Φανταζόταν άραγε ποτέ ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, όταν το 1969 τραγουδούσε μέσα από δισκάκι 45 στροφών το τραγούδι «Στου Μπελαμή το ουζερί» -σε μουσική δική του και στίχους του Κώστα Βίρβου- ότι σχεδόν 5 δεκαετίες αργότερα, το περίφημο αυτό ουζερί «του Μπελαμή«, που είχε ανοίξει τότε στο ισόγειο ενός εντυπωσιακού νεοκλασικού στην καρδιά του Πειραιά, θα επαναλειτουργούσε το 2013 με την επωνυμία πλέον «Belle Amie»; Ένα όνομα που επαναφέρει τα πράγματα στην σωστή τους διάσταση, μιας και εκείνο το ουζερί που άνοιξε στα τέλη του ’60, στο ισόγειο του κτηρίου που φιλοξενούσε και το ξενοδοχείο «Κρήτη», έφερε ένα όνομα αν όχι ανεξήγητο, τουλάχιστον ιδιαίτερο για την εποχή. Ιδιοκτήτης του ένας πρώην ναυτικός, με όχι και τόσο «διαυγές» παρελθόν, ο οποίος -σύμφωνα με τον αστικό μύθο- δημιούργησε την επωνυμία αυτή από τις γαλλικές λέξεις belle amie, τις οποίες άκουγε τακτικά από τα κορίτσια που είχε γνωρίσει στο λιμάνι της Μασσαλίας, όταν ξεμπάρκαρε εκεί κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του.
Αγγέλου Μεταξά 11, Πασαλιμάνι, στην καρδιά του Πειραιά. Μια διεύθυνση, δεκάδες επιλογές διασκέδασης ή φαγητού για ολόκληρη την ημέρα στο πανέμορφο νεοκλασσικό, που με το σύγχρονο «πρόσωπό» του κατάφερε να δημιουργήσει την γέφυρα ζεύξης του ιστορικού παρελθόντος του με το ευοίωνο παρόν και μέλλον του.
«Στου Μπελαμή το ουζερί, τα ούζα έπινε σερί, το παλληκάρι το χλωμό το πικραμένο» τραγουδούσε ο «σερ» του λαϊκού μας τραγουδιού Γρηγόρης Μπιθικώτσης, αλλά δεν ήταν μόνο το παλληκάρι αυτό που σύχναζε στο ιστορικό τούτο στέκι, του οποίου η ιστορία πάει πολύ πιο πίσω, στις αρχές του 20ού αιώνα και το οποίο συγκέντρωνε στην φιλόξενη αγκαλιά του από πόρνες και εργάτες του λιμανιού, μέχρι διανοούμενους, δικηγόρους και μεγαλοεπιχειρηματίες, που απολάμβαναν κατά περίπτωση είτε το καφεδάκι τους με συνοδευτικό λουκουμάκι, είτε ούζο με μεζέ. Αυτήν την συγκέντρωση των πάντων στους κομψούς χώρους του -με την απαιτούμενη, βεβαίως, προβολή στο σήμερα- έχει επιτύχει και το σύγχρονο «Belle Amie», στο οποίο συχνάζουν από νεολαία και ρομαντικά ζευγαράκια, μέχρι παρέες μεγαλύτερων ηλικιών και εργαζόμενοι στα πάμπολλα ναυτιλιακά -και όχι μόνο- γραφεία του Πειραιά.
Το καλοκαίρι και όλες τις ηλιόλουστες μέρες του χρόνου, η καρδιά του «Belle Amie» χτυπά στην ειδυλλιακή αυλή του, την πλημμυρισμένη από αρωματικές λεβάντες και αρμπαρόριζες, το έντονο πράσινο χρώμα των οποίων παντρεύεται αρμονικά με τις εκατοντάδες κατακόκκινες και αεικίνητες κορδέλες, που δίνουν κίνηση και χαρούμενη διάθεση στον χώρο.
Το 2013, λοιπόν, και ενώ το περίφημο παλιό ουζερί είχε σταματήσει να λειτουργεί από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, δύο άνθρωποι με όραμα, ο επιχειρηματίας Δημήτρης Παναγόπουλος και ο Interior Architect Κοσμάς Καραβάς, πήραν την πρωτοβουλία να ξαναδώσουν ζωή στον φορτωμένο με τόσες μνήμες χώρο και να τον μετατρέψουν σε ένα στέκι-κόσμημα για τον πεζόδρομο της Αγγέλου Μεταξά και ολόκληρο το Πασαλιμάνι. Το χωρισμένο σε δύο επίπεδα εσωτερικό του all day Bar-Restaurant διαμορφώνει την ατμοσφαιρική και κοσμοπολίτικη ταυτότητά του μέσα από φαινομενικά ετερόκλητα έπιπλα και αντικείμενα, που με ένα μοναδικό τρόπο δένουν μεταξύ τους δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα πολυτέλειας και χαλαρής διάθεσης. Το «Belle Amie» μας προ(σ)καλεί από το πρωί για καφέ ή δεκατιανό, αλλά και για γεύμα ή δείπνο, πάντα με τις ξεχωριστές γευστικές προτάσεις δια χειρός του διακεκριμένου chef Marko Rossi, ο οποίος πατάει γερά στην παραδοσιακή ελληνική κουζίνα και τα γνήσια τοπικά προϊόντα, προκειμένου να δημιουργήσει μοναδικά πιάτα, που φέρουν τη δική του δημιουργική σφραγίδα ως προς την εκτέλεση και την παρουσίασή τους.
