Ζάκυνθος! Το νησί για το οποίο πολλοί επιφανείς άνδρες, μεταξύ των οποίων ο Edgar Allan Poe και ο Oscar Wilde, εκφράστηκαν με τα πλέον κολακευτικά λόγια! Ζάκυνθος! Το νησί που είναι γνωστό διεθνώς ως Τζάντε, αλλά και με την ποιητική βενετσιάνικη ονομασία Φιόρο του Λεβάντε, δηλαδή Άνθος της Ανατολής και προφανώς καθόλου τυχαία! Ζάκυνθος, το νησί που ο Όμηρος αναφέρει ως Υλήεσσα, δηλαδή δασώδη και που πήρε τελικά τ’ όνομά του από τον πρώτο εποικιστή του, τον Ζάκυνθο, γιο του βασιλιά της Φρυγίας Δάρδανου. Ζάκυνθος! Αγαπημένος γενέθλιος τόπος δύο εθνικών ποιητών, του δικού μας Διονυσίου Σολωμού, αλλά και του εθνικού ποιητή της Ιταλίας Ούγκο Φώσκολο και ακόμα του Ανδρέα Kάλβου, του Γρηγορίου Ξενόπουλου, του Αγίου Διονυσίου, της συγγραφέως Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου, του συλλέκτη Ρωσικών έργων τέχνης Γεωργίου  Κωστάκη, του συνθέτη Παύλου Καρρέρ και τόσων άλλων επιφανών προσωπικοτήτων. Μιλάμε άλλωστε για έναν τόπο με μακρά παράδοση στις τέχνες και τα γράμματα, που διαθέτει παράλληλα πάμπολλες φυσικές ομορφιές, εκτεταμένους ελαιώνες και αμπελώνες, δασωμένους λόφους, εντυπωσιακές απόκρημνες ακτές και υπέροχες ακρογιαλιές, καταφέρνοντας έτσι να μαγεύει τους επισκέπτες του με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους και να τους κρατάει για πάντα δέσμιους της γοητείας του!

Η Ζάκυνθος αποτελεί το τρίτο σε μέγεθος νησί των Επτανήσων (406 τ.χλμ.), αλλά και το δεύτερο πληθυσμιακά (40.650 κάτοικοι) του Ιονίου. Το σχήμα της είναι ακανόνιστα τριγωνικό με το μεν βορειότερο άκρο του νησιού να καταλήγει στο ακρωτήρι Σκινάρι, ενώ στο Ν.-Ν.Α. να σχηματίζεται ο κόλπος του Λαγανά μεταξύ των δύο ακρωτηρίων, Μαραθιά (Δ.) και Γέρακας ή Γεράκι (Α.). Ο κόλπος του Λαγανά, με τη μαγευτική παραλία του, έχει ανακηρυχθεί από το Δεκέμβριο του 1999 Εθνικό Πάρκο, καθώς είναι τόπος ωοτοκίας τής υπό εξαφάνιση χελώνας Caretta Caretta, λόγος για τον οποίο είναι επίσης διεθνώς διάσημο το νησί. Στην περιοχή του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου (Ε.Θ.Π.Ζ.) συναντούμε και πληθυσμούς Μεσογειακής Φώκιας, συστήματα αμμοθινών, υποθαλάσσια λειβάδια Ποσειδωνίας και παράκτια οικοσυστήματα με εκατοντάδες είδη χλωρίδας και πανίδας. Οι δυτικές ακτές έχουν μήκος περίπου 34 χλμ. και είναι βραχώδεις και απότομες σχηματίζοντας πολλές σπηλιές και κολπίσκους. Ακριβώς σ΄αυτά τα σημεία απαντώνται πολλές Μεσογειακές Φώκιες Monachus monachus, των οποίων ο πληθυσμός στη Ζάκυνθο είναι ο μεγαλύτερος γνωστός στο Ιόνιο και συγκρίσιμος σε μέγεθος με αυτόν των Σποράδων, στο Αιγαίο. Αντίθετα οι ανατολικές ακτές, που βλέπουν προς την Πελοπόννησο και έχουν μήκος 37 χλμ., είναι αμμώδεις με όμορφες παραλίες. Αξιόλογα είναι και τα ιστορικά μνημεία του νησιού, τα μοναστήρια του, οι εκκλησίες με τα εντυπωσιακά καμπαναριά, οι παραδοσιακοί οικισμοί του και βεβαίως η πρωτεύουσά του, η Ζάκυνθος.

