Το Βελιγράδι (σερβικά: Београд, που σημαίνει Λευκή Πόλη), είναι η πρωτεύουσα και συγχρόνως η μεγαλύτερη πόλη της Σερβίας. Γνωστό σε όλους! Το Βελιγράδι έχει χαρακτηριστεί και ως το «Βερολίνο των Βαλκανίων» χάρις στη νεανική αύρα που αποπνέει και τη ζωντάνια που το χαρακτηρίζει όλες τις ώρες της ημέρας. Γνωστό σε κάποιους! Το Βελιγράδι διαθέτει κοσμοπολίτικες παραλίες, τις οποίες επισκέπτονται το καλοκαίρι πάνω από 100.000 άτομα ημερησίως, τα δε Σαββατοκύριακα μπορεί να φτάσουν και τις 300.000! Γνωστό σε ελαχίστους! Ομολογώ, πως ούτε κι εγώ η ίδια -η παθιασμένη εξερευνήτρια νησιών- δεν γνώριζα την ύπαρξη του νησιού Ada Ciganlija, το οποίο δημιουργήθηκε τεχνητά στις όχθες του ποταμού Sava και οι παραλίες του αποκαλούνται από τους ντόπιους «Χαβάη του Βελιγραδίου»! Καθώς το αεροπλάνο της Air Serbia πλησίαζε να προσγειωθεί στο αεροδρόμιο «Nikola Tesla», εκείνο το πρωινό του Σαββάτου, αισθάνθηκα πραγματικά εντυπωσιασμένη από τους όγκους νερού που αντίκρυσα. Ως νησιώτισσα, καταλαβαίνετε, αγαπώ ιδιαίτερα το υδάτινο στοιχείο και λατρεύω τις πόλεις που το διαθέτουν σε αφθονία, σε αλμυρή ή μη εκδοχή, μου είναι αδιάφορο! Λάτρεψα, λοιπόν, το Βελιγράδι, το οποίο παρότι μεσόγεια πόλη αγκαλιάζεται από δύο τεράστιους ποταμούς, τον Δούναβη και τον Σάβα, οι οποίοι το καθιστούν μια πόλη που τίποτα δεν έχει να ζηλέψει από τις παράλιες ανταγωνίστριές της. Έχει το λιμάνι της, όπου δένουν κρουαζιερόπλοια, φορτηγά πλοία και κάθε λογής ποταμόπλοια, που συνδέουν την πόλη με τον Εύξεινο Πόντο, εκεί που εκβάλλει ο Δούναβης, αλλά και με την Κεντρική Ευρώπη, εκεί όπου ο Δούναβης πηγάζει κάπου στον Μέλανα Δρυμό. Έχει τα καραβάκια της, τα οποία μπορείτε να πάρετε για να πιείτε εκεί τον καφέ σας απολαμβάνοντας το τοπίο της πόλης σε μία τρίωρη τουριστική περιήγηση. Και βεβαίως έχει τις παραλίες της, όπως ήδη είπαμε, στις οποίες μπορείτε να απολαύσετε ό,τι και σε μια θαλάσσια ακτή: το μπάνιο και τα παιχνίδια σας, τον καφέ σας, το γλυκό και το παγωτό, το πρόχειρο -ή και το κανονικό αν προτιμάτε- φαγητό. Τα καταστήματα είναι πραγματικά εκατοντάδες και προσφέρουν κυριολεκτικά τα πάντα!
Ο Ι.N. του Αγίου Σάββα (Hram svetog Save) είναι ο μεγαλύτερος oρθόδοξος ναός στον κόσμο και είναι αφιερωμένος στον Άγιο Σάββα, ιδρυτή της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και σημαντικό πρόσωπο της χώρας κατά τη μεσαιωνική εποχή. Η κατασκευή του ναού ξεκίνησε το 1935 για να σταματήσει κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και μόλις το 1985 οι εργασίες συνεχίστηκαν με μεγαλύτερο επίτευγμα την εγκατάσταση του θόλου (βάρους 4.000 τόνων!) το 1989. Σήμερα η εκκλησία είναι έτοιμη εξωτερικά, ωστόσο υπάρχουν ακόμα πολλά να γίνουν στο εσωτερικό της.
Εκεί που ο Δούναβης συναντά τον Σάβα!
Βέβαια, η καρδιά της πόλης χτυπάει στο ιστορικό της κέντρο, στην πεζοδρομημένη Knez Mihailova, με τα αμέτρητα μαγαζάκια και café της πλημμυρισμένα από νεαρόκοσμο, που σφύζει από ζωή ολόκληρο το 24ωρο και καταλήγει στο Beogradska Tvrdava, τo φρούριο της πόλης γνωστό με το όνομα Kalemegdan. Η θέα από δω κόβει την ανάσα, καθώς στα πόδια μας απλώνεται το σημείο, όπου τα νερά του Δουνάβεως σμίγουν με αυτά του Σάβα, με την ένωσή τους να σηματοδοτείται από το νησάκι Veliko Ratno Ostrvo (=Μεγάλο νησί του πολέμου). Το άλλο άκρο της Knez Mihailova οριοθετείται από την πλατεία Trg Republike, την οποία κοσμούν πανέμορφα κτήρια, όπως του Εθνικού Θεάτρου και του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου της πόλης, αλλά το σήμα κατατεθέν της δεν είναι άλλο από το άγαλμα του έφιππου Mihailo Obrenovic, κλασικό meeting point για τους κατοίκους του Βελιγραδίου, οι οποίοι πολύ απλά δίνουν τα ραντεβού τους «στο άλογο»!
