Το Εκθεσιακό κέντρο «ExCeL – London1 Western Gateway, Royal Victoria Dock London Docklands».

Η κύρια είσοδος της έκθεσης.

Το εντυπωσιακό ελληνικό περίπτερο ντυμένο σε γαλανόλευκες αποχρώσεις…

…φιλοξένησε όλους τους μεγάλους «παίκτες» του εγχώριου τουρισμού, όπως η Κρήτη…

…και βεβαίως τα νησιά της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου…

…τις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα…

…με παρούσες, μεταξύ άλλων, την Αμοργό, την Φολέγανδρο, την Λέρο, την Κύθνο, την Χάλκη και την Ανάφη.

Ο Υπουργός Τουρισμού Χάρης Θεοχάρης επισκέφθηκε τα περίπτερα της Φολεγάνδρου και της Αμοργού, όπου είχε σύντομη συζήτηση με τους εκπροσώπους τους. Ο Υπουργός αποδέχθηκε με χαρά την πρόταση να επισκεφθεί την Φολέγανδρο, που του απηύθυνε ο Βασίλης Τσούνης, Διευθυντής των εκδόσεων «Μικρές Κυκλάδες – Ταξιδεύοντας στο Αιγαίο και το Ιόνιο» και της εφημερίδας «Τα Νέα της Φολεγάνδρου».

Η υπογράφουσα στο περίπτερο της Φολεγάνδρου.

Η κάτοψη του εκθεσιακού χώρου ή -αν προτιμάτε- ο γύρος του κόσμου σε μια βόλτα!

Το περίπτερο της Τυνησίας με χαρακτηριστικά αντικείμενα λαϊκής τέχνης της χώρας.

Προφανώς μία τέτοια πολυθρόνα δεν θα μπορούσε παρά να βρίσκεται στο περίπτερο της Αιγύπτου.

Oι γυναίκες του Bangladesh φορούν συνήθως το σάρι, ένα μη ραμμένο ινδικό γυναικείο ένδυμα, ουσιαστικά ένα μεγάλο κομμάτι υφάσματος που τυλίγεται γύρω από το σώμα.

Χαρακτηριστικά αντικείμενα από το Κιργιστάν ή Δημοκρατία της Κιργιζίας, της χώρας που έχει βρεθεί στα σταυροδρόμια αρκετών μεγάλων πολιτισμών, ως μέρος του Δρόμου του Μεταξιού και άλλων εμπορικών και πολιτιστικών διαδρομών και της οποίας η γεωγραφική απομόνωση -λόγω των υψηλών οροσειρών της-, έχει βοηθήσει στην διατήρηση των αρχαίων πολιτισμών της.

Sand Art, η τέχνη της Άμμου, δια χειρός του διάσημου και πολυβραβευμένου καλλιτέχνη του είδους Sudarsan Pattnaik, καταγόμενο από την περιοχή της Odisha, στην Β.Α. Ινδία.

Δεδομένης της ποικιλομορφίας στο έδαφος, το κλίμα, τον πολιτισμό, τις εθνοτικές ομάδες και τα επαγγέλματα ης Ινδικής υποηπείρου, οι τοπικές παραδοσιακές κουζίνες της ποικίλλουν σημαντικά χρησιμοποιώντας τοπικά διαθέσιμα μπαχαρικά, βότανα, λαχανικά και φρούτα. Το ινδικό φαγητό επηρεάζεται επίσης σε μεγάλο βαθμό από την θρησκεία, ιδίως τον Ινδουισμό, τις πολιτιστμικές επιλογές και τις παραδόσεις.

Το εντυπωσιακό σε μέγεθος περίπτερο της Πορτογαλίας.

Η Ημέρα των Νεκρών (ισπανικά: Día de los Muertos) είναι Μεξικανική εορτή κατά την οποία εορτάζεται η παροδική επιστροφή στη Γη των νεκρών συγγενών και των αγαπημένων και ημερολογιακά τοποθετείται στα τέλη Οκτωβρίου έως και τις αρχές Νοεμβρίου. Οι παραδόσεις της ημέρας των νεκρών περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, την κατασκευή ιδιωτικών βωμών, γνωστών ως ofrendas και τιμές προς τους νεκρούς χρησιμοποιώντας calaveras, ομοιώματα κρανίων από ζάχαρη. Τα πρότυπα των calaveras ακολoυθεί και το μακιγιάζ της νεαρής Μεξικανής στο μέσον της φωτογραφίας.

Στο περίπτερο του Μεξικού μας κέρασαν Rollo De Guayaba (guava roll), ένα από τα πιο γευστικά μεξικάνικα γλυκά που έχουμε ποτέ δοκιμάσει (διακρίνεται πίσω από το μπουκάλι, σε σχήμα καραμέλας). Παρασκευάζεται από φρούτα γκουάβα και μια μικρή ποσότητα κυδωνιού, καλύπτεται δε με ζάχαρη. Όσο για το Mezcal Zacatecanο είναι ένα αλκοολούχο απόσταγμα, που παρασκευάζεται από οποιονδήποτε τύπο αγαύης -αφθονεί στο Μεξικό- και του οποίου το όνομα σημαίνει ακριβώς «ψημένη στο φούρνο αγαύη». Η φράση «Για όλα τα κακά, mezcal και για όλα τα καλά, επίσης», καταδεικνύει την ευρεία κατανάλωση του συγκεκριμένου ποτού στο Μεξικό. Σερβίρεται στα μικρά αυτά παραδοσιακά κεραμικά ποτηράκια, τα jarritos, τα οποία έχουν και κορδονάκι προκειμένου να μην τα χάνει ο χρήστης τους.

