Η Σάγια Τσαουσίδου είναι Πρόεδρος του Διεθνούς Τμήματος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων, αλλά και Πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων για την Ανεξαρτησία και τη Διαφάνεια των Μ.Μ.Ε. Μέλος επίσης της Διεθνούς Ένωσης Δημοσιογράφων IFJ και της Ένωσης Κοινοβουλευτικών Συντακτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, ενώ σε εθνικό επίπεδο είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών Περιοδικού-Ηλεκτρονικού Τύπου, ΕΣΠΗΤ. Η Σάγια Τσαουσίδου γεννήθηκε στην Κοζάνη και από 7 ετών ζει στην Αθήνα. Τελείωσε το Λύκειο Καισαριανής και κατόπιν σπούδασε Δημοσιογραφία και Δημόσιες Σχέσεις στο Κέντρο Σπουδών “ΟΜΗΡΟΣ”. Συμμετείχε σε Σεμινάρια δημοσιογραφίας της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (Ε.Σ.Η.Ε.Α) και σε Σεμινάρια δημοσιογραφίας για ευρωπαϊκά θέματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει συνεχή συμμετοχή σε διεθνή Συνέδρια, ως συντονίστρια ή ομιλήτρια, στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Εργάστηκε σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνα και τηλεόραση. Συμμετείχε στη συγγραφή των βιβλίων “Stories of Business Success Ι”, “Stories of Business Success ΙΙ” & “Stories of Manager Success”, με αυτοβιογραφίες επιτυχημένων Ελλήνων επιχειρηματιών και μάνατζερ. Από το 2005 έως το 2012 δίδαξε δημοσιογραφία στην αντίστοιχη ειδικότητα ιδιωτικών ΙΙΕΚ. Είναι υπεύθυνη ευρωπαϊκών θεμάτων στην ειδησεογραφική σελίδα EUROZOI.GR, στην ομογενειακή ειδησεογραφική ιστοσελίδα Hephaestus Wien και αρχισυντάκτρια του ομογενειακού διαδικτυακού ραδιοφώνου Hephaestus Wien Radio. Από το 2003 έχει την ευθύνη της διοργάνωσης των ετήσιων Δημοσιογραφικών Βραβείων “ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΛΛΙΓΑΣ”, του ελληνικού τμήματος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων καθώς και του Ευρωπαϊκού Βραβείου Δημοσιογραφίας. Έχει ακόμα την ευθύνη οργάνωσης και υλοποίησης προγραμμάτων ενημέρωσης νέων στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, ενώ παράλληλα είναι υπεύθυνη επικοινωνίας του Κέντρου Μελετών και Σπουδών ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ.

Η πρώτη Ελληνίδα Πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων Σάγια Τσαουσίδου, σε μια αληθινά δύσκολη συγκυρία για την ευρωπαϊκή οικογένεια και τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται, ύστερα από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, μας θυμίζει τις διαχρονικές αξίες της ελευθερίας του Τύπου, την ώρα που δεκάδες δημοσιογράφοι απ’ όλο τον κόσμο βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του πολέμου. Παράλληλα, θυμίζει σε όλους μας ότι οι αξίες της δημοκρατίας, της ειρήνης και του σεβασμού των συνόρων και της κυριαρχίας των κρατών, είναι αρχές στις οποίες βασίστηκε η ίδια η σύσταση της Ε.Ε., αξίες πάνω στις οποίες διατήρησε την ειρήνη για 70 χρόνια. Η Ένωση Ευρωπαίων Δημοσιογράφων (Ε.Ε.Δ.) μάχεται για την δημοκρατία, την ελευθερία της έκφρασης, την ανεξαρτησία και τη διαφάνεια στα Μ.Μ.Ε., καθώς και για την προστασία των δημοσιογράφων. Η Ε.Ε.Δ. υπερασπίζεται τις αρχές και τις αξίες του Συμβουλίου της Ευρώπης και καταδικάζει κάθε παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων -συμπεριλαμβανομένης και της ελευθεροτυπίας- από απολυταρχικά καθεστώτα.