Μια βόλτα στις «κρυστάλλινες» παραλίες του Τζάντε

Ακολουθώντας την παραλιακή λεωφόρο της πόλης, προς τον Άγιο Διονύσιο και με κατεύθυνση Ν.Α., πολύ σύντομα βρισκόμαστε στο καταπράσινο Αργάσι, με την απέραντη αμμουδιά του. Το πολυσύχναστο αυτό παραθαλάσσιο χωριό, με τη μεγάλη τουριστική ανάπτυξη, αποτελεί μία από τις πιο κοσμικές περιοχές της Ζακύνθου. Εδώ θα θαυμάσετε το τρικάμαρο Πέτρινο Γεφύρι του 1806, στην ακρογιαλιά του χωριού, αλλά και το Ενετικό Υδραγωγείο, στη θέση Βρυσάκια (πηγές του όρους Σκοπού). Σύμφωνα με την παράδοση η τοποθεσία αυτή άρεσε πολύ στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και την επισκεπτόταν συχνά, κατά τη διάρκεια της 15ετούς παραμονής του στο νησί, πριν την Επανάσταση του 1821. Η εκκλησία της Παναγίας της Σκοπιώτισσας είναι χτισμένη στη θέση ιερού της Αρτέμιδος, κοντά στην κορυφή του όρους Σκοπού, όπου σύμφωνα με τη μυθολογία ζούσε η θεά του κυνηγιού. Αξίζει, επίσης να επισκεφθείτε την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα, κοντά στο χωριό, αλλά και το εκκλησάκι του Αγίου Λυπίου, σε λόφο με θέα, πάνω από το Αργάσι. Επιστρέφοντας στον παραλιακό δρόμο συναντούμε το γραφικό Ξηροκάστελλο. Στην περιοχή αυτή υπάρχει ένα ρέμα, που ονομάζεται «Τση γριάς το πήδημα». Λέγεται, ότι μια βραδιά με πολλή βροχή, μια γριά γύριζε στο σπίτι της από τη Χώρα. Φτάνοντας στο ρέμα διαπίστωσε ότι το νερό είχε φουσκώσει πολύ, νευρίασε, άρχισε να βλαστημά και αποφάσισε να πηδήξει απέναντι. Έπεσε στο ρέμα και πνίγηκε! Η τοποθεσία πήρε, λοιπόν, το όνομα «Τση γριάς το πήδημα» ως αιώνιο παράδειγμα  τιμωρίας, που περιμένει όσους βλασφημούν τα θεία. Δεξιά του Ξηροκάστελλου ένας χωματόδρομος οδηγεί στις μοναδικές παραλίες ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας, στα Σεκάνια και τη Δάφνη. Εδώ λειτουργεί και το Εκθεσιακό Θεματικό Κέντρο της θαλάσσιας χελώνας, όπου με τη χρήση πολυμέσων και εξειδικευμένων ξεναγήσεων, παιδιά και ενήλικες μυούνται στα μυστικά του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου. Συνεχίζοντας στον επαρχιακό δρόμο θα βρεθούμε στο Βασιλικό (15,5 χλμ. Ν.Α. της πόλης), έναν πανέμορφο τουριστικό οικισμό σε κατάφυτη περιοχή πλαισιωμένο από πάμπολλες γραφικές παραλίες. Το Πόρτο Ζόρο με τα όμορφα βράχια του, η Μπανάνα με τους υπέροχους λευκούς κρίνους της θάλασσας, που της προσδίδουν εξωτική φυσιογνωμία, τα Καμίνια, η Πλάκα, το Ιόνιο, ο Μαυράτζης, το Πόρτο Ατζούρο, ο Άγιος Νικόλαος -θαυμάστε το ξυλόγλυπτο τέμπλο στο ομώνυμο εκκλησάκι-, το Πόρτο Ρώμα με το γραφικό λιμανάκι του και ο Γέρακας, ένας ακόμα βιότοπος της Caretta-Caretta, όπως και ο ακοίμητος φρουρός της παραλίας, το ιδιόκτητο νησάκι Πελούζο, με τα ερείπια μοναστηριού, που υπήρχε παλιότερα εδώ.

