Η Αμοργός, το ανατολικότερο νησί των Κυκλάδων, με το φημισμένο μοναστήρι της Παναγίας Χοζοβιώτισσας και τα δύο λιμάνια της, αυτά των Καταπόλων και της Αιγιάλης. Το νησί του «Απέραντου Γαλάζιου«, της «ψημένης» και του ρακόμελου, το νησί με τις πανέμορφες παραλίες και τα γραφικά χωριά. Το νησί των αντιθέσεων, από τη μια ορεινό, με άγρια ομορφιά, βουνά και απόκρημνες ακτές που κατρακυλούν απότομα στην θάλασσα και από την άλλη γαλήνιο με ήρεμες αμμουδιές και ομαλές πεδιάδες. Το νησί με το χαρακτηριστικό επίμηκες σχήμα που θυμίζει αλογάκι της θάλασσας, ένα αλογάκι που το κορμί του ανήκει στις Κυκλάδες, αλλά το βλέμμα του είναι στραμμένο προς την Δωδεκάνησο, μιας και αποτελεί γέφυρα επικοινωνίας ανάμεσα στις δύο Περιφερειακές Ενότητες της πλέον πολυνησιακής πανελλαδικά Περιφέρειας, αυτής του Νοτίου Αιγαίου. Πλούσιας πολιτιστικής και ιστορικής κληρονομιάς, γαστρονομικός παράδεισος, αλλά και έντονης τουριστικής ανάπτυξης τόπος, η Αμοργός σε συνεπαίρνει με την μαγική της αύρα και σε ταξιδεύει γλυκά, από την πρώτη στιγμή που θα αφιχθείς σε ένα από τα δύο λιμάνια της και θα αντικρίσεις τα κατάλευκα σπιτάκια των πανέμορφων οικισμών της. Αυτό το απίστευτης ομορφιάς νησί θα μας αποκαλύψει αμέσως τώρα όλα του τα μυστικά!
Μαγευτική εικόνα των Β.-Β.Α. ακτών της Αμοργού, λουσμένων στο φως του ηλιοβασιλέματος! Διακρίνονται τα Θολάρια.
Σημαντικά ευρήματα μας αποδεικνύουν ότι, κατά την 3η χιλιετία π.Χ η Αμοργός υπήρξε κέντρο κυκλαδικού πολιτισμού, ενώ κατά την 1η χιλιετία είχαν αναπτυχθεί εδώ τρεις ισχυρές πόλεις η Μινώα, η Αρκεσίνη και η Αιγιάλη, που η ιστορική τους διαδρομή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα δρώμενα στην περιοχή κατά τους μετέπειτα αιώνες. Υπάρχουν αναφορές και για την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και του Βυζαντίου, ενώ στους νεότερους χρόνους, η Αμοργός συμμετείχε στην Ελληνική Επανάσταση και το 1822 έγινε Επαρχείο του υπό σύσταση ελληνικού κράτους.
Παντού εκκλησιές και λουλούδια, που αναδεικνύουν ακόμα περισσότερο την απόλυτη κυριαρχία του λευκού!
Η Χώρα -μαζί με τα Κατάπολα– καταλαμβάνει το κεντρικό τμήμα της Αμοργού, το τμήμα ακριβώς που φιλοξενεί και το σημαντικότερο αξιοθέατο του νησιού, την Ιερά Μονή της Παναγίας Χοζοβιώτισσας,, ένα από τα διασημότερα προσκυνήματα της Ορθοδοξίας και ισχυρό πόλο έλξης θρησκευτικού τουρισμού για την Αμοργό και όλες τις Κυκλάδες. Η Χώρα της Αμοργού -ή Κάστρο-, εντυπωσιακή μέσα στην ολόλευκη απλότητά της, σκλαβώνει τους επισκέπτες της με την χαρακτηριστική αρχιτεκτονική της, με τα λουλουδιασμένα λιθόστρωτα δρομάκια, τις καμάρες και τις πολλές μεταβυζαντινές εκκλησούλες της. Ακοίμητοι φρουροί της το ενετικό Κάστρο και οι ανεμόμυλοι, που αποτελούν το σήμα κατατεθέν της αμοργιανής πολιτειούλας.
