Η επίσκεψη στην ανοιξιάτικη Φολέγανδρο είναι μία αξέχαστη ταξιδιωτική εμπειρία, μιας και αποτελεί την μοναδική ευκαιρία να θαυμάσει κάποιος το νησάκι στην καταπράσινη και λουλουδιασμένη εκδοχή του, πράγμα τόσο σπάνιο -για να μην πω ανύπαρκτο- κατά την διάρκεια του υπόλοιπου έτους. Πλούσια και τα τοπικά προϊόντα αυτής της εποχής, όλα αγνά και πεντανόστιμα. Μια θαυμάσια αφορμή για την επίσκεψη αυτή αποτελεί το Πάσχα με τα μοναδικά έθιμά του, που διαρκούν τρεις ολόκληρες ημέρες, αλλά και η Πρωτομαγιά, η οποία στην Φολέγανδρο έχει επίσης έναν ξεχωριστό χαρακτήρα και πλαισιώνεται από πολλά τοπικά και εξαιρετικά ενδιαφέροντα έθιμα, τα οποία και σας παρουσιάζουμε αναλυτικά.

Πραγματικοί «λουλουδοπόταμοι» κατηφορίζουν στις άλλοτε κατάξερες πλαγιές του νησιού!
Το έθιμο του «Μάη»
Ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα και στις εκδηλώσεις που γίνονταν για το θεό Διόνυσο ή την θεά Δήμητρα, με σκοπό να γιορτάσει ο κόσμος την γονιμότητα των αγρών, την καρποφορία της γης, την άνθιση της φύσης και τον ερχομό του καλοκαιριού. Από την αρχαία Ελλάδα οι εθιμοτυπικές αυτές διαδικασίες μεταπήδησαν στο Βυζάντιο και την υπόλοιπη Ευρώπη, απ’ όπου και μετεξελίχθηκαν όλοι οι σύγχρονοι εορτασμοί. Κορυφαίο ανά την Ελλάδα έθιμο η κατασκευή του μαγιάτικου στεφανιού, που με την πρασινάδα και τα λουλούδια του συμβολίζει την υγεία, την καλοτυχία και την ευφορία. Οι κάτοικοι της Φολεγάνδρου υποδέχονται τον Μάη τραγουδώντας το ομώνυμο τραγούδι, με την συνοδεία των τοπικών οργάνων και τριγυρίζοντας στα δρομάκια των δύο χωριών, της Χώρας και της Απάνω Μεριάς. Ένα γαϊδουράκι στολισμένο με λουλούδια και πρασινάδες, προηγείται της μακράς πομπής των εορταστών, μεταφέροντας στην πλάτη του έναν επίσης ανθοστολισμένο αναβάτη, που πιθανότατα συμβολίζει τον ίδιο τον Μάη. Όλοι όσοι συμμετέχουν φορούν στεφάνια στο κεφάλι τους και λουλουδένια περιδέραια και τραγουδούν όλοι μαζί:
Καλώς τονε το Μάη, το Χρυσομάη, με άνθη στολισμένος ήρθες πάλι!
Μάη με λουλούδια, Μάη με δροσιές, Μάη με τραγούδια κι άσπρες φορεσιές!
Δεν τό ’κανες καλά (δις) ν’ αφήσεις μαύρα μάτια, να πάρεις γαλανά! (Ρεφραίν)
Κορίτσια περπατούνε ταίρι-ταίρι, με λούλουδα Πρωτομαγιάς στο χέρι,
τραγουδούν το Μάη-Μάη γύρω στα κλαριά και περνούν ωραία χρόνια και ζωή γλυκειά!
(Ρεφραίν)
Πρωτομαγιά τα λούλουδα γιορτάζουν και τα πουλιά τα ταίρια τους φωνάζουν,
τραγουδούν το Μάη-Μάη γύρω στα κλαριά και περνούν ωραία χρόνια και ζωή γλυκειά!
(Ρεφραίν)
Η εκκίνηση της μαγιάτικης πομπής -παραμονή Πρωτομαγιάς– στην Άνω Μεριά έγινε από τον Ταξιάρχη, με τον στολισμένο γαϊδαράκο και τον Μάη-αναβάτη του, τον Δημήτρη Ι. Παπαδόπουλο, να φθάνουν ως την άλλη άκρη του χωριού, τον Ελεήμονα και από κει να ξεκινούν για την Χώρα, για την μεγαλειώδη και πολυπληθή συνάντηση των δύο μαγιάτικων πομπών, Χώρας και Απάνω Μεριάς, στην Πούντα και την περιήγησή τους, πάντα συνοδεία οργάνων, στις πλατείες της Χώρας. Στη Χώρα Μάης ντύθηκε ο Γιαννούλης Ασύγ. Γεράρδης, ο οποίος συνεχίζει επάξια την παράδοση του παππού του Γιαννούλη (γνωστού με το παρωνύμιο Γιαννουλαράς), ο οποίος άφησε εποχή στο νησί με τους στολισμούς και το τραγούδι του ως Μάης!