Κυρία Πρόεδρε πότε ιδρύθηκε το Ελληνικό Τμήμα της Ε.Ε.Δ.;

Το Ελληνικό Τμήμα δημιουργήθηκε το 1982 με πρώτο Πρόεδρο τον Κωνσταντίνο Καλλιγά, ο οποίος και παρέμεινε στην θέση αυτή μέχρι τον θάνατό του, το 1993. Στην μνήμη του και με το όνομά του, το Ελληνικό Τμήμα έχει θεσπίσει τα Δημοσιογραφικά βραβεία Ήθους και Ευρωπαϊκού Προσανατολισμού. Αποτελεί ένα από τα πιο δραστήρια τμήματα της Ε.Ε.Δ. έχοντας στο ενεργητικό του δεκάδες Συνέδρια, Ημερίδες και Σεμινάρια. Φέτος μάλιστα θα διοργανώσουμε, για άλλη μια φορά, το Διεθνές Συνέδριο και την Διεθνή Γενική Συνέλευση στην χώρα μας και συγκεκριμένα στην Περιφέρεια της Στερεάς Ελλάδας, όπου θα υποδεχτούμε περί τους 100 συναδέλφους μας από την Ευρώπη, την Αμερική, αλλά και την Τουρκία. Επίσης, Έλληνες δημοσιογράφοι-μέλη της Ε.Ε.Δ., θα έχουν την ευκαιρία να πάρουν μέρος και να ανταλλάξουν απόψεις και εμπειρίες με τους ξένους συναδέλφους τους. Είναι σημαντικό να γίνονται τέτοιες διοργανώσεις που βοηθούν στην εξωστρέφεια της περιφέρειας αλλά και στην προβολή της στο εξωτερικό.

Η πρώτη Ελληνίδα και γυναίκα γενικότερα, που εκλέγεται Προέδρος του Διεθνούς Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων. Πώς αισθάνεσθε;

Η τιμή είναι μεγάλη για εμένα και τη χώρα μου. Δεν είναι λίγο να σε προτείνει η πλειοψηφία των εθνικών τμημάτων και να σε ψηφίζουν όλοι για τη θέση της Προέδρου. Αυτό ήρθε ως αποτέλεσμα της συνεργατικής δουλειάς που γίνεται τα τελευταία 20 χρόνια, που βρίσκομαι σε αυτήν την Ένωση. Οι συνέργειες που δημιουργήθηκαν, οι συνεχείς προσπάθειες για καλύτερη, ποιοτικότερη και ανεξάρτητη δημοσιογραφία, καθώς και η διαφάνεια των Μ.Μ.Ε. είναι αυτά για τα οποία εργάζομαι καθημερινά. Υπό αυτήν την έννοια αισθάνομαι υπερηφάνια που βρίσκομαι στο τιμόνι της Ε.Ε.Δ.

Ποιο το όραμά σας για την Ένωση Ευρωπαίων Δημοσιογράφων;

Να ιδρύσω το Σπίτι του Ευρωπαίου Δημοσιογράφου. Ενός χώρου που θα χρησιμοποιηθεί ως έδρα της Ε.Ε.Δ. και παράλληλα θα στεγάσει και το Σπίτι του Ευρωπαίου Δημοσιογράφου, το οποίο θα μπορούν δημοσιογράφοι από όλη την Ευρώπη να αξιοποιούν για διοργάνωση ημερίδων, σεμιναρίων, εκθέσεων και άλλων εκδηλώσεων δημοσιογραφικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος. Για το λόγο αυτό θα αναζητήσουμε ένα κτήριο, το οποίο θα μας παραχωρηθεί για το σκοπό αυτό. Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να γίνει το δημοσιογραφικό κέντρο της Ευρώπης. Να καταφέρουμε να είμαστε μπροστά σε όσα γίνονται και με τις ενέργειές μας να διαφημίζουμε την χώρα στο εξωτερικό με τον καλύτερο τρόπο.

Οι Βρυξέλλες ωστόσο είναι η έδρα του Διεθνούς Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων, σωστά;

Ναι. Μάλιστα πρόσφατα διοργανώσαμε με μεγάλη επιτυχία ένα σεμινάριο στις Βρυξέλλες με την υπηρεσία Επικοινωνίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αυτό θέλουμε να το κάνουμε συχνά και προσωπικότητες από όλους τους χώρους να καταθέτουν τις απόψεις τους για την τρέχουσα επικαιρότητα. Ως ανεξάρτητος Οργανισμός και μη συνδικαλιστικό Σωματείο, είμαστε ευέλικτοι και μπορούμε να συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις στην διάσωση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Η συνδρομή μας στην Ε.Ε.Δ. είναι εθελοντική και δεν έχουμε εξαρτήσεις από κανέναν. Αυτό μας καθιστά αξιόπιστο εταίρο και συνομιλητή σε διεθνείς Οργανισμούς.