Στην ακριβώς αντίθετη πλευρά του νησιού, στα βορειοδυτικά του, το τοπίο είναι εξίσου σαγηνευτικό! Κάνουμε μία σύντομη στάση στο χωριό Έξω Χώρα με την εκκλησία του Αγίου Νικολάου και τα παραδοσιακά πηγάδια του και συνεχίζουμε ακόμα βορειοδυτικότερα για τις Μαριές (31 χλμ. Δ.-Β.Δ. της πόλης). Το χωριό με την όμορφη θέα στο Ιόνιο πήρε τ’ όνομά του από την Αγία Μαρία τη Μαγδαληνή και την Αγία Μαρία του Κλωπά, οι οποίες, σύμφωνα με την παράδοση, το 34 μ.Χ., μεταβαίνοντας από τα Ιεροσόλυμα στη Ρώμη, αναγκάστηκαν λόγω τρικυμίας να καταφύγουν στον όρμο Βρώμη και φιλοξενήθηκαν κοντά στο σημερινό χωριό, όπου και μίλησαν για το χριστιανισμό. Η εκκλησία της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, με αξιόλογο ξυλόγλυπτο τέμπλο και όμορφο καμπαναριό μαρτυρεί του λόγου το αληθές, ενώ ο προστατευμένος όρμος Πόρτο Βρώμη, με τα γαλαζοπράσινα νερά του, φιλοξενεί σήμερα όχι πλοία φέροντα Αγίους, αλλά τα εκδρομικά σκάφη που εκτελούν εκδρομές προς το Ναυάγιο, τη διασημότερη παραλία της Ζακύνθου.

Πεντακάθαρα νερά, λευκή άμμος, εντυπωσιακοί απότομοι βράχοι και το μισοβυθισμένο στην άμμο κουφάρι ενός πλοίου, συνθέτουν το φανταστικό σκηνικό της παραλίας του Ναυαγίου. Γέροντες της περιοχής αναφέρουν ότι μέχρι το 1920, υπήρχε εκεί μια μικρή παραλία, με το όνομα Σπιριλί. Μετά το 1922, εξαιτίας κατολισθήσεων, δημιουργήθηκε αρχικά η πρώτη αξιόλογη παραλία, η οποία έφτανε περίπου μέχρι το σημείο που βρίσκεται σήμερα το καράβι. Η τελευταία κατολίσθηση, μετά το ναυάγιο, δημιούργησε τη σημερινή παραλία. Tο ναυάγιο του πλοίου, που μετέφερε λαθραία τσιγάρα, τοποθετείται χρονολογικά στο 1980, αλλά ακόμα και σήμερα η παραλία είναι προσβάσιμη μόνο από τη θάλασσα. Από την πόλη της Ζακύνθου, το γειτονικό Πόρτο Βρώμη, αλλά και από άλλα σημεία του νησιού, αναχωρούν καθημερινά καραβάκια για την διάσημη παγκοσμίως παραλία του Ναυαγίου.