Ο στολισμένος γαϊδαράκος της Απάνω Μεριάς και ο Μάης-αναβάτης του, ο Δημήτρης Παπαδόπουλος, στον Ταξιάρχη.

Συχνές είναι οι στάσεις κατά τη διάρκεια της πορείας στους κεντρκούς δρόμους του χωριού. Με τους βετεράνους οργανοπαίκτες του νησιού, τον Νίκο Ψαρομήλιγκο στο βιολί και τον Τζαννή Βενιό στο λαούτο και τους νεώτερους, αλλά εξίσου άξιους συνεχιστές της παράδοσης, τον Λευτέρη Βενιό στο βιολί και τον Θανάση Άγα στο λαούτο. Μην παραλείψετε να δείτε το σχετικό video στο κανάλι μας στο youTube.

Η πομπή πλησιάζει στον Ελεήμονα, όπου η νεαρή Ειρήνη Γ. Ψαρομηλίγκου, κερνάει τους εορταστές κατά την τελευταία στάση της πομπής, έξω από το εστιατόριο της οικογένειάς της, το «Ειρήνης».

Στη Χώρα ο Γιαννούλης Ασύγ. Γεράρδης συνεχίζει επάξια την παράδοση του παππού του Γιαννούλη (γνωστού με το παρωνύμιο Γιαννουλαράς), ο οποίος άφησε εποχή στο νησί με τους στολισμούς και το τραγούδι του ως Μάης!

Η συνάντηση των μαγιάτικων πομπών Χώρας και Απάνω Μεριάς, στις πλατείες της Χώρας.

Τα όργανα εισέρχονται στην πλατεία Ταχυδρομείου στην Χώρα. Στην ομάδα των οργανοπαικτών έχουν προστεθεί οι Χωραΐτες Αντωνέλος Άγας και Γιάννης Άγας (βιολί) και ο Κώστας Άγας στο λαούτο.