Ποιος ήταν ο σημαντικότερος στόχος που πετύχατε αυτή την περίοδο;

Προτεραιότητα για εμένα έχει η ενότητα της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων. Ήταν, είναι και θα παραμείνει ο πρωταρχικός μου σκοπός. Ξέρετε, είναι πολύ δύσκολο να μπορέσουν τόσοι διαφορετικοί λαοί να βρουν ένα κοινό κώδικα επικοινωνίας. Με τις αντιθέσεις μας, τις απόψεις μας, αλλά και την ισχυρογνωμοσύνη κάποιων, πρέπει να γίνεται συνεχής διάλογος προκειμένου να διατηρηθεί η ενότητα. Αυτό είναι θεωρώ το πιο δύσκολο. Και επίσης ο συντονισμός των δράσεων. Την περίοδο της πανδημίας, αν και δεν μπορούσαμε να βρεθούμε δια ζώσης, το διαδίκτυο μας έφερε πιο κοντά και πιο συχνά. Έτσι, δεν χάσαμε χρόνο και σχεδιάζαμε τις επόμενες συναντήσεις μας.

Υπάρχει κάποια ενέργεια που κάνατε και σας δικαίωσε;

Ως Πρόεδρος του Διεθνούς Διοικητικού Συμβουλίου της Ε.Ε.Δ. νιώθω υπερήφανη, που ενεργήσαμε άμεσα με τον Γενικό Γραμματέα, τον Edward Steen και βγάλαμε ανακοίνωση καταδίκης της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, αλλά και άμεσο κλείσιμο των Μ.Μ.Ε., που ελέγχονται και τροφοδοτούνται με «ειδήσεις» κατευθείαν από το Κρεμλίνο, με σκοπό την παραπληροφόρηση και τη διασπορά ψευδών ειδήσεων σε όλη την Ευρώπη. Απώτερος στόχος τους ήταν να ελέγχουν τον τρόπο με τον οποίο δίνεται η πληροφόρηση, αλλά και τη διαμόρφωση θετικού κλίματος υπέρ της Ρωσίας. Μετά από λίγες ώρες ακούσαμε την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen να λέει ακριβώς το ίδιο πράγμα και να απαγορεύει τη λειτουργία των μέσων αυτών στις χώρες-μέλη της Ε.Ε., χαρακτηρίζοντάς τα ως μέσα προπαγάνδας της Ρωσικής Κυβέρνησης.

Ωστόσο, δεν αποτελεί μια μορφή λογοκρισίας η κίνηση αυτή;

Πολλοί υποστηρίζουν ότι αυτό είναι μια μορφή λογοκρισίας και ανελευθερίας του Τύπου. Θα πρέπει όμως να ξεκαθαρίσουμε τι είναι ενημέρωση, πώς τα Μ.Μ.Ε. ενημερώνουν σωστά και αντικειμενικά τους πολίτες, με ποιο τρόπο τα Μ.Μ.Ε. χρησιμοποιούνται για την προπαγάνδα και τη διαστρέβλωση της αλήθειας. Επίσης, τις σχέσεις των Μ.Μ.Ε. με την εκάστοτε Κυβέρνηση, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζουν τη διαμόρφωση ενός θετικού ή αρνητικού κλίματος, ανάλογα με τα συμφέροντά τους.

Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει σε αυτό το διαδίκτυο;

Τον πιο σημαντικό θα έλεγα. Ο αναγνώστης είναι εκτεθειμένος στο «χάος» του διαδικτύου, χωρίς να μπορεί να ξεχωρίσει τι είναι είδηση και τι παραπληροφόρηση. Πρέπει να μπουν κανόνες στο διαδίκτυο και να μην είναι ανεξέλεγκτη η χρήση του. Ο καθένας μπορεί να δημιουργήσει μια δική του ιστοσελίδα και να «ενημερώνει» τον κόσμο. Ποιος το ελέγχει αυτό; Κανένας!

