Πανοραμική άποψη της Μασσαλίας -της πόλης που ο συγγραφέας Αλέξανδρος Δουμάς αποκαλούσε «σημείο όπου συναντιέται όλη η υφήλιος»- από τον εμβληματικό ναό της Notre Dame de la Garde.

Οι 31 φορείς που συμμετείχαν στο Digitale Media Tour Francia 2021.

Παραδοσιακή βάρκα αραγμένη στη Μαρίνα της Μασσαλίας, ανάμεσα σε χιλιάδες κότερα και πολυτελή σκάφη.

Η πλάκα αυτή, στο κεντρικότερο σημείο της Μαρίνας, πιστοποιεί με τον πλέον επίσημο τρόπο ότι η πόλη ιδρύθηκε από Έλληνες Φωκαείς, που αφίχθησαν στο σημείο αυτό ακριβώς, το 600 π.Χ. Συγκεκριμένα αναφέρει: «Εδώ, γύρω στο 600 π.X., Έλληνες ναυτικοί αποβιβάστηκαν προερχόμενοι από τη Φώκαια, ελληνική πόλη της Μικράς Ασίας. Ίδρυσαν τη Μασσαλία, από την οποία μεταλαμπαδεύτηκε στη Δύση ο πολιτισμός».

Η εκτεταμένη ανάπλαση του παραλιακού μετώπου της Μασσαλίας, σε συνδυασμό με την ενίσχυση των πολιτιστικών της υποδομών και όλα αυτά με αφορμή την ανακήρυξή της σε  Ευρωπαϊκή Πολιτιστική Πρωτεύουσα το 2013, συνέβαλαν τα μέγιστα στην ανάδειξη του πολυπολιτισμικού χαρακτήρα της, στο πλαίσιο του οποίου συνυπάρχουν αρμονικά -μεταξύ άλλων- η γαλλική και η ελληνική, η αραβική, η αρμένικη, η εβραϊκή, η βορειοαφρικανική και η ιταλική κουλτούρα.

Η ηλιόλουστη και πάντοτε γεμάτη κόσμο Quai du Port, η οποία και φιλοξενεί αμέτρητους πάγκους πώλησης αναμνηστικών και τοπικών προϊόντων της πόλης…

…μεταξύ των οποίων πρωταγωνιστικό ρόλο κατέχουν τα αμέτρητα είδη με βάση την λεβάντα. Τα απέραντα λειβάδια λεβάντας της Προβηγκίας αποτελούν ταυτόχρονα ένα από τα διασημότερα αξιοθέατα της περιοχής, ιδιαίτερα στις αρχές του καλοκαιριού, όταν τα μωβ λουλουδάκια της λεβάντας μεταμορφώνουν το ήδη πανέμορφο τοπίο σε ένα μαγικό πίνακα ζωγραφικής.

Η Μαρίνα και στο βάθος ο εμβληματικός ναός της Notre Dame de la Garde, που δεσπόζει στην πόλη, όπως φαίνονται μέσα από το «Μ», το σήμα κατατεθέν της πόλης.

Στον μυχό του Vieux Port (Παλαιού Λιμανιού), όπου κάθε πρωί απλώνεται η ολοζώντανη ψαραγορά με την σπαρταριστή πραμάτεια της. Όλη αυτή η ασταμάτητη κίνηση αντικατοπτρίζεται στο εντυπωσιακό L’ Ombrière, με την υπογραφή του Norman Foster και του αρχιτεκτονικού γραφείου Tangram, που το 2010 κέρδισαν τον διαγωνισμό για την ανάπλαση τμημάτων του Vieux Port. Πρόκειται για μία τεράστια ατσάλινη οροφή-καθρέφτη διαστάσεων 22 x 48 μέτρα, που αντανακλά κυριολεκτικά οτιδήποτε συμβαίνει στην Quai des Belges (Προκυμαία των Βέλγων), συνέχεια της εξίσου πολυσύχναστης Quai du Port (Προκυμαία του Λιμανιού).

Το πανέμορφο κτήριο του Δημαρχείου της Μασσαλίας δίπλα στην Μαρίνα, όπου και χτυπά η καρδιά της πόλης.

O ναός του Saint-Ferréol les Augustins, στην ίδια περιοχή, με τις ρίζες της ιστορικής του διαδρομής να φθάνουν πίσω στον 14ο αιώνα.

Η Place Villeneuve Bargemon, κοντά στο παλιό λιμάνι, αποτελεί επέκταση του Δημαρχείου και βρίσκεται στην καρδιά της πόλης ανάμεσα σε ιστορικά μνημεία και νεώτερα κτήρια.

Ήταν το 2005 όταν ο αρχιτέκτονας Franck Hammoutène ανέλαβε ένα διπλό έργο, που πειελάμβανε αφενός την δημιουργία ενός υπαίθριου δημόσιου χώρου, εντός αστικού περιβάλλοντος, με πλακόστρωτα και κήπους συνολικής έκτασης άνω των 20.000 m², αφετέρου δε την επέκταση του ιστορικού Δημαρχείου της πόλης με την δημιουργία υπόγειων χώρων λειτουργίας του, κάτω από την πλατεία.