Όλες οι πλατείες και τα καλντερίμοα της Χώρας σφύζουν από κόσμο και τραγούδια ως αργά τη νύχτα!
Η τοπική γιορτή της Μαγιάτισσας
Αν και η αργία της Πρωτομαγιάς είναι από τις λίγες που δεν έχουν θρησκευτική ρίζα, στην Φολέγανδρο έχουμε και τέτοιο χαρακτήρα, λόγω του εορτασμού της Παναγίας της Μαγιάτισσας, ανήμερα της Πρωτομαγιάς, σε ανάμνηση ενός ακόμα θαύματος της προστάτιδας του νησιού. Ήταν μια Πρωτομαγιά, άγνωστης της ακριβούς χρονολογίας, όταν ένας στόλος Αλγερινών πειρατών έκανε την εμφάνισή του στη βόρεια πλευρά του νησιού, κατευθυνόμενος προς την περιοχή της Πλάκας, κάτω από την Χώρα. Έντρομοι οι κάτοικοι της Φολεγάνδρου κατέφυγαν στο Ναό της Παναγίας και την ικέτεψαν να τους σώσει. Αμέσως ξέσπασε σφοδρή θαλασσοταραχή, που αφάνισε όλες τις «φούσκες», δηλαδή τα πειρατικά πλοία, μαζί με όλους τους επιβαίνοντες! Μοναδική εξαίρεση ένας χριστιανός αιχμάλωτός τους, καταγόμενος από την Κίμωλο, ο οποίος, διασωθείς από τους Φολεγανδρίους, διηγήθηκε ότι αστραπές φάνηκαν από την κορυφή του λόφου, εκεί ακριβώς που βρίσκεται ο Ναός της Παναγίας και αμέσως μετά ξέσπασε η φονική καταιγίδα, που έσωσε τους πιστούς κατοίκους του νησιού! Εκτός από την Μαγιάτισσα, στην Φολέγανδρο τιμάται και η τοπική εορτή της Παναγίας της Μαρτιάτισσας, την 1η Μαρτίου, και πάλι σε ανάμνηση σωτηρίου για το νησί θαύματος της Θεομήτορος! Την Μαγιάτισσα εόρτασε φέτος (2018) η οικογένεια των Λούη και Λαμπρινής Γεράρδη, οι οποίοι -σύμφωνα με το τοπικό έθιμο- την κράτησαν στο σπιτικό τους με ακοίμητο καντήλι για έναν ολόκληρο χρόνο, τιμώντας την σαν τον υπέρτατο φιλοξενούμενό τους! Περσινοί πανηγυράδες, όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες, η οικογένεια του Γιαννούλη Γεράρδη και της Ειρήνης Δεκαβάλλα. Στους πανηγυράδες, φετινούς, περσινούς και επόμενους, ευχόμαστε να είναι πάντοτε βοήθειά τους!

Η πομπή με την Εικόνα κατά την διάρκεια της περιφοράς της σταματά σε διάφορα σημεία της Χώρας, μεταξύ των οποίων και η πλατεία του Κρητικού, μπροστά από τον Ναό της Θεοσκεπάστου.

Ο κ. Μάριος Τρανουδάκης, ένας από τους γηραιότερους Φολεγανδρίους, χτυπά την καμπάνα του Ι.Ν. του Αγίου Νικολάου με εφηβική ζωντάνια και αξεπέραστο ρυθμό, σηματοδοτώντας την έξοδο της Εικόνας της Μαγιάτισσας. Του ευχόμαστε υγεία και μακροημέρευση!

Η περιφορά της Εικόνας στα γραφικά δρομάκια της Χώρας.

Στη συνέχεια η Εικόνα, με τη συνοδεία του ιερέα της Χώρας π. Παναγιώτη Μαρινάκη και όλων των πιστών, οδηγήθηκε στο σπίτι των επόμενων πανηγυράδων, της οικογένειας Λούη και Λαμπρινής Γεράρδη…