Όλοι μιλάνε για την ελευθερία του Τύπου. Εσείς τι γνώμη έχετε; Ποια είναι η κατάσταση της ελευθερίας του Τύπου σήμερα;

Η ελευθερία του Τύπου ήταν και θα είναι η μεγαλύτερη κατάκτηση της Δημοκρατίας. Ο εκφοβισμός των δημοσιογράφων αποτελεί μια πραγματική απειλή για τις κοινωνίες μας. Χαρακτηριστική ήταν η πρόσφατη ανακοίνωση του BBC ότι η πρόσβαση σε σωστή πληροφόρηση αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα και ότι θα συνεχίσει τις προσπάθειές του, προκειμένου να καταστήσει τις ειδήσεις του διαθέσιμες στη Ρωσία, δεδομένου ότι η χώρα περιόρισε την πρόσβαση στις ρωσόφωνες ιστοσελίδες του! Η κατάσταση σε όλο τον κόσμο δεν είναι και η καλύτερη δυνατή. Έχουμε πολλά προβλήματα και οι δημοσιογράφοι δεν μπορούν να κάνουν ελεύθερα και αντικειμενικά τη δουλειά τους. Πολλές φορές αναγκάζονται να υποκύψουν στις πιέσεις των εργοδοτών προκειμένου να μην χάσουν τη δουλειά τους. Αξίζει εδώ να αναφέρουμε ότι η Ε.Ε.Δ. έχει μια στενή και μόνιμη συνεργασία με το Συμβούλιο της Ευρώπης. Με πρωτοβουλία, λοιπόν, του Διεθνούς Δ.Σ., ο εκπρόσωπός μας στο Συμβούλιο της Ευρώπης για την Ελευθερία του Τύπου, πρότεινε και δημιουργήθηκε μια πλατφόρμα στην επίσημη ιστοσελίδα του, στην οποία καταγράφονται όλα τα περιστατικά βίας κατά των δημοσιογράφων, σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η φετινή ετήσια Γενική Συνέλευση και το Συνέδριο θα γίνουν στην Ελλάδα, όπως προαναφέραμε, σωστά;

Πολύ σωστά! Η Ένωση Ευρωπαίων Δημοσιογράφων έχει επιλέξει φέτος να πραγματοποιήσει το Πανευρωπαϊκό Συνέδριό της στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας. Κάναμε την πρόταση στον Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας και εκείνος δέχτηκε να φιλοξενήσει τους ξένους συναδέλφους μας, οι οποίοι θα επισκεφθούν την Περιφέρεια τον ερχόμενο Οκτώβριο. Θα τους υποδεχθούμε με ένα πολύ ωραίο πρόγραμμα, το οποίο εκτός από τις εργασίες μας, θα περιλαμβάνει και πολλές επισκέψεις και ενημερώσεις από τους τοπικούς φορείς. Οι φιλοξενούμενοι συνάδελφοι δημοσιογράφοι θα έχουν την ευκαιρία να επισκεφθούν ιστορικά μνημεία, να γνωρίσουν τον πολιτισμό και την κουλτούρα, να γευθούν τα προϊόντα της Στερεάς Ελλάδας και να γίνουν πρεσβευτές όλων αυτών στις χώρες τους, αποτυπώνοντας στα Μέσα που εκπροσωπούν αυτά που έζησαν επί πέντε ημέρες, ως φιλοξενούμενοι στη Στερεά Ελλάδα. Και όλο αυτό με την υποστήριξη της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, του Περιφερειάρχη Φάνη Σπανού και των συνεργατών του.

Ποια θέματα θα συζητηθούν στο ετήσιο Συνέδριο της Ε.Ε.Δ.;

Ο σκοπός δεν είναι απλά να φιλοξενηθούν οι δημοσιογράφοι εκεί και να κάνουμε εμείς τις εργασίες μας, αλλά να γνωρίσουν -όπως ήδη αναφέραμε- τον τόπο, τις ομορφιές του, την πολιτιστική κληρονομιά του, τους επιχειρηματίες που παράγουν προϊόντα. Να δουν ποια είναι η οικονομική ανάπτυξη της περιοχής. Τα στρατηγικά πλεονεκτήματά της. Το πρώτο μέρος, λοιπόν, θα έχει να κάνει ακριβώς με τα στρατηγικά πλεονεκτήματα της περιοχής και την οικονομικο-τουριστική ανάπτυξή της, ενώ στο δεύτερο μέρος θα συζητηθούν τα θέματα της ελευθερίας του Τύπου, καθώς και οι τελευταίες εξελίξεις, αλλά και οι επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία, σε οικονομία, ενέργεια, επισιτισμό κ.λπ.

