Η Ικαρία είναι ένας τόπος μαγικός, ένας τόπος που ο χρόνος του έχει δοθεί γενναιόδωρα, γι’ αυτό ακριβώς οι κάτοικοί του, σε πολύ υψηλά ποσοστά, φθάνουν και ξεπερνούν τα 100 χρόνια ζωής, κατατάσσοντας το νησί στην elite των Blue Zones, δηλαδή των 5 όλων κι όλων περιοχών του πλανήτη με τόσο υψηλά ποσοστά μακροζωίας! Και επειδή ο χρόνος αποτελεί το σπανιότερο αγαθό της «υπερφορτωμένης» ζωής μας, εδώ θα τον βρείτε άφθονο, με την μορφή της απόλυτης χαλαρότητας, στους ρυθμούς της οποίας ζουν και οι ντόπιοι -οι Καριώτες και οι Καριωτίνες- και στους οποίους σε μεγάλο ποσοστό οφείλεται η εντυπωσιακή μακροβιότητά τους, σε συνδυασμό -σύμφωνα με Αμερικανούς επιστήμονες- με τον τρόπο ζωής τους, την διατροφή τους και τις εξαιρετικές διαπροσωπικές σχέσεις τους! Εδώ κανείς δεν βιάζεται, τον χρόνο εδώ σε καμία περίπτωση δεν τον χάνεις, μόνο τον κερδίζεις! Κερδίζεις χρόνο για να χορτάσει το βλέμμα σου ομορφιά, κερδίζεις χρόνο για να γαληνέψει η ψυχή σου, να ηρεμήσει το μυαλό σου και να λικνιστεί το σώμα σου στους ξεσηκωτικούς ρυθμούς του Ικαριώτικου! Όλα θα γίνουν φτάνει να μην βιάζεσαι! Θα βρεις τον χρόνο να περπατήσεις στα πανέμορφα περιπατητικά μονοπάτια του νησιού, να κολυμπήσεις στις παρθένες αμμουδιές της Νότιας Ικαρίας ή να αράξεις με τις ώρες στις κοσμοπολίτικες παραλίες της βόρειας ακτογραμμής! Θα βρεις χρόνο να δοκιμάσεις την εξαιρετική καριώτικη κουζίνα, βασισμένη αποκλειστικά και μόνο στα προϊόντα του τόπου, όπως το κατσικάκι, τα λαχανικά, το τυρί καθούρα και ο διάσημος πράμνειος οίνος! Θα βρεις χρόνο να γνωρίσεις τις όμορφες πολιτειούλες του νησιού, αλλά και τα γραφικά χωριουδάκια του, που απλώνονται στις παράλιες ζώνες του, σκαρφαλώνουν στα πανύψηλα βουνά του ή φωλιάζουν στα αιωνόβια δάση του! Κυρίως όμως πρέπει να βρεις χρόνο να γνωρίσεις τους ίδιους τους Ικαριώτες, να τους συναντήσεις στα καφενεδάκια που συχνάζουν ή στα δρομάκια των χωριών τους, όπου στήνουν χαλαρές κουβεντούλες, να μάθεις τα μυστικά και τις ιστορίες τους, να «διαβάσεις» το ανοιχτό βιβλίο της ψυχής τους! Και αν αυτό το τελευταίο -η γνωριμία με την καριώτικη ψυχή- σε ενδιαφέρει πραγματικά, ένα πράγμα θα πρέπει αδιαπραγμάτευτα να κάνεις πριν φύγεις από το νησί, να βιώσεις έστω και ένα καριώτικο πανηγύρι -πραγματοποιούνται δεκάδες, από τον Μάιο έως και τον Σεπτέμβριο- και να χορέψεις τον περίφημο ξεσηκωτικό χορό, τον ικαριώτικο, το χρυσό κλειδί που ξεκλειδώνει την αληθινή ταυτότητα των ντόπιων! Δείτε το σχετικό video στο κανάλι μας στο YouTube και ζήστε κι εσείς την μοναδική αυτή εμπειρία!

