Ο φωτισμένος τα καλοκαιρινά βράδια όγκος του Κάστρου αποτελεί την πλέον εμβληματική εικόνα της γραφικής πολιτειούλας.
Ήταν στην αρχαιότητα, όταν ο Δίας σε μια διαμάχη του με την Ήρα, εκσφενδόνισε το γιο του Ήφαιστο, εδώ, στο νησί της Λήμνου, το νησί των Καβείρων και των γλυκόπιοτων κρασιών. Οι ντόπιοι περιποιήθηκαν το νήπιο κι ο Ήφαιστος μεγαλώνοντας τούς το ανταπέδωσε, δημιουργώντας σ’ αυτό τον τόπο της ηφαιστειακής δραστηριότητας, το εργαστήριό του και διδάσκοντας στους κατοίκους την τέχνη της μεταλλουργίας. Οι Μίνυες εγκαθίστανται εδώ το 1200 π.Χ. και ιδρύουν την Μύρινα, σημερινή πρωτεύουσα του νησιού, ενώ οι Πελασγοί, έφτασαν το 1000 π.Χ. και ίδρυσαν την Ηφαιστεία, 42 χλμ. ανατολικά της Μύρινας. Εξαιτίας των δύο ισχυρών αυτών πόλεών της, η Λήμνος στους ιστορικούς χρόνους ονομαζόταν Δίπολις, ενώ ακμή είχε γνωρίσει ήδη από την Προϊστορική εποχή, όπως αποδεικνύουν τα ευρήματα στην Πολιόχνη.
Πανοραμική άποψη της Μύρινας από την κορυφή του Κάστρου της.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά ξεχαστήκαμε εντελώς. Η βουτιά στην ιστορία της μας συνεπήρε κι ο καφές έμεινε μισοτελειωμένος στο φλιτζάνι. Βρισκόμαστε στο Ρωμαίικο Γιαλό, ένα από τα πιο ζωντανά σημεία της Μύρινας. Εδώ είναι συγκεντρωμένα όλα τα cafe, που το βράδυ μετατρέπονται σε μπαράκια ή φαγάδικα. Κοιτάζουμε γύρω μας αυτήν την όμορφη νησιωτική πολιτειούλα, που στέκεται εδώ από τα Προϊστορικά χρόνια. Απλωμένη γύρω από δύο όρμους, το λιμάνι -ή Τούρκικο Γιαλό- και τον Ρωμαίικο Γιαλό, έχει κόσμημά της ξεχωριστό, στο κέντρο ακριβώς, την βραχώδη χερσόνησο με το επιβλητικό βυζαντινό Κάστρο στην κορυφή.
Η χαρακτηριστική χερσόνησος στεφανωμένη με το βυζαντινό Κάστρο.
Πλακόστρωτοι δρόμοι και παλιά πέτρινα σπίτια, που διατηρούνται κυρίως στο Ρωμαίικο Γιαλό, δίνουν έναν αέρα αρχοντιάς στην πόλη. Η περιοχή του λιμανιού σφύζει από ζωή, καθώς από δω ξεκινάει ο εμπορικός δρόμος, που ενώνει τους δύο όρμους. Ανηφορίζουμε σιγά-σιγά προς τον απόκρημνο λόφο του Κάστρου, που συνδέεται με την στεριά μ’ έναν αυχένα στα ανατολικά. Θαυμάζουμε την πόλη, που από ψηλά θυμίζει πίνακα ζωγραφικής, χρωματισμένο με το κόκκινο των κεραμοσκεπών της και τις πράσινες πινελιές από τις λεύκες, τα πλατάνια και τα αρμυρίκια της παραλίας.
Θέα συγκλονιστική από την κορυφή του Κάστρου, που μας κόβει την ανάσα!
Το Κάστρο οικοδομήθηκε κατά τη Βυζαντινή εποχή πάνω σε τμήματα αρχαϊκού, πιθανόν, τείχους. Η σημερινή του μορφή πάντως, ανάγεται στην περίοδο της Ενετοκρατίας. Τα τείχη του υπέστησαν σοβαρές ζημιές το 1770, όταν ο ρωσικός στόλος πολιόρκησε την Λήμνο. Μέσα στο Κάστρο υπάρχουν δεξαμενές, υπόγειος θολωτός τάφος και ένα τουρκικό τέμενος, κατάλοιπο της κατοίκησής του από Τούρκους, την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Ακολουθήστε μας σε ένα αναλυτικό φωτογραφικό οδοιπορικό στην πανέμορφη πρωτεύουσα της Λήμνου, την Μύρινα, η οποία ονοματοδοτήθηκε από την Μύρινα, κόρη του βασιλιά της Ιωλκού Κρηθέα και συζύγου του πρώτου βασιλιά της Λήμνου, του Θόαντα.