…όπου και παρέμεινε έως την φετινή Πρωτομαγιά, παρέα με την εντυπωσιακή συλλογή της οικοδέσποινας από υπέροχες κούκλες!
Κυριακή των Μυροφόρων στον Άη-Γιώργη
Την δεύτερη Κυριακή μετά το Πάσχα -συνήθως «πέφτει» κάπου κοντά στην Πρωτομαγιά-, η εκκλησία μας γιορτάζει την Κυριακή των Μυροφόρων. Μυροφόρες ως γνωστόν, είναι οι γυναίκες που ακολουθούσαν τον Χριστό και την Μητέρα Του κατά τη διάρκεια των Παθών και φρόντισαν να αλείψουν με μύρα το σώμα του Κυρίου. Όντας οι πρώτες που αντιλήφθηκαν την Ανάσταση του Θεανθρώπου και με σθένος διακήρυξαν το θαυμαστό γεγονός, η Εκκλησία μας αφιέρωσε στην μνήμη τους την Κυριακή μετά του Θωμά. Στην Άνω Μεριά Φολεγάνδρου, η ημέρα έχει έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα, μιας και η Λειτουργία τελείται όχι στον ενοριακό ναό του Αγίου Γεωργίου, αλλά στο εξωκλήσι του Άη-Γιώργη, στην ομώνυμη παραλία, στην βόρεια πλευρά του νησιού. Έτσι, λειτουργείται και το εκκλησάκι, που λόγω συνωνυμίας με τον πολιούχο του χωριού, δεν εορτάζει την ημέρα της μνήμης του. Για την ακρίβεια αυτή είναι η μοναδική κατ’ έτος Λειτουργία που τελείται εδώ, αν και σε παλαιότερες δεκαετίες ονομαζόταν και Μεσοσπορίτης και τελούνταν κάθε Νοέμβριο, μία ακόμα Λειτουργία.

Πανοραμική άποψη της παραλίας του Άη-Γιώργη, η οποία παλιότερα αποτελούσε παραθεριστικό θέρετρο του νησιού, όπως μαρτυρούν και οι εγκαταλελειμμένες σήμερα καλοκαιρινές κατοικίες.

Το εκκλησάκι του Άη-Γιώργη έτοιμο να υποδεχθεί τους πιστούς, οι οποίοι κάθε χρόνο μαζικά προσέρχονται στη μνήμη του.

Η θεία Λειτουργία βρίσκεται σε εξέλιξη και οι προσκυνητές, λόγω στενότητος χώρου, πλημμυρίζουν το αυλιδάκι του Αγίου, αλλά και τον περιβάλλοντα χώρο.

Οι δύο ιερείς του νησιού, ο π. Παναγιώτης Μαρινάκης (αριστερά) και ο π. Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος μοιράζουν το αντίδωρο.

Σε λίγο το εκκλησάκι μένει άδειο και…

…η δράση μεταφέρεται πλέον στις μικροσκοπικές αυλές των «συρμάτων», των κτισμάτων, δηλαδή, που οι ντόπιοι χρησιμοποιούσαν παλιότερα για να «σύρουν» τις βάρκες τους και να τις προστατεύσουν από τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες. Μια απλή πεζούλα μπορεί να είναι πιο «ζεστή» από την πολυτελέστερη τραπεζαρία!

Πλούσιοι μπουφέδες με χίλια δυο τοπικά και μη, αλλά πάντα χειροποίητα καλούδια, περιμένουν τους εορταστές για να συνοδεύσουν το πρωινό τους καφεδάκι. Πίτες, μελόπιτες, κουλούρες, ντόπια τυριά και κάθε είδους γλυκίσματα…

…σερβίρονται με απλότητα, αλλά πάντα με την γνήσια νησιώτικη φιλοξενία, που δεν έχει ανάγκη από περιττές πολυτέλειες για να εκφρασθεί.

Στο μικρό και εκτεθειμένο στο βοριά λιμανάκι του Άη-Γιώργη, όταν ο καιρός το επιτρέπει, δένουν τα ανωμερίτικα ψαροκάικα.

Πανοραμική άποψη της παραλίας του Άη-Γιώργη.

Το ακρωτήριο Κάστελλος από κοντά…

…και όπως φαίνεται από την παραλία της Λυγαριάς. Εδώ διατηρούνται λείψανα οικισμού της Πρωτοκυκλαδικής ΙΙ περιόδου (μέσα της 3ης π.Χ. χιλιετίας).

Η παραλία της Λυγαριάς, στα δυτικά αυτής του Άη-Γιώργη.
Copyright © Katerina Marinaki. All Rights Reserverd.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος web site με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια της κατόχου του Κατερίνας Μαρινάκη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
Σχολιάστε