Ποια η άποψή σας για τον Περιφερειακό Τύπο;

Είναι πολύ σημαντικό να στηρίζεται ο Περιφερειακός Τύπος, γιατί όλοι γνωρίζουμε τη σημασία που έχει για την τοπική κοινωνία. Ο κόσμος που ζει στην Περιφέρεια, δεν προτιμά τον πανελλαδικής κυκλοφορίας Αθηναϊκό Τύπο, αλλά τον τοπικό, διότι θέλει να ενημερώνεται για τα δικά του προβλήματα. Αυτόν τον τοπικό Περιφερειακό Τύπο πρέπει να τον στηρίξουμε. Πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει, γιατί συμβάλει στην ανάπτυξη της περιοχής και της καλύτερης ενημέρωσης του κόσμου.

Έτος επετειακό φέτος για την Ένωση Ευρωπαίων Δημοσιογράφων.

Ναι σωστά. Σαράντα χρόνια στην Ελλάδα, εξήντα χρόνια το Διεθνές Τμήμα. Από την αρχή υπήρχε η λογική του να είναι μία Οργάνωση αυτοχρηματοδοτούμενη. Καταθέτουμε την ψυχή μας γι’ αυτή την Ένωση. Όταν πριν 60 χρόνια οι ξένοι συνάδελφοί μας αποφάσισαν να την ιδρύσουν, είπαν όχι σε συνδικαλιστικό Σωματείο, όχι σε Συνδικάτο. Είναι μια ελεύθερη από εξαρτήσεις και αγκυλώσεις Οργάνωση. Από τις πρώτες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, που τα μέλη της πιστεύουν στην Ευρωπαϊκή ενοποίηση. Όσοι δεν συμφωνούν με αυτή την καταστατική αρχή δεν γίνονται δεκτοί στην Ε.Ε.Δ.

Ποιος είναι ο στόχος σας κυρία Τσαουσίδου ως Πρόεδρος του Διεθνούς Δ.Σ.;

Με ενδιαφέρει πολύ η εκπαίδευση των νέων δημοσιογράφων, μέσα από σεμινάρια, που θεωρώ ότι είναι ένα πολύ σημαντικό βοήθημα. Γιατί; Μα επειδή όσο πιο καλά εκπαιδευμένους δημοσιογράφους έχεις, τόσο πιο καλή δημοσιογραφία έχεις. Να εξελιχθούν και να ανακαλύψουν τις δεξιότητές τους. Επίσης, θα ήθελα να αναδείξουμε τη γυναικεία δημοσιογραφία και όχι μόνο. Και βέβαια να βρούμε τρόπους αντιμετώπισης της παραπληροφόρησης.

Αν και ο τίτλος είναι Ένωση Ευρωπαίων Δημοσιογράφων έχετε ως μέλη δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο. Μας το εξηγείτε αυτό;

Ο τίτλος Ένωση Ευρωπαίων Δημοσιογράφων δεν είναι γεωγραφικός προσδιορισμός, αλλά η ιδέα που αντιπροσωπεύει αυτή η Ένωση. Μέλη μας υπάρχουν σε όλο τον κόσμο. Γι’ αυτό και αποκαλούμαστε Διεθνής. Γιατί το καταστατικό μας είναι σύμφωνα με του Συμβουλίου της Ευρώπης. Το διευκρινίζω για να μην γίνεται σύγχυση. Πολλοί μας ρωτούν «αφού είναι Ένωση Ευρωπαίων Δημοσιογράφων, θα έπρεπε να είναι πανευρωπαϊκή». Όχι! Είναι Διεθνής και έχουμε τμήματα σε όλο τον κόσμο με τα μέλη μας να πιστεύουν στην ευρωπαϊκή ενοποίηση. Γι’ αυτό το λόγο εθνικά τμήματα υπάρχουν και σε χώρες εκτός Ε.Ε., αρκεί να είναι μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Παρακολουθήσαμε την διαδικτυακή συζήτηση που οργάνωσε η Ε.Ε.Δ., με τίτλο «Μπαμπά βρες μου τον καλύτερο δικηγόρο», η οποία ήταν βασισμένη σε αληθινά γεγονότα. Περί τίνος ακριβώς πρόκειται;