Το παλιό λιμανάκι της Μύρινας, με τα ψαροκάικα και τα γραφικά ταβερνάκια του, προσφέρει καρτποσταλικά φωτογραφικά στιγμιότυπα κάθε ώρα της ημέρας…
…ενώ το εντυπωσιακό Κάστρο και ο λόφος που το φιλοξενεί κυριαρχούν στο φόντο της πόλης, απ’ όποια οπτική γωνία κι αν την αντικρίσεις.
Το Κάστρο διαθέτει μία κεντρική πύλη, στην ανατολική πλευρά του -η πρόσβαση στην οποία γινόταν μέσω ανηφορικού μονοπατιού- και μία μικρότερη, προς τον βορρά.
Το Κάστρο είναι τόσο στενά συνυφασμένο με την Μύρινα, ώστε από τα ύστερα βυζαντινά χρόνια έως και τα μέσα του 20ού αιώνα η πόλη ονομαζόταν απλά «Κάστρο».
Η σημερινή μορφή του Κάστρου ανάγεται στο 1207, όταν το ανακατασκεύασε ο Ενετός Filocalo Navigajoso, Μεγάλος Δούκας της Λήμνου την περίοδο 1207 – 1214.
Παρά το γεγονός ότι ουσιαστικά υπήρχε Ενετοκρατία, τυπικά η Λήμνος δεν ανήκε στη Βενετία και ο Filocalo υπήγαγε το νησί στον Λατίνο αυτοκράτορα, o οποίος του απένειμε τον τίτλο του Μεγάλου Δούκα της Λήμνου.
ΟLeonardo Navigajoso, γιος του Filocalo, είναι εκείνος που ισχυροποίησε το Kάστρο και το κράτησε υπό την κυριαρχία του επί 45 χρόνια, μέχρι το 1260, οπότε τον διαδέχθηκε ο γιος του Παύλος. Στην φωτογραφία διακρίνεται ο Ρωμαίικος Γιαλός και η συνέχειά του, η ακτή Ρηχά Νερά, που το καλοκαίρι σφύζει από παραθεριστές.
Το Κάστρο της Μύρινας, με έκταση 144 στρεμμάτων, έχει τριπλό τείχος με 14 συνολικά πύργους, ύψους έως 8μ. και πάχους 1,5μ., που προστατευόταν από βαθιά τάφρο στα ανατολικά -το μοναδικό σημείο που η χερσόνησος του Κάστρου επικοινωνεί με το υπόλοιπο νησί-, η οποία σήμερα δεν υπάρχει.
Στη σκιά του Κάστρου ζουν τα διάσημα ελάφια, τα γνωστά πλατώνια, που πολλές φορές φθάνουν ως τις αυλές των σπιτιών της Μύρινας.
Η περιοχή της Μύρινας, όπου έχει εντοπιστεί οικισμός σύγχρονος της Πολιόχνης, πρόσφερε ήδη από τους προϊστορικούς χρόνους ασφαλή ελλιμενισμό στους κατοίκους του νησιού, επαφή με τη θάλασσα για διευκόλυνση της αλιείας και των εμπορικών συναλλαγών και στενή σχέση με την κοντινή εύφορη ενδοχώρα.
Ακριβώς απέναντι από τον λόφο του Κάστρου, στην νότια πλευρά της πόλης, βρίσκεται το μικρό ύψωμα που φιλοξενεί στην κορυφή του το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου…
…και απ’ όπου η θέα προς το λιμάνι και την πόλη της Μύρινας είναι πανοραμική και ανεμπόδιστη.
Το Δημαρχείο της πόλης και σε πρώτο πλάνο η προτομή του Παύλου Κουντουριώτη (1855 – 1935), Ναυάρχου του Βασιλικού Ναυτικού, ο οποίος με το θωρηκτό «Αβέρωφ» συμμετείχε στην ναυμαχία της Λήμνου, στις 5 Ιανουρίου 1913.
Στην ίδια περιοχή και το εμβληματικό Ρολόι της Μύρινας.
Ο κεντρικός πλακόστρωτος δρόμος, που φιλοξενεί την αγορά της Μύρινας με τα κάθε είδους καταστήματα και τους χώρους εστίασης, αποτελεί την ραχοκοκαλιά της πόλης…
…και συγχρόνως το σημείο όπου χτυπά η καρδιά ολόκληρης της Λήμνου, ένας δρόμος «ζωντανός» μέρα και νύχτα και αγαπημένο σημείο συνάντησης όλων των Λημνιών.