Την Ικαρία, λοιπόν, την λατρεύουν όλοι -ή σχεδόν όλοι τέλος πάντων, με εξαίρεση εκείνους που δεν θα μπορέσουν να προσαρμοστούν στους ρυθμούς της- χάρη, κυρίως, στην μοναδική αύρα της και την ιδιοσυγκρασία των κατοίκων της, στην χαλαρότητα και την ηρεμία τους! Στα 255 τ.χλμ. της έκτασής της η Νικαριά, όπως την αποκαλούν οι ντόπιοι, φιλοξενεί ψηλά βουνά, φαράγγια, ποτάμια, λίμνες και πλούσια βλάστηση, σε ό,τι αφορά στις γειτονιές της στεριανής επικράτειάς της, αλλά και αμέτρητες παραλίες με κρυστάλλινα νερά και δαντελωτές ακτές, σε ό,τι αφορά στις γειτονιές της θάλασσας! Όσο για τους οικισμούς της Ικαριάς είναι πάμπολλοι και όλοι πανέμορφοι, ο καθένας με την δική του χαρακτηριστική προσωπικότητα. Από τον Εύδηλο και τον Άγιο Κήρυκο, τα δύο λιμάνια του νησιού, έως τον Αρμενιστή και τον Φάρο, τα διασημότερα τουριστικά θέρετρά της και από τον ορεινό Χριστό Ραχών -το πλέον «χαλαρό» χωριό-, έως τον Μαγγανίτη και το Καρκινάγρι, με φόντο τους το εντυπωσιακό και σκληροτράχηλο τοπίο της Νότιας Ικαρίας. Και αν κάτι έχει πάρει το αυτί σας για τις εξωτικής ομορφιάς παραλίες Σεϋχέλες και Να, για τα θερμά ιαματικά λουτρά, αλλά και για αξιοθέατα, όπως ο Πύργος του Δράκανου και η Μονή Θεοκτίστης, εγώ λέξη δεν θα σας πω παραπάνω! Σας προ(σ)καλώ να τα ανακαλύψετε μόνοι σας! 

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η Ικαρία ανήκει στο σύμπλεγμα των νησιών του Βορείου Αιγαίου και υπάγεται στο νομό Σάμου. Απλώνεται στη μέση του πελάγους έχοντας ανατολικά της τη Σάμο, δυτικά τη Μύκονο, βόρεια τη Χίο και νότια το ιερό νησί της Πάτμου, απέχοντας από τον Πειραιά 140 μίλια. Το νησί έχει σχήμα μακρόστενο, είναι ορεινό και σε όλο το μήκος του το διατρέχει μια συνεχής οροσειρά, ο αρχαίος Πράμνος, που σήμερα ονομάζεται Αθέρας. Το ύψος των κορυφών της κυμαίνεται από 600 έως και 1.041 μέτρα και τα βουνά της είναι γεμάτα με πελώρια δένδρα και χαράδρες, διάσπαρτα με χειμάρρους και ρεματιές. Η Ικαρία έχει θαυμάσιο κλίμα και θερμές, ραδιούχες, ιαματικές πηγές, που είναι αναγνωρισμένες παγκοσμίως για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες. Κατά την αρχαιότητα, το νησί ονομαζόταν Μάκρης ή Δολίχη, λόγω του μακρόστενου σχήματός του, καθώς και Ιχθυόεσσα ή Ιχθυούσσα, για τα άφθονα νερά του. Η σημερινή ονομασία της Ικαρίας οφείλεται στον μύθο του πνιγμού και της ταφής εδώ του Ικάρου. Είναι γνωστή από τη μυθολογία η φυγή του φημισμένου τεχνίτη Δαίδαλου, με το νεαρό γιο του Ίκαρο, από την Κρήτη, όπου τους κρατούσε αιχμαλώτους ο βασιλιάς Μίνωας. Φτιάχνοντας φτερά δραπέτευσαν πετώντας με προορισμό την Αθήνα. Ψηλά στον Αθέρα, ενθουσιασμένος ο Ίκαρος, ξελογιάστηκε από το υπέροχο θέαμα, παράκουσε τις εντολές του πατέρα του και απομακρύνθηκε σε δυσθεώρητα ύψη, με αποτέλεσμα η υψηλή θερμοκρασία των καυτών ηλιαχτίδων να λιώσει το κερί, με το οποίο ήταν κολλημένα τα φτερά του και ο άτυχος νέος να πέσει με ορμή στη θάλασσα και να πνιγεί. Απαρηγόρητος ο πατέρας πήρε το σώμα του και το έθαψε στη στεριά. Έτσι το πέλαγος ονομάστηκε Ικάριο και το νησί Ικαρία. Πρώτες πόλεις του νησιού υπήρξαν η Οινόη, οι Θέρμαι και το Δράκανον. Ως προς τη νεώτερη ιστορία του, στις 4 Νοεμβρίου 1912 το νησί ενσωματώθηκε στο Ελληνικό Κράτος. Μετά την απελευθέρωση δημιουργήθηκε ένα ιδιόμορφο είδος νοικοκυριού, όπου κάθε οικογένεια ασχολείτο με όλες τις γεωργικές, κτηνοτροφικές και άλλες εργασίες, προσβλέποντας στην αυτοκατανάλωση, προκειμένου να εξασφαλιστεί η επιβίωσή της. Η φτώχεια όμως και η σκληρή ζωή οδήγησε σε μεγάλη εσωτερική και εξωτερική μετανάστευση, καθ’ όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα. Στα χρόνια της δικτατορίας του Μεταξά και κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, η Ικαρία λειτούργησε ως τόπος εξορίας αντικαθεστωτικών. Τα τελευταία χρόνια στο νησί αναπτύσσεται ραγδαία ο τριτογενής τομέας, με κύριο άξονα τον τουρισμό.

