Η «Λέσχη Γαστρονομίας Αμοργού» συμπληρώνει σε λίγες μέρες ένα χρόνο ζωής, μιας και η πρώτη «επίσημη» ανακοίνωσή της πραγματοποιήθηκε πέρυσι τον Οκτώβριο στο πλαίσιο του ΥΠΕΡΙΑ, του ετήσιου Διεθνούς Συνεδρίου Αειφόρου Τουριστικής Ανάπτυξης,  Διατήρησης & Προστασίας της Φυσικής & Πολιτιστικής Κληρονομιάς, το οποίο διοργανώνεται από τον Εξωραϊστικό & Πολιτιστικό Σύλλογο Θολαρίων Αμοργού και το Aegialis Hotel & Spa . Πάγιο στόχο του Συνεδρίου αποτελεί η προβολή της φυσικής ομορφιάς και του πολιτισμού της Αμοργού, αναπόσπαστο κομμάτι του οποίου είναι και η γαστρονομία του τόπου, η ανταλλαγή ιδεών για τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και η παρουσίαση και προώθηση έργων που βρίσκονται σε εξέλιξη στο νησί. Η αναγγελία της ίδρυσης της Λέσχης έγινε την πρώτη ημέρα του Συνεδρίου, κατά την διάρκεια γαστρονομικής εκδήλωσης, η οποία είχε δύο σκέλη, ομιλία με θέμα «Η Γαστρονομία της Αμοργού» από την γράφουσα και στην συνέχεια μαθήματα μαγειρικής, που αφορούσαν στην αμοργιανή κουζίνα και στα «δυνατά» της πιάτα όπως τα «μεθυσμένα» αμοργιανά, τα τυροπιτάκια και τα χορτοπιτάκια. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο συγκρότημα Lakki Village, στην υπέροχη αυλή του με την μοναδική θέα προς τον κόλπο της Γιάλης και το νησάκι της Νικουριάς.

Στην ομιλία μου εκείνη είχα τονίσει μεταξύ άλλων ότι: «Oι Αμοργιανοί και βεβαίως όλοι οι νησιώτες, γνώριζαν εδώ και αιώνες και εφάρμοζαν ως να ήταν αυτά καταγεγραμμένα στην συλλογική τους μνήμη, όλα εκείνα που πλέον χαρακτηρίζουν την περίφημη Μεσογειακή Διατροφή, η οποία έχει τόσο εξυμνηθεί τα τελευταία χρόνια λόγω των θαυματουργών επιδράσεών της στην ανθρώπινη υγεία και μακροζωία. Χρησιμοποιούσαν μόνο αγνό, ντόπιο ελαιόλαδο και μάλιστα τις περισσότερες φορές ωμό. Έτρωγαν ελάχιστο κρέας -και ακόμα λιγότερο κόκκινο κρέας-, ενώ αντίθετα κατανάλωναν άφθονο ψωμί και μάλιστα μαύρο. Τα όσπρια και τα λαχανικά αποτελούσαν το κύριο συστατικό της καθημερινής διατροφής τους, ενώ τα ψάρια δεν καταναλώνονταν σε μεγάλες ποσότητες, όπως ίσως θα περιμέναμε από ανθρώπους που κυριολεκτικά ζουν δίπλα στη θάλασσα. Τέλος, τα  λιγοστά έστω φρούτα και το σπιτικό κρασάκι δεν έλειπαν από το κυκλαδίτικο-αμοργιανό τραπέζι, γύρω από το οποίο δεν επικρατούσε το άγχος και η βιασύνη της σημερινής εποχής, αλλά ένα κλίμα χαράς και ευφορίας, πρωτίστως για τα αγαθά που κατάφεραν να έχουν μπροστά τους και βεβαίως για το γεγονός ότι συνέτρωγαν με τα μέλη της οικογένειάς τους, στα οποία πολλές φορές προστίθετο αγαπημένοι συγγενείς και φίλοι. Η αμοργιανή κουζίνα διαμορφώθηκε από κάποιους παράγοντες κοινούς σε όλα τα κυκλαδονήσια, αν όχι σε ολόκληρο το Αιγαίο. Λιτότητα -για να μην πούμε φτώχεια-, έδαφος λιγοστό και άγονο, επικοινωνία περιορισμένη και δύσκολη ακόμα και με τα γειτονικά νησιά, εμπορικές συναλλαγές σχεδόν ανύπαρκτες και απέναντι σε όλα αυτά η θεμελιώδης ανάγκη για αυτάρκεια. Η αμοργιανή νοικοκυρά, πραγματική ηρωίδα, παρά τα εξοντωτικά ωράρια στις αγροτικές εργασίες, έπρεπε να αξιοποιήσει όσα της προσέφερε η γη, η θάλασσα, ακόμα δε και ο αέρας του τόπου της, να τα εμπλουτίσει με γεωργοκτηνοτροφικά προϊόντα που η ίδια η οικογένεια παρήγαγε και με αυτά να ετοιμάσει απλό μεν, αλλά νόστιμο και υγιεινό φαγητό για την συνήθως πολυμελή οικογένειά της. Φυσικά η γεωμορφολογία του τόπου, το μικροκλίμα, τα τοπικά προϊόντα, αλλά και οι ασχολίες των κατοίκων είναι οι παράμετροι εκείνες που βάζουν την τελική πινελιά στον πλούσιο γαστρονομικό πίνακα της Αμοργού«.