Αυτα ήταν τα τελευταία λόγια της δημοσιογράφου Σοφίας Καρτάλη, μέλους του Ελληνικού Τμήματος της Ε.Ε.Δ., η οποία συνελήφθη και κρατήθηκε από τις Τουρκικές αρχές τον Μάρτιο του 2020, πριν κοπεί κάθε επικοινωνία με τους δικούς της ανθρώπους. Δύο χρόνια μετά και έχοντας κλείσει οριστικά η υπόθεση, ανοίξαμε το θέμα των παράλογων και αυθαίρετων πρακτικών ενός αυταρχικού κράτους, του Τουρκικού, απέναντι στους δημοσιογράφους, αλλά και της επικίνδυνης αδιαφορίας της ελληνικής πλευράς. Η Σοφία έπρεπε να έχει μεγαλύτερη στήριξη από το ελληνικό κράτος και όχι να ψάχνει η οικογένειά της να βρει δικηγόρο στην Τουρκία. Είναι η περίπτωση που διαπιστώνουμε πόσο μόνος είναι ο δημοσιογράφος, που ασχολείται με την ερευνητική δημοσιογραφία. Το γεγονός ότι η ίδια γνώριζε την τουρκική γλώσσα την βοήθησε αρκετά. Το θέμα είναι ότι ταλαιπωρήθηκε και αυτό δεν αποζημιώνεται με κανέναν τρόπο.

Πόσο μας απασχολεί ο πόλεμος στην Ουκρανία;

Οι επιπτώσεις του έχουν άμεση επιρροή στους Ευρωπαίους πολίτες. Καταδικάζουμε την εισβολή στην Ουκρανία, η οποία αποτελεί κατάφωρη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου και καταστρατήγηση των καταστατικών αρχών του Ο.Η.Ε. Η κυριαρχία ενός ανεξάρτητου ευρωπαϊκού κράτους καταλύεται απροκάλυπτα, οδηγώντας την Ευρώπη σε μια νέα αιματοχυσία αθώων ανθρώπων και παραβιάζοντας τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η Ευρωπαϊκή Οικογένεια θα πρέπει να υπερασπιστεί αποφασιστικά τις αξίες της δημοκρατίας, της ειρήνης και του σεβασμού των συνόρων και της κυριαρχίας των κρατών, αρχές στις οποίες βασίστηκε η ίδια η σύστασή της και η διατήρηση της ειρήνης για 70 χρόνια, σε μια ήπειρο μαστιζόμενη από πολέμους και ανθρωπιστικές καταστροφές. Αξιοσημείωτη είναι η απόφαση της Ε.Ε. να διαθέσει μεγάλη οικονομική βοήθεια, από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό για την Ειρήνη, προς την Ουκρανία, αλλά και να ανοίξει ο δρόμος για την ένταξη της χώρας στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια, αυτή της ενωμένης Ευρώπης.

Τι σας προβληματίζει περισσότερο αυτή την περίοδο;

Η σκέψη μου τους τελευταίους μήνες, από την έναρξη του πολέμου μέχρι και σήμερα, είναι στους εκατοντάδες άμαχους νεκρούς στην Ουκρανία, αλλά και στους δεκάδες δημοσιογράφους και εικονολήπτες, που έπεσαν στη μάχη της ενημέρωσης. Στον πόλεμο αυτό είδαμε και πολλές γυναίκες δημοσιογράφους στην πρώτη γραμμή. Αξίζει να ενθαρρύνουμε τη συμμετοχή των ανθρώπων των Μ.Μ.Ε. από όλο τον κόσμο, αλλά και από την Ελλάδα, που βρίσκονται στην Ουκρανία, προκειμένου να καλύψουν τα όσα συμβαίνουν στην χώρα, μετά την εισβολή της Ρωσίας. Επειδή δεν είναι λίγες οι φορές που θέτουν τους εαυτούς τους σε άμεσο κίνδυνο, καθώς βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του πολέμου, εύχομαι να γυρίσουν όλοι με ασφάλεια στα σπίτια τους. Αξίζει να πούμε ότι αυτή τη φορά είδαμε πολλές γυναίκες ρεπόρτερ στην πρώτη γραμμή του πολέμου. Και αυτό δείχνει πόσο έχουν βελτιωθεί τα πράγματα όσον αφορά στην κάλυψη τέτοιων γεγονότων. Κάτι που παλαιότερα ήταν «προνόμιο» των ανδρών, τώρα έχει καταρριφθεί. Όλο και περισσότερες γυναίκες βρίσκουν το χώρο τους σε όλα τα «απαγορευμένα» μέχρι τώρα ρεπορτάζ.

Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που πρέπει να έχει ένας δημοσιογράφος προκειμένου να ξεχωρίζει;

Να ερευνά και να μεταφέρει την είδηση στον κόσμο χωρίς δικά του συμπεράσματα. Να μάχεται για την ανεξαρτησία του και να μην υποκύπτει σε πιέσεις. Η δημοσιογραφία είναι, για μένα τουλάχιστον, λειτούργημα. Ποτέ δεν το είδα ως επάγγελμα. Φέτος κλείνω 36 χρόνια στο χώρο των Μ.Μ.Ε. Αν ξανάρχιζα πάλι τα ίδια βήματα θα ακολουθούσα.

Θεωρείτε τα ελληνικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ανεξάρτητα και δημοκρατικά;

Τα ελληνικά Μ.Μ.Ε. δεν διαφέρουν από άλλα ευρωπαϊκά. Όσο τα Μ.ΜΕ θα ανήκουν σε επιχειρηματίες, που έχουν συναλλαγές με την εκάστοτε κυβέρνηση, δεν θα υπάρχει ανεξαρτησία. Πώς θα γράψει ο δημοσιογράφος κατά του εκδότη του; Αδύνατον! Η Ε.Ε.Δ. δίνει καθημερινά αγώνα για την δημοκρατία, την ελευθερία της έκφρασης, την ανεξαρτησία και τη διαφάνεια στα Μ.Μ.Ε., καθώς και για την προστασία των δημοσιογράφων. Η Ε.Ε.Δ. υπερασπίζεται τις αρχές και τις αξίες του Συμβουλίου της Ευρώπης και καταδικάζει κάθε παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Οι δημοσιογράφοι αμείβονται ικανοποιητικά στην Ελλάδα και τι έχετε να πείτε για εκείνους που δουλεύουν με αγάπη χωρίς καμία χρηματική απολαβή;

Στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, έχει γίνει καθεστώς η χαμηλή αμοιβή εργασίας, ιδιαίτερα όσον αφορά στις ιστοσελίδες. Τα νέα μέσα ενημέρωσης, που είναι τα ψηφιακά, δεν τηρούν τους κανόνες σε κανένα επίπεδο. Είναι μετρημένες στα δάχτυλα οι ενημερωτικές ιστοσελίδες, οι οποίες δίνουν στους δημοσιογράφους τους την αμοιβή που πρέπει. Οι περισσότεροι που απασχολούνται στα Μ.Μ.Ε. είναι νέοι με όραμα και πολλή όρεξη για δουλειά. Πραγματικά δεν ξέρω αν υπάρχει πλέον μέλλον. Το πιο σίγουρο για αυτούς θα ήταν να κάνουν κάποιο άλλο επάγγελμα, για να μπορέσουν να επιβιώσουν και να ασκούν την δημοσιογραφία ως χόμπι. Όσον αφορά στις αμοιβές των επαγγελματιών δημοσιογράφων βρίσκονται σε καλό επίπεδο αν και έχουν υποστεί μειώσεις.

Έχετε πέσει θύμα bulling και τι θα συμβουλεύατε όσους το υφίστανται χρόνια;

Να αντισταθούν! Να μιλήσουν! Δεν νοείται στη σημερινή εποχή, στον 21ο αιώνα, να υπάρχουν κλειστά στόματα! Προσωπικά, όπως πιστεύω και οι περισσότεροι, ναι έχω πέσει θύμα εκφοβισμού, αλλά το αντιμετώπισα αμέσως και το σταμάτησα. Θέλει δύναμη, ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση. Στην εποχή του διαδικτύου, που όλοι μιλάνε για όλα είναι ανεπίτρεπτο να αφήνουμε να μας τρομοκρατούν. Μπορούμε να καταγγείλουμε αυτές τις ενέργειες ονοματίζοντας τους υπευθύνους ή ζητώντας από τις αρχές να μας βοηθήσουν.

