Μια φορά κι έναν καιρό, μετά την ήττα της Γαλλίας κατά τη διάρκεια του Γαλλοπρωσικού πολέμου του 1870-71, η Αλσατία προσαρτήθηκε από τη Γερμανία. Κατόπιν τούτου κάποιοι κάτοικοί της εγκατέλειψαν την περιοχή, ενώ κάποιοι άλλοι παρέμειναν. Οι Γερμανοί, ως σημαντικοί κατασκευαστές οικοδομών, μεταμόρφωσαν το Στρασβούργο και παράλληλα εισήγαγαν τη συνήθεια να συναντιούνται μεταξύ τους σε ευρύχωρες και ψηλοτάβανες μπυραρίες με φωτεινούς χώρους για να πιουν μπύρα. Από την πλευρά τους, οι Αλσατοί που παρέμειναν, επέλεγαν να συναντηθούν σε εντελώς διαφορετικούς χώρους, σε ένα ζεστό, σκοτεινό και χαμηλοτάβανο μικρό δωμάτιο, με επενδεδυμένους με ξύλο τοίχους, προκειμένου να πιουν το αγαπημένο τους αλσατικό λευκό κρασί. Αυτή ακριβώς η χρονική στιγμή αποτελεί την χρυσή εποχή των «Winstubs»!
Στην καρδιά της παλιάς πόλης, το «Chez Yvonne – S’Burjerstuewel» απέχει μόλις 4 λεπτά με τα πόδια από τον καθεδρικό ναό του Στρασβούργου, το καμπαναριό του οποίου διακρίνεται και στην φωτογραφία.
Όποια κι αν είναι η ημέρα ή η ώρα της εβδομάδας, το παραδοσιακό αυτό Winstub θα σας καλωσορίσει με την ίδια πάντα απίστευτα φιλική και ζεστή ατμόσφαιρά του…
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το 1873, στην ιστορική καρδιά της πόλης και σε απόσταση αναπνοής από τον καθεδρικό ναό, ο Eugène Jacquemet δημιούργησε το «S’Burjerstuewel», στο οποίο σύχναζαν όλα τα μέλη της υψηλής κοινωνίας του Στρασβούργου. O Eugène Jacquemet διατήρησε την ιδιοκτησία του Winstub για σχεδόν 40 χρόνια. Ακολούθησαν και άλλοι ιδιοκτήτες μέχρι το 1956, ημερομηνία κατά την οποία ο Yvonne Haller αγόρασε τον χώρο, o οποίος, για τους φανατικούς τακτικούς πελάτες του, είναι πλέον ευρέως γνωστός ως «Chez Yvonne» εξακολουθώντας ως σήμερα να διατηρεί ανέπαφη την αυθεντική ατμόσφαιρα των Winstubs. Πάγια, επίσης, επιδίωξη του εστιατορίου είναι η ανακάλυψη παραγωγών που αγαπούν τα τοπικά προϊόντα, προκειμένου στους πελάτες να προσφέρονται αποκλειστικά και μόνο οι αυθεντικές αλσατικές γεύσεις. Δεδομένων όλων αυτών καθόλου τυχαίο δεν μπορεί να θεωρηθεί το γεγονός ότι το «Chez Yvonne – S’Burjerstuewel» είναι ένα από τα εστιατόρια του Στρασβούργου, που συμπεριλαμβάνονται στην λίστα προτάσεων του Michelin Guide και μάλιστα με βαθμολογία 4,5/5!
…και βέβαια δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς όταν η ζεστασιά του ξύλου κυριαρχεί στο χώρο, συνεπικουρούμενη από γοητευτικά «χειμωνιάτικης» αύρας χρώματα, στις αποχρώσεις του μπορντοκόκκινου.
Όμορφες ταπισερί και πορσελάνινα αντικείμενα κοσμούν τους τοίχους…
…ενώ σήμα κατατεθέν του χώρου αποτελούν τα πανταχού παρόντα καρώ κουρτινάκια!
