Μια βόλτα πέντε και πλέον χιλιομέτρων, στην καρδιά του Παρισιού και επί της αριστερής όχθης του Σηκουάνα, ένα βροχερό απόβραδο του Μαρτίου, αποτελεί μία από τις ωραιότερες παριζιάνικες εμπειρίες μιας φωτογράφου -ερασιτέχνιδος μεν παθιασμένης δε- που το νυχτερινό και μάλιστα «βρεγμένο» αστικό τοπίο αποτελεί το απόλυτο φετίχ της! Μια βόλτα που ξεκινά με την υπόγεια διαδρομή που συνδέει τον Σταθμό του Metro στην Place de Clichy της Μονμάρτρης με τον Σταθμό Saint-Michel, ακριβώς απέναντι από την Παναγία των Παρισίων. Την Παναγία των Παρισίων που σηματοδοτεί την έναρξη μιας διαδρομής επί της αριστερής όχθης του Σηκουάνα, που είχε ως «τερματικό σταθμό» της τον πάντοτε και υπό οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες φαντασμαγορικό Πύργο του Άιφελ! Ακολουθήστε με σε ένα οδοιπορικό στα σημαντικότερα αξιοθέατα των Παρισίων, όπως αυτά μου αποκαλύφθηκαν μια νύχτα με βροχή!

H Place de Clichy, στην Μονμάρτρη, στο κέντρο της οποίας δεσπόζει το εξάμετρο χάλκινο άγαλμα του Marechal Moncey, έργο του γλύπτη Amédée Doublemard, που στέκεται πάνω σε ένα περίτεχνο βάθρο ύψους οκτώ μέτρων. Ο Γάλλος στρατάρχης Moncey έλαβε μέρος στην Γαλλική Επανάσταση και κυρίως στους Ναπολεόντειους Πολέμους.

H Παναγία των Παρισίων, η περίφημη Notre Dame, εμφανίζεται επιτέλους στο οπτικό μας πεδίο ακριβώς μετά την Petit Pont (Μικρή Γέφυρα), η οποία κατασκευάστηκε το 1853, αν και μία αντίστοιχη κατασκευή βρισκόταν σε αυτό το σημείο ήδη από την αρχαιότητα.

Η σημερινή γέφυρα έχει την μορφή ενός ενιαίου πέτρινου τόξου, που συνδέει το 4ο Διαμέρισμα και το Île de la Cité, με το 5ο Διαμέρισμα. Αξιοσημείωτο είναι ότι η Petit Pont καταστράφηκε τουλάχιστον δεκατρείς φορές από την αρχική της δημιουργία και μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα. Η περιοχή εξυπηρετείται από τον σταθμό του Μετρό Saint-Michel.

Δίπλα στην Notre Dame, αχώριστος σύντροφός της, το τοποθετημένο σε βάθρο χάλκινο άγαλμα του Καρλομάγνου και των Φρουρών του (Charlemagne et ses Leudes), έργο των Γάλλων γλυπτών Charles Rochet και Louis Rochet. Το πλήθος του κόσμου που αναμένει υπομονετικά να εισέλθει στον ναό, δεν μειώνεται ούτε υπό τις δυσμενέστερες καιρικές συνθήκες!

Τον έφιππο Καρλομάγνο συνοδεύουν οι υποτελείς του Roland και Olivier. Ακριβώς πίσω από το άγαλμα και στην αριστερή όχθη του Σηκουάνα, εκτείνεται η Quai de Montebello, μεταξύ της Petit Pont και της Pont de l’Archevêché. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό μέρος για βόλτα στην Γαλλική πρωτεύουσα, καθώς προσφέρει απεριόριστη θέα του καθεδρικού ναού της Notre-Dame και ευκαιρία για τέλειες φωτογραφίες! Η κομψή Pont au Double, στο μέσον της προκυμαίας de Montebellο, προσφέρεται για χρήση μόνο από πεζούς και ποδηλάτες, επιτρέποντάς τους να έχουν πρόσβαση στο Île de la Cité. Πλήθος εστιατορίων και café βρίσκονται κατά μήκος της προκυμαίας αυτής, η οποία ουσιαστικά γειτνιάζει άμεσα με μία από τις γραφικότερες συνοικίες του Παρισιού, το Quartier Latin.