Η Χώρα ή Αμοργός, πρωτεύουσα και έδρα του ομώνυμου Δήμου, αποτελεί τον μεγαλύτερο οικισμό του νησιού…
…κτισμένη στην ενδοχώρα και κοντά στο κέντρο του, σε υψόμετρο 350 μέτρων. Αποτελεί διατηρητέο οικισμό και με την ολόλευκη αγκαλιά της περιβάλλει προστατευτικά το ενετικό Κάστρο.
Η Χώρα της Αμοργού έχει αναπτυχθεί γύρω από έναν ψηλό βράχο, πάνω στον οποίο βρίσκεται το Κάστρο της, που χτίστηκε στις αρχές του 13ου αιώνα από τους Ενετούς άρχοντες του νησιού, τους Γκίζι. Η Αμοργός, όπως και τα υπόλοιπα νησιά των Κυκλάδων, μετά το 1207 αποτέλεσε τμήμα του Δουκάτου της Νάξου (ή Δουκάτου του Αρχιπελάγους) υπό τον Ενετό Μάρκο Σανούδο. Ο Σανούδος παραχώρησε την Αμοργό ως φέουδο στους υποτελείς του αδελφούς Αντρέα και Ιερεμία Γκίζι (Andrea & Geremiah Ghizi), οι οποίοι είχαν πάρει δικαιώματα και σε πολλά άλλα νησιά του Αιγαίου. Εδώ το Κάστρο, όπως φαίνεται από την πλατεία του Δημαρχείου.
Γραφικό σύμπλεγμα εκκλησιών στη Χώρα και στο βάθος μερικοί από τους χαρακτηριστικούς ανεμόμυλούς της.
Όμορφες γωνιές της Χώρας…
…με την καθαριότητα και την νοικοκυροσύνη να είναι ένα από τα πανταχού παρόντα χαρακτηριστικά της.
Τα ζωγραφιστά δρομάκια αποτελούν χαρακτηριστικό πολλών κυκλαδίτικων νησιών.
Στον Πύργο του Γαβρά (18ος αι.), στον οποίο θεωρείται ότι έζησε η ομώνυμη γνωστή οικογένεια, στεγάζεται το Αρχαιολογικό Μουσείο της Αμοργού. Πιθανότατα αποτελεί κτίσμα του 16ου αιώνα, με βενετσιάνικο αρχιτεκτονικό ρυθμό. Κίονες στήριξης στις καμάρες της εισόδου προετοιμάζουν τον επισκέπτη για τον εσωτερικό του χώρο. Ο περίβολος είναι διακοσμημένος, ενώ υπάρχουν και κιονόκρανα από διάφορες αρχαίες τοποθεσίες του νησιού.
Τα εκθέματα του Αρχαιολογικού Μουσείου εκτείνονται χρονολογικά από την εποχή του Χαλκού έως και το τέλος του αρχαίου κόσμου. Εδώ φιλοξενούνται επίσης γλυπτά και επιτύμβια ανάγλυφα.
Τα αρχαιολογικά ευρήματα αποτελούν ένα αρμονικό σύνολο με τον γραφικό ολόλευκο οικισμό της Χώρας…
…έναν οικισμό, που και ο ίδιος θα μπορούσε να αποτελεί έκθεμα ενός Μουσείου ζωγραφικής, μιας και δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως κάτι λιγότερο από ένας ζωντανός πίνακας!