Ο δρόμος αυτός συνδέει ουσιαστικά τις δύο πλευρές του αυχένα, ο οποίος σχηματίζεται στο σημείο όπου η χερσόνησος του Κάστρου, συναντά τον κύριο κορμό του νησιού. Η νότια πλευρά της παραλίας της Μύρινας ονομάζεται Νέα Μάδυτος, λόγω της εγκατάστασης εκεί -μετά την ανταλλαγή πληθυσμών- Μικρασιατών και Θρακιωτών προσφύγων, πολλοί εκ των οποίων από την Μάδυτο της Θράκης. Η βόρεια πλευρά καταλαμβάνεται από τον Ρωμαίικο Γιαλό…
…όπου, όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες, κυριαρχούν οι νεοκλασσικές οικίες πλουσίων Αιγυπτιωτών…
…πανέμορφα στο σύνολό τους παραδοσιακά δίπατα σπίτια, που πλαισιώνουν τα γραφικά πλακόστρωτα σοκάκια της όμορφης αυτής συνοικίας.
Τα εντυπωσιακά αρχοντικά προσδίδουν στην περιοχή κοσμοπολίτικο χαρακτήρα και τα περισσότερα εξ αυτών την κοσμούν μέχρι και σήμερα. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα μέγαρα: Δούκα Παλαιολόγου (1858 περίπου), Βόντηλα (1860 περίπου), Στυλιανού Χριστοδουλίδη (1868), Ιωάννη Αντωνιάδη (1862), Ιωάννη Παντελίδη (πριν το 1898), Νικολάου Κισεμλή (1892), Τριαντάφυλλου Στράφτη κ.άλ.
Ο Ρωμαίικος Γιαλός απολαμβάνει άπλετη θέα του Αιγαίου, που ανεμπόδιστη φθάνει ως τον ορεινό όγκο του Αγίου Όρους, ο οποίος διαγράφεται στο βάθος του ορίζοντα. Άπλετο είναι και το πράσινο στην περιοχή…
…όπως και τα πάμπολλα αξιοθέατα, μεταξύ των οποίων το εικονιζόμενο «Παλλημνιακό Ηρώο των εν πολέμοις πεσόντων», τα αποκαλυπτήρια του οποίου πραγματοποιήθηκαν στις 24 Μαρτίου 1957…
…καθώς και το Αρχαιολογικό Μουσείο Λήμνου, το διώροφο κτήριο του οποίου οικοδομήθηκε επί Τουρκοκρατίας, στα τέλη του 19ου αιώνα και στέγασε αρχικά το τουρκικό Διοικητήριο.
Το Μουσείο περιλαμβάνει ευρήματα όλων των ανασκαμμένων αρχαίων θέσεων, μεταξύ των οποίων και τα περίφημα πήλινα αγαλμάτια Αρχαϊκών χρόνων των Σειρήνων και Σφιγγών.
Σε άμεση γειτνίαση με το Μουσείο βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος του προϊστορικού οικισμού της Μύρινας, που εκτείνεται σε μια πλατιά παράκτια ζώνη, στην δυτική ακτή της πόλης. Ο οικισμός, που ήλθε στο φως από την Κ΄ ΕΠΚΑ το 1986, καταλαμβάνει έκταση 80.000 τ.μ. περίπου.
Το Γυμνάσιο Μύρινας, ένα ακόμα κτήριο-κόσμημα στην πλούσια αρχιτεκτονική παράδοση της Λήμνου.
Το 1ο Δημοτικό ΣχολείοΜύρινας, αποτελεί αξιόλογο δείγμα λαϊκής αρχιτεκτονικής του νησιού, με έντονες νεοκλασσικές αναφορές, το οποίο ονομαζόταν αρχικά «Αστική Σχολή» και κατασκευάστηκε το1903 με δωρεές Λημνιών, που ζούσαν και εργάζονταν στην Αίγυπτο.
Σην ίδια περιοχή βρίσκονται και οι εγκαταστάσεις στην Λήμνο του Πανεπιστημίου Αιγαίου, κοντά στο πέτρινο γεφυράκι…
…σε πολύ κοντινή απόσταση από την Μητρόπολη Λήμνου, τον επιβλητικό ναό της Αγίας Τριάδας, στην περιοχή Τρίφωτο, που κατασκευάστηκε το 1864.
Το πλέον πολυφωτογραφημένο εκκλησάκι της Μύρινας, αυτό της Αγίας Παρασκευής, καδράρει στο καμπαναριό του τον Ρωμαίικο Γιαλό…
…ενώ δίπλα του στέκεται το ιστορικό κτήριο με την εντοιχισμένη πινακίδα στην οποία διαβάζουμε:…
…»8 Οκτωβρίου 1912. Σ’ αυτήν την αποβάθρα αποβιβάστηκαν άνδρες του θωρηκτού ‘Αβέρωφ’, για να απαιτήσουν την άμεση παράδοση της Λήμνου στον ελληνικό στόλο, ο οποίος ορμώμενος από τον Μούδρο, απελευθέρωσε τα νησιά του Βορείου και Ανατολικού Αιγαίου, εδραιώνοντας την ελληνική κυριαρχία στο Αρχιπέλαγος».
LIVE to TRAVEL and TASTE 
Σχολιάστε