Στο ακρωτήριο Κάβο Πάπας, στη Νότια Ικαρία, δεσπόζει ο περίφημος φάρος του, ενώ η νότια και δυτική πλευρά του νησιού προκαλεί δέος με την απότομη και άγρια φύση της. Πλάι στη θάλασσα, σκαρφαλωμένα ανάμεσα σε εντυπωσιακά βράχια και δένδρα βρίσκονται τα όμορφα χωριά Καρκινάγρι και Μαγγανίτης και πιο πέρα η Πλαγιά. Η πρόσφατη ολοκλήρωση κατασκευής του οδικού άξονα που συνδέει τον Να με το απομονωμένο ως σήμερα Καρκινάγρι, ένα έργο υψηλών τεχνικών προδιαγραφών, που υλοποίησε η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, είναι βέβαιο ότι θα αποτελέσει εφαλτήριο ανάπτυξης για ολόκληρη την περιοχή. Στη συνέχεια απλώνεται μια απέραντη ελιόφυτη περιοχή, η Βαονή, ενώ το καταπράσινο χωριό Χρυσόστομος αγναντεύει από ψηλά το επίνειό του, το Λιβάδι, με τα πλατάνια και τη χαλικόστρωτη ακρογιαλιά. Πιο ανατολικά καμαρώνει καθισμένος νωχελικά κοντά στη θάλασσα, ο μαγευτικός Ξυλοσύρτης, με τις στέγες των σπιτιών του φτιαγμένες από πέτρινες πλάκες και την παραλία του με τα άσπρα αστραφτερά βότσαλά της, λίγο πριν τον Άγιο Κήρυκο.

