Ο Βίος της Οσίας 

Η Οσία Μεθοδία γεννήθηκε στην Κίμωλο στις 10 Νοεμβρίου του 1861. Γονείς της ήταν ο Ιάκωβος -έμπορος- και η Μαρία Σάρδη, άνθρωποι ευσεβείς και πιστοί στον Θεό. Μάλιστα, μετά το θάνατο του πατέρα της, η μητέρα της Οσίας έγινε και αυτή μοναχή με το όνομα Χριστοδούλη. Η Ειρήνη, έτσι ονομαζόταν αρχικά η Μεθοδία, δεν ήταν το μόνο παιδί της οικογένειας. Είχε συνολικά επτά αδέλφια, τρία αγόρια και τέσσερα κορίτσια. Δυστυχώς, δεν έχουν διασωθεί πολλά στοιχεία για τα παιδικά της χρόνια, φαίνεται ωστόσο, ότι από μικρή ηλικία την χαρακτήριζε η σεμνότητα, η αγάπη και η αφοσίωση προς τον Θεό, ήταν «οσμή ζωής εις ζωήν». Πάντα προσπαθούσε να αποφεύγει καθετί βλαβερό, που θα απομάκρυνε την ψυχή της από το θείο έρωτα. Επισκεπτόταν πολύ συχνά την εκκλησία, καθώς εκεί πίστευε ότι μπορούσε να βρίσκεται πιο κοντά στον Θεό και να βιώνει πιο έντονα και με κατάνυξη τη θεϊκή παρουσία. Ανύπαρκτες εξάλλου είναι και οι πηγές, στις οποίες γίνεται λόγος για τη μόρφωση και την τυχόν επαγγελματική κλίση της Οσίας. Το πιθανότερο όμως είναι, σύμφωνα με τους βιογράφους της, ότι δεν ήταν μορφωμένη. Γρήγορα διεφάνη η κλίση της προς το μοναχισμό. Παρόλα αυτά οι γονείς της, όταν η Ειρήνη μεγάλωσε και έφτασε σε ηλικία γάμου, την πάντρεψαν με ένα ναυτικό καταγόμενο από το νησί της Χίου. Ο έγγαμος βίος δεν επηρέασε καθόλου τη Μεθοδία, η οποία συνέχιζε την ενάρετη ζωή της, παραμένοντας πιστή στον Κύριο και Θεό της.

Η Ασκητική ζωή της

Πολύ σύντομα η Οσία έμεινε μόνη στη ζωή, μετά τον χαμό του συζύγου της στις ακτές της Μ. Ασίας, όπου ναυάγησε το πλοίο του. Από τη στιγμή αυτή και για το υπόλοιπο της ζωής της αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στον Θεό, επιλέγοντας την ασκητική ζωή σ’ ένα μικρό κελί, στο «Μέσα Κάστρο» της Κιμώλου, καθώς το νησί δε διέθετε κοινόβιο μοναστήρι. Ο ιερός αυτός τόπος, που αποτέλεσε την «εγκλείστρα» της, σώζεται μέχρι τις μέρες μας. Μετά από σκληρή και επίπονη δοκιμασία και προετοιμασία η Οσία εκάρη μοναχή από τον Αρχιεπίσκοπο Σύρου Μεθόδιο, στο, ναό της Παναγίας Οδηγήτριας της Κιμώλου και ονομάστηκε Μεθοδία. Από τη στιγμή εκείνη κλείστηκε στο κελί της και έβγαινε μόνο σε ειδικές περιπτώσεις, προκειμένου να προσφέρει βοήθεια σε όσους είχαν την ανάγκη της. Χαρακτηριστικό μάλιστα της φιλανθρωπίας της είναι το γεγονός, ότι πολλά από τα αγαθά που της προσέφεραν οι κάτοικοι του νησιού, εκείνη τα δώριζε στους φτωχούς.

Αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή της στην προσευχή, τη νηστεία και την άσκηση χωρίς να δίνει σημασία στο φαγητό και τον ύπνο. Το κρεβάτι της ήταν ξύλινο και ο ύπνος της ελάχιστος. Περνούσε ολόκληρο το βράδυ προσευχόμενη, ακολουθώντας το παράδειγμα του Χριστού. Σε περιόδους νηστείας όχι μόνο δεν έβγαινε από το κελί της αλλά δεν δεχόταν καν επισκέψεις. Μελετούσε το «Γεροντικό» και τη «Φιλοκαλία» απαραίτητα βοηθήματα των χριστιανών μοναχών. Παράλληλα όμως επιδιδόταν και σε χειρωνακτική εργασία, ράβοντας και πλέκοντας ενδύματα δικά της, αλλά και για τους άπορους συμπατριώτες της. Το κελί της έγινε πόλος έλξης και καταφύγιο των συμπατριωτισσών της, που προσέρχονταν εκεί και ζητούσαν τη στήριξη και το φωτισμό της. Εκείνη γεμάτη αγάπη και φιλάνθρωπα αισθήματα προσέφερε, ό,τι μπορούσε, στερούμενη η ίδια. Ο Αγιορείτης μοναχός Μωϋσής ονομάζει το κελί της «φιλόπτωχο ταμείο».