Στα αξιοθέατα της Χώρας συγκαταλέγεται και το εξαιρετικά ενδιαφέρον Εκκλησιαστικό Μουσείο Αμοργού «Μητροπολίτης Χριστόδουλος», που αποτελείται από 2 ορόφους. Στον δεύτερο (φωτογραφία) εκτίθενται Ιερές Εικόνες, Ιερά Άμφια, Παλαίτυπα Βιβλία καθώς και Ιερά Άμφια του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου.
Στον πρώτο όροφο έχουμε αναφορά στους Παλαιοχριστιανικούς και Βυζαντινούς Χρόνους και εκτίθενται Ιερά Σκεύη. Το Εκκλησιαστικό Μουσείο στεγάζεται σε διώροφο κτήριο σε ένα από τα γραφικά στενάκια της Χώρας της Αμοργού, το οποίο έτυχε εξαιρετικής αναπαλαίωσης με χορηγία του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, το οποίο στήριξε την όλη προσπάθεια για την λειτουργία του Μουσείου.
Στα πόδια των απόκρημνων βράχων η παραλία της Αγίας Άννας. Άγρια ομορφιά και βαθιά γαλαζοπράσινα νερά, η διασημότερη παραλία του νησιού, καθώς εδώ γυρίστηκε η ταινία «Απέραντο γαλάζιο«, που έκανε την Αμοργό γνωστή σε όλο τον κόσμο.
Σε αυτό ακριβώς το εντυπωσιακό τοπίο, σ’ ένα κοίλωμα των βράχων, 300 μέτρα ψηλότερα από την απότομη βύθισή τους στη θάλασσα, βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγίας Χοζοβιώτισσας, ένα μνημείο υπερχιλιετούς ιστορίας, ένας ύμνος ψυχής των Αμοργιανών στην Παναγία, σήμα κατατεθέν της Αμοργού. Η Μονή ιδρύθηκε από τον αυτοκράτορα του Βυζαντίου Αλέξιο Α’ και υπαγόταν απευθείας στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Το Καθολικό της Μονής είναι μονόχωρο καμαρόσκεπο και σε αυτό βρίσκονται οι δύο ενεπίγραφες εικόνες της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας ή ΧΩΖΗΒΙΤΙCΑΣ, καθώς και η σιδερένια σμίλη του αρχιμάστορα. Η είσοδος του μοναστηριού βρίσκεται 10 μέτρα ψηλότερα από το έδαφος και η πρόσβαση γινόταν με κρεμαστή σκάλα. Η Παναγιά Χοζοβιώτισσα είναι η πολιούχος του νησιού και γιορτάζει στις 21 Νοεμβρίου.
Η Ι.Μ. Χοζοβιώτισσας -παραφθορά εκ του τοπωνυμίου Χοζιβά ή Κοζιβά της Παλαιστίνης, όπου υπήρχαν ορθόδοξα μοναστήρια-, θεωρείται ότι κατασκευάστηκε τον 9ο αιώνα, οπότε και -σύμφωνα με την τοπική παράδοση- η εικόνα της Παναγιάς Χοζοβιώτισσας έφτασε εδώ δια θαλάσσης και συγκεκριμένα στον όρμο της Αγίας Άννας, κοντά στη Μονή. Το μοναστήρι βρίσκεται σ’ αυτή την εντυπωσιακή τοποθεσία από το 1088 μ.Χ., όταν ο αυτοκράτορας Αλέξιος Α’ Κομνηνός του εκχώρησε με βασιλικό χρυσόβουλο σταυροπηγιακά δικαιώματα, ενώ παράλληλα απέστειλε «ικανά» χρήματα για την ανακαίνιση του υπάρχοντος -ήδη από το 812/813- οικοδομήματος.
