Tα χαρακτηριστικά barcos rabelos κυριαρχούν στα φωτογραφικά ενσταντανέ του Porto.

Η πλατεία Infante D. Henrique.

Η Igreja dos Clérigos, δηλαδή η Εκκλησία των Κληρικών, είναι ένας μπαρόκ ναός στην καρδιά του Πόρτο, από το υψηλό καμπαναριό του οποίου, τον Torre dos Clérigos -διακρίνεται στο βάθος, να τρυπά κυριολεκτικά τον ουρανό-, μπορεί να θαυμάσει κανείς πανοραμικά την πόλη, της οποίας και αποτελεί από τα πιο χαρακτηριστικά σύμβολα. Η εκκλησία χτίστηκε για την Αδελφότητα των Κληρικών από τον Ιταλό αρχιτέκτονα και ζωγράφο Nicolau Nasoni, με την κατασκευή της να ξεκινά το 1732 και να ολοκληρώνεται το 1750,

Οι ναοί Igreja do Carmo και Igreja dos Carmelitas, στη γωνία των Praça de Carlos Alberto και Rua do Carmo, αποτελούν σύμπλεγμα δύο εκκλησιών που χωρίζονται από μια πολύ στενή (πλάτους μόλις 1 μ.) κατοικία, η οποία κατοικήθηκε μέχρι τη δεκαετία του 1980. Το σπίτι χτίστηκε έτσι ώστε οι δύο εκκλησίες να μην μοιράζονται έναν κοινό τοίχο και να εμποδίζουν τις σχέσεις μεταξύ των γυναικών μοναχών της Igreja dos Carmelitas και των ανδρών μοναχών της Igreja do Carmo!

Σε απόσταση αναπνοής από τους ναούς το βιβλιοπωλείο Lello, το ωραιότερο της Ευρώπης, με τις τεράστιες ουρές αναμονής καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, που παρ’ όλα αυτά αξίζει τον κόπο όσο κι αν τραβήξει!

Το βιβλιοπωλείο Lello -ή πορτογαλικά: Livraria Lello-, επίσης γνωστό ως Livraria Lello & Irmão και Livraria Chardron, αποτελεί ένα από τα παλαιότερα βιβλιοπωλεία στην Πορτογαλία και κατατάσσεται μεταξύ των κορυφαίων βιβλιοπωλείων στον κόσμο, με τον οδηγό Lonely Planet και τον The Guardian να το τοποθετούν στην τρίτη θέση της σχετικής λίστας.

Ο άνετος εσωτερικός χώρος χαρακτηρίζεται από μια εντυπωσιακή διχαλωτή και «κυματιστή» σκάλα, ένα πραγματικό art deco έργο τέχνης, που αποτελεί την καρδιά του βιβλιοπωλείου και οδηγεί μέσω μίας στοάς στον πρώτο όροφο, ενώ είναι διακοσμημένη με κάγκελα που φέρουν ξύλινες λεπτομέρειες.

Πάνω από αυτή τη σκάλα βρίσκεται ένα εξίσου εντυπωσιακό βιτρώ με διαστάσεις 8×3,5 μέτρα, διακοσμημένο με το κεντρικό σύνθημα «Decus in Labore» (Τιμή στην Εργασία) και τα μονογράμματα των ιδιοκτητών. Η οροφή και οι εσωτερικοί χώροι έχουν δουλευτεί σχολαστικά με βαμμένο γύψο, έτσι ώστε το τελικό αποτέλεσμα να παραπέμπει σε γλυπτές ξύλινες επιφάνειες και διακοσμητικά στοιχεία.

Στο κτήριο διατηρούνται ακόμα οι ράγες και το ξύλινο καρότσι, που κάποτε χρησιμοποιούνταν προκειμένου να μετακινούν τα βιβλία μέσα στο κατάστημα και ανάμεσα στα ράφια.