Όμορφες παραλίες των δυτικών ζακυνθινών ακτών, που αξίζει τον κόπο να επισκεφθείτε, είναι ακόμα το Πόρτο Ρόξα -ένας μικρός κόλπος με κρυστάλλινα νερά και βραχώδεις ακτές, στον οποίο μπορούν να αγκυροβολήσουν μικρά σκάφη- ο όρμος Λιμνιώνας με γαλαζοπράσινα νερά, ο Στενίτης, τα Αμπέλια και τα Κορφαδάκια. Πολύ κοντά στο Ναυάγιο βρίσκεται το μεσόγειο χωριό της Αναφωνήτριας (30,5 χλμ. Β.Δ. της πόλης), που πήρε τ’ όνομά του από το αξιόλογο μοναστήρι της Παναγίας της Aναφωνήτριας (15ου αι.), στο οποίο μόνασε ο Άγιος Διονύσιος. Το μοναστήρι διαθέτει μεσαιωνικό πύργο στην είσοδό του, ενώ εντός της Μονής συναντούμε το παρεκκλήσι της Aγίας Aναστασίας. Βόρεια της Αναφωνήτριας ο δρόμος μάς οδηγεί στις Βολίμες -Άνω, Μέσω και Κάτω- (32,5 χλμ. Β.Δ. της πόλης), οι οποίες φημίζονται για τα υπέροχα υφαντά και τα κεντήματά τους. Πρόκειται για ένα γραφικό ορεινό χωριό με παραδοσιακό χρώμα, του οποίου οι κάτοικοι ασχολούνται ως επί το πλείστον με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Αξίζει να διαθέσετε λίγο από το χρόνο σας για να επισκεφθείτε τους παλαιούς ανεμόμυλους, την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, δίπλα στο Δημαρχείο, με αξιόλογο τέμπλο και καμπαναριό, καθώς και τους ναούς του Αγίου Σπυρίδωνα, του Αγίου Ιωάννη, στη θέση Μύλος και του Αγίου Θεοδοσίου, με το πετρόχτιστο τέμπλο του. Στην ευρύτερη περιοχή των Βολίμων υπάρχουν και αξιόλογα μοναστηριακά συγκροτήματα. Η Μονή του Αγίου Ανδρέα, βορειοδυτικά του χωριού, βρισκόταν αρχικά στο νησάκι του Αγίου Ανδρέα (Διαπόρι), που βρίσκεται κοντά στις ακτές. Εκεί σώζονται ερείπια του μοναστηριού, που χτίστηκε πριν το 16ο αι. και μεταφέρθηκε εξαιτίας των πειρατικών επιδρομών. Το εξωτερικό της εκκλησίας εκτίθεται στο Βυζαντινό Μουσείο του νησιού. Η Μονή του Αγίου Γεωργίου των Γκρεμνών, 2,5 χλμ. Ν.Δ. των Βολίμων, ιδρύθηκε στα μέσα του 16ου αι. από τους μοναχούς Mακάριο και Βαρλαάμ Μπελέτη. Στο χώρο της Μονής δεσπόζει ο πύργος του 1561, που προστάτευε τους μοναχούς από τις πειρατικές επιδρομές. Το καθολικό έχει αξιόλογο τέμπλο και παλαιές εικόνες. Ενάμιση χιλιόμετρο δυτικά του μοναστηριού υπάρχει εξέδρα, απ’όπου μπορείτε να απολαύσετε τη μαγευτική θέα προς την παραλία του Ναυαγίου. Τέλος, στη θέση παλαιού μοναστηριού, του οποίου σώζονται τα ερείπια, βρίσκεται η εκκλησία των Ταξιαρχών, 4 χλμ. Β. των Βολίμων. Το χωριό Ελιές, με δείγματα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής -πετρόκτιστα σπίτια και ξερολιθιές- και την εκκλησία του Σωτήρος, το συναντούμε 5,5 χλμ. Β. των Βολίμων, ενώ τόση περίπου είναι και η απόσταση μέχρι τις Ορθονιές (27 χλμ. Β.Δ. της πόλης), αλλά με κατεύθυνση προς τα νοτιοανατολικά. Πρόκειται για ένα ακόμα πανέμορφο ορεινό χωριό -υψόμετρο 450 μ.-, με ενδιαφέροντα λιθόκτιστα σπίτια και την εκκλησία των Ταξιαρχών, με το παλιό ξυλόγλυπτο, επιχρυσωμένο τέμπλο της. Το ανδρικό μοναστήρι της Παναγίας της Σπηλιώτισσας, 2 χλμ. Β.Α. του χωριού, ιδρύθηκε στα μέσα του 16ου αι. και το καθολικό του διαθέτει ξυλόγλυπτο τέμπλο, έργο του Nικηφόρου Λαμπέτη (1712).