Από το πανηγύρι της Οσίας Μεθοδίας στην Κίμωλο.

Επιστολές – συλλογές

Από την αδελφή της Οσίας, την Μαργαρώ, έφθασε ως τις μέρες μας μία επιστολή της, η οποία γράφτηκε το 1902 και είχε ως παραλήπτη την μικρότερη αδελφή της, την Άννα. Από χέρι σε χέρι κατέληξε στην Θεολόγο και Φιλόλογο ΑΘ. Καραμπέτσου, η οποία μας την παραδίδει προσπαθώντας να διατηρήσει το ύφος και τη διάνοια της Οσίας και με κάθε τιμή και σεβασμό στο δικό της αρχικό κείμενο. Σε κάθε γραμμή της επιστολής διαφαίνεται ο πλούτος της ψυχής της, η φροντίδα και ο καλός της λόγος για όλους, συγγενείς και φίλους, αλλά και κάποια στοιχεία για την καθημερινή ζωή της και τα θαύματά της. Σε πολλά σημεία της επιστολής απευθύνει προτροπές και νουθεσίες προς τη μικρότερη αδελφή της, ενώ ταυτόχρονα της αποκαλύπτει στοιχεία για την κλήση της από το Θεό. Εκτός από την επιστολή έχουν διασωθεί, αλλά δεν έχουν δημοσιευθεί, δυο συλλογές αυτόγραφων κειμένων της Οσίας, τα οποία φυλάσσονται στο αρχείο της οικογένειας του πρωτοπρεσβύτερου Ιωάννη Σπ. Ράμφου. Η πρώτη συλλογή απαρτίζεται από εννέα προσευχές με αιτήματά της προς το Θεό, ενώ στη δεύτερη βρίσκουμε δύο λόγους, εκ των οποίων ο τελευταίος, για άγνωστη αιτία, δεν ολοκληρώνεται.

Το εκκλησάκι της Οσίας Μεθοδίας -το πρώτο εκτός Κιμώλου– στην Άνω Μεριά Φολεγάνδρου, θέση Ταξιάρχης, απ’ όπου η Αγία «αγναντεύει» την γενέτειρά της νήσο Κίμωλο. Κτήτορες του ναού ο Αιδεσιμώτατος π. Παναγιώτης Μαρινάκης και η αείμνηστη πρεσβυτέρα του Μαρία.

Από τα Θυρανοίξια του ναού της Οσίας Μεθοδίας στην Φολέγανδρο, τον Οκτώβριο του 2013, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σύρου Δωρόθεου Β΄.

Αποδιδόμενα θαύματα

Ο πατήρ Ιωάννης Ράμφος καταγράφει και διασώζει στο αρχείο της οικογένειάς του ένα από τα πολλά θαύματα, που αποδίδονται στην Οσία Μεθοδία, το οποίο συνέβη πριν την αρρώστια και το θάνατό της. Μετά από ένα χτύπημα στην πόρτα και καθώς η Οσία βγήκε στην αυλή του κελιού της νομίζοντας ότι έφτασε η ώρα του όρθρου και είχε καθυστερήσει, είδε την εκκλησία της Οδηγήτριας λουσμένη στο φως. Το όραμα που είδε μπαίνοντας στο εσωτερικό της ήταν άγγελοι να ανεβαίνουν στον ουρανό. Αυτή ήταν και η τελευταία της λειτουργία. Η ιστορία αυτή αποτελεί ένα πολύ μικρό δείγμα των θαυμάτων, που αποδίδονται στην Οσία, τα οποία σώθηκαν και κατεγράφησαν από τους βιογράφους της. Μάλιστα ο μοναχός Αγιορείτης Μωυσής, αλλά και ο Αρχιμανδρίτης Εμμανουήλ Καρπάθιος, κάνουν λόγο για τη δύναμη που έκρυβε η πίστη και το λάδι από το καντήλι της, που δεν έσβηνε ποτέ και με το οποίο άλειφε τους πιστούς ασθενείς της.Ενδεικτικά αναφέρουμε τα κάτωθι:

