Συγκλονιστικές και άκρως συγκινητικές ήταν οι εμπειρίες που βιώσαμε όταν, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής μας στην Μασσαλία επισκεφθήκαμε το χωριουδάκι Salin de Giraud, την «Μικρή Κάλυμνο» της Γαλλίας, γνωστό για τις Αλυκές του -εξ ου και το όνομά του άλλωστε-, στις οποίες εργάζονται πολλοί Έλληνες. Το Salin de Giraud βρίσκεται στην καρδιά του πανέμορφου Εθνικού Πάρκου της Camargue, Μνημείου Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO και εκεί είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε εξαιρετικούς Έλληνες και μάλιστα νησιώτες, καταγόμενους κυρίως από την Κάλυμνο, αλλά και την Σύμη, η υποδοχή και η φιλοξενία των οποίων πραγματικά αιχμαλώτισε την καρδιά μας μια για πάντα! Ευλόγως, το Salin de Giraud αδελφοποιήθηκε το 2005 με την Κάλυμνο. Η εντυπωσιακή εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου -πρώην ερείπιο αποθήκης πυρομαχικών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου-, αποτελεί σημαντικό κομμάτι της ζωής του χωριού και όχι μόνον για τους Ορθοδόξους, κατασκευάστηκε δε αποκλειστικά με προσωπική εργασία των εδώ Καλυμνίων, με πρωτεργάτες την οικογένεια Herrera-Ζουμή και τον Σύλλογο «Κάλυμνος Διασπορά», Πρόεδρος του οποίου είναι ο Γιώργος Herrera και Αντιπρόεδρός του ο Γιώργος Δημητράκης.
Η ορθόδοξη εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στο Salín de Giraud. Δεν θα μπορούσαμε να βρούμε πιο όμορφο φόντο για την αναμνηστική φωτογραφία μας! Από αριστερά: Μαρίνα Δημητράκη-Τριανταφύλλου (Πρόεδρος Association «Les Nissiotes», Ένωση «Οι Νησιώτες»), Γιάννης Herrera, Ελένη Herrera-Ζουμή, Πέτρος Herrera, Odile Π. Herrera-Μανιά (από την Σύμη), Βασίλης Τσούνης και Γιώργος Herrera, Πρόεδρος του Συλλόγου «Κάλυμνος Διασπορά». Πίσω ο Γιώργος Δημητράκης, Αντιπρόεδρος των Συλλόγων «Οι Νησιώτες» και «Κάλυμνος Διασπορά» και η Μαρία-Χριστίνα Γιάν. Herrera.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή! Λίγα μόλις μέτρα μετά το «ξεμπαρκάρισμα» μας από την παντόφλα, που μας μετέφερε στην απέναντι όχθη του Ροδανού, στο πορθμείο Bac Barcarin (φωτο) και σε μια απόσταση μικρότερη των 500 μέτρων…
…βρεθήκαμε να διαβάζουμε με συγκίνηση την πινακίδα αυτή, η οποία μας ενημερώνει ότι τούτο το Γαλλικό χωριό, το Salin de Giraud, αδελφοποιήθηκε το 2005 με την Κάλυμνο και αυτό δεν ήταν καθόλου τυχαίο, εφόσον εδώ ζουν πάμπολλες οικογένειες με καταγωγή κυρίως από την Κάλυμνο, αλλά και από κάποια ακόμα νησιά της Δωδεκανήσου.