Η Μονή είναι κτισμένη σε γκρεμό, σε ένα τοπίο που κυριολεκτικά κόβει την ανάσα τόσο του ανυποψίαστου όσο και του τακτικού επισκέπτη. Έχει μήκος 40 μέτρα, μέγιστο πλάτος 5 μέτρα και διαθέτει οκτώ επίπεδα, τα οποία επικοινωνούν μεταξύ τους με κλιμακοστάσια κτισμένα ή λαξευμένα στο βράχο. Στο εσωτερικό του κτηρίου βρίσκονται αψίδες βυζαντινές ή οξυκόρυφες, κτισμένες από πωρόλιθο Μήλου.
Φτάνεις ως τον 8ο όροφο της Μονής και απορείς αν πράγματι είναι έργο ανθρώπινο ή μήπως θεϊκό! Ο χώρος του μοναστηριού περιλαμβάνει πολυάριθμα κελιά, τράπεζα, αρχονταρίκι, μαγειρεία, αποθήκες, πατητήρια, στέρνες και πηγάδια.
Η Μονή βρίσκεται σε ύψος 300 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας και σε ίση απόσταση από την κορυφή του θεόρατου βράχου, ενώ η πρόσβαση σε αυτήν γίνεται μέσω 300 σκαλοπατιών…
…όμως, η πραγματικά συγκλονιστική θέα σε κάνει να λησμονήσεις πάραυτα την όποια κούραση της ανάβασης. Δέος για το μεγαλείο του Θεού και πνευματική αγαλλίαση είναι τα συναισθήματα που σε πλημμυρίζουν όσο βρίσκεσαι εδώ!
Κατηφορίζοντας το δρόμο από την Χώρα η θέα προς τον κόλπο των Καταπόλων και τον γόνιμο κάμπο τους είναι απερίγραπτα πανοραμική!
Τα πολυτραγουδισμένα Κατάπολα, το ένα από τα δύο λιμάνια του νησιού, προσφέρουν πανέμορφες εικόνες με πρωταγωνιστές τους τρεις οικισμούς τους: το Ξυλοκερατίδι στη βόρεια πλευρά του κόλπου -που αποτελεί ένα από τα ασφαλέστερα λιμάνια των Κυκλάδων-, το Ραχίδι στο κέντρο και τα Κατάπολα στην πλευρά που προσεγγίζουν και τα πλοία. Ανάμεσά τους μια ήρεμη, εύφορη κοιλάδα, ενώ πίσω τους επιβλητικός ορθώνεται ο ορεινός όγκος της Μουντουλιάς.
Τα Κατάπολα, προστατευμένα στο βάθος ενός κόλπου, που σχηματίζει φυσικό λιμάνι, αποτελούν το κύριο λιμάνι της Αμοργού και έχουν χαρακτηρισθεί ως παραδοσιακός οικισμός, χάριν της αυθεντικής κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής τους. Στην αρχαιότητα στο λόφο νότια των Καταπόλων βρισκόταν η Αρχαία Μινώα, μια από τις τρεις πόλεις της αρχαίας Αμοργού. Εδώ ο οικισμός Ξυλοκερατίδι των Καταπόλων.
Ο καταπολιανός οικισμός Ραχίδι με την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου να δεσπόζει του τοπίου.
Η μικρή πλατεία του οικισμού Κατάπολα, με την χιλιοτραγουδισμένη καταπολιανή βρύση!
Μια εικόνα χίλιες λέξεις!!!
Ήρθε η ώρα για την περιήγησή μας στην επικράτεια της Αρχαίας Αρκεσίνης, ενός εκ των τριών πόλεων-κρατών της Αμοργού, με τα άλλα δύο βασίλεια του νησιού να εντοπίζονται στην Αρχαία Αιγιάλη -στην ομώνυμη και σήμερα περιοχή- και στην Μινώα, στην περιοχή των Καταπόλων. Στην Κάτω Μεριά, όπως σήμερα ονομάζεται η ευρύτερη περιοχή, βρίσκονται σπαρμένοι μικροί γραφικοί οικισμοί, το Καμάρι, το Βρούτση, η Κολοφάνα και η Καλοταρίτισσα, η Αρκεσίνη με την πρωτοκυκλαδική ακρόπολή της, καθώς και η Αγία Παρασκευή με το ξακουστό προσκύνημά της.