Μετά από 20 μήνες και 39 εκατομμύρια ευρώ το σύνολο της πλατείας Villeneuve Bargemon παραδόθηκε στους πεζούς αποκλείοντας παντελώς την κυκλοφορία αυτοκινήτων, επιτρέποντας όμως την διοργάνωση πολιτιστικών και άλλων εκδηλώσεων, όπως η υποδοχή του «Pavilion M» κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης, το 2013.

Tο άγαλμα του Ευθυμένη βρίσκεται σε μία εσοχή της πρόσοψης του Χρηματιστηρίου Αξιών της πόλης, μαζί με εκείνο του  Πυθέα. H παρουσία τους στο συγκεκριμένο σημείο μόνο τυχαία δεν είναι καθώς οι δύο Έλληνες θαλασσοπόροι από τη Μασσαλία βοήθησαν το άνοιγμα του εμπορίου σε μια πόλη, που κάποτε ήλεγχε μεγάλο μέρος της μεσογειακής οικονομίας. Ο Ευθυμένης ταξίδεψε προς τον Νότο φθάνοντας ως την Σενεγάλη, πιθανόν και την Γκάνα, ενώ ο Πυθέας τράβηξε προς Βορράν.

Ο εντυπωσιακός ναός είναι ορατός από κάθε σημείο της πόλης.

Πανοραμική άποψη της πόλης από την κορυφή της Notre Dame de la Garde…

…με το αρχιπέλαγος Frioul, μια ομάδα τεσσάρων νησιών που βρίσκονται περίπου 2 μίλια έξω από την Μασσαλία, να κυριαρχούν στον ορίζοντα. Τα νησιά αυτά καλύπτουν συνολική έκταση περίπου 200 εκταρίων.

Ένα ακόμα φωτογραφικό πορτραίτο της Μασσαλίας…

…για την οποία μπορεί ο επισκέπτης να αποκτήσει μια πολύ καλή γενική γνώση, πριν την «περπατήσει», μελετώντας και τους κατατοπιστικούς χάρτες που βρίσκονται τοποθετημένοι σε καίρια σημεία των εξωτερικών χώρων του ναού.

Το μεγάλο άγαλμα της Παναγίας με το θείο βρέφος, στην κορυφή του καμπαναριού της Notre Dame, κατασκευάστηκε από τον γλύπτη Lequesne σε χαλκό και επενδύθηκε με φύλλο χρυσού στα εργαστήρια Christofle, στο Παρίσι, τοποθετήθηκε δε στην συγκεκριμένη θέση τον Σεπτέμβριο του 1870.

Στο εσωτερικό του μεγαλοπρεπούς ναού της Notre Dame de la Garde, όπου κυριαρχούν τα αφιερώματα ναυτικών, καραβάκια σε κάθε μέγεθος και σχήμα, που κρέμονται κυριολεκτικά από παντού.

Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου, η Ελληνική Ορθόδοξη εκκλησία της Μασσαλίας, που ιδρύθηκε το 1834 και αποτελεί τον αρχαιότερο ορθόδοξο ναό ολόκληρης της Γαλλίας.

Στο εσωτερικό του ναού…

…φιλοξενείται και το μαρμάρινο αυτό πορτραίτο του Παύλου Μελά, ο οποίος γεννήθηκε στην Μασσαλία το 1870.

Μνημείο Πεσόντων υπέρ της Γαλλίας στην Βόρεια Αφρική. Βρίσκεται στην περιοχή Vallon des Αuffes, στο μικρό παραδοσιακό λιμανάκι των ψαράδων…

…εκεί όπου ο μεσογειακός χαρακτήρας της γοητευτικής πόλης είναι ολοφάνερος σε κάθε μας βήμα!

Η τοξωτή γέφυρα από οπλισμένο σκυρόδεμα σχηματίζει τρεις ημικυκλικές καμάρες ύψους 17 μ…

…και φιλοξενεί στις δύο πλευρές της περίπου πενήντα καμπίνες ψαράδων για μικρά παραδοσιακά ψαροκάικα, συμπεριλαμβανομένων και κάποιων βαρκών pointus, τις παλιές μικρές ψαρόβαρκες, που αποτελούν πλέον μέρος της τοπικής κληρονομιάς, διατηρούνται δε με αγάπη και παραδοσιακή τεχνογνωσία.