Ποιο είναι το ρεπορτάζ της καριέρας σας που θυμάστε και συγκινείστε και θα έχει πάντα ξεχωριστή θέση στην καρδιά σας;

Νεαρή ρεπόρτερ στην εφημερίδα Η ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, το 1987, έκανα ελεύθερο ρεπορτάζ. Κάποια στιγμή πρότεινα στον Διευθυντή της εφημερίδας να ασχοληθώ με κοινωνικά θέματα. Στο κυριακάτικο φύλο δημιουργήσαμε ένα δισέλιδο με τίτλο “Στις γειτονιές της Αθήνας”. Εκεί, λοιπόν, έκανα ρεπορτάζ στις φτωχές γειτονιές, μιλώντας με τον απλό κόσμο, έχοντας ως στόχο να αναδείξω τα προβλήματά τους. Το κυριακάτικο αυτό αφιέρωμα είχε μεγάλη ανταπόκριση και λαμβάναμε δεκάδες αιτήματα από πολίτες, που μας ζητούσαν να ασχοληθούμε και με τις δικές τους γειτονιές. Αυτά τα ρεπορτάζ δεν θα τα ξεχάσω ποτέ!

Πόσο έχει αλλάξει η δημοσιογραφία από την εποχή που εσείς ξεκινήσατε;

Πάρα πολύ! Εμείς είμαστε η γενιά που ζήσαμε όλες τις αλλαγές και μεταβάσεις. Από το κλασικό τηλέφωνο στο κινητό, από την γραφομηχανή στο πληκτρολόγιο του υπολογιστή, από το ρεπορτάζ στο δρόμο στο ρεπορτάζ (?) του διαδικτύου! Φανταστείτε ότι βρισκόμασταν εκεί που συνέβαιναν τα γεγονότα, προκειμένου να γράψουμε πρώτοι την είδηση. Μαζί μας πάντα και ο φωτορεπόρτερ της εφημερίδας ή του περιοδικού, για να καλύψει φωτογραφικά το θέμα. Πρωτόλειο το ρεπορτάζ, πρωτογενής η είδηση. Σήμερα, δυστυχώς, η δημοσιογραφία δεν έχει κανόνες. Γι’ αυτό και υποστηρίζω ότι έχει χάσει το δρόμο της. Αυτό το δρόμο και τους κανόνες δεοντολογίας πρέπει να τους ξαναβρούμε!

Η έξαρση του διαδικτύου τι αλλαγές έχει φέρει στον έντυπο τύπο;

Μεγάλες και καταστροφικές θα έλεγα. Ο κόσμος δεν αγοράζει πλέον εφημερίδες και δεν ενημερώνεται όπως παλιά. Και εξηγούμαι. Η αναμονή της εφημερίδας, προκειμένου να διαβάσει τα νέα, δεν υπάρχει, μιας και το διαδίκτυο με την ταχύτητα που ανεβαίνουν τα θέματα, προλαβαίνει την επικαιρότητα της επόμενης ημέρας. Έτσι, οι εφημερίδες έχασαν μεγάλο μέρος του αγοραστικού τους κοινού και πολλές δεν κατάφεραν να επιβιώσουν. Οδηγούμαστε περισσότερο σε μια πιο ποιοτική δημοσιογραφία, στον έντυπο τύπο, μιας και τα άρθρα γνώμης είναι το δυνατό τους σημείο. Βλέπουμε, λοιπόν, σημαντικά ονόματα να αρθρογραφούν και να αναλύουν την επικαιρότητα, κερδίζοντας με την πένα τους το αναγνωστικό κοινό.

Υπάρχει κάποιο απόφθεγμα που σας εκφράζει;

“Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος”!

Σας ευχαριστούμε θερμά κυρία Πρόεδρε για την τόσο ενδιαφέρουσα και κατατοπιστική αυτή συζήτηση.

Copyright ©Katerina Marinaki. All Rights Reserverd. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος web site με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια της κατόχου του Κατερίνας Μαρινάκη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.