Μετά απ’ αυτή τη θαυμάσια διαδρομή, ο Άγιος Κήρυκος, η πρωτεύουσα του νησιού, είναι πλέον μπροστά μας, με τα νεοκλασσικά του κτήρια και τα διώροφα καπετανόσπιτά του να σκαρφαλώνουν στην πλαγιά του λόφου. Απέχει από το αεροδρόμιο 10 χιλιόμετρα και στο λιμάνι του δεσπόζει το μνημείο του Ικάρου, μία αναπαράσταση του μυθικού αεροπόρου, φτιαγμένο από ορείχαλκο και φιλοτεχνημένο από το γλύπτη Νίκο Ικάρου. Στα αξιοθέατα της πόλης συμπεριλαμβάνεται η παλιά πόλη με τα λιθόστρωτα δρομάκια της, το νεοκλασσικό κτήριο του Γυμνασίου, έργο του Βέλγου αρχιτέκτονα Ντυμπρέ, καθώς και το Αρχαιολογικό Μουσείο, αλλά και το Λαογραφικό-Ιστορικό Μουσείο. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο εκτίθενται ευρήματα γεωμετρικής και ρωμαϊκής εποχής όπως αγγεία, στήλες, λίθινα και χάλκινα εργαλεία.

Δυτικά της πρωτεύουσας απλώνονται οι παραλίες Ανεμόμυλος, Κοτσαμπή και Τσουκαλά, ενώ ένα ολοπράσινο πλαίσιο δημιουργούν τα χωριά Χριστός, Άγιος Παντελεήμων, Παναγία και Κουντουμάς. Πολύ κοντά στον Άγιο Κήρυκο βρίσκονται και τα Θέρμα, με τις πέντε θερμοπηγές τους, εκ των οποίων λειτουργούν οι τρεις (Σπηλιά, Απόλλωνας και πηγή Κράτσα). Τα ύδατα των θερμομεταλλικών πηγών είναι κατάλληλα για τη θεραπεία ρευματισμών, αρθρίτιδας, ουρικής αρθρίτιδας, γυναικολογικών παθήσεων, διαταραχών αναπνευστικού συστήματος και ενδοκρινών αδένων, δερματικών παθήσεων κ.άλ. Η περιοχή διαθέτει την κατάλληλη υποδομή για την άνετη φιλοξενία των πολυπληθών επισκεπτών της. Βορειοανατολικότερα συναντούμε τα Χαλασμένα Θέρμα, την ωραιότατη παραλία Νεάλια, το Αμμουδάκι, το ρομαντικό Κεραμέ με το θαυματουργό εξωκλήσι της Παναγίας και το καλοκαιρινό θέρετρο του Φάρου, πριν καταλήξουμε στο ακρωτήρι Φανάρι, στην άκρη του οποίου βρίσκεται το Δράκανον, η αρχαία πόλη που θεωρείται και πατρίδα του Διονύσου. Σώζεται η ακρόπολή της, στο κέντρο της οποίας δεσπόζει ο Πύργος του Δρακάνου, κυκλικό οικοδόμημα Αλεξανδρινής εποχής του 4ου π.Χ. αι. και το πλέον εμβληματικό τοπόσημο της Ικαρίας.

Φεύγοντας από τον Άγιο Κήρυκο και με κατεύθυνση προς τα βόρεια, περνάμε τον Κουντουμά και την Παναγιά και φτάνουμε στα χωριά Μαυράτο και Οξέ. Χαμένα στο πράσινο, διαθέτουν μια εξαίρετη πανοραμική θέα, που ιδιαίτερα από τη βουνοκορφή, επιτρέπει στο μάτι ν’ αγκαλιάζει το Ικάριο πέλαγος και όλα τα γειτονικά νησιά. Ακόμα πιο βόρεια συναντούμε το χωριό Περδίκι, στο οποίο υπάρχει Λαογραφικό Μουσείο, με πλούσια εκθέματα λαϊκής τέχνης. Βρισκόμαστε πλέον στη βόρεια πλευρά του νησιού αντικρίζοντας ένα τοπίο μοναδικό για τα νησιωτικά δεδομένα. Ο δρόμος, χαραγμένος στο φρύδι του γκρεμού, ψηλά πάνω από τη θάλασσα, προσφέρει μια διαδρομή συγκλονιστική, με θέα σαν από αεροπλάνο, που γεννά συναισθήματα δέους και θαυμασμού συγχρόνως, για τα δημιουργήματα της φύσης αλλά και του ανθρώπου. Διασχίζοντας ρεματιές και χαράδρες, ο οδικός άξονας περνά από τα γραφικά ικαριώτικα χωριά Μονοκάμπι, Πλωμάρι και Μηλιωπό, για να μας οδηγήσει τελικά στο Καραβόσταμο, ένα χωριό ζωγραφισμένο με το πράσινο της φύσης και το άσπρο των σπιτιών του, που ξεκινούν από την πλαγιά και κατρακυλούν ως τη θάλασσα. Εδώ βρίσκεται και το εκκλησάκι των Αγίων Πάντων, κτίσμα τον 17ου αιώνα με σπάνιας τέχνης βυζαντινό τέμπλο. Από δω και πέρα ο δρόμος προχωρεί πια ομαλά, δίπλα στη θάλασσα και περνάει μέσα από μικρά, παραθαλάσσια χωριά με προκλητικές αμμουδιές, όπως ο Μιλλιώντας, το Κυπαρίσσι, το Κεραμέ, οι Φλες.

