Πρώτη στάση, άμα τη αφίξει μας στο νησί, το διακεκριμένο εστιατόριο «Ρούσσικο» (από τη λέξη ρούσσος που σημαίνει κοκκινωπός) στην εμβληματική παραλία της πόλης της Χίου, όπου και μεταφέρθηκε μετά από εξίσου επιτυχημένες στάσεις στα Θυμιανά και την Αγία Ερμιόνη. Μετακινήσεις, ωστόσο, που δεν επηρέασαν ούτε κατ’ ελάχιστον την αταλάντευτη πορεία του εστιατορίου στα μονοπάτια της σπιτικής κουζίνας, με επιρροές φυσικά από την τοπική γαστρονομία, με γνώμονα πάντα την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση των εξαιρετικών χιώτικων προϊόντων, όπως τα μοναδικά τυριά, το υπέροχο μανταρίνι και η διάσημη μαστίχα. Κυριολεκτικά δίπλα στη θάλασσα, με υψηλού επιπέδου φαγητό, επαγγελματικό service και έναν εσωτερικό χώρο γεμάτο με αντικείμενα που «μιλούν» δια της σιωπής τους για το παρελθόν και τις παραδόσεις του νησιού, το «Ρούσσικο» αξίζει να γίνει το στέκι σας για τις ολιγοήμερες ή μακράς διαρκείας διακοπές σας στην αρχόντισσα του Βορείου Αιγαίου, τη Χίο! Πάντα με την υπογραφή-εγγύηση του Σωτήρη Στρατάκη, ιδιοκτήτη του εστιατορίου και του Μαρκέλλου Κοντού.
Το «Ρούσσικο«, όπως όλα τα στέκια της παραλίας, αγναντεύει τη θάλασσα και τις ακτές της Ιωνίας.
Τα όμορφα ανοιχτόκαρδα χρώματα της πρόσοψης του εστιατορίου η αλήθεια είναι δεν μας προϊδέασαν…
…γι’ αυτό που θα αντικρίζαμε στο εσωτερικό του, όπου με μεράκι και αγάπη έχει στηθεί ένα ζωντανό σκηνικό μουσείου, με πρωταγωνιστές την Καμπούσενα και τον Θυμιανούση που βλέπετε σε πρώτο πλάνο…
…ενώ και η παραμικρότερη λεπτομέρεια έχει να αφηγηθεί ιστορίες της καθημερινότητας της Χίου και των ανθρώπων της!
Στα τραπέζια της υπαίθριας «σάλας» του εστιατορίου οι μεζέδες και τα μερακλίδικα μαγειρευτά εναλλάσσονται…
…την ίδια στιγμή που το ζευγάρι των Πυργουσών -από το Πυργί, το «ξυστό» χωριό της Χίου-, με τις περίτεχνες φορεσιές τους…
…κόβουν κίνηση από ψηλά, παρατηρώντας όλα όσα συμβαίνουν εντός ή εκτός του εστιατορίου…
…συνομιλώντας παράλληλα με τους γείτονές τους, από τον Κάμπο και τα Θυμιανά της Χίου.
Από τα χωριά ολόκληρης της Χίου προέρχονται και οι πρώτες ύλες, οι οποίες πρωταγωνιστούν στα πιάτα που με ταχείς ρυθμούς καταφθάνουν στο τραπέζι μας…
…όπως το μαστιχωτό τοπικό τυρί μαστέλο, που τηγανίζεται και σερβίρεται με μέλι και μαυροσούσαμο.
…ή η πεντανόστιμη φάβα με μπόλικο ελαιόλαδο και κρεμμυδάκι.
Στρογγυλά κολοκυθάκια γεμιστά με σάλτσα αυγολέμονο! Ποίημα γεύσης και ομορφιάς!
Το μοσχαράκι με μελιτζάνες στο πήλινο απεδείχθη ιδανικός σύντροφος τόσο για το ανθρακούχο αναψυκτικό με μαστίχα Μast του ΑΝΕΜΟS όσο και για το «Αντρίκιο» Ούζο του Κακίτση.
Ομοίως βέβαια και οι τηγανιτές τυροπιτούλες, στα μονοπάτια που χάραξαν τα παραδοσιακά κατημέρια…
…ή οι αέρινα τηγανισμένοι κολοκυθοκεφτέδες.
Αν όμως κάπου, έστω και με πολλή προσπάθεια, θα πρέπει να δώσω το 10 μου με τόνο, αυτό θα είναι το πιάτο με κοτόπουλο μαγειρεμένο σε μπύρα Χίου και άψογα βρασμένο κουσκουσάκι.
Αξέχαστο όσο και το ολοτρύφερο τηγανητό συκώτι με κρεμμυδάκια, που πραγματικά «τα έσπαγε»!
Λαχταριστά μελιτζανομπουρεκάκια για το τέλος…
…για την όμορφη παρέα μας που της αρέσει το καλό φαγητό, κυρίως όταν αυτό συνοδεύεται με τη σωστή συντροφιά!
Κλείνουμε με δύο ακόμα όμορφες εικόνες με άρωμα αυθεντικότητας…
LIVE to TRAVEL and TASTE 
Σχολιάστε