Πανοραμική άποψη της παραλίας της Καλοταρίτισσας, με τη νησίδα Γραμβούσα και τα γειτονικά νησιά της Αμοργού, την Νάξο και τις Μικρές Κυκλάδες, να κυριαρχούν στο τοπίο.
Η νησίδα Γραμβούσα, ο ακοίμητος φρουρός της Καλοταρίτισσας.
Η παραλία της Καλοταρίτισσας…
…και το Ναυάγιο στην ίδια περιοχή.
Η παραλία του Μούρου στις νοτιοανατολικές ακτές της Αμοργού.
Το προσκύνημα της Αγίας Παρασκευής, εδώ που στις 26 Ιουλίου γίνεται ένα από τα μεγαλύτερα πανηγύρια της Αμοργού, με το «πατατάτο», το παραδοσιακό φαγητό των πανηγυριών του νησιού, να σερβίρεται σε περισσότερες από 4.000 μερίδες!
Ξεχωριστή θέση ανάμεσα στους αρχαίους πύργους της Αμοργού κατέχει ο θρυλικός «Πύργος του Βασίλη», όπως αποκαλούν οι παλαιότεροι κάτοικοι του νησιού το μνημειακό οικοδόμημα του 4ου αι. π.Χ., κοντά στο εκκλησάκι της Αγίας Τριάδος, στην ευρύτερη περιοχή της Αρχαίας Αρκεσίνης. Ο Πύργος της Αγίας Τριάδας αποτελεί το μοναδικό στην Αμοργό άριστα διατηρημένο αρχαίο μνημείο και το καλύτερα σωζόμενο στις Κυκλάδες μεμονωμένο οχυρό ορθογώνιου σχήματος.
Η κατά προσέγγιση χρονολόγηση του Πύργου της Αγίας Τριάδος στον 4ο αι. π.Χ., λόγω έλλειψης ιστορικών ή επιγραφικών μαρτυριών και αρχαιολογικών δεδομένων, στηρίζεται κυρίως στην σύγκριση της προσεγμένης τοιχοδομίας κατά το λεγόμενο ψευδοϊσόδομο σύστημα με κυρτή επιφάνεια. Επιπλέον, η σύγκριση με ασφαλέστερα χρονολογημένα κτίσματα αμυντικού, δημόσιου και ιδιωτικού χαρακτήρα, εντός και εκτός Αμοργού, καθώς και με μεμονωμένα μορφολογικά στοιχεία, όπως η φροντισμένη λάξευση των ορθογωνικών οδηγών, η τοξωτή θύρα στον ανατολικό τοίχο οδηγούν σε μια τέτοια χρονολόγηση. Εδώ, ο οικισμός Ραχούλα μέσα από ένα άνοιγμα του Πύργου της Αγίας Τριάδας…
…ο οποίος έχει ονοματοδοτηθεί από το γειτονικό του εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας.
Το χωριουδάκι Καμάρι, κοντά στο Βρούτση, πάντα στην Κάτω Μεριά.
Ο Ι.Ν. του Αγίου Ονουφρίου στην Αρκεσίνη.
Νοτιοδυτικά της Χώρας, συναντούμε την Μονή του Αγίου Γεωργίου του Bαλσαμίτη, το υδρομαντείο της Αμοργού και ένα από τα τρία σημαντικότερα μαντεία της αρχαιότητας. Το συγκρότημα, μνημειακό σύνολο εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής με πλούσια ιστορία από τα χρόνια του Βυζαντίου, εδώ και λίγα χρόνια φιλοξενεί την μοναχή Ειρήνη, η οποία χαίρεται ιδιαιτέρως να υποδέχεται και να ξεναγεί τους προσκυνητές στον χώρο. Οι φημισμένες πηγές του Bαλσαμίτη, σε συνδυασμό με την φροντίδα της μοναχής Ειρήνης. έχουν μετατρέψει το τοπίο σε μια μικρή «όαση»!
