Στην περιοχή του Salento όλα τα τοπωνύμια έχουν ρίζα είτε ελληνική, όπως για παράδειγμα Gallipoli και Galatone, είτε λατινική όπως Casarano, Leverano και Taviano, είτε τέλος προέρχονται από την διάλεκτο των Μεσσαπίων -όπως Ugento, Alezio, Otranto-, ενός φύλου της Ινδο-Ευρωπαϊκής φυλής, που κατοίκησε την Puglia κατά την περίοδο της κλασσικής αρχαιότητας. To όνομα του Matino αποτελεί ένα αίνιγμα ως προς την προέλευσή του, με την υπόθεση της προέλευσης του τοπωνυμίου από την παραφθορά της λέξης mattina (=πρωί) να είναι αρκετά αδύναμη και χωρίς καμία βάση από άποψη γλωσσολογικής και σημασιολογικής ανάλυσης. Αβάσιμη φαίνεται να είναι και η άποψη πολλών μελετητών ότι το όνομα Matino προέρχεται από τη γλωσσική ρίζα «Mat», που σημαίνει «καλλιεργήσιμο έδαφος» ή «γόνιμο έδαφος», σύμφωνα με την αρχαία ιταλική γλώσσα, διάλεκτο της ιταλικής, που μιλούσε ο λαός των Όσκων, κυρίως στη νότια Ιταλία, από την Τοσκάνη έως το Abruzzo, που όμως ποτέ δεν διείσδυσε στο Salento. Το όνομα του Matino εξηγείται μόνο από την προέλευση του ονόματος «Matini» ή «Matinates πρώην Gargani», όπως αναφέρει ο Πλίνιος. Με τη σειρά τους οι «Matinates» πήραν το όνομά τους από την λατρεία της «Μάτερ Ματούτα», η οποία ήταν πρώιμη ρωμαϊκή θεότητα για την ανάπτυξη και την καλοτυχία, που στην Ελληνική μυθολογία ταυτιζόταν με την Ηώ (αυγή). Η πόλη κυριαρχεί στην κοιλάδα Taviano-Matino, μια από τις πιο εύφορες περιοχές του Salento. Οι κυριότερες καλλιέργειες εδώ είναι η ελιά και το αμπέλι, αλλά μεγάλες εκτάσεις είναι επίσης αφιερωμένες σε αροτραίες καλλιέργειες και σε θερμοκήπια, κυρίως με άνθη. Ο Δήμος του Matino συνορεύει βόρεια με τους Δήμους Parabita και Collepasso, ανατολικά με τον Δήμο Casarano, νότια με τους Δήμους Taviano και Melissano και δυτικά με τους Δήμους Gallipoli και Alezio. Επιπλέον είναι ένας από τους Δήμους που συναποτελούν την «Unione Jonica Salentina», η οποία δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του νόμου 142/90 και περιλαμβάνει επίσης τους Δήμους των πόλεων Alliste-Felline, Melissano, Racale και Taviano. Στους σκοπούς της Ένωσης αυτής συγκαταλέγονται η βελτιστοποίηση και ο εξορθολογισμός των διοικητικών δραστηριοτήτων μεταξύ των Δήμων, η οικονομική, πολιτική και κοινωνική τους συνύπαρξη, αλλά και ο προγραμματισμός, η ανάπτυξη και η ενίσχυση των σχέσεών τους με άλλους δημόσιους φορείς.

Ο Καθεδρικός ναός είναι αφιερωμένος στον Άγιο Γεώργιο, προστάτη του Matino και χτίστηκε στα μέσα του 18ου αιώνα, πάνω στα λείψανα μιας προϋπάρχουσας κατασκευής του 16ου αιώνα, προκειμένου να καλύψει τις αυξανόμενες ανάγκες ενός πληθυσμού που μεγάλωνε τόσο δημογραφικά όσο και οικονομικά. Η πρόσοψή του είναι απλή, με προεξέχοντες θριγκούς. Το εσωτερικό του στεγάζει οκτώ πλευρικούς βωμούς και ένα ιδιαίτερης καλλιτεχνικής αξίας ξύλινο άγαλμα του Αγίου Γεωργίου, με τις πλευρές του να φωτίζονται από δύο ασημένιες αναθηματικές λάμπες του 18ου αιώνα.