Η Παναγία των Παρισίων, ο μητροπολιτικός Ρωμαιοκαθολικός ναός της πόλης του Παρισιού, αποτελεί ένα από τα πλέον θαυμαστά αρχιτεκτονικά μνημεία του λεγόμενου οξυκόρυφου ή γοτθικού ρυθμού. Στις 15 Απριλίου του 2019, κατά τη διάρκεια αποκατάστασης του ναού, ξέσπασε πυρκαγιά η οποία οδήγησε σε κατάρρευση της οροφής και των κωδωνοστασίων της εκκλησίας. Σκηνές σαν αυτή της φωτογραφίας, μόλις ένα μήνα πριν το τραγικό συμβάν, σίγουρα θα αργήσουν πολύ να ξαναϋπάρξουν…

…και το κέντρο δράσης του κλασσικού μυθιστορήματος «Η Παναγία των Παρισίων«, του Βίκτωρος Ουγκώ θα αργήσει να ξαναβρεί την χαμένη λαμπρότητά του, προς μεγάλη θλίψη όχι μόνο των Παριζιάνων, αλλά και όλων όσων αγαπούν τα εξαιρετικά -σαν αυτό- δείγματα του ευρωπαϊκού πολιτισμού!

Η κατασκευή του ναού ξεκίνησε το 1163 με τον θεμέλιο λίθο να τίθεται από τον Πάπα Αλέξανδρο Γ΄ και τον Βασιλιά Λουδοβίκο Ζ΄ της Γαλλίας. Αποπερατώθηκε περί τα μέσα του 13ου αιώνα και το 1699 υπέστη ακρωτηριάσεις, με το δικαιολογητικό της επισκευής του. Τα πλέον άξια προσοχής αρχιτεκτονικά σημεία της Notre Dame είναι η υπέροχη πύλη με τον υπεράνω αυτής τεράστιο ρόδακα και τις δύο εκατέρωθεν αυτής πύλες, τα περίφημα γλυπτά, τα δύο κωδωνοστάσια ύψους 68 μ., καθώς και ο εσωτερικός διάκοσμος με τα έξοχης υαλογραφικής τέχνης (vitreaux) παράθυρα.

Αριστερά μας βρίσκεται πλέον η Quai Saint-Michel και στο βάθος η Pont Saint-Michel, μια γέφυρα που συνδέει την πλατεία Saint-Michel στην αριστερή όχθη του Σηκουάνα με το Île de la Cité (=Νησί της Πόλης), ένα από τα δύο εναπομείναντα φυσικά νησιά του ποταμού εντός της πόλη του Παρισιού (το άλλο είναι το Île Saint-Louis).

Η γέφυρα -όπως άλλωστε και η προκυμαία- ονοματοδοτήθηκαν από το κοντινό παρεκκλήσι του Saint-Michel. Η σημερινή γέφυρα, μήκους 62 μέτρων, χρονολογείται στο 1857…

…και δεσπόζει στην όμορφη αυτή περιοχή, στην καρδιά της πόλης.

Βαδίζοντας επί της αριστερής όχθης του Σηκουάνα έχουμε πάντα στα δεξιά μας το νησάκι Île de la Cité, που σε αυτό περίπου το ύψος φιλοξενεί το Palais de Justice, το Δικαστικό Μέγαρο του Παρισιού.

Βαδίζουμε στην Quai des Grandes Augustins (Προκυμαία των Μεγάλων Αυγουστίνων) έχοντας απέναντί μας την Quai des Orfèvres (των χρυσοχόων) στο νησάκι…

…και βρισκόμαστε πλέον σε απόσταση αναπνοής από την Pont Neuf (Νέα Γέφυρα), η οποία, παρά το όνομά της, αποτελεί την παλαιότερη, σε χρήση σήμερα, γέφυρα στο Παρίσι. Χτισμένη στις αρχές του 17ου αιώνα, έλαβε το όνομά της για να διακρίνεται από παλαιότερες γέφυρες, που ήταν πλαισιωμένες και στις δύο πλευρές τους με οικήματα. Μια άλλη καινοτομία ήταν τα πεζοδρόμια που διέθετε, προκειμένου να προστατεύονται οι πεζοί από τις λάσπες και τα άλογα.