Η Knez Mihailova, ο πιο ζωντανός δρόμος της πόλης, μέρα και νύχτα…
…στον οποίο ο επισκέπτης της πόλης μπορεί να βρει πραγματικά τα πάντα…
…αλλά και να δει να συμβαίνουν μπροστά στα μάτια του, επίσης τα πάντα!
Πολύ κοντά εδώ βρίσκεται η Skadarlija, η πιο μποέμ συνοικία της πόλης, ένας πανέμορφος λιθόστρωτος πεζόδρομος, ο δρόμος των ποιητών και των καλλιτεχνών, που χαρακτηρίζεται από τους ντόπιους ως η «Μονμάρτη» ή η «Πλάκα» του Βελιγραδίου. Εδώ θα δοκιμάσετε τη σέρβικη κουζίνα στα κομψά εστιατόρια και στις τοπικές kafanas (=ταβέρνες), ακούγοντας συγχρόνως παραδοσιακή μουσική από τις πολυμελείς ομάδες μουσικών (συνήθως τσιγγάνων), που κάθε μαγαζί φιλοξενεί προς τέρψιν των πελατών του. Όλες τις ώρες της ημέρας μπορείτε να έρθετε εδώ, αλλά το βράδυ είναι πραγματικά η ιδανική στιγμή!
Tο Προεδρικό Μέγαρο.
Η πόλη έχει πληθυσμό 1,23 εκατομμύρια, ενώ πάνω από 1,65 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν μέσα στα διοκητικά της όρια. Η μητροπολιτική της περιοχή διαιρείται σε 17 δήμους, καθένας με δικό του τοπικό συμβούλιο. Καταλαμβάνει το 3,6% της έκτασης της Σερβίας και είναι η μεγαλύτερη πόλη της πρώην Γιουγκοσλαβίας, αλλά και η 4η μεγαλύτερη στα Βαλκάνια μετά την Κωνσταντινούπολη, την Αθήνα και το Βουκουρέστι. Έγινε πρωτεύουσα του Σέρβου βασιλιά Στέφανου Ντραγκούτιν (1282–1316), ξαναέγινε πρωτεύουσα της Σερβίας το 1841 και παρέμεινε πρωτεύουσα της Γιουγκοσλαβίας (σε διάφορες μορφές διακυβέρνησης) από την ίδρυσή της το 1918 μέχρι την τελική της διάλυση το 2006.
Το κτήριο του Κοινοβουλίου.
Το Pionirski Park περικλείεται από τα πλέον εμβληματικά κτήρια της πόλης. Στο βάθος διακρίνεται το κτήριο του Κοινοβουλίου, αριστερά βρίσκεται το Δημαρχείο της πόλης.
Και φυσικά να μην ξεχνάμε το Κυριλλικό αλφάβητο, το οποίο έχει τεράστιες ομοιότητες με το ελληνικό, δημιουργώντας σου την ψευδαίσθηση ότι καταλαβαίνεις τα πάντα απ’ όσα διαβάζεις γύρω σου, ενώ στην πραγματικότητα δεν καταλαβαίνεις απολύτως τίποτα! Για παράδειγμα η επιγραφή αυτή, που διαβάζεται έτσι ακριβώς όπως φαντάζεστε και είναι η πιο συνηθισμένη λέξη στις επιγραφές του Βελιγραδίου -του οποίου οι κάτοικοι αγαπούν πολύ το φαγητό του δρόμου, όπως και οι Έλληνες- σημαίνει «Φούρνος»!
Και επειδή ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσεις μια πόλη και τις συνήθειες των κατοίκων της, είναι να επισκεφθείς τις αγορές της, εγώ επισκέφθηκα -και μάλιστα 3 φορές- την υπαίθρια αγορά της Skadarlija. Θα σας μεταφέρω αναλυτικά τις εντυπώσεις μου σε επόμενη ανάρτηση. Προς το παρόν απολαύστε τα υπέροχα φρούτα του δάσους, που φυσικά στις αγορές του Βελιγραδίου αφθονούν και είναι πάμφθηνα, όπως γενικότερα φθηνά είναι όλα τα φαγώσιμα, πάντα σε σχέση με τα ελληνικά δεδομένα.