Ο εντυπωσιακής ομορφιάς και μεγέθους πολυέλαιος αποτελεί ασυζητητί το σήμα κατατεθέν του «Belle Amie«.
Ξύλο, μάρμαρο, μπρούτζος και κρύσταλλο δένουν αρμονικά υπό την μπαγκέτα του εξαιρετικού φωτισμού, σε ένα σύνολο που απογειώνει από μόνο του την διάθεση των θαμώνων του εστιατορίου.
Όμορφα έπιπλα, καρέκλες και καναπεδάκια γύρω από τα τραπέζια, πράσινο και λουλούδια, καθρέφτες και κηροπήγια δημιουργούν μια ατμόσφαιρα οικείας θαλπωρής και πολυπολιτισμικότητας.
Εκλεκτές ετικέτες ελληνικών κρασιών και αποσταγμάτων μπορούν να απολαύσουν οι πελάτες του «Belle Amie» και στο bar τόσο του υπερυψωμένου ισογείου…
…όσο και του ακόμα πιο ατμοσφαιρικού ορόφου…
…από την εσωτερική βεράντα του οποίου έχεις την δυνατότητα να «κόψεις» κίνηση στο κάτω επίπεδο…
…πάντα μέσα από το φίλτρο του εμβληματικού πολυελαίου…
…ο οποίος παραμένει εντυπωσιακός από όποια οπτική γωνία κι αν τον δεις!
Το μόνο που λείπει από την εικόνα αυτή της ομορφοστολισμένης τραπεζαρίας, είναι η Ελληνίδα γιαγιά που περιμένει τα παιδιά και τα εγγόνια της για να τους σερβίρει το κυριακάτικο οικογενειακό γεύμα με τα καλά της σερβίτσια, τα κρυστάλλινα ποτήρια και το βάζο με τα λουλούδια στη μέση του μεγάλου τραπεζιού.
Ξεκίνημα του δείπνου με την άφιξη στο τραπέζι μας των …βασικών, αλλά πάντα καλύτερων, που αποτελούν και την πιο αλάνθαστη πυξίδα για το πού το πάει ο chef Marko Rossi! Έξτρα παρθένο ελαιόλαδο με ελιές Κρήτης, ανθός αλατιού και ρίγανη και φυσικά προζυμένιο ψωμάκι για να τα συνοδεύσει.
Νησιώτικη δροσερή σαλάτα με ντοματίνια, αγγούρι, κάππαρη, κρίταμο, ξυνομυζήθρα, λαδοπαξίμαδα, αγουρίδα, έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και ανθό αλατιού.
Καπνιστό σκουμπρί πάνω σε φρυγανισμένο ψωμί με αυγό, αγγουράκι τουρσί, κάππαρη, φρέσκο κρεμμυδάκι και μαϊντανό. Ένα από τα ωραιότερα κρύα ορεκτικά του menu στο «Belle Amie«, που ξέρει να μας μυήσει στο πώς «Μοιραζόμαστε γεύσεις», όπως είναι το moto του.
Γίγαντες τηγανητοί παντρεμένοι με λιαστές ντομάτες και συνοδευμένοι από σκορδαλιά με καρύδι και λευκό βαλσάμικο. Τραγανοί-τραγανοί και πεντανόστιμοι με σεβασμό, αλλά και μια δόση τσαχπινιάς, απέναντι στην παραδοσιακή συνταγή από την Δονούσα των Μικρών Κυκλάδων, όπου οι γίγαντες τηγανίζονται τυλιγμένοι στο κλασσικό κουρκούτι τους και συνοδεύονται με σκορδαλιά επίσης κλασσική, με ψωμί, όπου προστίθεται και φρέσκια ντοματούλα.
Ολοτρύφερο αρνάκι λεμονάτο σιγομαγειρεμένο σε λευκό κρασί με ρεβύθια, φύλλα λεμονιάς, δενδρολίβανο και σαφράν. Ένα πιάτο παραδοσιακό -όπως και κάθε άλλος συνδυασμός οσπρίων και κρεατικών- τόσο στην Κρήτη όσο και σε πολλές άλλες περιοχές της Ελλάδας και της Μεσογείου, πάντα με την δημιουργική ματιά του chef Marko Rossi.
Σε οικογενειακό -και μάλιστα γιορτινό- τραπέζι μας παραπέμπει ξεκάθαρα αυτό το πεντανόστιμο ρόστο από το ορεινό Απεράθου (Απείρανθος) της Νάξου, με σιγομαγειρεμένο χοιρινό σε κρασί μπρούσκο, σκορδάκι και μελωμένη ντοματούλα.
Copyright © Katerina Marinaki. All Rights Reserverd.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος web site με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια της κατόχου του Κατερίνας Μαρινάκη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
LIVE to TRAVEL and TASTE 
Σχολιάστε