Παραδοσιακή ενδυμασία με εντυπωσιακά χρώματα από την Κόστα Ρίκα. Το εικονιζόμενο αντικείμενο αριστερά είναι ο τροχός του μεταφορικού μέσου oxcart ή carreta, που χρησιμοποιούνταν για την μεταφορά του καφέ και των οποίων η διακόσμηση -διαφορετική σε κάθε περιοχή της χώρας- ξεκίνησε από τις αρχές του 20ού αιώνα.

Παραδοσιακοί μουσικοί από την γειτονική μας Βουλγαρία.

Ετοιμάζοντας καφέ με τον παραδοσιακό αιθιοπικό τρόπο. Στην Αιθιοπία, την γενέτειρα του καφέ και μεγαλύτερο παραγωγό του στην Αφρική, το ρόφημα αυτό δεν θα μπορούσε παρά να είναι κανονική ιεροτελεστία και τρόπος ζωής!

Η υφαντική είναι για την Ινδονησία μια τέχνη που παραδίδεται από γενιά σε γενιά και κάθε οικογένεια έχει το δικό της μοναδικό σχέδιο, που αντικατοπτρίζεται στο τελικό προϊόν.Τα υφαντά χρησιμοποιούνται ως ταπετσαρίες τοίχου, κουβέρτες, μαξιλάρια, τσάντες και καλύμματα τραπεζιού. Η ύφανση γίνεται με υλικά όπως βαμβάκι ή μετάξι, με νήματα από χρυσό και ασήμι, καθώς και με ίνες τοπικών φυτών και δέντρων.

Παραδοσιακή μουσική από την Ινδονησία…

…και εντυπωσιακή τοπική ενδυμασία από την ίδια νησιωτική χώρα της νοτιοανατολικής Ασίας.

Παραδοσιακές ενδυμασίες της Taiwan.

Η τέχνη του τσαγιού είναι διαδεδομένη σε όλες τις χώρες του Αραβικού κόσμου.

Terrenganu ονομάζεται ένα σουλτανάτο-κρατίδιο της ομοσπονδιακής Μαλαισίας, στα νατολικά της χώρας. Η παράκτια πόλη της KualaTerengganu, που βρίσκεται στις εκβολές του ποταμού Terengganu, είναι ταυτοχρόνως πρωτεύουσα της πολιτείας και η μεγαλύτερη πόλη της. Πολλά νησιά βρίσκονται κοντά στις ακτές της πολιτείας Terengganu, όπως τα νησιά Perhentian και το νησί Redang.

Eντυπωσιακές φορεσιές από την Μαλαισία.

Παραδοσιακοί μουσικοί από τις Μαλδίβες.

Περίτεχνα σχέδια με χέννα για τις επισκέπτριες του περιπτέρου του Κατάρ.

«Wycinanki» ονομάζεται στα Πολωνικά το «σχέδιο κοπής χαρτιού», μία παραδοσιακή μορφή τέχνης, για την οποία δεν είναι γνωστό ακριβώς πότε και γιατί άρχισε να ανθίζει. Θεωρείται, ωστόσο, ότι οι ρίζες της πηγαίνουν αρκετά βαθιά στο παρελθόν, σε εποχές που τα σπίτια δεν είχαν τζάμια στα παράθυρα και οι αγρότες κρεμούσαν δέρματα προβάτων στα ανοίγματα, προκειμένου να προστατευθούν από τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες. Στη συνέχεια, θέλοντας να δώσουν δίοδο προς το εσωτερικό του σπιτιού για το φως και τον αέρα, έκοψαν κομμάτια από τα δέρματα δημιουργώντας μικρά ανοίγματα, τα οποία σύντομα θεωρήθηκαν και διακοσμητικά εκτός από λειτουργικά, με αποτέλεσμα η τέχνη να επιζήσει και να  έχει μεταφερθεί πλέον στο χαρτί, με πολύ εντυπωσιακά αποτελέσματα.

Η Kalinga είναι μία από τις πολλές επαρχίες των Φιλιππίνων, όπου η τέχνη της παραδοσιακής υφαντικής με αργαλειό όχι μόνον επιβιώνει αλλά κυριολεκτικά ανθεί. Οι υφάντρες παράγουν υφάσματα για διάφορες χρήσεις, από παραδοσιακά για ρούχα και τελετουργική χρήση μέχρι εμπορικά υφάσματα, που προορίζονται για την κατασκευή ειδών οικιακής διακόσμησης, αναμνηστικών, τσαντών και αξεσουάρ.

Παραδοσικοί χορευτές από τις Φιλιππίνες…

…και τοπική ενδυμασία από την ίδια χώρα.

Εντυπωσιακό το περίπτερο του Περού, με το παραδοσιακό σπίτι να δεσπόζει στο κέντρο του.

Τι θα μπορούσε να είναι περισσότερο εμβληματικό για την Κίνα, από τα γιγαντιαία panda, τα οποία οι ίδιοι οι Κινέζοι θεωρούν σύμβολο φιλίας και ειρήνης, ενώ για όλους εμάς τους υπόλοιπους αποτελούν την πρώτη μας σκέψη στο άκουσμα της λέξης «Κίνα».

Εξίσου εμβληματικό και αγαπητό ανά την υφήλιο είναι, βεβαίως, και το κινέζικο φαγητό!