Ο Εύδηλος είναι πλέον μπροστά μας με τη μοναδική ομορφιά του φυσικού του τοπίου, τις πανέμορφες παραλίες του και τα γραφικά σπίτια του. Το λιμάνι του, ένα από τα δύο της Ικαρίας, συνδέεται, όπως και ο Άγιος Κήρυκος, με τον Πειραιά και τη Σάμο. Στο χωριό Κάμπος βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας Οινόης (ονομαζόταν και Διονυσιάδα), πρωτεύουσας του νησιού κατά τους αρχαϊκούς και βυζαντινούς χρόνους. Σώζονται ίχνη από το τείχος που περιέκλειε την πόλη και ερειπωμένο οίκημα βυζαντινής περιόδου. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο εκτίθενται αξιόλογα ευρήματα, όπως αμφορείς, βάθρα, πήλινα ειδώλια, συλλογές νεολιθικών εργαλείων, νομίσματα κ.άλ.

Ο δρόμος συνεχίζει παραλιακά, περνάει από το χωριό Αυλάκι και φτάνει στο Γιαλισκάρι, χωριό πνιγμένο στα πεύκα, με το ωραίο του λιμανάκι για καΐκια και βαρκούλες και την απέραντη χρυσή αμμουδιά  Διαθέτει καλά εστιατόρια με «ρασκό» κρέας (αγριοκάτσικο) και φρέσκα ψάρια. Λίγο πιο πέρα η Μεσακτή με την παραλία με τα beach bars και την μικρή λιμνούλα με τις χελωνίτσες, ενώ ακόμα πιο δυτικά μας υποδέχεται ο γραφικός Αρμενιστής με τις κρυστάλλινες κοσμοπλημμυρισμένες παραλίες του, το σημαντικότερο τουριστικό θέρετρο του νησιού. Σε μικρή απόσταση από δω βρίσκεται ο Νας, αρχαία πόλη, με ένα από τα πιο φημισμένα Ιερά της θεάς Αρτέμιδας της Ταυροπόλου -σήμερα σώζεται ένα τμήμα του δαπέδου του και η προκυμαία από το αρχαίο λιμάνι-, όπου πλέον συγκεντρώνονται πλήθη επισκεπτών, πολλοί από τους οποίους κατασκηνώνουν στην μοναδικής ομορφιάς παραλία με το μικροσκοπικό Δέλτα του ποταμού που καταλήγει εκεί! Προχωρώντας δυτικά συναντούμε τα γραφικά χωριά Κουνιάδοι, Προεσπέρα και Βρακάδες, το οποίο διαθέτει και Λαογραφικό Μουσείο, που ιδρύθηκε με πρωτοβουλία των Ικαριωτών επιστημόνων της Αθήνας και περιέχει πλήθος από λαογραφικά εκθέματα.