Η συμμετρική πρόσοψη και η κύρια είσοδος στο σιδηροδρομικό σταθμό São Bento (Άγιος Βενέδικτος), ο οποίος κατασκευαζόταν επί σειρά ετών, αρχής γενομένης το 1904, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα José Marques da Silva, δεν σε προϊδεάζει σε καμία περίπτωση γι’ αυτό που θα αντικρίσεις στο εσωτερικό του…

…όπου ένα πανέμορφο ασπρογάλανο πέπλο καλύπτει τους τοίχους, με την μορφή υπερμεγεθών πινάκων κατασκευασμένων από πορτογαλικά πλακίδια, τα περίφημα azulejos. Στο σύνολό τους σχεδιάστηκαν και χρωματίστηκαν από τον Jorge Colaço, ολοκληρώθηκαν το 1916 και ακολούθως ο σταθμός εγκαινιάστηκε.

Οι τοιχογραφίες αυτές αναπαριστούν στιγμές από την ιστορία της χώρας, στο κάτω μέρος της φωτογραφίας π.χ. βλέπουμε την απεικόνιση του Ερρίκου του Θαλασσοπόρου στην κατάκτηση του λιμανιού Ceuta (σημερινό Μαρόκο), στις 21 Αυγούστου 1415, η οποία σηματοδοτεί ένα σημαντικό βήμα στην εδραίωση της Πορτογαλικής Αυτοκρατορίας στην Αφρική. Οι πολύχρωμοι πίνακες στο άνω μέρος των τοίχων απεικονίζουν αγροτικές σκηνές από διάφορες περιοχές.

Το Πόρτο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί άνετα ως η πόλη των προσόψεων, μιας και οι κάτοικοί της παροτρύνονται να μην τις καταστρέψουν…

…αλλά αντιθέτως να βελτιώσουν και να εξωραΐσουν ό,τι έχει καλυφθεί από την λήθη του χρόνου, ενώ βεβαίως στο εσωτερικό μπορεί κανείς να κινηθεί κατά βούληση…

…με αποτέλεσμα να μην είσαι ποτέ σίγουρος για το τι κρύβει το εξωτερικό κέλυφος των κτηρίων, πόσο νέο, μοντέρνο και τελικά απρόσμενο μπορεί να είναι αυτό που θα συναντήσεις inside.

Προσόψεις κατοικιών ή άλλων χώρων με μοναδικές παλ αποχρώσεις, που ενισχύουν την αίσθηση της θαλπωρής που αποπνέει η πόλη…

…ή και ολόλευκες με ξεχωριστά στολίδια τους τα πολύχρωμα λουλούδια, τα περίτεχνα κάγκελα και τις κομψές μπαλκονόπορτες…

…με αποκορύφωμα ομορφιάς τις καλυμμένες με azulejos προσόψεις, που καθιστούν την πόλη ένα υπαίθριο μουσείο κεραμικής τέχνης.

Και σε μια πόλη που η τέχνη είναι ζωντανή και πανταχού παρούσα δεν μπορεί παρά και οι κάτοικοί της να εκφράζονται αναλόγως!

Στο κατάστημα-αξιοθέατο A Vida Purtuguesa (Πορτογαλική ζωή) όλα τα αντικείμενα θα σας πουν εκπληκτικές και αποκαλυπτικές ιστορίες σχετικά με τον πορτογαλικό λαό και τις ιδιαίτερες γεύσεις του, για την τοπική κοινωνία και το περιβάλλον της, για μια ιστορία που αποτελεί, τελικά, μια κοινή ταυτότητα.

Εδώ φαίνεται να γνωρίζουν πολύ καλά την απεριόριστη δύναμη του saudade, αυτής της νοσταλγικής και αμετάφραστης λαχτάρας, ενώ παράλληλα πιστεύουν ότι τα αντικείμενα έχουν τη μαγική δύναμη να ξυπνήσουν τις αναμνήσεις και τις αισθήσεις σε καθέναν από εμάς.

Ένα κατάστημα που μας εντυπωσίασε επίσης ήταν αυτό με τις φιγούρες όλων των Καθολικών Αγίων. Εδώ βρήκα και τον Άγιο Φραγκίσκο που ενθουσίασε την κόρη μου, την Φρατζέσκα.