Αυτόν τον πλούτο έχει θέσει ως στόχο της να διαφυλάξει, να αναδείξει και να μεταλαμπαδεύσει στις νεώτερες γενεές ή σε όποιον άλλον ενδιαφέρεται, η νεοσύστατη «Λέσχη Γαστρονομίας Αμοργού«, με εμπνεύστρια και πρωτεργάτριά της την αεικίνητη Ειρήνη Γιαννακοπούλου, η οποία διαχρονικά δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για την προβολή και αξιοποίηση της αμοργιανής γαστρονομίας.  Οι δράσεις της Λέσχης θα ξεδιπλωθούν και φέτος στο πλαίσιο του επερχόμενου 16ου Συνεδρίου ΥΠΕΡΙΑ (31/10 – 5/11), που έχει ως κεντρικό θέμα του το τρίπτυχο «Γαστρονομία – Πολιτισμός & Τουρισμός» και το οποίο θα αποτελέσει ουσιαστικά μία από τις πρώτες εκδηλώσεις του επερχόμενου 2019 και της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου ως Γαστρονομικής Περιφέρειας της Ευρώπης. Ενδεικτικά αναφέρουμε κάποιες από τις πολυποίκιλες εκδηλώσεις που έχουν οργανωθεί από την Λέσχη. Την Πέμπτη 1 Νοεμβρίου θα γίνει επίδειξη παραδοσιακής συνταγής χριστουγεννιάτικων γλυκισμάτων στο Ζαχαροπλαστείο «Τρατάρισμα», στην Λαγκάδα. Την Παρασκευή 2/11, στην ταβέρνα «Μαρουσώ», στην Κάτω Μεριά της Αμοργού, θα παρουσιαστεί η τοπική συνταγή για το μαγείρεμα του ντόπιου φάβα και των φαβατοκεφτέδων. Το Σάββατο, στους εμβληματικούς χώρους του Aegialis Hotel & Spa θα πραγματοποιηθεί μάθημα ζαχαροπλαστικής με αντικείμενο τα περίφημα αμοργιανά ξεροτήγανα. Τέλος, την Κυριακή 4/11 όλοι θα μάθουμε να φτιάχνουμε, αλλά και θα δοκιμάσουμε το άλλο διάσημο γλυκό του νησιού, τα μεθυσμένα. Την ίδια μέρα θα παρουσιάσω και εγώ την ομιλία μου με θέμα «Η ελιά και η παραγωγή λαδιού στην Αμοργό», ενώ θα προηγηθεί επίσκεψη σε ελαιώνα στην Αιγιάλη, για την παρακολούθηση του παραδοσιακού ελαιομαζέματος.

Σας δίνουμε μια «γεύση» από τα περσινά μαθήματα παραδοσιακής μαγειρικής της «Λέσχης Γαστρονομίας Αμοργού», στο Lakki Village, που περιελάμβαναν την εκτέλεση της συνταγής για «μεθυσμένα» και για τυροπιτάκια.

Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, από το ζυμάρι μας, για το οποίο θα χρησιμοποιήσουμε ένα φλυτζάνι φυτικό λάδι, ένα φλυτζάνι λευκό κρασί (αυτός είναι και ο λόγος που ονομάζονται μεθυσμένα), τρία φλυτζάνια αλεύρι που φουσκώνει μόνο του, ένα κουταλάκι αλάτι και πιπέρι.

Με το ίδιο ζυμάρι μπορούμε να ετοιμάσουμε και αλμυρά πιτάκια, τυροπιτάκια ή χορτοπιτάκια. Για τα τυροπιτάκια φτιάχνουμε αρχικά τη γέμιση με μαλακιά φέτα ή άλλο μαλακό τυρί, δύο αυγά, αλατοπίπερο και ψιλοκομμένο δυόσμο ή μέντα.

Copyright © Katerina Marinaki. All Rights Reserverd.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος web site με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια της κατόχου του Κατερίνας Μαρινάκη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.