Η Pont Neuf είναι επίσης η πρώτη πέτρινη γέφυρα στο Παρίσι, που διασχίζει τον Σηκουάνα και έχει καταχωρηθεί από το 1889 ως ιστορικό μνημείο από το Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας, ενώ το 1991 εγγράφηκε στον Κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco, όπως και όλες οι όχθες του Σηκουάνα. Εδώ τα αμέτρητα λουκετάκια, σιωπηλοί μάρτυρες μιας παράδοσης, που δεν έχει φτάσει στην Ελλάδα, αν και γνωρίζει μεγάλες δόξες τόσο στη Ευρώπη όσο και στην Αμερική, σύμφωνα με την οποία οι ερωτευμένοι επισκέπτες πρέπει να «κλειδώσουν» την αγάπη τους σε συγκεκριμένα, εμβληματικά σημεία των πόλεων που επισκέπτονται! Πολλές φορές το τεράστιο βάρος από τα λουκέτα δημιουργεί σοβαρά στατικά προβλήματα, όπως στην γειτονική γέφυρα Pont des Arts, η οποία λύγισε από το βάρος των λουκέτων και εκκενώθηκε για λίγη ώρα.

Το Square du Vert Galant, στο άκρο του Île de la Cité, είναι αφιερωμένο στον Ερρίκο Δ΄ και στις πολυάριθμες ερωμένες του και το 2007 απέκτησε τον τίτλο «Οικολογικός Πράσινος Χώρος». Η πλατεία έχει όντως μια εντυπωσιακή πανίδα και χλωρίδα, δεδομένου ότι βρίσκεται το κέντρο της πρωτεύουσας. Ως εκ τούτου, το Square du Vert Galant έχει γίνει ένα από τα πιο δημοφιλή μέρη για ρομαντικές βόλτες, όπου τα αγαπημένα ζευγάρια απολαμβάνουν μικρές εκδρομές με βάρκα και υπέροχη θέα στο Σηκουάνα, το Μουσείο του Λούβρου και το Hôtel de la Monnaie.

Η Pont Neuf αποτελείται ουσιαστικά από δύο ξεχωριστές γέφυρες, μία με πέντε καμάρες που συνδέει την αριστερή όχθη του Σηκουάνα με το Île de la Cité και μία άλλη με επτά καμάρες, που ενώνει το νησί με τη δεξιά όχθη του ποταμού. Το τμήμα ανάμεσα στις δύο γέφυρες κοσμείται με το άγαλμα του έφιππου Ερρίκου Δ΄, το οποίο, μετά την δολοφονία του βασιλιά το 1610, ο Μεγάλος Δούκας της Τοσκάνης προσέφερε εις μνήμην του στην χήρα του Μαρία των Μεδίκων, Κατά τη Γαλλική Επανάσταση το άγαλμα καταστράφηκε, όπως και πολλά άλλα βασιλικά αγάλματα, αλλά αντικαταστάθηκε με ακριβές αντίγραφο το 1818.

Βαδίζοντας ήδη στην Quai de Conti ρίχνουμε μια τελευταία ματιά στην Nέα Γέφυρα, την οποία κοσμούν 385 σκαλισμένες μάσκες, που συμβολίζουν τα κεφάλια των δασικών και αγροτικών θεοτήτων της ελληνορωμαϊκής μυθολογίας, όπως οι Σάτυροι.

Το σουρούπωμα μας βρίσκει έξω από το Institut de France, το οποίο στεγάζεται σε ένα από τα πιο όμορφα κτήρια της Γαλλικής πρωτεύουσας: ένα πρώην σχολείο, το Collège des Quatre-Nations, που χτίστηκε από τον Καρδινάλιο Mazarin, μεταξύ 1662 και 1688. Από το 1795 είναι έδρα πέντε ακαδημαϊκών εταιρειών: Académie Française, Académie des Inscriptions et Belles-Lettres, Académie des Sciences, Académie des Beaux-arts και Académie des Sciences Morales et Politiques. Είναι επίσης έδρα της Bibliothèque Mazarine, της παλαιότερης δημόσιας βιβλιοθήκης στη Γαλλία.

H Pont du Carrousel και το εντυπωσιακό Μουσείο του Λούβρου Η γέφυρα, που βρίσκεται ανάμεσα στις Quai des Tuileries και Quai Voltaire, οδηγεί ακριβώς στο σημείο της δεξιάς όχθης, όπου βρίσκεται η Place du Carrousel, ο χώρος μεταξύ της εμβληματικής Πυραμίδας του Λούβρου και της Arc de Triomphe (Αψίδα του Θριάμβου) du Carrousel, μπροστά από το Tuileries.

Στο βάθος ήδη διακρίνεται η εμβληματική Ρόδα, στην Place de la Concorde…

…και εμείς πλησιάζουμε πια στο Musée d’Orsay, στο οποίο εκτίθενται έργα ζωγραφικής και γλυπτικής δημιουργημένα από το 1848 έως το 1914, ενώ παράλληλα φιλοξενούνται και περιοδικές εκθέσεις.