Μετά από όλη αυτή την βόλτα στο κέντρο της πόλης δεν θα μπορούσε να μην κάνουμε μια στάση για pataniscas de bacalhau, δηλαδή τηγανητό μπακαλιάρο…

…αλλά και για μια γλυκιά μπουκίτσα από τις διάσημες ταρτούλες Pasteis de Nata, πού αλλού, στο The World Needs Νata, ένα από τα πλέον ενδεδειγμένα σημεία του Πόρτο για να τις δοκιμάσουμε…

…και όλα αυτά πριν κατηφορίσουμε προς την πλατεία Ribeira, στου ποταμού Douro τις όχθες -άλλωστε αυτό ακριβώς σημαίνει στα Πορτογαλικά η λέξη ribeira-, η οποία αποτελεί ένα ακόμα ιστορικό κομμάτι του Πόρτο…

…και προφανώς περιλαμβάνεται στο τμήμα της πόλης, το οποίο έχει χαρακτηρισθεί ως Παγκόσμια Κληρονομιά από την UNESCO, γεγονός καθόλου τυχαίο αν σκεφθεί κανείς ότι αποτελούσε κέντρο έντονης εμπορικής και κατασκευαστικής δραστηριότητας ήδη από τον Μεσαίωνα.

Το μέτωπο της πόλης, στο πλάι του ποταμού, δεν αποτελεί απλά μια εικόνα που δεν χορταίνεις να θαυμάζεις…

…και που σε κάθε σου βήμα σού αποκαλύπτει τα μικρά κρυμμένα μυστικά της…

…αλλά το ίδιο αυτό σύνολο αντικρίζει μια άλλη, εξίσου σαγηνευτική εικόνα, αυτήν του ποταμού και της απέναντι πλευράς της πόλης, της Vila Nova de Gaia ή απλά Gaia, που απλώνεται νωχελικά στην νότια όχθη του ποταμού Douro και συναποτελεί μαζί με το Porto και 12 ακόμα Δήμους την μητροπολιτική περιοχή του Πόρτο.

Η Gaia φιλοξενεί πολλά κελάρια (γνωστά στους ντόπιους ως «σπηλιές»), όπου αποθηκεύεται και ωριμάζει το περίφημο κρασί porto. Tα κελάρια αυτά έχουν καταστεί ένα σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο, με κορυφαίο το Taylor’s, από τον κήπο του οποίου θαυμάσαμε το πανόραμα της πόλης, αλλά και το αέναο πήγαινε-έλα του Téléphérique de Gaia, που συνδέει τα δύο τμήματα της πόλης, τα οποία χωρίζει ο ποταμός.

Στην Praça da Ribeira βρίσκεται και το συντριβάνι Fonte da Praça da Ribeira ή Fonte de São João Baptista, το οποίο ονομάζεται έτσι προς τιμήν του προστάτη Αγίου της πόλης, του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή. Το εντυπωσιακό αυτό μνημείο κατασκευάστηκε το 1783 και χωρίζεται σε τρία μέρη, εκ των οποίων στο κεντρικό, που εικονίζεται στην φωτογραφία, φιλοξενείται η εικόνα του São João Baptista.

Στην πλατεία Ribeira η κίνηση είναι αέναη τόσο στους δρόμους της στεριάς…

…όσο και στα θαλασσινά μονοπάτια του ποταμού Douro…

…τον οποίο στεφανώνει η σιδερένια γέφυρα Dom Luis Ι, αναμφίβολα ένα από τα τοπόσημα της πόλης, ένα αριστούργημα από σφυρήλατο σίδηρο -εδώ όπως φαίνεται από την Gaia-…

…με την υπογραφή του διάσημου Γάλλου μηχανικού Gustave Eiffel -μιας και κατασκευάστηκε από μαθητές του-,  η οποία κατά την ολοκλήρωσή της υπήρξε η μακρύτερη μεταλλική γέφυρα στον κόσμο.