To Salin de Giraud ιδρύθηκε το 1856, όταν δημιουργήθηκε στην περιοχή επιχείρηση για την παραγωγή αλατιού και ανακηρύχθηκε αυτόνομη κοινότητα το 2008. Τα χτισμένα με κόκκινα τούβλα σπίτια των εργατών αποτελούν μαρτυρία για τη ζωή όσων εργάζονταν στη βιομηχανία αλατιού έως και τα μέσα του 20ού αιώνα, ενώ τα αλμυρά εδάφη στην ευρύτερη περιοχή διαδραματίζουν έναν σημαντικό οικολογικό ρόλο και φιλοξενούν πολλά είδη φυτών και άγριας πανίδας. Στα σημαντικότερα αξιοθέατα του Salin de Giraud συγκαταλέγονται μεταξύ άλλων το εργοστάσιο παραγωγής αλατιού -εύκολα προσβάσιμο από τον σιδηρόδρομο-μινιατούρα, που διέρχεται από τους αμμόλοφους-, το πορθμείο Bac de Barcarin στον Ροδανό, βεβαίως το Εθνικό Πάρκο της Camargue σε απόσταση αναπνοής, αλλά και τα manades, ένας όρος που χρησιμοποιείται κυρίως στην περιοχή για ημι-άγριες ομάδες βοοειδών ή αλόγων της Camargue υπό την επίβλεψη ενός φύλακα ή κτηνοτρόφου. Πολλές είναι και οι δραστηριότητες που προσφέρονται στην περιοχή, όπως οι διαδρομές μέσα από τα έλη, η ιππασία και το κολύμπι στις παραλίες Piémanson και Beauduc, το ψάρεμα και η παρατήρηση πουλιών. Το ηλιοβασίλεμα με φόντο τα έλη είναι μια πραγματικά αξέχαστη εμπειρία!
Η εντυπωσιακή αυτή εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, αποτελεί σημαντικό κομμάτι της ζωής του χωριού και αν θέλετε να έχετε μία τάξη μεγέθους της κοπιώδους εργασίας που καταβλήθηκε για την δημιουργία του, σημειώστε ότι ο ναός είχε αρχικά…
…αυτήν την μορφή, αφού δεν ήταν παρά ένα ερείπιο αποθήκης πυρομαχικών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, που εξυπηρετούσε το γειτονικό εργοστάσιο πολεμικού υλικού. Η ελληνική ψυχή μεγαλούργησε για μία ακόμα φορά!
Το εσωτερικό του ναού αψεγάδιαστα νοικοκυρεμένο και πεντακάθαρο…
…όπως και η κουζίνα….
..το βασίλειο της γλυκύτατης κυρίας Ελένης, η οποία μας υποδέχθηκε έχοντας ετοιμάσει ρεβυθοκεφτέδες καλύμνικους, κεφτεδάκια, ταραμοσαλάτα και ένα σωρό άλλα μεζεδάκια, απλώς για να «τσιμπήσουμε»! Φυσικά, η ίδια αποτελεί την ψυχή και του ναού, στον οποίο -πάντοτε μαζί με τα παιδιά της- ψέλνει, οργανώνει γιορτές και εκδηλώσεις, φροντίζει για την παραμικρή λεπτομέρεια, ενώ μόλις φθάσει το καλοκαιράκι αναχωρεί γεμάτη λαχτάρα για την αγαπημένη της Κάλυμνο! Εκεί όπου όλοι την αγαπούν και την γνωρίζουν ως «η Ελένη η Γαλλίδα», όπως μας είπε κι εμάς να την αναζητήσουμε το καλοκαίρι στο νησί. Η ζωντάνια αυτής της γυναίκας, παρά τις δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει στην ζωή της, πραγματικά μας εντυπωσίασε! Στα χνάρια της βαδίζουν και οι 5 γιοι της, ο Γιάννης, ο Πέτρος και ο Γιώργος, που ήταν στην παρέα μας, αλλά και ο Μανώλης και ο Νικόλας, τους οποίους δυστυχώς δεν γνωρίσαμε.
Ο χώρος, στον περίβολο του ναού, που φιλοξενεί τις πολλές και πολυπληθείς καλοκαιρινές εκδηλώσεις της Eλληνορθόδοξης Kοινότητας του Salin de Giraud.
Τα παιχνιδίσματα του φωτός και των νεφών με το καμπαναριό της εκκλησίας.
Αφού λοιπόν «τσιμπήσαμε» τα καλούδια της χρυσοχέρας κυρίας Ελένης και είπαμε πολλά και ενδιαφέροντα, καταλήξαμε στο ελληνικό εστιατόριο «Bar des Sports», της επίσης καλύμνικης οικογένειας του Στέφανου Μαΐλλη…
…το οποίο βρίσκεται δίπλα στο Στάδιο του χωριού, που φέρει το όνομα του επίσης Καλύμνιου ευεργέτη Michel Cavouklis.
Η παρέα μας στο εστιατόριο-στέκι του χωριού, το «Bar des Sports». Η Σαμπρίνα, σύζυγος του ιδιοκτήτη, του Στέφανου, ανεμίζει υπερήφανα τις ελληνικές σημαίες, που βρίσκονται πάντοτε σε περίοπτη θέση στο εστιατόριο.