Το κτήριο του Μουσείου σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Victor Laloux και κατασκευάσθηκε με την επίβλεψή του, καθώς και των αρχιτεκτόνων Lucien Magne και Émile Bénard. Άρχισε να κατασκευάζεται το 1898 και χρησιμοποιήθηκε, από το 1900 έως το 1939, ως κτήριο του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού της σιδηροδρομικής εταιρείας Παρισιού – Ορλεάνης (Chemin de fer de Paris à Orléans).

Το μήκος, ωστόσο, που είχαν οι πλατφόρμες του κατέστησαν τον σταθμό ακατάλληλο για τα μεγάλου μήκους τρένα της εποχής. Έτσι, άρχισε να χρησιμοποιείται μόνο από τους συρμούς του προαστιακού, ενώ ένα τμήμα του, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, χρησιμοποιήθηκε ως ταχυδρομικό γραφείο, αλλά και ως σταθμός μεταφοράς κρατουμένων στη Γερμανία. Ο σταθμός χρησιμοποιήθηκε, επίσης, για τη μεταφορά των επαναπατριζόμενων Γάλλων από τα Στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Στο Μουσείο υπάρχουν τρία επίπεδα. Στο ισόγειο οι αίθουσες εκθέσεων είναι κατανεμημένες αμφίπλευρα της κεντρικής αίθουσας, στην οποία εκτίθενται κυρίως έργα γλυπτικής, ενώ οι πλαϊνές αίθουσες περιλαμβάνουν κυρίως εκθέματα πινάκων ζωγραφικής. Στο μεσαίο επίπεδο υπάρχουν εξώστες, οι οποίοι δίνουν πρόσβαση στις αίθουσες εκθεμάτων, καθώς και στον τρίτο (τελευταίο) όροφο, ο οποίος εκτείνεται κατά μήκος της όχθης του Σηκουάνα με την ομώνυμη αποβάθρα (Quai d’ Orsay). Από τον τρίτο όροφο υπάρχει η δυνατότητα εξόδου στον εξώστη, απ’ όπου ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει το ποτάμι, το Μουσείο του Λούβρου διαγωνίως απέναντι και, στο βάθος, την Βασιλική της Ιεράς Καρδίας (Basilique de Sacre-Coeur), τον ναό που βρίσκεται κτισμένος στην κορυφή του λόφου της Μονμάρτρης.

Το Palais de la Légion d’Ηonneur είναι ένα ιστορικό κτήριο στην Αριστερή όχθη του Σηκουάνα, το οποίο στεγάζει το Μουσείο της Λεγεώνας της Τιμής («Musée de la Légion d’Ηonneur») και είναι η έδρα της Légion d’Ηonneur. Το κτήριο που είναι επίσης γνωστό ως Hôtel de Salm, βρίσκεται δίπλα στον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό Orsay, δηλαδή το σημερινό Musée d’Orsay. Το αρχικό Hôtel de Salm κατασκευάστηκε μεταξύ 1782 και 1787 από τον αρχιτέκτονα Pierre Rousseau (1751-1810) για τον Γερμανό πρίγκιπα Frederick III.

Ένα από τα λεωφορεία που φιλοξενούν εστιατόρια και προσφέρουν μοναδικές «bustronomic-ές» εμπειρίες στους πελάτες τους, κατά τη διάρκεια των οποίων τα υψηλών απαιτήσεων γαλλικά menu συνοδεύονται με την θέα των εντυπωσιακότερων αξιοθεάτων της πόλης, σερβιρισμένα και αυτά κυριολεκτικά στο πιάτο!

Το Palais Bourbon χρησιμεύει ως τόπος συνάντησης της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης, του κατώτερου νομοθετικού τμήματος της Γαλλικής Κυβέρνησης. Το παλάτι, που βρίσκεται στην αριστερή όχθη του Σηκουάνα, ακριβώς απέναντι από την πλατεία Place de la Concorde, χτίστηκε αρχικά, το 1722, για την δούκισσα Louise Françoise de Bourbon -νόμιμη κόρη του Louis XIV- και τον Μαρκήσιο de Montespan.