Ψηλά πάνω από τον Αρμενιστή απλώνεται η μεγάλη περιοχή των Ραχών, με τα χωριά της σκορπισμένα σ’ ένα οροπέδιο με οργιώδη βλάστηση από πεύκα, καστανιές, αμπέλια και οπωροφόρα. Κέντρο αναφοράς το χωριό Χριστός Ραχών «το Μπαλκόνι τον Αιγαίου», όπου παράγεται και το υπέροχο μαύρο μπρούσκο κρασί, ο «Πράμνιος οίνος». Εδώ η ζωή έχει άλλους ρυθμούς. Ο χρόνος κυλά διαφορετικά, προσαρμοσμένος στις ανάγκες των κατοίκων, οι οποίοι όλη τη μέρα δούλευαν και το βράδυ ανηφόριζαν στο Χριστό για να κάνουν τα ψώνια τους και να καλύψουν τις βιοτικές τους ανάγκες. Έτσι τα μαγαζιά έμεναν ανοιχτά μέχρι αργά τη νύχτα. Τα χρόνια πέρασαν, οι συνθήκες άλλαξαν, όμως ο ρυθμός στις Ράχες παραμένει ο ίδιος, ατόφιος, μοναδικός, ανεπανάληπτος. Θα το διαπιστώσετε αν ανηφορήσετε προς τα κει μετά τις 9 το βράδυ. Οι άνθρωποι ζεστοί, φιλόξενοι, με διαφορετική φιλοσοφία, αντιμετωπίζουν τη ζωή χωρίς άγχος. Αξίζει να ζήσετε για λίγο στους ρυθμούς τους.

Άλλα αξιοθέατα του νησιού είναι το γυναικείο μοναστήρι της Παναγιάς του Μουντέ του 13ου αι. κοντά στο Χριστό Ραχών, η Ι. Μ. Μαυριάνου νότια του Να, το μοναστήρι της Ευαγγελίστριας μέσα στο οποίο βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Μακαρίου, η Μονή της Αγίας Θεοκτίστης αγιογραφημένη με την τεχνική φρέσκο και η Ι. Μ. Ζωοδόχου Πηγής.

Ικαριώτικες Γεύσεις και μακροζωία

Η σύγχρονη ικαριώτικη διατροφή αποτελεί μια παραλλαγή της μεσογειακής, δεδομένου ότι τα δημητριακά, τα λαχανικά, τα όσπρια, τα φρούτα και κυρίως το ελαιόλαδο αποτελούν τη βάση του καθημερινού διαιτολογίου των κατοίκων του νησιού. Καθημερινή, εξάλλου, είναι και η κατανάλωση κόκκινου κρασιού, του περίφημου πράμνιου οίνου, του γνωστού από την αρχαιότητα κρασιού της Ικαρίας, με τη μοναδική γεύση, την απόλυτα συνυφασμένη με όλες τις πτυχές της ζωής του Ικαριώτη. Το κρασί, που μαζί με το απλό φαγητό ή το περίτεχνο μεζεδάκι, θα υποδεχτεί στο τραπέζι την οικογένεια και τους μουσαφίρηδές της. Γύρω από το ζεστό αυτό τραπέζι θα δοκιμάσετε τα υπέροχα ικαριώτικα τυριά, την καθούρα, το τουλουμοτύρι και την κοπανιστή, αλλά και τις μοναδικές γεμοστόπιτες με γέμιση από λάχανο, χόρτα, κολοκύθι, ταμπουρά και άλλα προϊόντα της ικαριακής γης. Τα ίδια αυτά προϊόντα πρωταγωνιστούν στο μαεριό με λάχανα, στα γιαπράκια με φύλλα κραμπολάχανου και καλαμπόκι, στα φασόλια με λάχανα, ταμπουρά, πατάτες ή κολοκάσι (λαχανικό που μόνο οι Ικαριώτες μαγειρεύουν στην ελληνική επικράτεια), με το οποίο φτιάχνουν επίσης κεφτέδες ή σαλάτα με σκορδαλιά. Θα γευτείτε ακόμα το μοναδικό σουφικό, ένα είδος τουρλού, όπου τα λαχανικά μαγειρεύονται μόνο με το λαδάκι τους και λίγο κρασί. Αν πάλι βρεθείτε σε ένα από τα αμέτρητα ικαριώτικα πανηγύρια θα δοκιμάσετε το πανηγυρίσιο βραστό ή πρόθεση, το πανηγυρίσιο ψητό, το πανηγυριώτικο γαμοπίλαφο ή τα τηγανητά συκωτάκια του πανηγυριού. Αν είστε καλεσμένοι σε σπίτι ψαρά θα ενθουσιαστείτε με την κακαβιά, τα ξερά ψάρια σαλάτα, το πιλάφι με κοχύλια, αχινούς ή πεταλίδια και τον μπακαλιάρο με χόρτα. Κι αν στο τέλος σας προσφέρουν λουκουμάδες, κουρκουμπίνια, μουσταλευριά ή ικαριώτικες κουλούρες μην αρνηθείτε γιατί… εσείς θα χάσετε.