Στον Άγιο Γεώργιο τον Βαλσαμίτη ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει ο ναός, μία τρίκλιτη καμαροσκεπής βασιλική του 16ου αι., χτισμένη πάνω στις βάσεις παλαιότερων βυζαντινών ναών. Ενδεικτική είναι η παρουσία ψηλότερων τόξων (βυζαντινών) μεταξύ των κλιτών, που εναλλάσσονται με χαμηλότερα (περιόδου Τουρκοκρατίας).
Τοιχογραφίες του 17ου αι. κοσμούν τους πεσσούς του Ιερού Βήματος και τους τοίχους του κουβουκλίου του αγιάσματος. Η αρχική προέλευση του ναού είναι -πιθανότατα- παλαιοχριστιανική βασιλική. Στην περιοχή φυτρώνει ο βάρσαμος ή αγριοδυόσμος (mentha longifolia), υδροχαρές αρωματικό και φαρμακευτικό φυτό με αντισηπτική δράση, από το οποίο και πήρε το προσωνύμιό του ο τιμώμενος Άγιος. Στην φωτογραφία το εσωτερικό του ναού, όπου δεσπόζει το τέμπλο του 18ου αιώνα.
Η μοναχή Ειρήνη, στα τελευταία σχεδόν 10 χρόνια που ζει εδώ, έχει κυριολεκτικά μεταμορφώσει τους χώρους του μοναστηριού.
Στο βόρειο τμήμα του νησιού, προσεγγίζουμε μια διαφορετική Αμοργό, με το δεύτερο λιμάνι της, αυτό της Αιγιάλης και τους οικισμούς Θολάρια, Λαγκάδα, Άνω και Κάτω Ποταμό και Όρμο (Γιαλό) να συνθέτουν ένα τοπίο γαλήνιο και ήρεμο.
Ο εγκαταλελειμμένος αγροτικός οικισμός του Ασφοντυλίτη και σε πρώτο πλάνο τα πηγάδια νερού, που αποτελούν και σημείο εκκίνησης του εξαιρετικά ενδιαφέροντος -μεταξύ πάμπολλων που διασχίζουν το νησί- πεζοπορικού μονοπατιού προς την Αιγιάλη.
Ο Ασφοντυλίτης, στο βόρειο τμήμα της Αμοργού, περιβάλλεται από ένα πραγματικά παρθένο κι ανέγγιχτο τοπίο. Η αποκλειστική χρήση ξερολιθιάς σε όλα ανεξαιρέτως τα κτίσματα του οικισμού -πλην της ολόλευκης πινελιάς της εκκλησούλας του Αγίου Νικολάου- καθιστά τον οικισμό μνημείο αγροτικής αρχιτεκτονικής μοναδικό στις Κυκλάδες. Το όνομά του προέρχεται, κατά πάσα πιθανότητα από τους ασφόδελους, που σε αφθονία φύονται στην περιοχή. Το πλέον διάσημο αξιοθέατο του Ασφοντυλίτη αποτελούν οι περίφημες βραχογραφίες, σκαλισμένες πάνω στις μεγάλες πέτρες που αφθονούν στην περιοχή, από το χέρι του Μιχάλη Ρούσσου, ενός ανάπηρου αυτοδίδακτου καλλιτέχνη, που έζησε εδώ κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα. Τα έργα του απεικονίζουν σκηνές της καθημερινότητας του χωριού, πρόσωπα και ζώα, αλλά καταγράφουν και ονόματα ή χρονολογίες προφανώς σημαντικές για τον ίδιο.
Το εκκλησάκι του Άη-Νικόλα, σχεδόν η μοναδική λευκή πινελιά στην κυριαρχία της γκρίζας πέτρας.