Στο «Chez Yvonne» δίνεται η ευκαιρία σε όλους να ανακαλύψουν με τον πιο «νόστιμο» τρόπο όλη την αυθεντικότητα της Αλσατίας.
Η γοητευτική ατμόσφαιρα, η αυθεντικά παραδοσιακή μαγειρική με πινελιές δημιουργικότητας και το εξαιρετικό service, είναι τα στοιχεία που καθορίζουν την ταυτότητα του «Chez Yvonne».
Ένα υπέροχο μέρος, όπου και η τελευταία λεπτομέρεια φέρει την σφραγίδα της υπέρτατης φροντίδας, όπως ακριβώς θα ταίριαζε σε μία οικογενειακή επιχείρηση. Ακόμα και το εξώφυλλο του καταλόγου, υπενθυμίζει στους πελάτες την παραδοσιακή αλσατική τέχνη της «μαρκετερί».
To amuse-bouche που φθάνει στο τραπέζι μας δεν θα μπορούσε παρά να είναι μία παραδοσιακή αλσατική συνταγή, όπως το βασισμένο σε «συνταγή της γιαγιάς» presskopf, η τερίνα με την χοιροκεφαλή ή με άλλα λόγια ένα είδος πηκτής.
Τα ορεκτικά του δείπνου μας περιελάμβαναν σπιτικό foie gras από συκώτι χήνας…
…αλλά και αλμυρή crème brûlée με βάση foie gras και μήλο, σερβιρισμένη με σύκο και καρυδόψωμο και γεύση απίστευτα ισορροπημένη και εθιστική!
Σπιτικά καπνισμένος σολωμός με φρυγανισμένο ψωμί.
Στα κύρια απολαύσαμε καταρχάς το αυθεντικό coq au vin, δηλαδή κόκκορα κρασάτο με σάλτσα από κρασί resling, μια ποικιλία που αφθονεί στους αμπελώνες της Αλσατίας…
…συνοδευμένο με spätzle, ένα παραδοσιακό γερμανικό ζυμαρικό, που αρχικά βράζεται σε νερό ή ζωμό και στη συνέχεια τηγανίζεται σε βούτυρο.
Ακολούθησε το εντυπωσιακό σε όψη και γεύση jambonneau συνοδευμένο με salade de pommes de terre, ελληνιστί πατατοσαλάτα.
Το jambonneau είναι ένας γαλλικός μαγειρικός όρος, που αναφέρεται στο χοιρινό κότσι και «κλέβει» το όνομά του από το σχήμα του χοιρινού ζαμπόν. Μπορεί να καταναλωθεί φρέσκο, αλατισμένο ή καπνιστό. Παραδοσιακά σερβίρεται με ξυνολάχανο ή πατατοσαλάτα.
Υψηλού επιπέδου και όλα τα επιδόρπια που δοκιμάσαμε, παραδοσιακά και χειροποίητα. Αρχικά το kouglof glacé περιχυμένο με marc de gewurztraminer. To marc de gewurztraminer είναι ένα αλσατικό κρυστάλλινα διάφανο απόσταγμα, που παρασκευάζεται από στέμφυλα της εξαιρετικά αρωματικής ποικιλίας σταφυλιού gewurztraminer, ενώ το kouglof είναι ένα κέικ, συχνά με σταφίδες, εξαιρετικά δημοφιλές σε όλη την Κεντρική Ευρώπη, που απαντάται με πολλές παραλλαγές ως προς την συνταγή, το μέγεθος και την ονομασία του.
Φυσικά, μετά την αλμυρή εκδοχή της, δεν θα μπορούσαμε να μην δοκιμάσουμε και την αυθεντική γλυκιά crème brûlée…
…αλλά και την apple tart, την παραδοσιακή αλσατική μηλόπιτα.
Copyright © Katerina Marinaki. All Rights Reserverd.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος web site με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια της κατόχου του Κατερίνας Μαρινάκη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
LIVE to TRAVEL and TASTE 
Σχολιάστε