Το «Moskva Hotel», σε ένα από τα κεντρικότερα σημεία, αποτελεί τοπόσημο του Βελιγραδίου και ένα από τα πιο σημαντικά αρχιτεκτονικά αξιοθέατα της πόλης. Εγκαινιάστηκε από τον ίδιο τον βασιλιά Petar I Karadjordjević το 1908. Το ξενοδοχείο σήμερα έχει ανακαινιστεί πλήρως και παράλληλα με τα πολυτελή δωμάτια και τις σουίτες, το γραφικό καφενείο και το εστιατόριό του, περιλαμβάνει επίσης μία αίθουσα χορού, 4 αίθουσες συνεδριάσεων και ένα νέο κέντρο spa.
Το γραφικό πλακόστρωτο δρομάκι της Skadarlija με τους παραδοσιακούς μουσικούς να διασκεδάζουν τους θαμώνες του κάθε καταστήματος εστίασης ξεχωριστά.
Η πλατεία Trg Republike, με τα κτήρια του Εθνικού Θεάτρου και του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου της πόλης, αλλά και το διάσημο άγαλμα του έφιππου Mihailo Obrenovic.
Το άγαλμα του Viktor επιβλέπει ολόκληρη την πόλη και το σημείο συνάντησης των ποταμών Δούναβη και Σάβα. Στο βάθος το Νέο Βελιγράδι (Novi Beograd).
Τα άγαλμα του Ρήγα Φεραίου στην ευρύτερη περιοχή του κάστρου Kalemegdan.
Το λιμάνι της πόλης, στα πόδια του κάστρου Kalemegdan, όπως φαίνεται καθώς διασχίζουμε την γέφυρα Brankov Most. Δεξιά η διεθνής αποβάθρα επιβατών και αριστερά η αποβάθρα για τα πλωτά bars και clubs.
Πλησιάζοντας στο Ada Ciganlija στο τοπίο κυριαρχεί η μεγάλη γέφυρα Μost na Αdi. Αμέσως μετά γνώριμες σκηνές χαλάρωσης στην παραλία και στιγμές που άπαντες δείχνουν να απολαμβάνουν…
…παρά το γεγονός ότι ο ήλιος κάνει τα νάζια του. Μην ξεχνάτε ότι βρισκόμαστε αρκετά ψηλά στα Βαλκάνια. Όμως είναι Κυριακή και όλοι είναι αποφασισμένοι να ξεσκάσουν χωρίς να δίνουν σημασία στις λεπτομέρειες!
Εικόνες που σίγουρα δεν θυμίζουν μεσόγεια πόλη!
Η Πρεσβεία της Γαλλίας. Ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό δημιούργημα!
Τα Πανεπιστημιακά κτήρια της πόλης οριοθετούν την πλατεία αλλά και το πάρκο Studentski (=των φοιτητών).
Το γραφικό πλακόστρωτο δρομάκι της Skadarlija.
Εδώ βρίσκεται και ένα από τα πλέον διάσημα εστιατόρια υψηλής γαστρονομίας της πόλης, το «Κuća Velikana», που στεγάζεται σε ένα αναπαλαιωμένο αρχοντικό απίστευτου κάλλους. Η κουζίνα του πραγματικά εξαιρετική, αρχής γενομένης από την εκλεπτυσμένη γεύση του ορεκτικού, στο οποίο παντρεύεται το προσούτο, με λευκό τυρί και υπέροχο kajmak, ένα τοπικό τυρί με βελούδινη υφή που παραπέμπει σε μους τυριού. Η όλη ατμόσφαιρα του χώρου απόλυτα ταιριαστή με την διακόσμηση και τις γεύσεις!
Ένα υπέροχο μαγαζάκι που ανακαλύψαμε, κρυμμένο στα στενάκια του κέντρου και στεγασμένο σε διατηρητέο κτήριο του 1923. Ακόμα και το ποτήρι του νερού ήρθε στο τραπέζι μας περιποιημένο και στολισμένο με μια φετούλα καρπούζι! Πραγματικά άνθρωπος με μεράκι και πάθος για τη δουλειά του ο νεαρός chef του «New Reset» o Ivan Zaric.
Κλείνω με την πανοραμική άποψη της πόλης από την βεράντα του διαμερίσματός μας.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες για το ταξίδι αυτό οφείλονται στο Visit Belgrade, τον Οργανισμό Τουρισμού της πόλης του Βελιγραδίου και στην Air Serbia, τον Εθνικό αερομεταφορέα της Σερβίας, που με πυκνά καθημερινά δρομολόγια συνδέει τις δύο χώρες.
Το αεροπλάνο της Air Serbia πλησιάζει να προσγειωθεί στο αεροδρόμιο «Nikola Tesla» και η ταυτότητα του Βελιγραδίου αποκαλύπτεται στα έκπληκτα μάτια μας!
Copyright © Katerina Marinaki. All Rights Reserverd.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος web site με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια της κατόχου του Κατερίνας Μαρινάκη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
LIVE to TRAVEL and TASTE 
Σχολιάστε