Στις βραχογραφίες του Ρούσσου καταγράφονται πολλές χρονολογίες της δεκαετίας του 1910-1920, συνδεδεμένες με γεγονότα-ορόσημα της δικής του ζωής ή -ποιος ξέρει- ίσως και με ιστορικά συμβάντα. Το όνομα της Ανθούλας εμφανίζεται συχνά-πυκνά στις βραχογραφίες του Ρούσσου, χωρίς κανείς να μπορεί πια να μας διαφωτίσει για το ρόλο που έπαιξε αυτή η γυναίκα στη ζωή του καλλιτέχνη. Οι μουσικοί είναι ένα από τα θέματα με τα οποία κατά κόρον ασχολήθηκε ο Ρούσσος στα περίπου 200 έργα του, που βρίσκονται σκορπισμένα σ’ όλο το χωριό.
Από το «μπαλκόνι» του Άη-Μάμα, κάπου στο μέσον της διαδρομής Ασφοντυλίτη – Αιγιάλης, η θέα προς τις δυτικές ακτές της Αμοργού πραγματικά κόβει την ανάσα! Η νησίδα της Νικουριάς, προαιώνιος σύντροφος της Αμοργού στο αέναο ταξίδι τους στο χρόνο και τη θάλασσα του Αιγαίου, κυριαρχεί στο τοπίο…
…που απολαμβάνει ο Άγιος Μάμας, παρατηρεί των πάντων από ψηλά.
Εντυπωσιακή είναι και η θέα προς τον κόλπο της Γιάλης με όλα τα χωριά που τον περιστοιχίζουν: Θολάρια, Όρμος, Ποταμός και Λαγκάδα.
Πανοραμική άποψη του κόλπου της Αιγιάλης από την ακριβώς αντίθετη πλευρά, από τα Θολάρια.
Ο κόλπος της Αιγιάλης από τα ανατολικά. Aριστερά η Λαγκάδα, στο μέσον ο Γιαλός ή Όρμος και στο βάθος η χαρακτηριστική φιγούρα της νησίδας Νικουριάς.
Η περιοχή της Γιάλης και των χωριών της από την θάλασσα. Στο βάθος, ψηλά, η Λαγκάδα…
…και εδώ ο Όρμος της Γιάλης με το λιμάνι και δεξιά τα χωριουδάκια Άνω και Κάτω Ποταμός, που στεφανώνουν τις απαλές καμπύλες των λόφων.
Ο Ποταμός και η εκκλησία της Ανάληψης που δεσπόζει στο χωριό.
Ο Άνω και ο Κάτω Ποταμός κρεμασμένοι στις πλαγιές της Σελλάδας!
Η καθημερινότητα έχει εδώ τους δικούς της ρυθμούς…
…όπως άλλωστε και στην γειτονική Λαγκάδα, γιατί η ζωή στην Αμοργό εξακολουθεί να κρατά τους αρχέγονους ρυθμούς της.
Ο Ι.Ν. της Παναγίας Επανωχωριανής, στα βόρεια της Λαγκάδας.
Στην Επανωχωριανή μεγάλο πανηγύρι γίνεται κάθε Δεκαπενταύγουστο.
Η Λαγκάδα κατέχει δεσπόζουσα θέση πάνω από την πεδιάδα της Αιγιάλης τοποθετημένη σε μια ιδιαίτερου φυσικού κάλλους τοποθεσία, ανάμεσα σε απότομες βουνοπλαγιές και βαθιές χαράδρες, συνδυάζοντας αρμονικά βουνό και θάλασσα. Μεγάλο ενδιαφέρον στην περιοχή παρουσιάζουν το Φαράγγι του Αρακλού, το ιστορικό εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας, που χρησιμοποιήθηκε ως κάστρο για να προφυλαχθούν οι κάτοικοι από τους πειρατές, η παλαιά εκκλησία της Πανωχωριανής και το εγκαταλελειμμένο χωριό του Στρούμπου.