Το βόρειο άκρο του νησιού στολίζει το γραφικό λιμανάκι του Αγίου Νικολάου (32 χλμ. Β.Δ. της πόλης), απ’όπου πραγματοποιείται και η σύνδεση με την Πεσάδα της Κεφαλλονιάς. Ο οικισμός είναι χτισμένος στο μυχό μικρού όρμου, του οποίου την είσοδο φυλάσσει το ομώνυμο νησάκι. Από το λιμάνι αναχωρούν και καΐκια που πραγματοποιούν εκδρομές προς τις περίφημες Γαλάζιες Σπηλιές, στο βορειοανατολικό άκρο του ακρωτηρίου Σκινάρι. Πρόκειται για το βορειότερο άκρο του νησιού, πράγμα που δικαιολογεί την ύπαρξη εδώ ενός φάρου. Όμορφα χωριουδάκια βρίσκονται σπαρμένα στις βόρειες εσχατιές της Ζακύνθου. Το Κορίθι, με παραδοσιακά πέτρινα σπίτια και ξερολιθιές (2 χλμ Β. του Αγ. Νικολάου), ο ειδυλλιακός παραθαλάσσιος οικισμός Μικρό Νησί (Κοκκίνου), με το ενετικό παρατηρητήριο (βαρδιόλα) και το ομώνυμο νησάκι μπροστά του, το Πέτρινο Πάρκο «Ασκός», με πλούσια χλωρίδα και πανίδα και ακόμα η Σκιναριά, η Αγία Θέκλη, η Κορώνη και οι παραλίες Μακρύς Γιαλός και Ξύγκια, περιοχή με αναξιοποίητη ιαματική πηγή. Τα θειούχα νερά αναβλύζουν από βράχο, που βρίσκεται δύο μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, κοντά στην παραλία και προέρχονται από τις κοντινές σπηλιές.

Κινούμαστε πλέον νοτιοανατολικά, κατευθυνόμενοι προς την πρωτεύουσα της Ζακύνθου και ακολουθώντας το ανατολικό παραλιακό μέτωπο, με τον δρόμο μας να διασταυρώνεται με μερικά από τα πλέον ανεπτυγμένα τουριστικά σημεία του νησιού. Πρώτες-πρώτες οι Αλυκές (17,5 χλμ. Β.Δ. της πόλης), με αξιόλογη τουριστική κίνηση χάρη στην καθαρή θάλασσα και την αμμώδη παραλία τους, οι οποίες πήραν τ’ όνομά τους από τις περίφημες αλυκές της περιοχής. Στο ανατολικό τμήμα του ομώνυμου όρμου υπάρχει λιμανάκι-καταφύγιο για αλιευτικά σκάφη και βάρκες. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της περιοχής ο μικρός ποταμός, που εκβάλλει στην παραλία του οικισμού και το πεντακάμαρο πέτρινο γεφύρι, κοντά στις εκβολές του. Μόλις δύο χιλιόμετρα απέχει από δω ο Αλικανάς (16 χλμ. Β.Δ. της πόλης), επίσης τουριστικά ανεπτυγμένος. Στην ευρύτερη περιοχή ανασκαφές έφεραν στο φως έναν θολωτό τάφο και αγγεία Μυκηναϊκής περιόδου. Στο κοντινό ακρωτήρι της Αγίας Κυριακής η ομώνυμη παραλία με την ψιλή άμμο, καθώς και αυτή του Ξεχωριάτη, περιμένουν να δροσίσουν στα κρυστάλλινα νερά τους τούς πολυπληθείς επισκέπτες της περιοχής.

Το Τσιλιβί (6,5 χλμ. Β.Δ. της πόλης) είναι το πρώτο τουριστικό θέρετρο, που συναντούμε αφήνοντας πίσω μας την πόλη της Ζακύνθου κινούμενοι Β.Α. ή -αν θέλετε- το τελευταίο πριν ξαναεπιστρέψουμε σ’αυτήν. Παραθαλάσσιο χωριό με αμμουδερή παραλία, απλωμένο σε περιοχή κατάφυτη από ελαιώνες, παρουσιάζει σημαντική τουριστική κίνηση, όπως και ο γειτονικός του Πλάνος, με τα ρηχά και πεντακάθαρα νερά. Στο μικρό λιμάνι του Πλάνου δένουν βάρκες και ταχύπλοα, ενώ το Ενετικό Παρατηρητήριο (Βαρδιόλα), πάνω από το λιμανάκι, αγναντεύει τη βραχονησίδα Βόδι, που βρίσκεται ανατολικότερα και ενωνόταν παλιότερα με τη στεριά, μέσω ενός μικρού γεφυριού. Λίγο νοτιότερα, προάστιο της πόλης της Ζακύνθου αποτελεί το Ακρωτήρι, μια περιοχή πνιγμένη στο πράσινο, που δίκαια την επέλεγαν οι άρχοντες του νησιού για να κτίσουν τις εξοχικές κατοικίες τους. Τα αρχοντικά αυτά, μεταξύ των οποίων και το εξοχικό του Διονυσίου Σολωμού, συγκροτούν έναν πραγματικό αρχιτεκτονικό θησαυρό του παρελθόντος. Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται το ακρωτήριο Κόκκινος βράχος, όπου, σύμφωνα με την τοπική παράδοση, αυτοκτόνησε η Φωτεινή Σάντρη, πρόσωπο που αποτελεί και την ηρωίδα του μυθιστορήματος «Κόκκινος βράχος» του Γρηγορίου Ξενόπουλου.