Η Pont de la Concorde είναι μία αψιδωτή γέφυρα, που συνδέει την Quai des Tuileries στην πλατεία Place de la Concorde -στην δεξιά όχθη- με την Quai d’Orsay, στην αριστερή όχθη του Σηκουάνα. Στο παρελθόν ονομαζόταν επίσης «Pont Louis XVI» και «Pont de la Révolution». Με έκταση 19 περίπου στρεμμάτων η Place de la Concorde αποτελεί την μεγαλύτερη πλατεία της γαλλικής πρωτεύουσας. Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης ήταν ο τόπος πολλών δημοσίων εκτελέσεων και ονομαζόταν Πλατεία της Επανάστασης (Place de la Révolution). Στις οκτώ άκρες της έχουν τοποθετηθεί ισάριθμα αγάλματα, που συμβολίζουν γαλλικές πόλεις, ενώ στο κέντρο υψώνεται ο περίφημος οβελίσκος του Λούξορ (διακρίνεται στην φωτο φωτισμένος πράσινος), πλαισιωμένος από δύο συντριβάνια.

Οι εντυπωσιακοί γυάλινοι θόλοι του Grand Palais αντικατοπτρίζονται στα νερά του Σηκουάνα, ενώ τα Βateaux Mouches δεν σταματούν να πηγαινοέρχονται στον ποταμό, μεταφέροντας εκστασιασμένους τουρίστες, που δεν πτοούνται από τίποτα, προκειμένου να απολαύσουν το αντικείμενο του πόθου τους, το μαγευτικό Παρίσι! Το Grand Palais des Champs-Élysées, είναι ένα μεγάλο ιστορικό κέντρο, εκθεσιακός χώρος και Μουσείο, που βρίσκεται στα περίφημα Ηλύσια Πεδία, στο 8ο διαμέρισμα του Παρισιού. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1897, μετά την κατεδάφιση του προϋπάρχοντος Palais de l’Industrie, στο πλαίσιο των εργασιών προετοιμασίας για την Παγκόσμια Έκθεση του 1900, η οποία περιελάμβανε επίσης τη δημιουργία των παρακείμενων Petit Palais και Pont Alexandre III. Το κτήριο, πέραν των γυάλινων θόλων του, ενσωματώνει πολλές ακόμα καινοτόμες τεχνικές της εποχής κατασκευής του, όπως η δομή του από σίδηρο και ελαφρύ χάλυβα και η χρήση οπλισμένου σκυροδέματος.

H εντυπωσιακή Pont Alexander III, που συνδέει την συνοικία Champs-Élysées με την περιοχή Invalides και τον Πύργο του Άιφελ, θεωρείται απολύτως δικαιολογημένα ως η πιο περίτεχνη και «υπερβολική» ως προς την διακόσμησή της γέφυρα στην πόλη και βεβαίως δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι έχει χαρακτηρισθεί ως γαλλικό ιστορικό μνημείο από το 1975. Η γέφυρα είναι σε στυλ Beaux-Arts, με κύρια χαρακτηριστικά της τους πληθωρικούς λαμπτήρες Art Nouveau, τα Χερουβείμ, τις Νύμφες και τα φτερωτά άλογα σε κάθε της άκρο. Χτίστηκε μεταξύ 1896 και 1900 και ονοματοδοτήθηκε από τον Τσάρο Αλέξανδρο Γ ‘, ο οποίος ολοκλήρωσε την Γαλλο-Ρωσική συμμαχία το 1892. Ο γιος του Νικόλαος Β΄ έθεσε τον θεμέλιο λίθο της τον Οκτώβριο του 1896. Το ύφος της γέφυρας αντικατοπτρίζει εκείνο του Grand Palais, στο οποίο άλλωστε και οδηγεί.

L’église américaine de Paris δηλαδή η Αμερικανική Εκκλησία του Παρισιού, η πρώτη που ιδρύθηκε εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι ρίζες της φθάνουν στο 1814, ενώ το σημερινό εκκλησιαστικό κτήριο, που βρίσκεται στο 65 Quai d’Orsay στο 7ο διαμέρισμα, χρονολογείται από το 1931.

O Πύργος του Άιφελ ξεπροβάλλει πίσω από τα εντυπωσιακά κτήρια της περιοχής, η οποία φιλοξενεί πολλές Πρεσβείες και Πολιτιστικά Ιδρύματα άλλων χωρών.