Γοητευτικές γωνιές στη Λαγκάδα που «μοσχοβολούν» Κυκλάδες!
Τα Θολάρια, με όνομα που παραπέμπει στους θολωτούς τάφους που έχουν εντοπιστεί εδώ, βρίσκονται επίσης στην περιοχή της Αιγιάλης. Σαν ολόλευκο περιστέρι φωλιάζει το χωριό στην αγκαλιά του Μαύρου Βουνού, προσφέροντας μία πραγματικά breathtaking θέα προς το σύνολο του κόλπου της Αιγιάλης.
Η εκκλησία των Αγίων Αναργύρων αποτελεί πραγματικό στολίδι για το χωριό, με τον εντυπωσιακό μπλε τρούλο της να ξεχωρίζει στον κατάλευκο οικισμό…
…και να είναι ορατός και από τα γειτονικά χωριά, την Λαγκάδα και τον Ποταμό. Σημαιοστολισμένος ο ναός υποδέχεται τους πολυπληθείς πιστούς δύο φορές μέσα στον χρόνο, την 1η Ιουλίου και την 1η Νοεμβρίου, οπότε και με κάθε μεγαλοπρέπεια πραγματοποιείται το παραδοσιακό πανηγύρι των Αγίων Αναργύρων!
Μην παραλείψετε να δείτε δύο χαρακτηριστικά video από το πανηγύρι, στο κανάλι μας στο YouTube, το πρώτο με χορευτικά στιγμιότυπα και το δεύτερο με ένα πραγματικό «ρεσιτάλ» κωδωνοκρουσίας δια χειρός του Ποταμιανού Νικόλα Θεολογίτη!
Η ομορφιά είναι πραγματικά συνώνυμο καθενός από τους οικισμούς της Αμοργού!
Γραφική γωνιά των Θολαρίων.
Η παραλία του Όρμου της Αιγιάλης. Εδώ, οι βαρκούλες και τα ψαροκάικα του λιμανιού με φόντο τα Θολάρια και αριστερά το εντυπωσιακό συγκρότημα του Aegialis Hotel and Spa.
Ο χαρακτηριστικός ανεμόμυλος της Γιάλης…
…και η απέραντη χρυσαφένια παραλία της.
Ηλιοβασίλεμα στη Γιάλη με φόντο τη Νικουριά. Τα λόγια είναι περιττά, όχι όμως και το τραγούδι: «Αμοργιανό μου πέραμα, έχε καλό ξημέρωμα»!
Ιδανικό καταφύγιο για οποιαδήποτε εποχή του χρόνου το Aegialis Hotel and Spa, ένα ξενοδοχείο-προορισμός, το μοναδικό πεντάστερο του νησιού , που σίγουρα θα αποτελέσει τον δεύτερο κεραυνοβόλο έρωτά σας επί αμοργιανού εδάφους -μετά την ίδια την Αμοργό– δεδομένων όχι μόνο των όσων προσφέρει, αλλά και της εκπληκτικής τοποθεσίας και θέας του προς τον κόλπο της Αιγιάλης.
Ο κόλπος της Αιγιάλης και η Νικουριά από τις βεράντες του πεντάστερου ξενοδοχείου «Amorgos Aegialis Hotel & Spa». Ομορφιά που μπορεί να σε τρελάνει!
Kαι βέβαια τα πλοία της BLUE STAR FERRIES αποτελούν την ιδανική και πλέον αξιόπιστη επιλογή για την μετάβαση στην Αμοργό, με πληθώρα δρομολογίων, ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες και την καλύτερη δυνατή σχέση ποιότητος-τιμής για το ταξίδι αυτό.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος web site με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια της κατόχου του Κατερίνας Μαρινάκη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
LIVE to TRAVEL and TASTE 
Σχολιάστε