Ο εντυπωσιακός Σιδηροδρομικός Σταθμός Saint Charles της Μασσαλίας. Άνοιξε τις πύλες του στις 8 Ιανουαρίου 1848, βρίσκεται σκαρφαλωμένος στην κορυφή ενός μικρού λόφου και συνδέεται με το κέντρο της πόλης με μια μνημειώδη σειρά από σκάλες…

…όπως αυτές της φωτογραφίας. Από το 2001, το υπερσύγχρονο τραίνο TGV μείωσε δραματικά τον χρόνο ταξιδιού μεταξύ Μασσαλίας και Βόρειας Γαλλίας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της κυκλοφορίας από 7,1 εκατομμύρια επιβάτες ετησίως το 2000, σε 16,5 εκατομμύρια το 2017. Αυτό καθιστά πλέον τον συγκεκριμένο σταθμό τον ενδέκατο πιο πολυσύχναστο στη Γαλλία.

Η Νotre Dame de la Garde -στο βάθος- όπως την αντικρίζουν οι επιβάτες, αλλά και τα περίφημα λιοντάρια του Σταθμού Saint Charles.

Άποψη της λεωφόρου Αθηνών (Boulevard d’ Athènes) από τον Σιδηροδρομικό Σταθμό του Saint-Charles και την μεγάλη εντυπωσιακή σκάλα που οδηγεί προς το κέντρο της πόλης.

Το L’Estaque είναι μια περιοχή του 16ου διαμερίσματος της Μασσαλίας, στα βορειοδυτικά της πόλης. Ένα πρώην απομονωμένο χωριουδάκι ψαράδων και κατασκευαστών πλακιδίων και κεραμιδιών, μεταλλάχθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα από ένα χωριό εργατών σε ένα παραθαλάσσιο θέρετρο. Μεταξύ 1870 και 1914, τα τοπία του αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για διάσημους ζωγράφους, όπως ο Paul Cézanne, ο Georges Braque ή ο Auguste Renoir.

Τη δεκαετία του 1940, η βιομηχανική οικονομία κατέρρευσε και το L’Estaque δεν έμεινε ανεπηρρέαστο από την οικονομική κρίση, ενώ σήμερα αποτελεί μια κατοικημένη περιοχή περίπου 6.000 κατοίκων, φημισμένη για την μοναδική ατμόσφαιρα χωριού που αποπνέει.

Eδώ, στο Λιμανάκι των Ψαράδων, γίνονται μαθήματα, αλλά και αγώνες Joute, ενός αθλήματος ιδιαιτέρως αγαπητού κυρίως στη Γαλλία και επίσης στην Ελβετία και τη Γερμανία, κατά τη διάρκεια του οποίου οι αντίπαλοι, που φέρουν λόγχη και προστατεύονται μόνο από ασπίδα, στέκονται σε μια ξύλινη πλατφόρμα στην πρύμνη του σκάφους, το οποίο ωθείται από κωπηλάτες ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χρησιμοποιηθεί κινητήρας. Στόχος των παικτών είναι να στείλουν τον αντίπαλό τους στο νερό, χρησιμοποιώντας την λόγχη τους, διατηρώντας ταυτόχρονα την ισορροπία τους στην πλατφόρμα (διακρίνεται στο πίσω μέρος των σκαφών). Οι ακριβείς κανόνες του αθλήματος διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή και από χώρα σε χώρα.

Εδώ είδαμε να παίζεται και το pétanque, που το συναντάμε πολύ τακτικά στη Γαλλία -πολλές φορές με την ονομασία boules-, το οποίο παίζεται σε ανοιχτό και σχετικά επίπεδο χώρο (π.χ. πάρκο) από 2 ομάδες του ενός, δύο ή τριών ατόμων. Στα μονά και διπλά παιχνίδια κάθε παίκτης έχει 3 μεταλλικές μπάλες, ενώ στο τριπλό κάθε παίκτης χρησιμοποιεί μόνο 2 μπάλες. Είναι ένα παιχνίδι που απαιτεί αρκετή δεξιοτεχνία -κάτι που δεν φαίνεται στην αρχή, όταν κάποιος παρατηρεί τους άλλους να παίζουν-, αλλά και φαντασία.

Ηλιοβασίλεμα στην περιοχή Les Goudes, στο ανατολικότερο άκρο της Μασσαλίας, στο λιμανάκι Callelongue…

…και στο βάθος το νησάκι με τον Φάρο της πόλης.

Από αριστερά: κα Καμπανάου, Βασίλης Τσούνης, Θανάσης Καμπανάος, Γιώργος Δημητράκης, Sandrine Mandrile, Κατερίνα Μαρινάκη.

Δεν θα μπορούσαμε να βρούμε πιο όμορφο φόντο για την αναμνηστική φωτογραφία μας από τον Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Από αριστερά: Μαρίνα Δημητράκη-Τριανταφύλλου, Γιάννης Herrera, Ελένη Herrera-Ζουμή, Πέτρος Herrera, Odile Π. Herrera-Μανιά (από την Σύμη), Βασίλης Τσούνης, Γιώργος Herrera και Κατερίνα Μαρινάκη. Πίσω ο Γιώργος Δημητράκης και η Μαρία-Χριστίνα Γιάν. Herrera.