Ακριβώς αυτή η διατροφή στην οποία αναφερθήκαμε, είναι ένας από τους κυριότερους λόγους, χάρη στους οποίους, η Ικαρία πρόσφατα κατέκτησε μία θέση στον παγκόσμιο κατάλογο των Blue Zones, δηλαδή των περιοχών του πλανήτη, όπου παρατηρούνται τα υψηλότερα ποσοστά μακροζωίας (πάνω από 100 έτη). Πέρα από τη διατροφή, στην οποία θα πρέπει να προσθέσουμε τα αφεψήματα από τοπικά βότανα, και το κατσικίσιο γάλα (καταναλώνεται τακτικά από το 80% των ανθρώπων που έχουν ξεπεράσει τα 90 έτη ζωής), ως σημαντικοί παράγοντες κρίθηκαν επίσης η έλλειψη άγχους που χαρακτηρίζει τους Ικαριώτες, οι ισχυροί οικογενειακοί δεσμοί τους, το καθημερινό περπάτημα και η ζωή κοντά στη φύση και μάλιστα στα βουνά. Σημειώστε ότι στον κατάλογο των Blue Zones ανήκουν μόλις 4 ακόμα περιοχές του πλανήτη: η ιταλική Σαρδηνία, τα νησιά Okinawa της Ιαπωνίας, η περιοχή Loma Linda της Καλιφόρνιας και η χερσόνησος Nicoya της Κόστα Ρίκα. Τέλος, στα χαρακτηριστικά των μακροζωιστών, δεν ανήκει φυσικά το κάπνισμα!

Το ταξίδι μας στην Ικαρία ξεκινάει με τον καλύτερο τρόπο με τα πλοία της BLUE STAR FERRIES, η οποία είναι μέλος της ATTICA GROUP , που δραστηριοποιείται στην επιβατηγό ναυτιλία μέσω των εταιριών SUPERFAST FERRIES, και AFRICA MOROCCO LINKS (AML) με συνολικά 30 πλοία που προσφέρουν σύγχρονες, υψηλού επιπέδου μεταφορικές υπηρεσίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Τα πλοία του στόλου της ταξιδεύουν σε 4 χώρες, σε 59 μοναδικούς προορισμούς, προσεγγίζοντας 71 λιμάνια. Η Attica Group είναι μέλος του Ομίλου Marfin Investment Group (MIG) με πλειοψηφικές συμμετοχές σε ηγέτιδες εταιρίες. Η BLUE STAR FERRIES διακρίνεται για την φιλική και άριστη εξυπηρέτηση των πελατών, την άνεση και πολυτέλεια στις ξενοδοχειακού τύπου υποδομές των πλοίων της, την ποιότητα των εδεσμάτων και ποτών/ αναψυκτικών που σερβίρονται στα καφέ και τα εστιατόρια των πλοίων και την καθαριότητα των χώρων εστίασης, υγιεινής και καταστρώματος.

Copyright ©Katerina Marinaki. All Rights Reserverd. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος web site με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια της κατόχου του Κατερίνας Μαρινάκη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.