Τα χαρακτηριστικά barcos rabelos προσφέρουν μια extra νότα γοητείας στο ήδη ανυπέρβλητης ομορφιάς τοπίο.

Η νότια όχθη του Douro, στην πλευρά της Gaia, αποτελεί ένα από τα πιο πολυσύχναστα σημεία της πόλης…

…με μοναδική θέα προς την πόλη του Πόρτο και με μια εκτεταμένη υπαίθρια αγορά με χιλιάδες souvenirs, που τόσο αγαπούν να συλλέγουν οι φανατικοί ταξιδιώτες.

Πανοραμική άποψη του ποταμού Douro, κατά την διάβαση μίας εκ των γεφυρών, που συνδέουν τις δύο πλευρές του.

Όταν το φως της ημέρας υποχωρεί, η εξερεύνηση του Porto μας αποκαλύπτει πολλές ακόμα ειδυλλιακές εικόνες της πόλης.

Κορυφαίο αξιοθέατο η Praça da Liberdade (Πλατεία Ελευθερίας), που χρονολογείται από το 1718., αλλά το 1866 κοσμήθηκε με το άγαλμα αυτό του βασιλιά της Πορτογαλίας Πέτρου IV, που αναπαριστάται πάνω στο άλογό του, ηγούμενος του Συντάγματος, που είχε αγωνιστεί κατά τη διάρκεια των απελευθερωτικών πολέμων, γνωστών ως Portuguese Civil War.

Το 5άστερο ξενοδοχείο InterContinental Porto – Palacio das Cardosas, στεγάζεται σε ένα ανακαινισμένο παλάτι του 18ου αιώνα, στη νότια πλευρά της πλατείας Ελευθερίας, με ανεμπόδιστη θέα στο ιστορικό κέντρο του Πόρτο.

To κτήριο της πολυεθνικής ισπανικής τράπεζας Banco Bilbao Vizcaya Argentaria (το γωνιακό με την πυργοειδή απόληξη), ένα ακόμα κόσμημα στην πλατεία Liberdade. Μπροστά του το άγαλμα με το «Γυμνό κορίτσι» επίσημα γνωστό ως «Menina Nua – A Juventude» ή «Youth Statue», το οποίο απεικονίζει μια νεαρή γυναίκα με ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπό της, που κάθεται σε ένα βάθρο, με ενσωματωμένες, στις πλευρές της κολόνας, χάλκινες κεφαλές που εκτοξεύουν νερά από το στόμα τους.

Tο κτήριο του παραρτήματος της Τράπεζας της Πορτογαλίας (Banco de Portugal) στο Porto, επίσης στην πλατεία Ελευθερίας.

Το Δημαρχείο του Πόρτο (Câmara Municipal do Porto) στεγάζεται στο εντυπωσιακό αυτό κτήριο, που φέρει αρχιτεκτονικές επιρροές από τα μεγάλα ανάκτορα της Βόρειας Ευρώπης. Βρίσκεται στο τέρμα της Avenida dos Aliados (Λεωφόρος των Συμμάχων) και η κατασκευή του ξεκίνησε το 1920, σύμφωνα με το σχέδιο του αρχιτέκτονα António Correia da Silva, αλλά ολοκληρώθηκε το 1955. Στο κέντρο του στέκεται ένας πύργος ρολογιού ύψους 70 μέτρων, του οποίου οι καμπάνες χτυπούν ως σύμβολο της αξίας που δίνουν οι πολίτες της πόλης στην αστική ζωή. Το άγαλμα ακριβώς μπροστά, κατασκευασμένο από τον γλύπτη Barata Feio, αποτελεί μια μελέτη του 1954 για τον ποιητή Almeida Garrett (1799-1854).

