσιακή ταβέρνα Σπετσιώτικο, στον παραλιακό δρόμο της πόλης των Σπετσών, δεν προσπαθεί σε καμία περίπτωση να υποδυθεί κάτι που δεν είναι. Δεν πουλάει πολυτέλειες και κοσμοπολιτισμούς, που άλλωστε της είναι περιττά, καθώς τα μεγαλύτερά της προνόμια είναι αφενός η θέση της, στην καρδιά των Σπετσών και πάνω απ’ όλα η εξαιρετική κουζίνα της, όπου η παραδοσιακή ελληνική μαγειρική και η τοπική σπετσιώτικη, έχουν την τιμητική τους. Αν παντρέψετε τα στοιχεία αυτά με την γρήγορη και φιλική εξυπηρέτηση, τις καλές τιμές σε συνδυασμό με τις πλούσιες μερίδες και τα ολόφρεσκα προϊόντα, που κατ’ αποκλειστικότητα χρησιμοποιούνται εδώ, θα έχετε το προφίλ μια τίμιας ελληνικής ταβέρνας, που σίγουρα αξίζει να γίνει το στέκι των διακοπών σας στις Σπέτσες.

Τραπεζοκαθίσματα στο χρώμα της θάλασσας και καρώ τραπεζομάντηλα στα χρώματα της ελληνικής σημαίας, υπογράφουν την ελληνική ταυτότητα της παραδοσιακής αυτής ταβέρνας, ενώ οι άμαξες, το πλέον εμβληματικό μεταφορικό μέσον των Σπετσών, αποτελούν σχεδόν διακοσμητικό στοιχείο του χώρου, μιας και η διέλευσή τους είναι περίπου ανά λεπτό.

Copyright ©Katerina Marinaki. All Rights Reserverd. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος web site με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια της κατόχου του Κατερίνας Μαρινάκη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.