Η εκκλησία της Madonna del Carmine χτίστηκε τον 17ο αιώνα για να φιλοξενήσει μια βυζαντινή εικόνα της Madonna και του Θείου Βρέφους. Διαθέτει μπαρόκ βωμό και ψηφιδωτό δάπεδο του 19ου αιώνα. Ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης η ζωγραφική απεικόνιση της Pietà, έργο του 1621, στο σκευοφυλάκιο του ναού.

Το Palazzo dei Marchesi del Tufo αποτελεί ένα από τα πλέον σημαντικά αξιοθέατα της πόλης και ταυτόχρονα πυρήνα πολιτισμού για την τοπική κοινωνία. Το ανάκτορο χτίστηκε τον 13ο αιώνα ως οχυρωμένος πυρήνας με αποκλειστικά αμυντικούς σκοπούς, με τις πρώτες σημαντικές κατασκευαστικές παρεμβάσεις να πραγματοποιούνται στις αρχές του 16ου αιώνα. Μια δεύτερη φάση κατασκευής επιχειρήθηκε το 1711. Το κτήριο, που έγινε η έδρα του τοπικού Μαρκήσιου από το 1644, επί κυβερνήσεως του Μαρκησίου Giuseppe del Tufo, απλώνεται σε δύο ορόφους, από τους οποίους οι ανώτεροι φιλοξενούσαν τα δωμάτια των ευγενών και ένα παρεκκλήσι, ενώ οι κατώτεροι στέγαζαν τους στάβλους, τις κουζίνες και διάφορες αποθήκες.

….πραγματοποιούνται ποικίλες εκδηλώσεις, όπως η υποδοχή της δημοσιογραφικής μας ομάδας από τις τοπικές αρχές. Ο Δήμαρχος του Matino Giorgio Salvatore Toma (τρίτος από δεξιά στην φωτο) και οι συνεργάτες του μας παρουσιάζουν αναλυτικά την σημερινή ταυτότητα της όμορφης πόλης τους. Στο άκρο δεξιά ο Romano Massimiliano, Αντιπρόεδρος της Επαρχίας του Lecce και στο άκρο αριστερά ο Stefano Cortese, Σύμβουλος του Δήμου Melissano, του οποίου ο Δήμαρχος προεδρεύει στην «Unione Jonica Salentina».

Στους χώρους του Palazzo στεγάζεται και το MACMa (Museo Arte Contemporanea Matino), το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Matino «L. Gabrieli», του οποίου οι συλλογές περιλαμβάνουν περισσότερα από 700 έργα, προερχόμενα από τις δωρεές «L. Gabrieli», «E. Miglietta», «V. Balsebre», «Μ. Bentivoglio», αλλά και από διάφορους άλλους ποιητές της Οπτικής ποίησης, η οποία σχεδόν καταργεί τα όρια με την ζωγραφική δένοντας οργανικά και αναπόσπαστα τον λόγο με την εικόνα. Πρόκειται για το πρώτο Μουσείο στην Puglia, που φιλοξενεί μια τόσο πλούσια συλλογή αφιερωμένη στα θέματα της οπτικής ποίησης της νεο-πρωτοπορίας. Ανάμεσα στους καλλιτέχνες της οπτικής ποίησης, που εκθέτουν έργα τους εδώ, ξεχωρίζουν οι: Lamberto Pignotti, Eugenio Miccini, Luciano Ori, Lucia Marcucci, Emilio Isgrò, Roberto Malquori, William Xerra, Franco Vaccari, Adriano Spatola, Arrigo Lora Totino, Elisabetta Gut, Martino Oberto, Ugo Carrega, Vincenzo Ferrari, Carlo Finotti, Giovanni Tinti, Michele Perfetti, Luciano Caruso και άλλοι.