To παρεκκλήσι Capela das Almas βρίσκεται σε έναν από τους πιο σημαντικότερους εμπορικούς δρόμους του Πόρτο και πολύ κοντά στον σταθμό του μετρό Bolhão, που σχεδιάστηκε από τον διάσημο αρχιτέκτονα του Πόρτο Souto de Moura και αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα της χρήσης πλακιδίων azulejos στο Πόρτο, κατά τον 19ο και 20ό αιώνα, μια περίοδο που στον πορτογαλικό Βορρά, ειδικά στο Πόρτο και το Αβέιρο, ήταν σύνηθες να χρησιμοποιούνται azulejos διακοσμημένα με θρησκευτικές μορφές στο εξωτερικό των εκκλησιών.

Perola do Bolhão, ένα εμβληματικό παντοπωλείο στο κέντρο του Πόρτο, στην οδό Formosa και πολύ κοντά στην αγορά Bolhão, με Art Nouveau πρόσοψη καλυμμένη με πορτογαλικά πλακάκια, κατασκευασμένο από τις αρχές του περασμένου αιώνα.

Το Teatro de Sá da Bandeira είναι ένα από τα πιο γνωστά θέατρα στην πόλη του Πόρτο και βρίσκεται κοντά στην Praça da Liberdade, σε έναν δρόμο με το ίδιο όνομα.

Το γνωστό εστιατόριο A Brasileira, στεγάζεται σε ένα εντυπωσιακό κτήριο…

…απ’ όποια πλευρά κι αν το δει κανείς!

Κορυφαίο εστιατόριο το «Mini Bar», αδελφάκι του προϋπάρχοντος ομώνυμου χώρου της Λισαβόνας, που ζωντανεύει τις νύχτες στην «καρδιά» της πόλης, τόσο με τις εκπληκτικές γαστρονομικές δημιουργίες δια χειρός του chef José Avillez -με δύο αστέρια Michelin και πάμπολλα μοναδικά εστιατόρια σε ολόκληρη τη χώρα, αλλά και στο Dubai-, όσο και χάρη στην συναρπαστική ατμόσφαιρά του, που μας μεταφέρει στον εκλεπτυσμένο κόσμο του αισθησιασμού!

Το «Cantinho Do Avillez» είναι ένας φιλικός, φιλόξενος και χαλαρωτικός χώρος με προτεραιότητα -πάντα- την ποιότητα και με την υπογραφή, επίσης, του José Avillez! Όπως και στο δίδυμο αδελφάκι του της Λισαβόνας η κουζίνα εμπνέεται από την παραδοσιακή πορτογαλική γαστρονομία με φανερές τις επιρροές από τα ταξίδια του chef στο εξωτερικό.

H Cervejaria (μπυραρία) «Brasão Aliados», βρίσκεται στο κέντρο του Πόρτο έτσι ώστε να είναι όσο πιο κοντά στους πολυπληθείς πελάτες και φίλους της, στους οποίους δεν συγκαταλέγονται μόνο οι ντόπιοι -που πάντα ξέρουν τα καλύτερα- και την κατακλύζουν καθημερινά, αλλά και οι επισκέπτες της πόλης, οι οποίοι συρρέουν προκειμένου να δοκιμάσουν ένα επικό πιάτο, αυτό του διασημότερου πορτογαλικού σάντουιτς, του francesinha.

Αν βρεθείτε στο Πόρτο μην παραλείψετε μια επίσκεψη και ξενάγηση στα μοναδικά κελάρια των Taylor’s, μέσα από την οποία δίνεται στον επισκέπτη η ευκαιρία να ταξιδέψει στο παρελθόν και να μάθει τα πάντα για την ιστορία του κρασιού Port και των ίδιων των Taylor’s, που βαδίζουν πλέον στον τέταρτο αιώνα ζωής τους.

Με μια εξωτερική πισίνα και ένα Lounge Bar στον τελευταίο όροφο, που προσφέρει πανοραμική θέα στην πόλη και τις εκβολές του ποταμού Douro, απλά πρέπει να ανεβείτε στην κορυφή του κτηρίου του πεντάστερου Ipanema Park…

…για να θαυμάσετε τα φώτα της πόλης μετά το ηλιοβασίλεμα, ενώ χορεύετε υπό τους ήχους της μουσικής ενός από τους πιο δημοφιλείς χώρους στο Porto, το OnTop.