Κάποιος Κιμώλιος γεωργός  είχε όγκο στο λαιμό. Κατέφυγε μετά θερμής πίστεως στην Οσία, η οποία προσευχήθηκε, τον εσταύρωσε στο σημείο του όγκου και του έδωσε να πιει το λάδι της ακοιμήτου καντήλας του ασκητηρίου της. Ο ασθενής γιατρεύτηκε τελείως δοξάζοντας τον Θεό. Η σύζυγος του Βασ. Λογοθέτου Αλεξάνδρα δεν μπορούσε να τεκνοποιήσει και κατέφυγε στην Οσία Μεθοδία παρακαλώντας την να προσευχηθεί προκειμένου να αξιωθεί να αποκτήσει ένα παιδί. Η Οσία προσευχήθηκε και η γυναίκα συνέλαβε και απέκτησε παιδάκι δοξάζουσα και αυτή τον Χριστό για το θαυμαστό γεγονός. Η Αικατερίνη Γ. Λογοθέτου, που κατοικούσε στο Κάστρο, απέναντι από το ασκητήριο της Οσίας, ασθένησε βαριά. Η Οσία την επισκέφθηκε και με τις προσευχές της και το λάδι της καντήλας της την θεράπευσε. Κάποια άλλη γυναίκα από το νησί, της οποίας δεν αναφέρεται το όνομα, είχε όγκο στο στήθος. Ακούγοντας τα θαυμαστά που τελούσε η Οσία προσέτρεξε σε αυτήν με πίστη και θεραπεύθηκε τελείως με τις προσευχές και το σταύρωμα της Αγίας. Ο ιερέας π. Γεώργιος Ν. Λογοθέτης ασθένησε βαριά και κινδύνευε. Η Οσία Μεθοδία του έστειλε λαδάκι από το ακοίμητο καντήλι της και όταν άλειψαν με αυτό τον βαρύτατα ασθενή, εκείνος θεραπεύθηκε.

Από τους εορτασμούς προς τιμήν της Οσίας Μεθοδίας, στις 5 Οκτωβρίου, στον Μητροπολιτικό Ναό Παναγίας της Οδηγήτριας, στο Χωριό της Κιμώλου.

Η Κοίμηση τη Οσίας Μεθοδίας

Η Οσία Μεθοδία κοιμήθηκε στις 5 Οκτωβρίου του 1908, σε ηλικία μόλις 47 ετών. Η αρρώστια της ξεκίνησε από ένα πόνο στο πόδι και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ο Θεός την κάλεσε κοντά του. Μετά το θάνατό της το σώμα της διατήρησε την ευκαμψία του, κάτι που κατά την χριστιανική παράδοση παρατηρείται μόνο σε ανθρώπους με αγιασμένο βίο. Στις 15 Αυγούστου 1946 οι συμπατριώτες της συνέταξαν και υπέγραψαν ομολογία με την οποία αναγνώριζαν την Οσία ως «πολιούχο και κηδεμόνα της νήσου και μεγάλη αυτών ευεργέτιδα». Τα λείψανά της, μετά την ανακομιδή τους, τοποθετήθηκαν στον Ι.Ν. του Αγίου Σπυρίδωνος και το 1962 μεταφέρθηκαν στον μικρό ναό, που κατασκευάστηκε από τον π. Ιωάννη Ράμφο, πάνω στα ερείπια του κελιού της, ο οποίος τιμάται και στο όνομα της Παναγίας Ελεούσας. Από εκεί εγκαταστάθηκαν πλέον οριστικά στον Μητροπολιτικό Ναό της Παναγίας Οδηγήτριας Κιμώλου, στις 6 Οκτωβρίου 1991, ημέρα επισήμων εκδηλώσεων ανακηρύξεως της Οσίας Μεθοδίας σε Αγία, όπου και φυλάσσονται ως σήμερα.

Να σημειώσουμε, ότι κατά τους δύο τελευταίους αιώνες, οι Κυκλάδες «γέννησαν» 4 Ορθόδοξους Αγίους: τον Όσιο Νικόδημο τον Αγιορείτη από τη Νάξο, τον Όσιο Αρσένιο από την Πάρο -ο οποίος έζησε και στην Φολέγανδρο-, την Οσία Πελαγία από την Τήνο και, βεβαίως την Οσία Μεθοδία από την Κίμωλο.

Το εσωτερικό του ναού της Οσίας Μεθοδίας στην Άνω Μεριά Φολεγάνδρου.

Οι κτήτορες του Ι.Ν. της Οσίας Μεθοδίας στην Φολέγανδρο, ο Αιδεσιμώτατος π. Παναγιώτης Μαρινάκης και η αείμνηστη πρεσβυτέρα του Μαρία, κατά τη διάρκεια παλαιότερου εορτασμού.

Βιβλιογραφία

• Χαρ. Μουστάκα: «Συνοπτική ιστορία της νήσου Κιμώλου«
• Ι. Ράμφου, Πρωτοπρεσβύτερου: «Μεθοδία»
• Κων. Βαστάκη, Πρωτοπρεσβύτερου: «Η Οσία Μεθοδία της Κιμώλου«
• «Βίος και παράκλησις της Οσίας Μεθοδίας» Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη
• «Κανών Παρακλητικός εις την Οσία Μεθοδία εν Κιμώλω«, ποίημα Γερασίμου Μοναχού Μικραγιαννανίτου

Copyright ©Katerina Marinaki. All Rights Reserverd. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος web site με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια της κατόχου του Κατερίνας Μαρινάκη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.