O Luigi Gabrieli (1904 – 1992), του οποίου το όνομα φέρει το MACMa, ήταν γόνος του Matino. Στην αρχή παρακολούθησε το Ινστιτούτο Τέχνης C. Pellegrino και στη συνέχεια μετακόμισε στη Φλωρεντία, όπου αποφοίτησε από το Ινστιτούτο Τέχνης της πόλης. Επιστρέφοντας αφιερώθηκε στη διδασκαλία εξαιτίας οικονομικών δυσκολιών της οικογένειάς του. Και η διδασκαλία όμως τον παίρνει μακριά από την γενέτειρα για μερικά χρόνια. Επέστρεψε στις αρχές της δεκαετίας του 1950 και ξεκίνησε την εκθεσιακή του δραστηριότητα, όχι μόνο στο Salento, αλλά και στην Φλωρεντία, το Μπάρι, τη Ρώμη και αλλού.  Οργάνωσε και διηύθυνε το Ινστιτούτο Τέχνης Poggiardo, ενώ στη συνέχεια μετακόμισε στην πόλη Parabita, όπου και παρέμεινε μέχρι την συνταξιοδότησή του. Μεταξύ των μαθητών του συγκαταλέγονται οι: Lionello Mandurino, Ercole Pignatelli, Antonio Massari και Fernando De Filippi. Έργα του ανήκουν σε πολλές δημόσιες συλλογές και ιδιαίτερα, βεβαίως, στην συλλογή της πόλης του Matino, στην οποία οι κληρονόμοι του έχουν δώσει μεγάλο αριθμό έργων του.

Εάν ήδη σχεδιάζετε μία επίσκεψη στο Matino, κατά τη διάρκεια του επόμενου ταξιδιού σας στην γειτονική Ιταλία, σημειώστε ότι υπάρχει εδώ μία «υπερσυγκέντρωση», θα μπορούσαμε να πούμε, πανέμορφων παραδοσιακών σπιτιών, που έχουν μετατραπεί σε ενοικιαζόμενα καταλύματα, τα οποία θα βρείτε στην πλατφόρμα AirBnB, σε μεγάλη ποικιλία και εξαιρετικές τιμές. Εμείς μείναμε πραγματικά εντυπωσιασμένοι από την καθαριότητα, την καλαισθησία, τον σεβασμό στην παράδοση και τις τιμές, σε όλους τους χώρους που επισκεφθήκαμε.

Φυσικά δεν θα ήταν δυνατόν να επισκεφθούμε το Matino και να μην δοκιμάσουμε την κουζίνα του και πραγματικά σταθήκαμε πολύ τυχεροί -η απόλυτη αλήθεια είναι ότι είχαμε τους καλύτερους ξεναγούς, που σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι πάντα οι ντόπιοι- ανακαλύπτοντας στην καρδιά της πόλης, επί της Via Roma 75, ένα από τα μαργαριτάρια του γαστρονομικού χάρτη του Matino. Έναν ζεστό και φιλόξενο χώρο, μια trattoria με ιδιοκτήτες της -αλλά και προσωπικό- ανθρώπους απλούς, ευγενικούς, φιλικούς και κυρίως επαγγελματίες, που ξέρουν να δίνουν σημασία στη λεπτομέρεια! Το δείπνο μας εδώ υπήρξε μια πραγματική «βουτιά» στις γεύσεις του Salento και της μοναδικής γαστρονομικής κουλτούρας της περιοχής, με παραδοσιακά πιάτα προετοιμασμένα με πάθος και μεράκι, από τους μεζέδες και τα primi (πρώτα πιάτα) έως τα secondi, δηλαδή τα κυρίως και φυσικά τα γλυκά και το πολύ καλό κελάρι. Όλα με την σφραγίδα του Salento ως προς τις ολόφρεσκες πρώτες ύλες και βεβαίως τις συνταγές. Τα πάντα εδώ αποπνέουν σπιτικό αέρα -του χώρου συμπεριλαμβανομένου-, αυθεντικότητα και κάθε άλλο παρά στείρα προσήλωση στην παράδοση και την ιστορία του τόπου. Πώς ονομάζετε το εστιατόριο αυτό; Vinha!

Copyright © Katerina Marinaki. All Rights Reserverd.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος web site με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια της κατόχου του Κατερίνας Μαρινάκη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.