Εδώ, απολαύσαμε τοπικές παραδοσιακές συνταγές, όπως η picanha (πικάνια) από κρέας ταύρου, οι οποίοι αφθονούν στην περιοχή, συνοδευμένο με sause ροκφόρ, πατατούλες τηγανητές και αυθεντικό πεντανόστιμο ratatouille! Να σημειώσουμε ότι η πικάνια ανήκει στους μύες ενός βοοειδούς, που δεν κινούνται ιδιαίτερα (στο πίσω μέρος της ράχης του ζώου), γι’ αυτό και είναι εξαιρετικά τρυφερή.
Εγώ επέλεξα μία από τις πλέον χαρακτηριστικές τοπικές παραδοσιακές συνταγές, την Gardiane (ο καβαλλάρης) de Taureau, με κρέας ντόπιου ταύρου της Camargue, το οποίο μαγειρεύεται με κόκκινο τοπικό κρασί και συνοδεύεται με ρύζι, που επίσης παράγεται σε αφθονία στην περιοχή.
H ώρα της απόλαυσης των εξαιρετικών σε νοστιμιά πιάτων. Παρά το τεράστιο μέγεθος της μερίδας και τα προηγηθέντα μεζεδάκια της κυρίας Ελένης, δεν αφήσαμε ούτε μπουκίτσα!
Τρεις γενιές Μαΐλλη σε μία φωτογραφία. Από αριστερά η κυρία Σοφία, η αδελφή της κυρία Νίκη και ο γιος της δεύτερης -και ιδιοκτήτης του εστιατορίου-, ο Στέφανος, κρατώντας με υπερηφάνεια στην αγκαλιά του τον εγγονό του Στέλιο.
Μαλακά κουλουράκια -σαν τσουρεκάκια- με ανθόνερο και ζάχαρη δια χειρός της κυρίας Σοφίας. Ονειρεμένα!
Η πλατεία στην είσοδο του Salin de Giraud…
…και το Hρώον, αφιερωμένο στα «Τέκνα του Salin de Giraud που πέθαναν για την πατρίδα, 1914 – 1918″, δηλαδή κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Μία ακόμα πλατεΐτσα του χωριού, κοντά στο ελληνικό εστιατόριο «Bar des Sports».
Λόφοι αλατιού στις αλυκές του Salin de Giraud.
Η Camargue είναι μια περιοχή της Προβηγκίας, νότια της Arles, μεταξύ της Μεσογείου και των δύο βραχιόνων του Δέλτα του Ροδανού, του ανατολικού Grand Rhône και του δυτικού Petit Rhône. Εκτός από το Δέλτα του Ροδανού περιλαμβάνει και πολλές αλυκές, δικαίως δε χαρακτηρίζεται ως το Far West της Ευρώπης, καθώς εδώ απαντώνται Γάλλοι «καουμπόηδες», γνωστοί με την ονομασία «les Gardianes» (οι καβαλάρηδες). Πρόκειται για μία τεράστια πεδιάδα, που περιλαμβάνει μεγάλες λιμνοθάλασσες ή λίμνες, αποκομμένες από τη θάλασσα από αμμόλοφους, που περιβάλλονται από βάλτους καλυμμένους με καλάμια. Όλα αυτά με τη σειρά τους περιβάλλονται από μια μεγάλη καλλιεργούμενη περιοχή. Εδώ ζουν οι άγριοι ταύροι της Camargue, με όρθια κέρατα, καθώς και ισπανικοί ταύροι, με τα κέρατά τους στραμμένα προς τα εμπρός, που χρησιμοποιούνται για ταυρομαχίες. Το Πάρκο συμπεριελήφθη στον Κατάλογο Υγροτόπων Διεθνούς Σημασίας «Ramsar» την 1η Δεκεμβρίου 1986.
Άγριοι ταύροι της Camargue, βόσκουν ελεύθερα στο εντυπωσιακό φυσικό περιβάλλον του ομώνυμου Εθνικού Πάρκου.