Με αφετηρία πάντα την πόλη και ακολουθώντας το δρόμο προς Αεροδρόμιο προσεγγίζουμε το Καλαμάκι (6 χλμ. Ν. της πόλης), ένα αξιόλογο τουριστικό θέρετρο, στον κόλπο του Λαγανά. Η πλατιά παραλία του φιλοξενεί πλήθος αμμόλοφων, τους αμμοκούλουμους, όπως τους λένε οι ντόπιοι, όπου φυτρώνουν τα εξωτικά θαλασσινά κρινάκια. Στ’ αριστερά της παραλίας εντυπωσιάζουν οι βράχοι από γύψο, οι Γυψόλιθοι ή Υψόλιθοι. Αξιόλογα εκκλησιαστικά μνημεία της περιοχής οι ναοί του Αγίου Αλυπίου και της Αγίας Κυριακής. Λίγο νοτιότερα  (9 χλμ. από την πόλη), βρίσκεται το κοσμοπολίτικο παραθεριστικό θέρετρο του Λαγανά, με έντονη τουριστική κίνηση, εστιατόρια, νεανικά στέκια και εμπορικά καταστήματα. Ο οικισμός απλώνεται σε πεδινή έκταση, προσφέροντας θέα στον ομώνυμο γραφικό κόλπο με την εκτεταμένη 9 χιλιομέτρων αμμουδερή παραλία και τα ρηχά νερά, που τόσο αγαπούν οι Caretta-Caretta. Εδώ έχει στηθεί και το Μνημείο του Βέλγου ανατόμου Ανδρέα Βεζάλ. Σε άμεση γειτνίαση με το Λαγανά συναντούμε τον παραθεριστικό οικισμό του Αγίου Σώστη, με το γραφικό λιμανάκι του και το ομώνυμό του νησάκι, σ’ έναν αιώνιο διάλογο.

Εδώ ακριβώς, στο κέντρο της τεράστιας σε μήκος παραλίας του Λαγανά, βρίσκεται το «Galaxy Beach Resort», το ιδανικότερο κατάλυμα όποιος κι αν είναι ο λόγος που σας έφερε στην Ζάκυνθο, για δουλειά ή για αναψυχή. Ιδανικός προορισμός και για το Πάσχα και τουλάχιστον δική μας αγαπημένη επιλογή τα τελευταία πολλά χρόνια. Εδώ θα βιώσετε όλες τις πτυχές της ζακυνθινής φιλοξενίας μέσα σ’ ένα πλαίσιο χαλάρωσης, ευφορίας και γαστρονομικής απόλαυσης. Κουβαλώντας εμπειρία 40 και πλέον ετών, η διοίκηση του ξενοδοχείου γνωρίζει όλα τα μυστικά της τέλειας διαμονής, την οποία και προσφέρει απλόχερα στους πελάτες της.

Όσο για τις Υπηρεσίες Ραδιοταξί Ζακύνθου της ZanteTaxi, τα οχήματα της εταιρείας θα σας μεταφέρουν παντού με άνεση, ασφάλεια και πολύ χαμόγελο! Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στο site: http://www.zantetaxi.gr και στο τηλέφωνο: 26950 48400.

Copyright © Katerina Marinaki. All Rights Reserverd.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος web site με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια της κατόχου του Κατερίνας Μαρινάκη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.