O Πύργος του Άιφελ (Tour Eiffel) βρίσκεται πλέον σε απόσταση αναπνοής και η ολόφωτη φιγούρα του αντικατοπτρίζεται στις τζαμαρίες του Musée du Quai Branly – Jacques Chirac, ενός Μουσείου συνώνυμου της αυτόχθονης τέχνης και του πολιτισμού της Αφρικής, της Ασίας, της Ωκεανίας και της Αμερικής. Η συλλογή του περιλαμβάνει πάνω από ένα εκατομμύριο αντικείμενα (εθνογραφικά εκθέματα, φωτογραφίες, έγγραφα κλπ.), εκ των οποίων 3.500 εμφανίζονται σε μόνιμες ή περιοδικές εκθέσεις, ενώ μία επιλογή αντικειμένων από το Μουσείο εκτίθεται επίσης στο Pavillon des Sessions του Μουσείου του Λούβρου. Το Musée du Quai Branly άνοιξε το 2006 και είναι το νεότερο από τα μεγαλύτερα Μουσεία στο Παρίσι, με περισσότερους από ένα εκατομμύριο επισκέπτες ετησίως.

Ο Πύργος του Άιφελ, το σήμα κατατεθέν της πόλης του Παρισιού και όνειρο κάθε ταξιδιώτη του πλανήτη! Κατασκευάστηκε το 1889 από τον μηχανικό Gustave Eiffel και σήμερα αποτελεί ένα από τα γνωστότερα και εμβληματικότερα τοπόσημα στον κόσμο. Με ύψος 324 μέτρα (300 χωρίς την κεραία), υπήρξε το πιο υψηλό κτήριο στον κόσμο μέχρι το 1931, οπότε και εκτοπίστηκε από το Empire State Building της Νέας Υόρκης (ύψος 443μ.).

Ο Πύργος έχει βάρος 10.000 τόνους και η κατασκευή του είναι τόσο σταθερή, ώστε ακόμα και με σφοδρό άνεμο παρεκκλίνει μόλις έως 7,5 εκατοστά. Έχει τρία επισκέψιμα επίπεδα, καθένα προσβάσιμο με σκάλες ή με ανελκυστήρα. Για την άνοδο μέχρι το πρώτο επίπεδο χρειάζονται 302 βήματα, το ίδιο και για το δεύτερο, ενώ το τρίτο επίπεδο είναι προσβάσιμο μόνο με ανελκυστήρα. Τόσο το πρώτο όσο και το δεύτερο επίπεδο διαθέτουν εστιατόριο.

Ο Πύργος του Άιφελ και σε πρώτο πλάνο το γλυπτό που παρουσιάζει τον Έλληνα Πολεμιστή και κοσμεί έναν από τους τέσσερις πυλώνες, στα αντίστοιχα άκρα της Pont d’Iéna, η οποία συνδέει την περιοχή του Πύργου, στην αριστερή όχθη με την περιοχή του Τροκαντερό στην δεξιά.

Το 1853, στα δύο άκρα της γέφυρας, τοποθετήθηκαν συνολικά τέσσερα γλυπτά, σε καθέναν από τους τέσσερις πυλώνες της: ένας Γάλλος πολεμιστής (από τον Antoine-Augustin Préault) και ένας Ρωμαίος πολεμιστής (του Louis-Joseph Daumas) στην δεξιά όχθη, καθώς και ένας Άραβας πολεμιστής (του Jean-Jacques Feuchère) με έναν Έλληνα πολεμιστή (του François Devault), στην αριστερή όχθη.

Μοναδική η θέα του Σηκουάνα και του Πύργου του Άιφελ από την χαλύβδινη Γέφυρα Bir-Hakeim…

…η οποία είναι μια από τις ομορφότερες και πλέον δημοφιλείς γέφυρες του Παρισιού, χάρη ακριβώς στην υπέροχη θέα της! Κατασκευάστηκε μεταξύ 1903 και 1905 για να αντικαταστήσει μια παλαιότερη πεζογέφυρα, που είχε κατασκευαστεί το 1878 για την Παγκόσμια Έκθεση. Με μήκος 237 μέτρα και πλάτος 24,7 η γέφυρα κοσμείται με μνημειώδη γλυπτά και αγάλματα από σίδηρο. Στο μεσαίο τμήμα της γέφυρας, βρίσκεται το άγαλμα, που είναι γνωστό ως «La France Renaissante», το οποίο διακρίνεται και στην φωτογραφία. Δίπλα στην γέφυρα ο σταθμός Passy του γαλλικού metro, όπου και ολοκληρώνεται μια περιπατητική διαδρομή που ξεπερνά τα 5χλμ., αφήνοντας μας όμως πολλαπλάσια πλούσιους σε αλησμόνητες ταξιδιωτικές εμπειρίες!
Copyright © Katerina Marinaki. All Rights Reserverd.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος web site με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια της κατόχου του Κατερίνας Μαρινάκη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
Σχολιάστε