Αρένα ταυρομαχίας, στην Νότια Γαλλία και στην περιοχή της Camarque, η οποία λόγω στενής γειτνίασης με την Ισπανία έχει υιοθετήσει και την συνήθεια αυτή. Συγκεκριμένα πρόκειται για το Course de la Cocarde, που παίρνει το όνομά του από ένα είδος ταύρων της Camarque, που ονομάζονται cocardier και έχουν κέρατα πολύ υψωμένα, που θυμίζουν μισοφέγγαρα ή λύρα.
Κάπου στην Camarque!
Τα πανέμορφα ολόλευκα άλογα της Camargue γεννιούνται με γκρι-ανθρακί γούνα, η οποία στη συνέχεια γίνεται πιτσιλωτή και με τα χρόνια καταλήγει κατάλευκη. Φυλάσσονται από τους gardianes, τους Γάλλους «καουμπόηδες».
Κύκνοι στις ατέλειωτες υδάτινες επιφάνειες της Camargue…
…και λίγο παραπέρα πανέμορφα ροζ φλαμίνγκο ή φοινικόπτερα αν προτιμάτε.
Το Πάρκο της Camargue συμπεριλαμβάνεται στη λίστα με τα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Χαρακτηριστικό τοπίο στην Camargue, η οποία με έκταση άνω των 930 τετραγωνικών χιλιομέτρων αποτελεί το μεγαλύτερο ποτάμιο δέλτα της Δυτικής Ευρώπης.
Μαγευτικό ηλιοβασίλεμα στην Camargue.
Καλοί μας φίλοι σας ευχαριστούμε ολόψυχα για τις συγκινητικές στιγμές που ζήσαμε κοντά σας και ευχόμαστε όλοι μας (ιδιώτες, Φορείς και εκπρόσωποι της Α’θμιας, Β’θμιας ή Κεντρικής Διοίκησης), να κάνει ο καθένας αυτό που αντιστοιχεί στις δυνατότητές του, προκειμένου όλοι μαζί να στηρίξουμε τους ανθρώπους αυτούς, οι οποίοι το μόνο που ζητούν από την πατρίδα τους είναι να μην τους ξεχνά!Για την μοναδική ξενάγηση στο Εθνικό Πάρκο της Camargue -ένα όνειρο που τόσο αναπάντεχα έγινε πραγματικότητα-, ευχαριστούμε θερμά τον παιδιόθεν άριστο γνώστη της περιοχής Γιώργο Herrera (Ζουμή), Πρόεδρο του Συλλόγου «Κάλυμνος Διασπορά», τον οποίο -στο πρόσωπο των μελών του φυσικά- ευχαριστούμε για μία ακόμα φορά για την ολόθερμη φιλοξενία στο Salin de Giraud. Βεβαίως, ευχαριστούμε από καρδιάς και την Ένωση «Οι Νησιώτες» και προσωπικά τον Γιώργο Δημητράκη και την σύζυγό του Μαρίνα, Αντιπρόεδρο και Πρόεδρο αντίστοιχα της Ένωσης, οι οποίοι μη φειδόμενοι χρόνου και κόπου μας βοήθησαν να μάθουμε πράγματα για την Μασσαλία και την ευρύτερη περιοχή της, για τα οποία σε κάθε άλλη περίπτωση θα χρειάζονταν εβδομάδες! Αισθανθήκαμε κατά τη διάρκεια της 4ήμερης παραμονής μας σε αυτήν την μεσογειακού χαρακτήρα πόλη, ότι πραγματικά βρισκόμαστε κάπου στην Ελλάδα! Τα περισσότερα μέλη της Association «Les Nissiotes» (Ένωση «Οι Νησιώτες»), κατάγονται από την νησιωτική Ελλάδα -κυρίως από τα Δωδεκάνησα- και οι πολυποίκιλες δράσεις τους στοχεύουν στην σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των μελών τους, αλλά και με την πατρίδα, καθώς και στην προώθηση και προβολή του ελληνικού πολιτισμού. Απώτερος σκοπός τους η τοποθέτηση της Ελλάδας στο προσκήνιο και στην θέση που της αξίζει! Τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και κάθε δυνατή υποστήριξη!
Copyright © Katerina Marinaki. All Rights Reserverd.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος web site με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια της κατόχου του Κατερίνας Μαρινάκη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
LIVE to TRAVEL and TASTE 
Σχολιάστε